ITPB3/423-211a/11/AM

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 26 lipca 2011 r. Izba Skarbowa w Bydgoszczy ITPB3/423-211a/11/AM

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 15 kwietnia 2011 r. (data wpływu 27 kwietnia 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie poboru zryczałtowanego podatku dochodowego od wypłat wynagrodzenia zagranicznym przedsiębiorcom za uczestnictwo w targach - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 kwietnia 2011 r. złożono ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie poboru zryczałtowanego podatku dochodowego od wypłat wynagrodzenia zagranicznym przedsiębiorcom za uczestnictwo w targach.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka prowadzi działalność w Specjalnej Strefie Ekonomicznej polegającą na produkcji stolarki okiennej. W ramach prowadzonej działalności między innymi:

1.

bierze udział w targach organizowanych poza granicami kraju przez podmioty mające siedzibę poza granicami Polski (Francja i Włochy) - z tego tytułu podmioty te wystawiają na Spółkę fakturę obciążającą Wnioskodawcę za udział w targach; podmioty te nie przedstawiły świadectwa rezydencji kraju, w którym mają siedzibę;

2.

podmiot mający siedzibę w Niemczech wykonuje w siedzibie Spółki usługę certyfikacji towarów produkowanych przez Spółkę, obciążając Wnioskodawcę stosowną fakturą; podmiot ten nie przedstawił niemieckiego świadectwa rezydencji;

3.

podmiot mający siedzibę poza granicami kraju (Norwegia) świadczy poza granicami Polski usługę pośrednictwa w sprzedaży stolarki, obciążając Wnioskodawcę stosowną fakturą; podmiot norweski nie przedstawił świadectwa rezydencji.

W związku z powyższym Wnioskodawca zadał następujące pytanie:

Czy w opisanych stanach faktycznych podatnik jest zobowiązany do odprowadzenia podatku zryczałtowanego w wysokości 20% na podstawie art. 21 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Przedmiot niniejszej interpretacji indywidualnej stanowi odpowiedź na kwestię opisaną w pkt 1 stanu faktycznego.

Zdaniem Wnioskodawcy - w części odnoszącej się do powyższej materii - zgodnie z treścią art. 21 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych podatek dochodowy z tytułu uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników mających siedzibę poza RP:

1.

z odsetek, z praw autorskich lub praw pokrewnych, z praw do projektów wynalazczych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również ze sprzedaży tych praw, z należności za udostępnienie tajemnicy receptury lub procesu produkcyjnego, za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, w tym także środka transportu, urządzenia handlowego lub naukowego, za informacje związane ze zdobytym doświadczeniem w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej (know-how),

2.

z opłat za świadczone usługi w zakresie działalności widowiskowej, rozrywkowej lub sportowej, wykonywanej przez osoby prawne mające siedzibę za granicą, organizowanej za pośrednictwem osób fizycznych lub osób prawnych prowadzących działalność w zakresie imprez artystycznych, rozrywkowych lub sportowych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,

2a) z tytułu świadczeń: doradczych, księgowych, badania rynku, usług prawnych, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, usług rekrutacji pracowników i pozyskiwania personelu, gwarancji i poręczeń oraz świadczeń o podobnym charakterze

* ustala się w wysokości 20% tych przychodów,

3.

z tytułu należnych opłat za wywóz ładunków i pasażerów przyjętych do przewozu w portach polskich przez zagraniczne przedsiębiorstwa morskiej żeglugi handlowej, z wyjątkiem ładunków i pasażerów tranzytowych,

4.

uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez zagraniczne przedsiębiorstwa żeglugi powietrznej

* ustala się w wysokości 10% tych przychodów.

Przy czym przepisy ust. 1 stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

W ocenie Spółki należności wypłacane przez Wnioskodawcę podmiotom z Włoch i Francji z tytułu organizowania targów na terenie odpowiednio Włoch lub Francji nie stanowią należności uzyskiwanych w Polsce i nie są związane z wykonaniem jakiejkolwiek z usług wymienionych w art. 21 ust. 1 ustawy (usługa organizowania targów - PKD 82.3, usługa reklamowa - PKD 73). Wnioskodawca nie ma obowiązku potrącenia podatku od płatności na rzecz zagranicznego usługodawcy, ani nawet uzyskania od niego certyfikatu rezydencji podatkowej. Na marginesie jedynie należy wspomnieć, że gdyby nawet podmioty te posiadały certyfikat, to zgodnie z umowami o unikaniu podwójnego opodatkowania podpisanymi przez Polskę z Włochami i Francją przychody takie byłyby kwalifikowane jako zyski przedsiębiorstw opodatkowane tylko w państwie siedziby organizatora targów (art. 7 umowy z Włochami oraz art. 7 umowy z Francją).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 z późn. zm.) - dalej: ustawa - podatnicy, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Zasada ograniczonego obowiązku podatkowego stanowi, że Polska, na terytorium której znajduje się źródło uzyskiwania przychodów, ma suwerenne prawo do opodatkowania podmiotów niebędących jej rezydentami podatkowymi w zakresie dochodów uzyskiwanych z takiego źródła. Podmioty podlegające ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce zobowiązane są do opodatkowania jedynie tych dochodów, których źródło położone jest na terytorium Polski i nie są w Polsce opodatkowane z tytułu dochodów, których źródło jest położone za granicą. Warunkiem posiadania w Polsce statusu podmiotu o ograniczonym obowiązku podatkowym jest brak na terytorium Polski zarówno siedziby, jak i faktycznego zarządu podatnika.

Stosownie natomiast do art. 21 ust. 1 ustawy, podatek dochodowy z tytułu uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2, przychodów:

1.

z odsetek, z praw autorskich lub praw pokrewnych, z praw do projektów wynalazczych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również ze sprzedaży tych praw, z należności za udostępnienie tajemnicy receptury lub procesu produkcyjnego, za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, w tym także środka transportu, urządzenia handlowego lub naukowego, za informacje związane ze zdobytym doświadczeniem w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej (know-how),

2.

z opłat za świadczone usługi w zakresie działalności widowiskowej, rozrywkowej lub sportowej, wykonywanej przez osoby prawne mające siedzibę za granicą, organizowanej za pośrednictwem osób fizycznych lub osób prawnych prowadzących działalność w zakresie imprez artystycznych, rozrywkowych lub sportowych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,

2a) z tytułu świadczeń: doradczych, księgowych, badania rynku, usług prawnych, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, usług rekrutacji pracowników i pozyskiwania personelu, gwarancji i poręczeń oraz świadczeń o podobnym charakterze

* ustala się w wysokości 20% przychodów,

3.

z tytułu należnych opłat za wywóz ładunków i pasażerów przyjętych do przewozu w portach polskich przez zagraniczne przedsiębiorstwa morskiej żeglugi handlowej, z wyjątkiem ładunków i pasażerów tranzytowych,

4.

uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez zagraniczne przedsiębiorstwa żeglugi powietrznej

* ustala się w wysokości 10% tych przychodów.

Przepis powyższy należy stosować z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Polska (art. 21 ust. 2 ustawy).

Osoby prawne i jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz będące przedsiębiorcami osoby fizyczne, które dokonują wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 oraz w art. 22, są obowiązane, jako płatnicy, pobierać, z zastrzeżeniem ust. 2, w dniu dokonania wypłaty, zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat (art. 26 ust. 1 ustawy).

W sytuacji przedstawionej we wniosku Spółka bierze udział w zagranicznych targach organizowanych przez podmioty niebędące polskimi rezydentami podatkowymi. Regulacja art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy stanowi otwarty katalog usług, których świadczenie podlega opodatkowaniu podatkiem "u źródła" w Polsce, czego dowodem jest użyte przez ustawodawcę sformułowanie "oraz świadczeń o podobnym charakterze", jednak w ramach tego katalogu za "świadczenia o podobnym charakterze" należy uznać świadczenia równorzędne pod względem prawnym do wymienionych w ustawie.

Oznacza to, że aby dane świadczenie można było zakwalifikować do katalogu wskazanego powyżej, należy spełnić takie same przesłanki, aby daną usługę uzyskać, albo wynikają z niej takie same prawa i obowiązki dla stron. Innymi słowy, lista ta obejmuje również takie świadczenia, które zasadniczo są podobne do wymienionych, lecz mogą być np. inaczej określane, przy czym decydujące znaczenie dla stwierdzenia, że dane usługi mieszczą się w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym ma treść postanowień umowy zawartej z kontrahentem zagranicznym, a przede wszystkim, charakter rzeczywiście wykonywanych świadczeń.

W niniejszej sprawie Spółka wypłaca podmiotom zagranicznym należności wynikające z uczestnictwa Wnioskodawcy w organizowanych przez te podmioty targach na terytorium państwa ich siedziby. Tego rodzaju świadczenia ze strony tychże kontrahentów nie mieszczą się jednakże w katalogu zawartym w art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy, gdyż nie stanowią usługi reklamowej, jak również nie mają podobnego do niej charakteru. Wprawdzie zapłata dokonywana przez Spółkę jest efektem skorzystania ze stworzonej przez kontrahentów możliwości wzięcia udziału w wystawie handlowej mającej na celu reklamę swoich produktów, niemniej jednak jest ona prowadzona przez samego wystawcę. Tym samym nie może być mowy o świadczeniu tej usługi na rzecz Wnioskodawcy przez podmiot zewnętrzny. Skutkiem powyższego jest brak konieczności pobrania zryczałtowanego podatku dochodowego od dokonanych wskazanym we wniosku przedsiębiorcom zagranicznym wypłat za udział Spółki w targach.

Podkreślenia natomiast wymaga, iż wbrew twierdzeniom Spółki, w świetle art. 3 ust. 2 ustawy decydujące znaczenie przy ocenie, czy przychody zagranicznych osób prawnych powstały na terenie Rzeczypospolitej Polskiej, ma miejsce położenia źródła dochodów, nie zaś miejsce świadczenia usługi, wykonywania czynności lub miejsce dokonania wypłaty. Zatem jeśli świadczenia są wykonywane na rzecz polskiego podmiotu (polskiego rezydenta podatkowego) dochodzi wówczas do osiągania przez nierezydentów dochodów na terenie Polski.

Przeciwna interpretacja prowadziłaby do sytuacji, w której każda usługa realizowana poza obszarem Polski nie podlegałaby opodatkowaniu w kraju, co de facto prowadziłoby do podważenia istoty uregulowań dotyczących ograniczonego obowiązku podatkowego oraz znacznego ograniczenia ich stosowania.

Z tej przyczyny nie można podzielić stanowiska Spółki, iż wypłacając nierezydentom wynagrodzenie za usługi świadczone na jej rzecz poza granicami Polski nie osiągają oni dochodów, których źródło znajduje się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Biorąc jednakże pod uwagę fakt, iż prawidłowość poglądu Spółki w odniesieniu do istoty przedstawionego zagadnienia nie budzi wątpliwości oraz zakres pytania przyporządkowanego do stanu faktycznego, organ upoważniony uznał stanowisko Spółki za prawidłowe.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl