ITPB3/423-197/09/MK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 6 kwietnia 2009 r. (data wpływu 16 kwietnia 2009 r.), uzupełnionym pismem z dnia 25 maja 2009 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów poniesionych wydatków na doradztwo związane z pozyskaniem środków na dofinansowanie planowanej inwestycji oraz opracowanie wniosku o dotację - jest prawidłowe.

W dniu 16 kwietnia 2009 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów poniesionych wydatków na doradztwo związane z pozyskaniem środków na dofinansowanie planowanej inwestycji oraz opracowanie wniosku o dotację.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka jest nowo powstałą firmą produkcyjno-handlowa z kapitałem zagranicznym, która obecnie prowadzi działalność handlową, jednak docelowo podstawą działalności będzie produkcja części do samochodów. Firma planuje bardzo duże inwestycje na stworzenie nowoczesnej fabryki, wykorzystującej nowoczesne technologie produkcyjne, informatyczne i logistyczne.

W związku z tym Spółka wystąpiła z wnioskami o dotację na budowę zakładu oraz na zakup nowoczesnych maszyn i technologii. Przygotowując wnioski firma korzysta z odpłatnej pomocy firm doradczych, ponosi koszty pozyskania dotacji związane z tłumaczeniami dokumentów, przygotowania biznes planów i innych niezbędnych dokumentów.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w świetle obowiązującej ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wydatki na działania niezbędne do uzyskania dotacji na inwestycje, takie jak: koszty obsługi przez biuro doradcze, przygotowanie wniosków, biznes planów, uzyskanie opinii o innowacyjności, tłumaczeń dokumentów, itp. stanowią koszt podatkowy w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym. Jeśli tak to czy wszystkie te koszty mogą być potrącane w dacie ich poniesienia.

Spółka wskazuje, iż wydatki te stanowią koszty pośrednie o charakterze doradczym i służą docelowo powstaniu przychodów opodatkowanych (produkcja części), dlatego powinny być uznane za koszt uzyskania przychodu w momencie jego poniesienia z własnych środków.

Za koszty pośrednie uznawane są przede wszystkim koszty funkcjonowania podatnika, których ponoszenie jest związane z prowadzeniem działalności. Inwestycje, które Jednostka chce współfinansować z dotacji dotyczą podstawowej działalności przedsiębiorstwa, dlatego koszty pozyskania dotacji należy zaliczyć do kosztów pośrednich.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów. Zgodnie z art. 15 ust. 4d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącane w dacie ich poniesienia.

Dodatkowo Wnioskodawca podniósł, iż składając wniosek nie ma żadnych gwarancji na uzyskanie dotacji - nawet, jeśli jej nie otrzyma to koszty i tak już poniesie. Wydatki te obciążają budżet firmy, wpływają na jej rentowność i płynność. Poza tym koszty związane z wydatkami na uzyskanie dotacji, takie jak przygotowanie określonych dokumentów, nie są kosztami kwalifikowanymi i nie zostaną pokryte dotacja.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Na mocy powołanej regulacji, podatnik ma prawo do odliczenia dla celów podatkowych wszelkich wydatków, pod warunkiem, że nie zostały one wymienione w art. 16 ust. 1 ww. ustawy oraz że wykaże ich związek z prowadzoną działalnością, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na możliwość powstania przychodu. Przepis ten konstytuuje więc zasadę, stosownie do której, pomiędzy kosztem podatkowym oraz przychodami podatnika musi wystąpić związek przyczynowo-skutkowy.

Reasumując, aby zaliczyć wydatek do kosztów uzyskania przychodów muszą być spełnione następujące warunki:

* został poniesiony w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

* poniesiony został w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów,

* został właściwie udokumentowany,

* nie znajduje się w katalogu kosztów zawartych w art. 16 ust. 1 ww. ustawy.

Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych przewiduje dwie kategorie kosztów:

* koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, oraz

* koszty uzyskania przychodów inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami.

Jak wynika z art. 15 ust. 4 tej ustawy, koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy oraz w roku podatkowym, są potrącalne w tym roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody, z zastrzeżeniem ust. 4b i 4c.

Zgodnie z ugruntowanym poglądem, kosztami uzyskania przychodów bezpośrednio związanymi z przychodami są takie wydatki, których poniesienie przekłada się wprost (w sposób bezpośredni) na uzyskanie konkretnych przychodów.

Natomiast w świetle art. 15 ust. 4d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą. Pośrednie koszty uzyskania przychodów to takie wydatki, których nie da się przypisać wprost do określonych przychodów, ale są racjonalnie uzasadnione jako prowadzące do ich osiągnięcia. Nie pozostają one w uchwytnym związku z konkretnymi przysporzeniami podatnika - brak jest możliwości ustalenia, w jakim okresie i w jakiej wysokości powstał związany z nimi przychód.

W ocenie tutejszego organu, wydatki związane z wystąpieniem z wnioskiem o dotacje na budowę zakładu oraz na zakup nowoczesnych maszyn i technologii (związane z kosztami obsługi przez biuro doradcze, przygotowanie wniosków, biznes planów, uzyskanie opinii o innowacyjności, tłumaczeń dokumentów) mogą stanowić koszty uzyskania przychodów, mimo że brak jest możliwości powiązania tych wydatków z konkretnym przychodem podatnika.

Koszty te związane są z funkcjonowaniem Spółki i jako takie stanowią pośrednie koszty uzyskania przychodów, bez względu na ostateczne efekty starań o przyznanie dotacji. W związku z powyższym, skoro przedmiotowe wydatki stanowią koszty inne niż bezpośrednio związane z uzyskiwanymi przychodami, stosownie do art. 15 ust. 4d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych powinny być również potrącalne w dacie ich poniesienia.

Zaznaczenia wymaga także, że zgodnie z art. 15 ust. 4e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów.

Reasumując, uzasadnione i udokumentowane wydatki poniesione przez Spółkę w związku z pozyskaniem środków na dofinansowanie planowanej inwestycji oraz opracowanie wniosku o dotację mogą być, co do zasady, rozpoznawane jako koszty podatkowe (koszty uzyskania przychodów inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami). Warunkiem niezbędnym jest oczywiście wykazanie, że między wydatkami a zamierzonym przychodem istniał związek przyczynowo-skutkowy w tym znaczeniu, że wydatki te były uzasadnione z ekonomicznego punktu widzenia, i że w rezultacie ich poniesienia Jednostka mogła oczekiwać zwiększenia swoich przychodów, względnie zabezpieczenia źródła przychodu. A zatem konieczne będzie udokumentowanie, także w razie nie uzyskania przychodu w następstwie poniesienia tych wydatków, że były one - obiektywnie rzecz ujmując - racjonalne co do zasady i co do wielkości.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 ustawy - Ordynacja podatkowa).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, ul. Emilii Plater 1, 10-562 Olsztyn, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.