ITPB3/423-124b/10/PS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 12 marca 2010 r. (data wpływu 15 marca 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych między innymi w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z organizacją szkoleń dla pracowników Spółki - jest prawidłowe.

W dniu 15 marca 2010 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych między innymi w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z organizacją szkoleń dla pracowników Spółki.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka prowadzi działalność w zakresie handlu zmieloną skałą wykorzystywaną do produkcji szkła, ceramiki oraz w odlewnictwie. Wnioskodawca jest firmą ze 100% kapitałem norweskim, firmą "matką" jest "N.". Obydwa podmioty należą do międzynarodowej grupy przedsiębiorstw "S.". Działając jako dystrybutor produktów innych podmiotów wchodzących w skład "S.", Spółka musi ściśle współpracować z tymi podmiotami. Znacząca część działalności Wnioskodawcy w Polsce polega na sprzedaży produktów zakupionych od firm z grupy "S.". Produkty te są dostarczane do magazynów Spółki drogą morską. W magazynach Wnioskodawcy dostępny jest zapas towarów, umożliwiający klientom Spółki ciągłość dostaw, co jest niezbędne przy produkcji szkła i ceramiki.

Raz do roku Spółka organizuje spotkanie handlowców General Seels Meeting dla podmiotów z grupy "SN.". Uczestnikami spotkania są dyrektorzy generalni, kierownicy produkcji, menadżerowie głównych klientów międzynarodowych, handlowcy oraz pracownicy działów finansowych. W trakcie spotkania prowadzone są szkolenia przez Key Account Menagerów dotyczące sposobów sprzedaży, negocjacji umów handlowych i szczegółowych informacji technicznych o nowych zastosowaniach produktów będących w ofercie grupy. Organizacja takiego szkolenia podyktowana jest potrzebą dobrej znajomości parametrów technicznych bardzo specyficznego produktu, w celu lepszego zaprezentowania klientowi możliwości tego produktu, zwłaszcza w zakresie uzyskania oszczędności w zużyciu energii. Spotkania takie przyczyniają się w dużej mierze do zwiększenia obrotów firmy. Koszty związane z organizacją General Seels Meeting obejmują koszty wynajęcia sali szkoleniowej wraz ze sprzętem multimedialnym umożliwiającym prowadzenie prezentacji, catering - drobny poczęstunek w trakcie szkolenia, lunch w trakcie przerwy w szkoleniu, przejazdy taksówkami lub komunikacją miejską do miejsca, w którym odbywa się szkolenie, usługi tłumaczenia. Dodatkowo Spółka ponosi koszty zakwaterowania w hotelu uczestników nie będących pracownikami Spółki. Spotkania General Seels Meeting trwają zazwyczaj dwa do trzech dni. W czasie po zakończeniu szkolenia organizowane są też imprezy towarzyszące dla uczestników General Seels Meeting, np. kolacja powitalna lub wycieczka. Koszty imprez towarzyszących obejmują rachunek za usługę gastronomiczną w restauracji, koszty przewozu osób do miejsca imprezy towarzyszącej, bilety wstępu na zamek, wynajem przewodnika. Imprezy towarzyszące szkoleniom mają na celu integrację pracowników całej grupy, poprawę atmosfery pracy, poprawienie komunikacji zespołu, ułożenie wzajemnych relacji pomiędzy pracownikami i w efekcie poprawę wydajności i zwiększenie przychodów firmy.

Dodatkowo w trakcie roku organizowane są szkolenia, o podobnym charakterze do General Seels Meeting, tylko dla pracowników Spółki przez "N." w przypadku wprowadzenia nowych produktów lub nowych zastosowań dla produktów już istniejących. Spotkania te są jednodniowe, odbywają się w siedzibie Spółki. W trakcie spotkania Wnioskodawca zapewnia uczestnikom i prowadzącym drobny poczęstunek (kanapki, ciastka, paluszki) i napoje (kawę, herbatę, soki). Dodatkowo osoba prowadząca szkolenie ma w razie konieczności zapewnione zakwaterowanie w hotelu.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w świetle ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w opisanym stanie faktycznym, wydatki wymienione w związku z organizacją spotkań General Seels Meeting oraz szkoleń dla pracowników Spółki mogą stanowić koszty uzyskania przychodów.

Przedmiot niniejszej interpretacji indywidualnej stanowi odpowiedź w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z organizacją szkoleń dla pracowników Spółki. Wniosek Spółki w części dotyczącej możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków ponoszonych w związku z organizacją spotkań General Seels Meeting będzie przedmiotem odrębnej interpretacji indywidualnej.

Zdaniem Spółki wydatki ponoszone na organizację spotkań opisanych w stanie faktycznym mogą stanowić koszty uzyskania przychodu. W myśl art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych dany wydatek może być uznany za koszt uzyskania przychodów, jeśli celem jego poniesienia jest osiągnięcie przychodów lub zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów oraz jeśli nie został wyłączony z kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 16 ust. 1 tej ustawy. Opisane w stanie faktycznym spotkania nie mają charakteru reprezentacji, gdyż ich celem nie jest kreowanie pozytywnego wizerunku firmy, czyli kształtowanie lepszego jej postrzegania przez odbiorców towarów handlowych. Celem tych spotkań jest natomiast przekazanie wiedzy, wymiana doświadczeń, umożliwienie podjęcia strategicznych decyzji co do dalszego działania firmy, integracja między pracownikami grupy "S." oraz poprawa atmosfery pracy. Cele te mają bezpośredni związek z prowadzoną przez Spółkę działalnością, a ich osiągnięcie zwiększa wydajność pracy i w efekcie służy uzyskaniu przychodu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Z przepisu tego wynika zatem, że wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z przychodami (tzn. wydatki takie są uzasadnione z ekonomicznego punktu widzenia, ponieważ w rezultacie ich poniesienia podatnik może oczekiwać zwiększenia swoich przychodów), w tym służą zabezpieczeniu funkcjonowania źródła przychodów. Co istotne również, muszą być to wydatki, dzięki którym podatnik może osiągnąć przychód podlegający opodatkowaniu.

Obowiązkiem podatnika, jako odnoszącego ewidentną korzyść z faktu zaliczenia określonych wydatków w poczet kosztów uzyskania przychodów, jest wykazanie związku pomiędzy poniesieniem kosztu a uzyskaniem przychodu, zgodnie z dyspozycją powołanego art. 15 ust. 1 ustawy podatkowej.

Ponadto, dla możliwości uznania danego wydatku za koszt uzyskania przychodu, konieczne jest jego właściwe udokumentowanie. Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie reguluje sposobu prawidłowego dokumentowania kosztów. Mocą art. 9 ust. 1 nakłada ona jednak na podatników obowiązek prowadzenia ewidencji rachunkowej, zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający określenie wysokości dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy (...), przy czym odrębnymi przepisami dotyczącymi prowadzenia ewidencji rachunkowej są przepisy ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (tekst jedn.: Dz. U. z 2002 r. Nr 76, poz. 694 z późn. zm.).

Z przedstawionych we wniosku okoliczności wynika, iż Spółka prowadzi działalność w zakresie handlu zmieloną skałą wykorzystywaną do produkcji szkła, ceramiki oraz w odlewnictwie. Wnioskodawca jest firmą ze 100% kapitałem norweskim, której firmą "matką" jest "N.". Obydwa podmioty należą do międzynarodowej grupy przedsiębiorstw "S.". W trakcie roku organizowane są szkolenia tylko dla pracowników Spółki przez "N." w przypadku wprowadzenia nowych produktów lub nowych zastosowań dla produktów już istniejących. Spotkania te są jednodniowe, odbywają się w siedzibie Spółki. W trakcie spotkania Wnioskodawca zapewnia uczestnikom i prowadzącym drobny poczęstunek (kanapki, ciastka, paluszki) i napoje (kawę, herbatę, soki). Dodatkowo osoba prowadząca szkolenie ma w razie konieczności zapewnione zakwaterowanie w hotelu.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwalifikacji prawnej przedmiotowych szkoleń dla pracowników, tj. oceny, czy mają one charakter wydatków na reprezentację, czy też ogólnych kosztów funkcjonowania Spółki.

Stosownie bowiem do treści art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów, kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych.

Przenosząc definicję słownikową na grunt ustaw podatkowych, zgodnie z przyjętym od lat poglądem doktryny prawa podatkowego, za reprezentację uznaje się "występowanie w imieniu podatnika (firmy), wiążące się z okazałością i wytwornością, w celu wywołania jak najlepszego wrażenia przy reprezentowaniu firmy. Reprezentacja to przede wszystkim działania polegające na kontaktach oficjalnych i handlowych z innymi podmiotami gospodarczymi, związane w szczególności z utrzymywaniem delegacji lub kontrahentów, uczestnictwem w przyjęciach związanych z pobytem tych podmiotów (Brzeziński B., Kalinowski M., Podatek dochodowy od osób prawnych. Komentarz, Warszawa 1997, str. 159)".

Z powyższego wynika, iż o reprezentacji można mówić w odniesieniu do działań mających na celu stworzenie i utrwalenie jak najkorzystniejszego wizerunku firmy na zewnątrz, to jest w relacji z kontrahentami (ich przedstawicielami), gośćmi i potencjalnymi klientami. Obejmuje ona zarówno działania zmierzające do:

* stworzenia oczekiwanego wizerunku, pozycji podatnika jako podmiotu prowadzącego działalność gospodarczą, jak i

* stworzenia korzystnych warunków w celu nawiązania nowych lub też podtrzymania (rozszerzenia) dotychczasowych kontaktów.

Tym samym reprezentacja jako taka nie występuje w relacji Spółka - pracownik, co za tym idzie do wydatków poniesionych w związku z organizacją szkolenia na rzecz pracowników Spółki nie będzie miał zastosowania art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy.

Innymi słowy wydatki dotyczące zakupu artykułów spożywczych oraz zakwaterowania osoby szkolącej nie pełnią w tym przypadku funkcji reprezentacji firmy, a więc nie podlegają ograniczeniom w zakresie zaliczenia ich do kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 28 cytowanej ustawy. Wydatki te, jeżeli są kosztami zorganizowania szkolenia na zwyczajowo przyjętym poziomie, i są racjonalnie i gospodarczo uzasadnione, mogą stanowić koszt uzyskania przychodów w pełnej wysokości, pod warunkiem ich właściwego udokumentowania (art. 9 ust. 1 ustawy).

Reasumując, wydatki związane z dokształcaniem pracowników mogą być dla Spółki kosztem uzyskania przychodów przy przestrzeganiu w tym zakresie generalnej zasady wynikającej z art. 15 ust. 1 ustawy, że wydatki na podnoszenie kwalifikacji pracowników mają związek z osiąganymi przychodami. Wydatki te muszą mieć ścisły związek z zakresem obowiązków pracownika wynikającym ze stosunku pracy oraz z charakterem działalności pracodawcy. Związek taki istnieje w sytuacji, gdy dokształcanie mające na celu uzupełnienie lub zdobycie wiedzy związanej bezpośrednio z wykonywaną pracą na rzecz Spółki, wpływa na wyższą jakość tej pracy, co przekłada się na lepsze funkcjonowanie Spółki i wzrost osiąganych przez nią przychodów.

Przy czym należy zaznaczyć, iż to na podatniku ciąży obowiązek wykazania związku poniesionych wydatków z przychodami, bo to on wywodzi skutki prawne w postaci zmniejszenia zobowiązania podatkowego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.