ITPB3/423-12/08/PS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 4 stycznia 2008 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zakwalifikowania do kosztów uzyskania przychodu wydatków związanych z emisją nowych akcji spółki - jest nieprawidłowe.

W dniu 8 stycznia 2008 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zakwalifikowania do kosztów uzyskania przychodu wydatków związanych z emisją nowych akcji spółki.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Akcjonariusze Spółki podjęli decyzję o przygotowaniu przez Spółkę emisji nowych akcji oraz zaoferowaniu ich w obrocie publicznym w celu pozyskania dodatkowego kapitału niezbędnego dla dalszego rozwoju firmy. Emisja nowych akcji, jak również wprowadzenie ich do obrotu na rynku publicznym, wiąże się z koniecznością ponoszenia wydatków na przygotowanie i wdrożenie tego przedsięwzięcia, w taki sposób, aby uzyskać zamierzony efekt w postaci zainteresowania potencjalnych inwestorów giełdowych zakupem walorów oferowanych przez Spółkę. W szczególności należy wymienić tutaj opłaty notarialne związane ze zmianą statutu, opłaty skarbowe, opłaty sądowe związane ze zgłoszeniem do KRS, koszty druku dokumentów akcyjnych, koszty przygotowania przez wyspecjalizowane podmioty prospektu emisyjnego, koszty ogłoszenia prospektu na łamach prasy i publikacji w Monitorze Sądowym i Gospodarczym, koszty promocji emisji przez wyspecjalizowany podmiot PR oraz koszty obowiązkowego pośrednictwa firmy inwestycyjnej w oferowaniu akcji w obrocie publicznym.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Przedmiot niniejszej interpretacji indywidualnej stanowi odpowiedź na pytanie pierwsze i drugie. Wniosek Spółki w zakresie pytania trzeciego zostanie rozpatrzony odrębną interpretacją indywidualną.

Zdaniem Spółki, w świetle Tytułu III Działu II Rozdział 4 Kodeksu spółek handlowych, w związku z regulacjami prawnymi dotyczącymi oferty publicznej, podwyższenie kapitału zakładowego i zaoferowanie utworzonych akcji w obrocie publicznym wymaga poniesienia przez Spółkę kosztów, o których mowa w opisanym stanie faktycznym. Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie normują w sposób szczególny kwalifikowania do kosztów uzyskania przychodów kosztów związanych z podwyższeniem kapitału zakładowego w celu oferty publicznej akcji. Wobec powyższego należy stosować do tych kosztów unormowania zawarte w art. 15 ust. 1 ustawy. Zgodnie z treścią tego przepisu, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, w tym również służących zachowaniu źródła przychodu. Aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodów między tym kosztem, a przychodem musi istnieć określony związek. Chodzi tu o związek tego typu, że poniesienie kosztu ma wpływ na powstanie lub zwiększenie przychodu. W omawianym stanie faktycznym taki związek wydaje się bezsporny, bowiem pozyskanie kapitału skutkować będzie środkami finansowymi przeznaczonymi na dalszy rozwój firmy i zwiększenie przychodów podatkowych z jej działalności. W tym miejscu należy zwrócić uwagę na fakt, że emisja akcji jest jednym ze sposobów na pozyskanie nowego kapitału - zdaniem Spółki najbardziej efektywnym w odróżnieniu do, np. kredytu bankowego (którego koszty pozyskania są bez wątpienia kosztem podatkowym), będącego źródłem droższym, a ponadto uwarunkowanym od różnego rodzaju czynników zewnętrznych. W tej sytuacji w ocenie Wnioskodawcy brak jest podstaw do przyjęcia odmiennego stanowiska zakładającego, że koszty emisji akcji nie będą stanowiły kosztów uzyskania przychodu, zwłaszcza w sytuacji braku wyłączenia tychże wydatków w negatywnym katalogu kosztów zamieszczonych w art. 16 ust. 1 ustawy. Z ekonomicznego punktu widzenia emisja akcji w celu podwyższenia kapitału niewątpliwie jest realizowana w celu pozyskania środków finansowych potrzebnych do zachowania, czy też rozwijania własnej działalności (inwestycje, ekspansja na rynki zagraniczne, przejęcia innych podmiotów). W tej sytuacji emisja akcji ma związek z prowadzoną przez Spółkę działalnością gospodarczą (pozyskanie środków na finansowanie działalności gospodarczej spółki, rozwinięcie działalności, podjęcie akcji reklamowych i marketingowych).

Reasumując zdaniem Spółki odpowiednio udokumentowane wydatki związane z emisją akcji stanowić będą koszt uzyskania przychodu w momencie ich poniesienia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 431 § 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2000 r. Nr 94, poz. 1037 z późn. zm.) podwyższenie kapitału zakładowego spółek akcyjnych wymaga zmiany statutu i następuje w drodze emisji nowych akcji lub podwyższenia wartości nominalnej dotychczasowych akcji. Oznacza to, iż wszelkie koszty ponoszone przez spółkę akcyjną przy jej założeniu lub rozszerzeniu pozostają w bezpośrednim związku z podwyższeniem kapitału zakładowego.

W myśl art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 13 i 14, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe.

Z treści art. 12 ust. 4 pkt 4 ww. ustawy wynika natomiast, iż do przychodów nie zalicza się przychodów otrzymanych na utworzenie lub powiększenie kapitału zakładowego.

W świetle powołanego przepisu stwierdzić należy zatem, iż przychody skutkujące podwyższeniem kapitału zakładowego, nie stanowią przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Artykuł 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych stanowi, iż kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Z przepisu tego wynika więc, że wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z przychodami, w tym służą zabezpieczeniu funkcjonowania źródła przychodów. Co istotne, również muszą być to wydatki, dzięki którym podatnik może osiągnąć przychód podlegający opodatkowaniu.

Odnosząc powyższe uwarunkowania prawne, do przedstawionego przez Spółkę we wniosku stanu faktycznego należy więc stwierdzić, że skoro opisane przez jednostkę wydatki, takie jak:

* opłaty notarialne związane ze zmianą statutu,

* opłaty skarbowe,

* opłaty sądowe związane ze zgłoszeniem do KRS,

* koszty druku dokumentów akcyjnych,

* koszty przygotowania przez wyspecjalizowane podmioty prospektu emisyjnego,

* koszty ogłoszenia prospektu na łamach prasy i publikacji w Monitorze Sądowym i Gospodarczym,

* koszty promocji emisji przez wyspecjalizowany podmiot PR,

* koszty obowiązkowego pośrednictwa firmy inwestycyjnej w oferowaniu akcji w obrocie publicznym,

pozostają w bezpośrednim związku z podwyższeniem jej kapitału zakładowego, to nie mogą stanowić kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Zgodnie bowiem z tym przepisem nie stanowią tego rodzaju kosztów wydatki, co prawda nie wymienione w art. 16 ust. 1 tej ustawy, ale związane z przysporzeniami nie uważanymi za przychód przez ustawodawcę (art. 12 ust. 4 pkt 4 ustawy).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.