ITPB3/423-116a/12/AW

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60, z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 9 marca 2012 r. (data wpływu 12 marca 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego - uzupełnionym pismem z dnia 29 marca 2012 r. (data wpływu 2 kwietnia 2012 r.) - dotyczącym podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie wypełniania obowiązku płatnika w związku z nabyciem licencji, prawa własności intelektualnej, oprogramowania - jest prawidłowe.

W dniu 12 marca 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie wypełniania obowiązku płatnika w związku z nabyciem licencji, prawa własności intelektualnej, oprogramowania. Wniosek nie spełniał wymogów formalnych. Wobec tego pismem z dnia 26 marca 2012 r. Nr ITPB3/423-116/12-2/AW wezwano Spółkę do jego uzupełnienia. Niniejsze zostało dokonane w dniu 2 kwietnia 2012 r. (data wpływu).

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny (zdarzenie przyszłe).

Wnioskodawca planuje wymianę pieców grzewczych wykorzystywanych w procesie przerobu ropy naftowej na terenie rafinerii. W związku z powyższym Spółka podpisała umowę z firmą dostawczą z siedzibą we Włoszech ("Wykonawca") na wymianę istniejących pieców grzewczych na nowe piece wraz z ich instalacją na terytorium rafinerii. Umowa przewiduje również demontaż pieców, a także możliwość, na podstawie odrębnych uzgodnień pomiędzy stronami, rozbiórki starych pieców po zakończeniu procesu instalacji nowych pieców.

Kompleksowe świadczenie obejmujące w szczególności:

W ramach umowy Wykonawca udzieli Spółce licencji niewyłącznej ("Licencja") do wykorzystania w pełnym zakresie wszystkich dokumentów, łącznie z dokumentacją techniczną oraz innych przedmiotów praw własności intelektualnej związanych z wykonaniem usług wynikających z umowy, w każdym celu, który może być wymagany przez Spółkę do budowy, rozruchu, testów, utrzymania, obsługi, modernizacji, zmiany i burzenia obiektów. Dodatkowo Licencja upoważnia Spółkę do udostępniania dokumentacji technicznej oraz innych przedmiotów praw własności intelektualnej stronom trzecim do wykonania celów wymienionych powyżej. Poza tym Spółka ma prawo, bez konieczności uzyskania zgody Wykonawcy, na przeniesienie, w odpowiednim zakresie, praw i obowiązków wynikających z Licencji i innych praw własności intelektualnej na rzecz osoby trzeciej, która zakupi obiekty od Spółki.

Odnośnie praw autorskich Licencja, obejmuje stosowanie praw autorskich, w całości lub w części na terytorium Polski, w następujących polach eksploatacji: rejestrowanie i kopiowanie na wszelkich nośnikach przy użyciu systemu drukowania, reprografowanie, cyfrowy zapis magnetyczny lub inne techniki, w tym w szczególności metody zmierzające do uzyskania obiektu w trójwymiarowej formie.

Licencja udzielana jest na czas trwania pracy dostarczonych urządzeń, ale nie dłużej niż ustawowy okres ochrony odpowiednich praw własności intelektualnej, w tym, odpowiednio, na czas trwania komercyjnych praw autorskich.

Ponadto Wykonawca wyraża zgodę, aby Spółka i osoby trzecie przez nią upoważnione mogły dokonywać zmiany w dokumentacji technicznej w zakresie niezbędnym do celów realizacji usług wynikający z umowy, tj.: budowy, rozruchu, testów, utrzymania, obsługi, modernizacji, zmiany i burzenia obiektów.

Zgodnie z zapisami umowy, żaden zapis z dokumentów zamówienia nie powinien być rozumiany jako przeniesienie prawa własności do patentów, znaków towarowych, praw osobistych intelektualnych, które nie mogą być przenoszone na mocy prawa, do Spółki.

Umowa zawiera również zapisy regulujące kwestie informacji poufnych. Zgodnie z umową informacje poufne obejmują informacje na piśmie lub know-how, m.in. ale nie tylko, do produkcji i przetwarzania know-how, dokumentację, przepisy, wynalazki, odkrycia, patenty, rysunki, specyfikacje, badania, warunki operacyjne, zamówienia, zapytania, próbki, materiały, wzory, programy komputerowe i kody, budżetowych, ceny, marketingu, logistyki, finansów, planowania korporacyjnego i informacje o strategii w związku z lub związane z ułatwieniami, które są udostępniane przez Stronę do drugiej Strony w związku z realizacją i/lub wykonania umowy, chyba że takie informacje są wyraźnie oznaczone przez Stronę przekazującą je jako nie objęte prawami autorskimi.

Umowa zobowiązuje Strony do nie rozpowszechniania osobom trzecim poufnych informacji (z pewnymi wyjątkami wskazanymi w umowie), bez uprzedniej pisemnej zgody Strony, której takie poufne informacje dotyczą. Dodatkowo Spółka, zobowiązuje się, że nie będzie wykorzystywała informacji poufnych otrzymanych od Wykonawcy do celów innych niż wykonanie umowy, pozyskiwanie finansowania dla obiektów i/lub eksploatacji i utrzymania urządzeń.

Umowa zawiera informację jaką wartość wynagrodzenia za usługę stanowią opłaty za:

* udzielenie licencji, prawa własności intelektualnej, oprogramowanie,

* wynagrodzenia za usługi inżynierskie

* materiały i urządzenia niezbędne do instalacji pieców.

Główną część ceny stanowi wartość materiałów i urządzeń - 65%, usługi inżynieryjne - 30%, a opłaty za udzielenie licencje, licencje, prawa własności intelektualnej, oprogramowanie i stanowią 5% wartości całego kontraktu.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Niniejsza interpretacja stanowi ocenę stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytania oznaczonego we wniosku numerem 1. W zakresie pytania oznaczonego we wniosku numerem 2 zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zdaniem Wnioskodawcy - w zakresie pytania oznaczonego we wniosku numerem 1 - w sytuacji, gdy Spółka będzie posiadać certyfikat rezydencji Wykonawcy z siedzibą we Włoszech, należności wypłacane w związku z nabyciem licencji, prawa własności intelektualnej, oprogramowania nie podlegają w Polsce podatkowi "u źródła".

Zgodnie z treścią art. 21 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, podatek z tytułu uzyskanych w Polsce przez zagraniczne podmioty przychodów, m.in.:

* z odsetek, z praw autorskich lub praw pokrewnych, z praw do projektów wynalazczych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, za informacje związane ze zdobytym doświadczeniem w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej (know-how),

* ustala się w wysokości 20% przychodów.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych należy przy tym stosować z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnego podatkowania, których stroną jest Polska.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 i 2 umowy polsko-włoskiej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania, należności licencyjne powstające w Polsce, wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę we Włoszech, mogą być opodatkowane we Włoszech. Jednakże należności te mogą być także opodatkowane w Polsce, lecz gdy odbiorca tych należności jest ich właścicielem, podatek ustalony w ten sposób nie może przekroczyć 10 procent kwoty brutto tych należności.

W treści art. 12 ust. 4 ww. umowy zawarta została definicja należności licencyjnych w rozumieniu tej umowy, zgodnie z którą należności licencyjne to wszelkiego rodzaju należności uzyskiwane z tytułu użytkowania lub prawa do użytkowania każdego prawa autorskiego do dzieła literackiego, artystycznego lub naukowego, włącznie z filmami dla kin oraz filmami i taśmami dla telewizji lub radia, patentu, znaku towarowego, wzoru lub modelu, planu, tajemnicy receptury lub procesu produkcyjnego albo za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, handlowego lub naukowego oraz za informacje związane ze zdobytym doświadczeniem w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej.

Ponadto Jednostka wskazuje, iż zgodnie z art. 26 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, osoby prawne, które dokonują wypłat tych należności, są obowiązane, jako płatnicy, pobrać w dniu dokonania wypłaty zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat. Jednakże zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania albo niepobranie podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania miejsca siedziby podatnika dla celów podatkowych uzyskanym od podatnika certyfikatem rezydencji.

Spółka uważa, iż zakres, w jakim udzielono jej w ramach umowy licencji, prawa własności intelektualnej, oprogramowania jest analogiczny do zakresu uprawnień tzw. ostatecznego użytkownika (tzw. end-user license).

Zgodnie z interpretacją przepisu art. 12 regulującego kwestię opodatkowania u źródła należności licencyjnych zaprezentowaną w Komentarzu do Konwencji Modelowej OECD w zakresie podatków od dochodu i majątku (Komentarz OECD), płatności z tytułu nabycia licencji do oprogramowania komputerowego nie są generalnie traktowane jako należności licencyjne podlegające podatkowi "u źródła", w przypadku gdy udzielone nabywcy uprawnienia ograniczają się do zakresu niezbędnego do instalacji, zwykłego korzystania z funkcji programu czy wykonania kopii archiwalnej.

W analizowanym stanie faktycznym, przedmiotem umowy jest wykonanie świadczenia, którego efektem ma być docelowo instalacja nowych pieców grzewczych na terenie Spółki, natomiast udzielenie licencji, praw własności intelektualnej, oprogramowania ma w tym wypadku charakter uboczny i ma na celu umożliwienie jedynie właściwego podłączenia do istniejącej infrastruktury produkcyjnej i korzystania z zamontowanych pieców. Udzielone Spółce uprawnienia nie będą wykorzystywane przez Spółkę w celu udzielenia sublicencji lub w celu umożliwienia produkcji pieców grzewczych przez Spółkę. Na podstawie udzielonych uprawnień Spółka będzie miała jedynie możliwość właściwego korzystania z zamontowanych pieców.

Dodatkowo, przedmiotową umowę można uznać za tzw. umowę o mieszanym (złożonym) charakterze, ponieważ w ramach jednego kontraktu na rzecz Spółki spełniane jest świadczenie o charakterze "materialnym" (dostawa z montażem, usługi inżynieryjne, itp.) oraz dochodzi do przekazania/udzielenia pewnych praw o charakterze niematerialnym (np. licencji).

Zgodnie z Komentarzem OECD do art. 12, w przypadku umów o mieszanym charakterze, jeżeli głównym celem umowy jest uzyskanie świadczenia głównego, np. tego o charakterze "materialnym" (dostawy z montażem określonej instalacji przemysłowej), a know-how przekazywany w związku z ww. świadczeniem ma charakter stricte pomocniczy i generalnie nieistotny z perspektywy całości kontraktu, można przyjąć taką kwalifikację przedmiotu umowy, jaka jest właściwa dla świadczenia głównego, co w analizowanym przypadku generalnie skutkuje uznaniem wynagrodzenia należnego Wykonawcy za zyski przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 7 umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania oraz brakiem obowiązku w podatku u źródła.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, ul. Zwycięstwa 16/17, 80 - 219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.