ITPB3/423-106d/09/AW

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 20 lutego 2009 r. (data wpływu 26 lutego 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie rozliczania transakcji ze spółką joint venture - jest prawidłowe.

W dniu 26 lutego 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie rozliczania transakcji ze spółką joint venture.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest polskim oddziałem przedsiębiorstwa zagranicznego "P.", którego siedziba znajduje się w Danii. Oddział wykonuje działalność gospodarczą wyłącznie w zakresie przedmiotu działalności przedsiębiorcy zagranicznego, polegającą m.in. na produkcji budowlanej fundamentów betonowych pod elektrownie wiatrowe.

Oddział jest nieposiadającą osobowości prawnej strukturą organizacyjną przedsiębiorcy zagranicznego położoną poza jego głównym miejscem działalności, samodzielną pod względem techniczno-organizacyjnym i został wpisany do KRS.

Oddział jest również zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT, posiadającym polski NIP oraz został zarejestrowany dla celów dokonywania transakcji wewnątrzwspólnotowych.

Pomiędzy Oddziałem a jednostką macierzystą dokonywane są rozliczenia skutkujące przekazaniem środków pieniężnych w walucie obcej, tj. DKK lub EUR na rachunek bankowy oddziału. Przekazy te dokonywane są lub mogą być dokonywane w przyszłości z następujących tytułów:

* na finansowanie działalności Oddziału, traktowane jako ekwiwalent kapitału założycielskiego,

* tytułem zapłaty za świadczone usługi lub dostarczone towary przez oddział na rzecz, jednostki macierzystej.

Z kolei, Oddział przekazuje środki pieniężne na rzecz jednostki macierzystej tytułem zwrotu środków przekazanych Oddziałowi na finansowanie działalności, zapłaty za zakupione do produkcji materiały lub świadczone usługi.

Na moment formułowania zapytania jednostka macierzysta świadczy na rzecz Oddziału w Polsce usługi delegowania personelu. W przyszłości zakres świadczonych usług i obciążeń może się zwiększyć. Może wystąpić również świadczenie usług przez Oddział na rzecz jednostki macierzystej.

Jednocześnie jednostka macierzysta przekazała Oddziałowi do używania formy stalowe, które są jej własnością, pozostałą na terenie Polski po realizacji innego kontraktu realizowanego kilka lat wcześniej, którego koszty te formy obciążyły. Formy te stanowią dla Wnioskodawcy (Oddziału) wartość złomu stalowego i aby przystosować je do realizacji nowego projektu, musiały zostać znacząco przerobione. Koszty takiej przeróbki poniósł oddział. Unikalny charakter produkowanych na indywidualne zamówienie wyrobów sprawia, iż w takim kształcie po przeróbce formy te mogą być zużyte tylko do realizacji obecnego kontraktu. Realizacja obecnego kontraktu ma trwać 14 miesięcy. Ewentualna chęć ich użycia do realizacji innego zamówienia pociągnie za sobą konieczność wykonania kolejnych radykalnych przeróbek. W przeciwnym wypadku będą one stanowiły wartość złomu stalowego.

Oddział przedsiębiorcy zagranicznego w Polsce zamierza sprzedawać swoje wyroby spółce joint venture z siedzibą w Danii, w której jednostka macierzysta partycypuje w 50% przychodów i kosztów, a w pozostałych 50% partycypuje podmiot niepowiązany. Występują również transakcje nabywania od tej spółki materiałów używanych do produkcji. Spółka ta jest jednostką, której konstrukcja prawna odpowiada polskiej spółce cywilnej spółek kapitałowych prawa handlowego. Posiada ona własny NIP dla celów podatku od wartości dodanej oraz jest zarejestrowana w rejestrze odpowiadającym polskiemu KRS. Dla celów podatku dochodowego każdy z udziałowców samodzielnie rozlicza 50% przypadających na niego przychodów i kosztów. Spółka nie jest podatnikiem podatku dochodowego.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Niniejsza interpretacja indywidualna stanowi ocenę stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytania piątego. Wniosek Spółki w zakresie pozostałych pytań zostanie rozpatrzony odrębnymi interpretacjami indywidualnymi.

Zdaniem Wnioskodawcy - w zakresie pytania piątego - transakcje ze Spółką zagraniczną joint venture z siedzibą w Danii, w której jednostka macierzysta partycypuje w 50% przychodów i kosztów, a w pozostałych 50% partycypuje podmiot niepowiązany, należy traktować jak transakcje z podmiotem zewnętrznym. Nie mają one charakteru transakcji wewnątrzzakładowych, tak jak by to miało miejsce w przypadku dostawy towarów i świadczenia usług przez Oddział dla jednostki macierzystej. Posiada ona własny NIP dla celów podatku od wartości dodanej oraz jest zarejestrowana w rejestrze odpowiadającym polskiemu KRS. Dla celów podatku dochodowego każdy z udziałowców samodzielnie rozlicza 50% przypadających na niego przychodów i kosztów. Spółka nie jest podatnikiem podatku dochodowego. Spółka ta jest jednostką, której konstrukcja prawna odpowiada polskiej spółce cywilnej spółek kapitałowych prawa handlowego. Na gruncie polskiego prawa jest dopuszczalne świadczenie usług i dostawa towarów przez spółkę kapitałową prawa handlowego dla spółki cywilnej, w której ta pierwsza jest udziałowcem. Obciążenia te są dokonywane za pośrednictwem faktur VAT, które dla jednej strony są przychodem podatkowym, a dla drugiej kosztem podatkowym. Adekwatnie, w przypadku dostaw towarów i świadczenia usług przez Oddział dla tej Spółki należy traktować je tak, jakby były wykonywane dla zewnętrznego podmiotu i opodatkowywać dochód z tytułu ich osiągnięcia na terenie Polski. Oddział może nabywać od takiej Spółki również towary i usługi tak, jakby nabywał je od obcego podmiotu, a następnie może zaliczać je do kosztów uzyskania przychodów pod warunkiem spełnienia wymogów zawartych w art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, tj. że koszty zostały poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy. W związku z tym również różnice kursowe, jakie powstają na transakcjach pomiędzy Oddziałem a taką spółką są dla celów podatku dochodowego traktowane, jako przychody i koszty podatkowe.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Jednocześnie podkreślić należy, że niniejsza interpretacja nie dotyczy sposobu dokonania alokacji dochodów, bowiem nie może to być przedmiotem interpretacji indywidualnej, gdyż przepis art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej normujący wydawanie przez organ podatkowy pisemnych interpretacji indywidualnych, co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego lub umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, nie uprawnia do zajmowania stanowiska odnośnie ekonomicznych aspektów działania podatnika. Ocena ekonomicznej strony działalności podatnika wymaga przeprowadzania analiz, oceny rynkowego charakteru rozliczeń lub wartości transakcji, co nie jest możliwe w ramach procedury wydawania interpretacji prawa podatkowego.

Zgodnie z art. 20a ustawy z dnia z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), minister właściwy do spraw finansów publicznych, zwany w niniejszym dziale "organem właściwym w sprawie porozumienia", na wniosek podmiotu krajowego, uznaje prawidłowość wyboru i stosowania metody ustalania ceny transakcyjnej między:

* dalej zwane "porozumieniem jednostronnym".

Przepisy dotyczące porozumień w sprawie stosowania cen transakcyjnych mają odpowiednie zastosowanie w stosunkach pomiędzy podmiotem mającym siedzibę lub zakład na terytorium jednego państwa a jego zagranicznym zakładem w rozumieniu przepisów prawa podatkowego dotyczących podatku dochodowego od osób fizycznych i podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie przypisania części dochodu do podmiotu krajowego (art. 20r. Ordynacji podatkowej). Umożliwia to ubieganie się o wydanie decyzji w sprawie porozumienia zainteresowanym podmiotom, które prowadzą działalność gospodarczą przez zakład.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu jej datowania.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70 - 561 Szczecin po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.