ITPB2/4515-22/15/MK

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 27 maja 2015 r. Izba Skarbowa w Bydgoszczy ITPB2/4515-22/15/MK

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 17 lutego 2015 r. (data wpływu - 20 lutego 2015 r.), uzupełnionym pismem z dnia 7 maja 2015 r. (data wpływu - 11 maja 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie opodatkowania darowizny środków pieniężnych - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 lutego 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie opodatkowania darowizny środków pieniężnych.

Wniosek uzupełniono w dniu 11 maja 2015 r.

W przedmiotowym wniosku i jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny.

Rodzice Wnioskodawczyni zdecydowali się kupić jej nieruchomość - dom jednorodzinny, na którą wzięli w trójkę kredyt. Rodzice mają dobrze prosperującą firmę, więc zdecydowali się wpłacić część kwoty gotówką. Właścicielem nieruchomości finalnie jest Wnioskodawczyni, w związku z czym w dniu 15 września 2014 r. została spisana umowa darowizny opiewająca na kwotę 175000 zł. Rodzice w tym dniu wyjeżdżali i nie mieli czasu osobiście wpłacić środków na konto Wnioskodawczyni. Zlecili oni wykonanie tej czynności swojemu pracownikowi co zostało udokumentowane w zawartej umowie. W związku z tym, że była podpisana umowa przedwstępna i kończył się termin zapłaty tej kwoty na konto techniczne osoby sprzedającej, Wnioskodawczyni musiała dokonać w tym dniu wpłaty. Osobą wpłacającą był mąż Wnioskodawczyni, a zarazem pracownik jej rodziców. Z dowodu przekazania pieniędzy nie wynika, że środki stanowią przedmiot darowizny, ponieważ zgodnie z zawartą z rodzicami umową wpłacającym był mąż Wnioskodawczyni. Tytuł przelewu był standardowy: "wpłata". Następnie zgodnie z umową darowizny Wnioskodawczyni niezwłocznie przelała kwotę 175000 zł na konto techniczne sprzedającego ww. nieruchomość.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w związku z tym, że wpłaty dokonał mąż Wnioskodawczyni, którą zlecili jej rodzice (darczyńcy), może ona skorzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 4a ustawy o podatku od spadków i darowizn.

Zdaniem Wnioskodawczyni, w związku z tym, że darowizna pochodzi od jej rodziców, a jedynie wpłaty dokonał mąż, a zarazem pracownik darczyńców, działający na ich zlecenie, powinna skorzystać ze zwolnienia z podatku na podstawie art. 4a ustawy o podatku od spadków i darowizn

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz. U. z 2015 r. poz. 86) podatkowi od spadków i darowizn podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem darowizny, polecenia darczyńcy.

Ponieważ ustawa o podatku od spadków i darowizn nie zawiera pojęcia "darowizna", dlatego należy w tym zakresie odwołać się do odpowiednich przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 121).

Zgodnie z art. 888 § 1 ww. ustawy przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku.

Darowizna należy do czynności, których celem jest dokonanie aktu przysporzenia majątkowego osobie obdarowanej (świadczenie musi wzbogacić obdarowanego), zobowiązanie darczyńcy musi być zamierzone jako nieodpłatne. Świadczenie ma charakter nieodpłatny, gdy druga strona umowy nie zobowiązuje się do jakiegokolwiek świadczenia w zamian za otrzymane świadczenie. Istotą darowizny - jako czynności nieodpłatnej - jest więc brak po drugiej stronie ekwiwalentu w postaci świadczenia wzajemnego. Darowizna może polegać zarówno na przesunięciach do majątku obdarowanego określonych przedmiotów majątkowych, jak i na innych postaciach dyspozycji majątkowych darczyńcy prowadzących do zmniejszenia jego majątku, a po stronie majątku obdarowanego do zwiększenia aktywów lub zmniejszenia pasywów.

Stosownie do art. 5 ustawy o podatku od spadków i darowizn, obowiązek podatkowy ciąży na nabywcy własności rzeczy i praw majątkowych, a powstaje on, zgodnie z dyspozycją art. 6 ust. 1 pkt 4, przy nabyciu w drodze darowizny - z chwilą złożenia przez darczyńcę oświadczenia w formie aktu notarialnego, a w razie zawarcia umowy bez zachowania przewidzianej formy - z chwilą spełnienia przyrzeczonego świadczenia; jeżeli ze względu na przedmiot darowizny przepisy wymagają szczególnej formy dla oświadczeń obu stron, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą złożenia takich oświadczeń.

Jednocześnie jednak zgodnie z art. 4a ust. 1 ww. ustawy zwalnia się od podatku nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych przez małżonka, zstępnych, wstępnych, pasierba, rodzeństwo, ojczyma i macochę, jeżeli:

1.

zgłoszą nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego w terminie 6 miesięcy od dnia powstania obowiązku podatkowego powstałego na podstawie art. 6 ust. 1 pkt 2-8 i ust. 2, a w przypadku nabycia w drodze dziedziczenia w terminie 6 miesięcy od dnia uprawomocnienia się orzeczenia sądu stwierdzającego nabycie spadku, z zastrzeżeniem ust. 2 i 4, oraz

2.

w przypadku gdy przedmiotem nabycia tytułem darowizny lub polecenia darczyńcy są środki pieniężne, a wartość majątku nabytego łącznie od tej samej osoby w okresie 5 lat poprzedzających rok, w którym nastąpiło ostatnie nabycie, doliczona do wartości rzeczy i praw majątkowych ostatnio nabytych, przekracza kwotę określoną w art. 9 ust. 1 pkt 1 - udokumentują ich otrzymanie dowodem przekazania na rachunek płatniczy nabywcy, na jego rachunek, inny niż płatniczy, w banku lub spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej lub przekazem pocztowym.

Na podstawie art. 4a ust. 4 ww. ustawy obowiązek zgłoszenia nie obejmuje przypadków, gdy:

1.

wartość majątku nabytego łącznie od tej samej osoby lub po tej samej osobie w okresie 5 lat, poprzedzających rok, w którym nastąpiło ostatnie nabycie, doliczona do wartości rzeczy i praw majątkowych ostatnio nabytych, nie przekracza kwoty określonej w art. 9 ust. 1 pkt 1 lub

2.

gdy nabycie następuje na podstawie umowy zawartej w formie aktu notarialnego.

Zwolnienia określone w ust. 1 i w art. 4a stosuje się, jeżeli w chwili nabycia nabywca posiadał obywatelstwo polskie lub obywatelstwo jednego z państw członkowskich Unii Europejskiej lub państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) - stron umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym lub miał miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub na terytorium takiego państwa (art. 4 ust. 4 ww. ustawy).

Jak wynika z zaprezentowanego opisu stanu faktycznego, rodzice Wnioskodawczyni zdecydowali się kupić jej nieruchomość - dom jednorodzinny, na którą wzięli w trójkę kredyt. Rodzice mają dobrze prosperującą firmę, więc zdecydowali się wpłacić część kwoty gotówką. Właścicielem nieruchomości finalnie jest Wnioskodawczyni, w związku z czym w dniu 15 września 2014 r. została spisana umowa darowizny opiewająca na kwotę 175000 zł. Rodzice w tym dniu wyjeżdżali i nie mieli czasu osobiście wpłacić środków na konto Wnioskodawczyni. Zlecili oni wykonanie tej czynności swojemu pracownikowi co zostało udokumentowane w zawartej umowie. W związku z tym, że była podpisana umowa przedwstępna i kończył się termin zapłaty tej kwoty na konto techniczne osoby sprzedającej, Wnioskodawczyni musiała dokonać w tym dniu wpłaty. Osobą wpłacającą był mąż Wnioskodawczyni, a zarazem pracownik jej rodziców. Z dowodu przekazania pieniędzy nie wynika, że środki stanowią przedmiot darowizny, ponieważ zgodnie z zawartą z rodzicami umową wpłacającym był mąż Wnioskodawczyni. Tytuł przelewu był standardowy: "wpłata". Następnie zgodnie z umową darowizny Wnioskodawczyni niezwłocznie przelała kwotę 175000 zł na konto techniczne sprzedającego ww. nieruchomość.

Na tle powyższego stwierdzić należy, że analiza art. 4a ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn prowadzi do wniosku, że - w przypadku gdy przedmiotem darowizny są środki pieniężne - dodatkowym warunkiem objęcia jej zwolnieniem, o którym mowa w ww. przepisie, poza zgłoszeniem nabytych środków pieniężnych naczelnikowi urzędu skarbowego jest udokumentowanie ich otrzymania na rachunek płatniczy nabywcy, na jego rachunek, inny niż płatniczy, w banku lub spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej lub przekazem pocztowym. Ustawodawca nie wskazuje przy tym, że z dowodu wpłaty lub przekazu pocztowego wynikać powinno, że wpłacającym kwotę darowizny jest darczyńca.

W konsekwencji warunek określony w art. 4a ust. 1 pkt 2 przytoczonej ustawy zostanie spełniony także wtedy gdy przekazanie środków pieniężnych będących przedmiotem darowizny zostanie udokumentowane dowodem wpłaty na rachunek nabywcy dokonanej w wykonaniu zawartej umowy przez osobę trzecią działającą na zlecenie darczyńcy.

Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, że darowizna otrzymana przez Wnioskodawczynię od jej rodziców może korzystać ze zwolnienia od podatku od spadków i darowizn na podstawie art. 4a ustawy o podatku od spadków i darowizn w sytuacji gdy spełnione zostały warunki określone w tym przepisie, tj. środki pieniężne będące przedmiotem darowizny zostały przekazane na konto Wnioskodawczyni, co dokumentuje posiadany dowód wpłaty oraz w wymaganym terminie ich nabycie zostało zgłoszone naczelnikowi urzędu skarbowego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl