ITPB2/4511-86/16/MM

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 5 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 20 stycznia 2016 r. (wpływ do tutejszego organu dnia 25 stycznia 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika - jest prawidłowe.

W dniu 25 stycznia 2016 r. do tutejszego organu wpłynął wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika.

We wniosku tym przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca organizuje corocznie (tzn. organizował w poprzednich latach i będzie organizował w przyszłości) z okazji Święta Górniczego imprezę barbórkową, składającą się z dwóch części: oficjalnej Akademii oraz balu dla pracowników Oddziału.

Organizacja wskazanej imprezy ma na celu kultywowanie tradycji górniczych służąc przede wszystkim integracji pracowników Oddziału.

Udział w balu jest dobrowolny - uczestniczą w nim jedynie ci pracownicy, którzy zadeklarowali wolę uczestnictwa w tej imprezie. Dodatkowo w imprezie mogą uczestniczyć zaproszeni goście. W oparciu o zgłoszone przez pracowników deklaracje udziału tworzona jest orientacyjna lista uczestników, na podstawie której przekazywane są imienne zaproszenia dla pracowników uczestniczących w balu. Zaproszenia kierowane są również do gości Oddziału (przedstawiciele władz, właściciela, kontrahentów etc.). Bal organizowany jest przez firmę zewnętrzną, której wynagrodzenie jest kalkulowane w oparciu o liczbę osób deklarujących uczestnictwo w balu (deklaracje pracowników oraz zaproszenia). Ustalone w powyższy sposób wynagrodzenie ma charakter ryczałtowy. Jego wysokość ustalana w oparciu o orientacyjną liczbę osób mających uczestniczyć w balu nie ulega zmianie w przypadku gdy faktyczna liczba uczestników ulegnie zmniejszeniu. Zgłoszenie przez danego pracownika zamiaru udziału w balu nie nakłada na niego obowiązku uczestnictwa w tej imprezie. W związku z tym nie jest przesądzone, że wszyscy pracownicy, którzy zgłosili taki zamiar rzeczywiście wezmą udział w balu. Analogicznie nie jest przesądzone że w imprezie wezmą udział wszyscy zaproszeni goście.

Ponadto Wnioskodawca nie jest w stanie zweryfikować, w jakim zakresie poszczególni pracownicy uczestniczący w balu skorzystają z udostępnianych w jego trakcie świadczeń (w szczególności posiłków i napojów). Opisana sytuacja dotyczy zarówno imprez organizowanych w latach poprzednich jaki i imprez, które będą organizowane w przyszłości.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w związku z udziałem w balu barbórkowym po stronie uczestniczących w nim pracowników Oddziału powstaje przychód ze stosunku pracy, od którego Wnioskodawca jako płatnik obowiązany jest obliczyć i pobrać zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawcy, w związku z udziałem w balu barbórkowym po stronie uczestniczących w nim pracowników Oddziału nie powstaje przychód ze stosunku pracy, od którego Wnioskodawca jako płatnik obowiązany jest obliczyć i pobrać zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych.

Zgodnie bowiem z art. 11 ust. 1 u.p.d.o.f., przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Przepisy u.p.d.o.f. nie definiują, co należy rozumieć przez "nieodpłatne świadczenia", niemniej jednak z samej treści art. 11 ust. 1 u.p.d.o.f. wynika, że są to wszelkiego rodzaju świadczenia, które dokonywane są bez pobierania jakiejkolwiek odpłatności - niebędące zarazem świadczeniami w pieniądzu, ani w naturze (tzn. w postaci rzeczy lub praw). Przychód z tytułu nieodpłatnych świadczeń w rozumieniu art. 11 ust. 1 u.p.d.o.f. powstaje zatem, gdy spełnione są łącznie dwie przesłanki:

* podatnik otrzymuje określone świadczenie (korzyść) - inne niż pieniądze, wartości pieniężne i świadczenia w naturze (rzeczy) oraz

* nie ponosi jakiejkolwiek odpłatności z tego tytułu.

Odnosząc powyższe do zaistniałego stanu faktycznego i przedstawionego zdarzenia przyszłego, Wnioskodawca stwierdza, że w przypadku pracowników uczestniczących w balu spełniona jest druga z powyższych przesłanek, tzn. w związku z udziałem w balu nie ponoszą oni żadnej odpłatności. Natomiast zdaniem Wnioskodawcy, w niniejszej sprawie nie jest spełniona pierwsza z ww. przesłanek.

W świetle literalnego brzmienia art. 11 ust. 1 u.p.d.o.f., warunkiem przypisania podatnikowi przychodu z tytułu nieodpłatnych świadczeń jest faktyczne otrzymanie tego świadczenia - samo postawienie go do dyspozycji podatnika (uzyskanie przez podatnika możliwości otrzymania świadczenia) nie kreuje jeszcze przychodu podatkowego po jego stronie.

Jak bowiem wskazał Trybunał Konstytucyjny w wyroku z dnia 8 lipca 2014 r., sygn. akt K 7/13, dotyczącego przychodów pracowników z tytułu nieodpłatnych świadczeń art. 12 ust. 1 w związku z art. 11 ust. 1 oraz art. 12 ust. 3 w związku z art. 11 ust. 2-2b ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, 362, 596, 769, 1278, 1342, 1448, 1529 i 1540, z 2013 r. poz. 888, 1036,1287,1304, 1387 i 1717 oraz z 2014 r. poz. 223, 312, 567 i 598), rozumiane w ten sposób, że "inne nieodpłatne świadczenie" oznacza wyłącznie przysporzenie majątkowe o indywidualnie określonej wartości, otrzymane przez pracownika, są zgodne z art. 2 w związku z art. 217 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej.

Trybunał wskazał w szczególności na to, że przychód w postaci nieodpłatnych świadczeń musi wiązać się z uzyskaniem przez pracownika korzyści majątkowej w jednej z dwóch postaci:

* powiększenia aktywów, co jest skutkiem wypłaty pieniędzy, albo

* zaoszczędzenia wydatków, co może być następstwem świadczenia rzeczowego lub w formie usługi.

Ponadto, Trybunał stwierdził, że "przychód podatkowy stanowią wyłącznie otrzymane nieodpłatne świadczenia, nie wystarczy zatem możliwość (wizja) uzyskania świadczenia. W konsekwencji należy uznać, że przychód ze stosunku pracy powstaje wyłącznie w razie realnego uzyskania przysporzenia w postaci nieodpłatnego świadczenia, nie jest natomiast związany z potencjalną możliwością uzyskania go. (...) bez skonkretyzowanego i indywidualnie przypisanego świadczenia, brak podstaw do określenia jego wysokości. Przychodem z tego tytułu jest więc wyłącznie korzyść, która jest wymierna i przypisana indywidualnemu pracownikowi (nie jest dostępna w sposób ogólny dla wszystkich podmiotów)."

Powyższe stanowisko wyroku Trybunału Konstytucyjnego znajduje odbicie w orzeczeniach sądów administracyjnych oraz interpretacjach indywidualnych wydawanych przez organy podatkowe.

Przykładowo Wnioskodawca wskazuje na dwie interpretacje przepisów prawa podatkowego wydane przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach, odpowiednio w dniu 5 maja 2015 r. nr IBPBII/1/4511-194/15/BD oraz w dniu 17 lipca 2015 r. nr IBPB-2-1/1/4511-50/15/MZ, dotyczące wprost skutków organizacji imprezy barbórkowej dla pracowników.

W pierwszej z wymienionych wyżej interpretacji organ podatkowy, rozpatrując wniosek, w którym przedstawiono stan faktyczny zbliżony do opisanego przez Wnioskodawcę (a więc sytuacji, w której pracodawca organizuje imprezę barbórkową dla swoich pracowników za pomocą firmy zewnętrznej, dysponuje orientacyjną liczbą pracowników uczestniczących w tej imprezie, nie jest jednak w stanie stwierdzić, ilu ostatecznie pracowników weźmie faktycznie udział w Barbórce, ani też jaki jest zakres świadczeń, z których skorzystają konkretni pracownicy) uznał, że: "Zorganizowanie przez Wnioskodawcę w przedstawiony we wniosku sposób - imprezy barbórkowej dla pracowników, nie będzie generować po stronie pracowników powstania przychodu, o którym mowa w art. 12 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Impreza ta organizowana przez pracodawcę nie spełnia kryterium wystąpienia po stronie pracownika przysporzenia majątkowego (korzyści), gdyż po stronie pracowników nie pojawi się korzyść w postaci zaoszczędzenia wydatku. Nie sposób bowiem zakładać, że gdyby nie impreza organizowana przez pracodawcę, pracownik wydałby pieniądze na uczestnictwo w takim przedsięwzięciu. Udział w imprezie barbórkowej organizowanej przez pracodawcę nie oznacza uzyskania przychodu przez pracownika także z tego powodu, że brak jest podstaw, by świadczenie adresowane do pracowników - przypisać indywidualnym uczestnikom, jako ich wymierna korzyść. Mając na uwadze informacje przedstawione we wniosku oraz powołane przepisy uznać należy, że udział pracowników w imprezie barbórkowej opisanej w zdarzeniu przyszłym nie skutkuje powstaniem po stronie pracowników przychodu ze stosunku pracy w rozumieniu art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W konsekwencji, na Spółce nie ciąży obowiązek poboru zaliczek na podatek od tak uzyskanego przychodu (dochodu) na zasadach określonych w art. 31 ww. ustawy."

Identyczne stanowisko ten sam organ zajmuje w drugiej z wymienionych wyżej interpretacji dotyczącej również organizacji imprezy barbórkowej dla pracowników - w której pracownicy ponosili część kosztów uczestnictwa w tej imprezie.

Wnioskodawca dodaje, że w odniesieniu do skutków imprezy barbórkowej - organizowanej w zbliżonym do niniejszego stanie faktycznym - identyczny pogląd wyraził również Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 12 grudnia 2014 r., sygn. akt II FSK 3274/14, w którym wskazał, że "Nie jest bowiem możliwe ustalenie zakresu korzyści uzyskanej przez konkretnego pracownika z tytułu sfinansowania przez pracodawcę kosztów imprezy barbórkowej. Przychodu nie można zaś ustalać w drodze działania polegającego na podzieleniu kosztów imprezy barbórkowej przez liczbę pracowników biorących w niej udział, tak jak chce tego organ wydający interpretację. Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie dają podstaw do takiego działania. Przychód nie może zostać przypisany hipotetycznie, musi on wynikać z rzeczywistych zdarzeń. Wnioskodawca twierdzi, że zakupuje towary i usługi, jednak nie jest w stanie wskazać, w jakim rozmiarze poszczególni uczestnicy imprezy z zakupionych usług i towarów korzystają. Brak jest ustaleń, czy dana osoba (pracownik) z tego świadczenia skorzystała i w jakim zakresie. Nie można wykluczyć, że nie każdy pracownik ze świadczenia skorzysta. Skoro nieodpłatnych świadczeń nie można przyporządkować konkretnemu pracownikowi, brak jest podstaw do ustalenia przychodu z tytułu udziału pracownika w imprezach barbórkowych organizowanych przez pracodawcę. W takiej bowiem sytuacji nie można stwierdzić, czy pracownik otrzymał świadczenie, a jeśli otrzymał, to na czym konkretnie ono polegało."

Wnioskodawca podkreśla, że analogiczne stanowisko prezentowane jest również w innych interpretacjach organów podatkowych w stosunku do innych imprez o charakterze integracyjno-rozrywkowym. Tytułem przykładu wskazuje:

* Interpretację Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 20 października 2015 r. nr IBPB-2-1/4511-334/15/MK, w której stwierdzono, że " (...) udział w spotkaniach integracyjnych o charakterze sportowym i rekreacyjnym oraz związanych z odpoczynkiem i działalnością kulturalną organizowanych przez pracodawcę nie spełnia kryterium wystąpienia po stronie pracownika przysporzenia majątkowego (korzyści). Nawet gdy przyjmuje się, że pracownik dobrowolnie uczestniczy w takiej imprezie nie pojawia się u niego korzyść nawet w postaci zaoszczędzenia wydatku. Nie sposób bowiem zakładać, że gdyby nie spotkania integracyjne o charakterze sportowym i rekreacyjnym oraz związane z odpoczynkiem i działalnością kulturalną organizowane przez pracodawcę, pracownik wydałby pieniądze na uczestnictwo w takich przedsięwzięciach. Udział w spotkaniach integracyjnych o charakterze sportowym i rekreacyjnym oraz związanych z odpoczynkiem i działalnością kulturalną zaoferowany przez pracodawcę nie oznacza uzyskania przychodu przez pracownika także z tego powodu, że brak jest podstaw, by świadczenie adresowane do wszystkich pracowników - przypisać indywidualnym uczestnikom, jako ich wymierną korzyść.";

* Interpretację Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 15 października 2015 r. nr IPTPB1/4511-490/15-3/SJ, z której wynika, że "Udział pracownika w imprezie Spółki można uznać jako inne nieodpłatne świadczenie lub świadczenie w naturze, jednak mimo dobrowolnego charakteru spotkania nie można uznać, że udział w imprezie jest w interesie pracownika i po jego stronie pojawi się korzyść w postaci zaoszczędzenia wydatku, gdyż nie zakładano sytuacji, w której pracownik wydałby pieniądze na udział w takim przedsięwzięciu. Ponadto korzyść z udziału w imprezie nie jest wymierna i nie ma możliwości przypisania jej indywidualnemu pracownikowi."

Stanowisko zgodne z powyżej prezentowanymi zajął także Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w wydanej na wniosek innego z Oddziałów interpretacji indywidualnej nr ILPB1/4511-1-1249/15-2/AG z dnia 16 listopada 2015 r., dotyczącej skutków organizacji zabaw dla dzieci pracowników z okazji mikołajków oraz Dnia Dziecka - w których biorą udział jedynie dzieci zgłoszone przez zainteresowanych pracowników (którzy ponoszą w związku z tym częściową odpłatność), w której organ uznając za przychód otrzymane przez dzieci nagrody rzeczowe uznał jednocześnie, że "wartość pozostałych świadczeń, tj. organizacja imprezy, wynajem dmuchanych elementów, udział w zajęciach manualnych, nagrody i inne atrakcje, których wartość przypadająca na jednego uczestnika jest niemożliwa do ustalenia - nie stanowi przychodu w związku z art. 11 ust. 1."

Z przywołanych interpretacji indywidualnych wynika zatem jednoznacznie, że sam udział pracownika w imprezie organizowanej przez pracodawcę nie świadczy jeszcze o otrzymaniu przez niego przychodu z tytułu nieodpłatnych świadczeń, z uwagi na to, że oznacza on jedynie możliwość otrzymania konkretnych świadczeń (głównie) o charakterze konsumpcyjnym składających się na daną imprezę. W sytuacji, gdy nie jest możliwe określenie ile i o jakiej wartości świadczeń otrzymał każdy konkretny pracownik uczestniczący w danej imprezie, nie jest możliwe ustalenie wymiernej wartości faktycznie otrzymanego przez niego przychodu z tego tytułu. Ponadto, w przywołanych interpretacjach akcentowana jest okoliczność, że w związku z udziałem we wskazanych w nich imprezach organizowanych przez pracodawcę pracownicy uzyskują korzyść majątkową w postaci zaoszczędzenia wydatku. W ich przypadku nie można bowiem przyjąć, że gdyby nie fakt zorganizowania danej imprezy przez pracodawcę pracownicy wydaliby własne środki na uczestnictwo w takim przedsięwzięciu. Powyższe okoliczności przemawiają za uznaniem, że również w przypadku imprez barbórkowych które były organizowane przez Wnioskodawcę i które będą organizowane w przyszłości - nie jest możliwe przypisanie przychodu z tytułu nieodpłatnych świadczeń uczestniczącym w niej pracownikom.

Po pierwsze, analogicznie jak w przypadku imprez (w tym imprez barbórkowych), których dotyczą przytoczone interpretacje, brak jest podstaw do przyjęcia, iż pracownicy gotowi byliby ponieść samodzielnie koszty balu z okazji Święta Górniczego i uczestniczyliby w nim w przypadku, gdyby nie zorganizował i nie sfinansował go pracodawca. Nie jest zatem możliwe przypisanie pracownikom korzyści majątkowej w postaci zaoszczędzania wydatków.

Po drugie, nie ma możliwości precyzyjnego ustalenia wartości i zakresu świadczeń otrzymywanych (konsumowanych) przez konkretnych pracowników uczestniczących w imprezie barbórkowej. Oddział nie jest bowiem w stanie stwierdzić, z jakich świadczeń (konsumpcji) w jakim zakresie ilościowym skorzystał dany pracownik. Brak jest zatem możliwości precyzyjnego ustalenia wartości rzeczywiście otrzymywanego przez poszczególnych uczestników imprezy świadczenia (przychodu).

Na powyższy wniosek nie wpływa okoliczność, że uczestnictwo w imprezie oparte jest o imienną listę uczestników i w odniesieniu do tej listy kalkulowane jest wynagrodzenie firm zewnętrznych organizujących imprezę. Lista ta ma charakter wyłącznie orientacyjny, nie można bowiem wykluczyć że niektórzy pracownicy, pierwotnie deklarujący uczestnictwo w imprezie barbórkowej, ostatecznie nie wezmą w niej udziału. Pracodawca natomiast nie dokonuje weryfikacji ostatecznej liczby osób uczestniczących w imprezie, liczba ta nie wpływa również na wysokość wynagrodzenia firm zewnętrznych organizujących imprezę barbórkową.

Przede wszystkim jednak okoliczność sporządzenia ww. listy w żaden sposób nie zmienia faktu, że nie jest możliwe ustalenie wartości rzeczywiście otrzymanych ("skonsumowanych") świadczeń przez poszczególne osoby uczestniczące w imprezie barbórkowej - co stanowi podstawową przeszkodę do przypisania im przychodu z tytułu nieodpłatnych świadczeń.

Całokształt przedstawionych okoliczności przemawia więc za uznaniem za prawidłowe stanowiska Wnioskodawcy, iż w związku z udziałem w balu barbórkowym po stronie uczestniczących w nim pracowników Oddziału nie powstaje przychód ze stosunku pracy, od którego Oddział jako płatnik obowiązany jest obliczyć i pobrać zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, określone zostały źródła przychodów, w tym m.in. wymieniony w pkt 1: stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta.

Na podstawie art. 11 ust. 1 ww. ustawy - w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2015 r. - przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 20 ust. 3 i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

W myśl natomiast ww. przepisu - w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2016 r. -przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 25b i art. 30f są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń

Stosownie do art. 11 ust. 2 ww. ustawy, wartość pieniężną świadczeń w naturze, z zastrzeżeniem art. 12 ust. 2-2c, określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca ich uzyskania.

Z kolei zgodnie z treścią art. 11 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń ustala się:

Jeżeli świadczenia są częściowo odpłatne, przychodem podatnika jest różnica pomiędzy wartością tych świadczeń, ustaloną według zasad określonych w ust. 2 lub 2a, a odpłatnością ponoszoną przez podatnika (art. 11 ust. 2b ww. ustawy).

Przepisy ustawy nie definiują pojęcia "nieodpłatne świadczenie". W uchwałach z dnia 18 listopada 2002 r. sygn. akt FPS 9/02 oraz z dnia 16 października 2006 r. sygn. akt FPS 1/06 NSA ustalił znaczenie terminu "nieodpłatne świadczenie" na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Uznał, iż "ma ono szerszy zakres niż w prawie cywilnym, obejmuje bowiem wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu lub te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze w działalności osób prawnych, których skutkiem jest nieodpłatne, tj. niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu przysporzenie majątku tej osobie, mające konkretny wymiar finansowy." W uchwale z dnia 24 maja 2010 r. sygn. akt II FPS 1/10 NSA potwierdził, że powyższe stanowisko ma zastosowanie również do podatku dochodowego od osób fizycznych, w stosunku do sytuacji wynikających z art. 11 ust. 1 w związku z art. 12 ust. 1 i 3 tej ustawy.

Stosownie do art. 12 ust. 1 ww. ustawy, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Użyty powyżej zwrot "w szczególności" oznacza, że wymienione kategorie przychodów stanowią katalog otwarty. Przychodem ze stosunku pracy i stosunków pokrewnych są więc wszelkiego rodzaju wypłaty i świadczenia skutkujące u podatnika powstaniem przysporzenia majątkowego, mające swoje źródło w łączącym pracownika z pracodawcą stosunku pracy lub stosunku pokrewnym. Ponadto treść tego przepisu wskazuje, że do przychodów pracownika zaliczyć należy praktycznie wszystkie otrzymane przez niego świadczenia, które mógł on otrzymać od pracodawcy. Są nimi bowiem nie tylko wynagrodzenia, czyli świadczenia wprost wynikające z zawartej umowy o pracę, ale również wszystkie inne przychody (świadczenia), niezależnie od podstawy ich wypłaty, jeżeli w jakikolwiek sposób wiążą się z faktem wykonywania pracy. Oznacza to, że do przychodów pracownika ustawodawca zaliczył nie tylko pieniądze, ale także wartość świadczeń w naturze, czy świadczeń nieodpłatnych otrzymanych od pracodawcy.

W myśl art. 12 ust. 2 ustawy, wartość pieniężną świadczeń w naturze przysługujących pracownikom na podstawie odrębnych przepisów ustala się według przeciętnych cen stosowanych wobec innych odbiorców - jeżeli przedmiotem świadczenia są rzeczy lub usługi wchodzące w zakres działalności pracodawcy.

Wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych ustala się według zasad określonych w art. 11 ust. 2-2b (art. 12 ust. 3 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 31 ww. ustawy, osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nie posiadające osobowości prawnej, zwane dalej "zakładami pracy", są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakłady pracy, a w spółdzielniach pracy - wypłaty z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej.

Z wniosku wynika, że Wnioskodawca organizuje corocznie (tzn. organizował w poprzednich latach i będzie organizował w przyszłości) z okazji Święta Górniczego imprezę barbórkową, składającą się z dwóch części: oficjalnej Akademii oraz balu dla pracowników Oddziału.

Organizacja wskazanej imprezy ma na celu kultywowanie tradycji górniczych służąc przede wszystkim integracji pracowników Oddziału.

Udział w balu jest dobrowolny - uczestniczą w nim jedynie ci pracownicy, którzy zadeklarowali wolę uczestnictwa w tej imprezie. Dodatkowo w imprezie mogą uczestniczyć zaproszeni goście. W oparciu o zgłoszone przez pracowników deklaracje udziału tworzona jest orientacyjna lista uczestników, na podstawie której przekazywane są imienne zaproszenia dla pracowników uczestniczących w balu. Zaproszenia kierowane są również do gości Oddziału (przedstawiciele władz, właściciela, kontrahentów etc.). Bal organizowany jest przez firmę zewnętrzną, której wynagrodzenie jest kalkulowane w oparciu o liczbę osób deklarujących uczestnictwo w balu (deklaracje pracowników oraz zaproszenia). Ustalone w powyższy sposób wynagrodzenie ma charakter ryczałtowy. Jego wysokość ustalana w oparciu o orientacyjną liczbę osób mających uczestniczyć w balu nie ulega zmianie w przypadku gdy faktyczna liczba uczestników ulegnie zmniejszeniu. Zgłoszenie przez danego pracownika zamiaru udziału w balu nie nakłada na niego obowiązku uczestnictwa w tej imprezie. W związku z tym nie jest przesądzone, że wszyscy pracownicy, którzy zgłosili taki zamiar rzeczywiście wezmą udział w balu. Analogicznie nie jest przesądzone że w imprezie wezmą udział wszyscy zaproszeni goście.

Ponadto Wnioskodawca nie jest w stanie zweryfikować, w jakim zakresie poszczególni pracownicy uczestniczący w balu skorzystają z udostępnianych w jego trakcie świadczeń (w szczególności posiłków i napojów). Opisana sytuacja dotyczy zarówno imprez organizowanych w latach poprzednich jaki i imprez, które będą organizowane w przyszłości

Mając na uwadze powyższe wyjaśnić należy, że dokonując oceny czy udział w imprezach integracyjnych prowadzi do powstania przychodu z tytułu nieodpłatnych świadczeń, w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych należy kierować się wyrokiem Trybunału Konstytucyjnego z dnia 8 lipca 2014 r., sygn. akt K 7/13 (Dz. U. z 2014 r. poz. 947), w którym stwierdzono, że za przychód pracownika mogą być uznane świadczenia, które:

* po pierwsze zostały spełnione za zgodą pracownika (skorzystał z nich w pełni dobrowolnie),

* po drugie, zostały spełnione w jego interesie (a nie w interesie pracodawcy) i przyniosły mu korzyść w postaci powiększenia aktywów lub uniknięcia wydatku, który musiałby ponieść,

* po trzecie, korzyść ta jest wymierna i przypisana indywidualnemu pracownikowi (nie jest dostępna w sposób ogólny dla wszystkich podmiotów).

W wyroku tym wskazano również, iż w odniesieniu do imprez integracyjnych nie jest spełnione obiektywne kryterium wystąpienia po stronie pracownika przysporzenia majątkowego. Nawet gdy pracownik uczestniczy dobrowolnie w imprezie integracyjnej, po jego stronie nie pojawia się korzyść w postaci zaoszczędzenia wydatku.

W ocenie Trybunału Konstytucyjnego, udział w spotkaniu (wyjeździe) integracyjnym zaoferowanym przez pracodawcę pracownikom, nie oznacza uzyskania przychodu przez pracownika, gdyż - pomijając w tym miejscu kryterium uniknięcia wydatku - nie ma podstaw, by świadczenie adresowane do wszystkich przypisać indywidualnym uczestnikom, jako ich wymierną korzyść.

Natomiast bez elementu realnego przysporzenia w postaci otrzymania korzyści przez pracownika nie uzyskuje on przychodu; nie występuje zdarzenie, z którym ustawa wiąże powstanie obowiązku podatkowego. Tym bardziej, bez skonkretyzowanego i indywidualnie przypisanego świadczenia, brak podstaw do określenia jego wysokości. Tak więc, udział w spotkaniu integracyjnym zaoferowanym przez pracodawcę pracownikom, nie oznacza uzyskania przychodu przez pracownika, gdyż (...) nie ma podstaw, by świadczenie adresowane do wszystkich przypisać indywidualnym uczestnikom, jako ich wymierną korzyść.

Odnosząc powyższe na grunt niniejszej sprawy należy wskazać, że udział w organizowanych przez Wnioskodawcę imprezach integracyjnych nie spełnia kryterium wystąpienia po stronie pracowników przysporzenia majątkowego (korzyści). Niezależnie bowiem od tego czy pracownicy dobrowolnie uczestniczą/będą uczestniczyli w takich imprezach nie pojawi się u nich korzyść w postaci zaoszczędzenia wydatku. Nie sposób bowiem zakładać, że gdyby Wnioskodawca nie zorganizował imprez wskazanych we wniosku, pracownicy wydaliby pieniądze na uczestnictwo w takich przedsięwzięciach. Brak jest również podstaw, by świadczenie adresowane do wszystkich pracowników oraz osób zaproszonych przypisać indywidualnym uczestnikom, jako ich wymierną korzyść.

W konsekwencji należy zgodzić się ze stanowiskiem Wnioskodawcy, zgodnie z którym udział pracowników w imprezach integracyjnych nie skutkuje i nie będzie skutkował powstaniem dla nich przychodu do opodatkowania, a tym samym na Wnioskodawcy nie ciążył/nie będzie ciążył obowiązek poboru - od wartości świadczenia związanego z udziałem w tej imprezach - zaliczek na podatek dochodowy, o których mowa w art. 31 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bydgoszczy, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.