ITPB2/4511-477/15/MM

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) w związku z § 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 30 marca 2015 r. (wpływ do tutejszego organu dnia 2 kwietnia 2015 r.), uzupełnionym pismem z dnia 30 czerwca 2015 r. (wpływ do tutejszego organu dnia 2 lipca 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika w związku z organizacją dla pracowników imprezy integracyjnej - jest prawidłowe.

W dniu 2 kwietnia 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika w związku z organizacją dla pracowników imprezy integracyjnej.

Z uwagi na stwierdzone we wniosku braki formalne, pismem z dnia 22 czerwca 2015 r. Nr ITPB2/4511-477/15-2/MM wezwano Wnioskodawcę do ich usunięcia. Wniosek uzupełniono w dniu 2 lipca 2015 r.

We wniosku tym przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca - XXX wchodzi w skład... i jest jednostką organizacyjną nieposiadającą osobowości prawnej, działającą na podstawie art. 32 ustawy o lasach oraz Statutu..., stanowiącego załącznik do Zarządzenia nr 50 Ministra Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa z dnia 18 maja 1994 r. w sprawie nadania statutu Państwowemu Gospodarstwu Leśnemu Lasy Państwowe.

Nadleśnictwo jest jednostką organizacyjną realizującą zadania w zakresie gospodarki leśnej w zasięgu swojego działania, a w szczególności reprezentuje Skarb Państwa w zakresie zarządzanego mienia. Nadleśnictwo realizuje nie tylko funkcje gospodarcze, ale także m.in. funkcje społeczne, ekologiczne, kulturowe. Zintegrowany i zmotywowany zespół pracowniczy pozwala na optymalną realizację funkcji do jakich powołane jest Nadleśnictwo.

Jedną z metod motywowania pracowników oraz ich integrowania jest organizowanie tzw. imprez integracyjnych. Nadleśnictwo zamierza zorganizować dla swoich pracowników imprezy integracyjne, mające na celu przede wszystkim podtrzymanie poczucia utożsamiania się z własną firmą, zwiększenie atrakcyjności zatrudnienia, zintegrowanie pracowników z pracodawcą oraz między sobą, poprawę atmosfery pracy, wzrost motywacji w zakresie wykonywania obowiązków pracowniczych, co w konsekwencji przełożyć się ma na zwiększoną wydajność i wysoką jakość wykonywanych obowiązków służbowych. Tym samym spotkania te będą miały charakter motywacyjno-integracyjny. Zaproszenie na imprezę kierowane będzie do ogółu pracowników. Uczestnictwo w tych spotkaniach nie będzie obowiązkowe, jednakże pracodawca będzie zachęcał do uczestnictwa w nich całej załogi. Wydatki na zorganizowanie imprez, między innymi: koszt organizacji gier i zabaw mających na celu zbudowanie silnej tożsamości grupowej, transportu, konsumpcji w formie usługi gastronomicznej, bądź cateringowej, pobytu, wynajęcia sali, zabezpieczenia oprawy muzycznej, ochrony, itp., ponoszone będą ze środków obrotowych jednostki.

Opłaty związane z organizacją imprezy najczęściej wnoszone będą ryczałtowo, niezależnie od tego, czy pracownik skorzysta z usług, czy nie skorzysta. Tym samym nie sposób stwierdzić, czy pracownik rzeczywiście otrzyma świadczenie i jaka będzie jego wartość. Organizując tego typu imprezę dla pracowników, nie będzie możliwości ustalenia w sposób nie budzący wątpliwości, czy i kto skorzysta z zaoferowanych świadczeń.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca zobowiązany jest do poboru zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych, od pracowników z tytułu otrzymania nieodpłatnych świadczeń, w związku z organizacją imprezy integracyjnej, sfinansowanej ze środków obrotowych?

Zdaniem Wnioskodawcy wartość wydatków, które jako pracodawca zamierza ponieść na organizację imprezy integracyjnej, sfinansowanej ze środków obrotowych, nie będzie stanowiła dla pracowników biorących w niej udział, przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. W związku z tym Wnioskodawca jako płatnik podatku dochodowego od osób fizycznych nie będzie zobowiązany do poboru zaliczek na podatek od pracowników z tytułu organizacji imprezy integracyjnej, sfinansowanej ze środków obrotowych. Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a, 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku. Jednocześnie zgodnie z art. 11 ust. 1 ww. ustawy, przychodami są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. Natomiast stosownie do art. 12 tej ustawy, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Wobec niezdefiniowania w ustawie pojęcia "nieodpłatnego świadczenia" zasadne jest odwołanie się do znaczenia tego pojęcia określonego w wyroku Trybunału Konstytucyjnego z 8 lipca 2014 r., sygn. akt K 7/13, zgodnie z którym, nieodpłatnym świadczeniem w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym jest każde zdarzenie, którego następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu lub to, którego skutkiem jest nieodpłatne, to jest niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu, przysporzenie majątku danej osobie, mające konkretny wymiar finansowy. Przysporzenie to może polegać na zwiększeniu majątku (aktywów) bądź uniknięciu jego pomniejszenia (zaoszczędzenie wydatków). Jednocześnie musi być przysporzeniem majątkowym o indywidualnie określonej wartości.

Tym samym w świetle ww. wyroku Trybunału Konstytucyjnego za "inne nieodpłatne świadczenie" stanowiące przychód pracownika może być uznane wyłącznie takie świadczenie, które:

Biorąc pod uwagę powyższe cechy nieodpłatnego świadczenia warunkującego przypisanie pracownikowi przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym należy uznać, że impreza integracyjna, którą zamierza zorganizować Wnioskodawca nie spełnia kryterium wystąpienia po stronie pracownika przysporzenia majątkowego (korzyści). Nawet, gdy przyjmuje się, że pracownik będzie dobrowolnie uczestniczył w takiej imprezie, nie pojawi się u niego korzyść nawet w postaci zaoszczędzenia wydatku. Nie sposób bowiem zakładać, że gdyby nie impreza organizowana przez pracodawcę, pracownik wydałby pieniądze na uczestnictwo w takim przedsięwzięciu. Udział w imprezie integracyjnej zaoferowanej przez pracodawcę nie oznacza uzyskania przychodu przez pracownika także z tego powodu, że brak jest podstaw, by świadczenie adresowane do wszystkich pracowników - przypisać indywidualnym uczestnikom, jako ich wymierną korzyść.

W ocenie Wnioskodawcy, zorganizowanie przez niego imprezy integracyjnej, to podejmowanie działań we własnym interesie, służące podniesieniu jakości pracy, jej wydajności, a co za tym idzie lepszej realizacji zadań gospodarczych. Nawiązywanie relacji w trakcie takich imprez poprawia jakość wzajemnych kontaktów, ułatwia rozwiązywanie problemów i pokonywanie barier, jakie napotykają pracownicy w trakcie codziennej współpracy. Ma to na celu poprawienie atmosfery pracy oraz zwiększenie motywacji do pracy, co przyczynia się do zwiększenia przychodów.

Zatem Wnioskodawca uważa, że impreza integracyjna skierowana do ogółu pracowników nie spełnia przesłanek wymaganych do uznania, że pracownik z tytułu uczestnictwa w tej imprezie uzyskuje przychód w postaci nieodpłatnego świadczenia ze stosunku pracy, podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, a co za tym idzie Wnioskodawca nie jest zobowiązany do poboru zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Artykuł 11 ust. 1 ww. ustawy stanowi, że przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 25b i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Na podstawie art. 12 ust. 1 ustawy, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Użyty powyżej zwrot "w szczególności" oznacza, że wymienione kategorie przychodów stanowią katalog otwarty. Przychodem ze stosunku pracy i stosunków pokrewnych są więc wszelkiego rodzaju wypłaty i świadczenia skutkujące u podatnika powstaniem przysporzenia majątkowego, mające swoje źródło w łączącym pracownika z pracodawcą stosunku pracy lub stosunku pokrewnym. Do przychodów pracownika ustawodawca zaliczył bowiem nie tylko pieniądze, ale także wartość świadczeń w naturze, czy świadczeń nieodpłatnych otrzymanych od pracodawcy.

Wartość pieniężną świadczeń w naturze przysługujących pracownikom na podstawie odrębnych przepisów ustala się według przeciętnych cen stosowanych wobec innych odbiorców - jeżeli przedmiotem świadczenia są rzeczy lub usługi wchodzące w zakres działalności pracodawcy (art. 12 ust. 2 ustawy).

Wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych ustala się według zasad określonych w art. 11 ust. 2-2b (art. 12 ust. 3 ww. ustawy).

W myśl art. 11 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wartość pieniężną świadczeń w naturze, z zastrzeżeniem art. 12 ust. 2-2c, określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca ich uzyskania.

Na podstawie ust. 2a tego artykułu wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń ustala się:

W myśl przepisów art. 31 ww. ustawy, osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nie posiadające osobowości prawnej, zwane dalej "zakładami pracy", są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakłady pracy, a w spółdzielniach pracy - wypłaty z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej.

Z treści wniosku wynika, iż jedną z metod motywowania pracowników Wnioskodawcy oraz ich integrowania jest organizowanie tzw. imprez integracyjnych. Wnioskodawca zamierza zorganizować dla swoich pracowników imprezy integracyjne, mające na celu przede wszystkim podtrzymanie poczucia utożsamiania się z własną firmą, zwiększenie atrakcyjności zatrudnienia, zintegrowanie pracowników z pracodawcą oraz między sobą, poprawę atmosfery pracy, wzrost motywacji w zakresie wykonywania obowiązków pracowniczych, co w konsekwencji przełożyć się ma na zwiększoną wydajność i wysoką jakość wykonywanych obowiązków służbowych. Tym samym spotkania te będą miały charakter motywacyjno-integracyjny. Zaproszenie na imprezę kierowane będzie do ogółu pracowników. Uczestnictwo w tych spotkaniach nie będzie obowiązkowe, jednakże pracodawca będzie zachęcał do uczestnictwa w nich całej załogi. Wydatki na zorganizowanie imprez, między innymi: koszt organizacji gier i zabaw mających na celu zbudowanie silnej tożsamości grupowej, transportu, konsumpcji w formie usługi gastronomicznej, bądź cateringowej, pobytu, wynajęcia sali, zabezpieczenia oprawy muzycznej, ochrony, itp., ponoszone będą ze środków obrotowych jednostki.

Opłaty związane z organizacją imprez najczęściej wnoszone będą ryczałtowo, niezależnie od tego, czy pracownik skorzysta z usług, czy nie skorzysta. Tym samym nie sposób stwierdzić, czy pracownik rzeczywiście otrzyma świadczenie i jaka będzie jego wartość. Organizując tego typu imprezę dla pracowników, nie będzie możliwości ustalenia w sposób nie budzący wątpliwości, czy i kto skorzysta z zaoferowanych świadczeń.

Mając na uwadze powyższe wyjaśnić należy, że dokonując oceny czy udział pracowników w imprezach integracyjnych prowadzi do powstania u nich przychodu ze stosunku pracy w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych należy kierować się wyrokiem Trybunału Konstytucyjnego z dnia 8 lipca 2014 r., sygn. akt K 7/13 (Dz. U. z 2014 r. poz. 947), w którym stwierdzono, że za przychód pracownika mogą być uznane świadczenia, które:

* zostały spełnione za zgodą pracownika (skorzystał z nich w pełni dobrowolnie),

* po drugie, zostały spełnione w jego interesie (a nie w interesie pracodawcy) i przyniosły mu korzyść w postaci powiększenia aktywów lub uniknięcia wydatku, który musiałby ponieść,

* po trzecie, korzyść ta jest wymierna i przypisana indywidualnemu pracownikowi (nie jest dostępna w sposób ogólny dla wszystkich podmiotów).

W wyroku tym wskazano również, iż w odniesieniu do imprez integracyjnych nie jest spełnione obiektywne kryterium wystąpienia po stronie pracownika przysporzenia majątkowego. Nawet gdy pracownik uczestniczy dobrowolnie w imprezie integracyjnej, po jego stronie nie pojawia się korzyść w postaci zaoszczędzenia wydatku.

W ocenie Trybunału Konstytucyjnego, udział w spotkaniu (wyjeździe) integracyjnym zaoferowanym przez pracodawcę pracownikom, nie oznacza uzyskania przychodu przez pracownika, gdyż - pomijając w tym miejscu kryterium uniknięcia wydatku - nie ma podstaw, by świadczenie adresowane do wszystkich przypisać indywidualnym uczestnikom, jako ich wymierną korzyść.

Odnosząc powyższe na grunt niniejszej sprawy należy wskazać, że organizowanie przez Wnioskodawcę imprez integracyjnych nie spełnia kryterium wystąpienia po stronie pracowników przysporzenia majątkowego (korzyści). Niezależnie bowiem od tego czy pracownicy dobrowolnie będą uczestniczyli w takich imprezach nie pojawi się u nich korzyść w postaci zaoszczędzenia wydatku. Nie sposób bowiem zakładać, że gdyby Wnioskodawca nie zorganizował imprez wskazanych we wniosku, pracownicy wydaliby pieniądze na uczestnictwo w takich przedsięwzięciach. Brak jest również podstaw, by świadczenie adresowane do wszystkich pracowników przypisać indywidualnym uczestnikom, jako ich wymierną korzyść.

W konsekwencji zatem, udział pracowników w ww. imprezach integracyjnych nie będzie stanowił dla nich przychodu ze stosunku pracy, tym samym Wnioskodawca przy obliczaniu zaliczki na podatek dochodowy, zgodnie z art. 31 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie będzie miał obowiązku, wartości świadczenia związanego z udziałem w ww. imprezach doliczać do pozostałych przychodów pracowników.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.