ITPB2/4511-384/15/MK

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 15 czerwca 2015 r. Izba Skarbowa w Bydgoszczy ITPB2/4511-384/15/MK

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 5 marca 2015 r. (data wpływu - 9 marca 2015 r.), uzupełnionym w dniu 3 czerwca 2015 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania uzyskanego przez matkę przychodu z tytułu sprzedaży udziału w lokalu mieszkalnym - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 marca 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania uzyskanego przez matkę przychodu z tytułu sprzedaży udziału w lokalu mieszkalnym.

Wniosek uzupełniono w dniu 3 czerwca 2015 r.

We wniosku tym przedstawiono następujący stan faktyczny.

Aktem notarialnym z dnia 19 listopada 2014 r. XX darował za zgodą żony YX prawo do 1/2 własności lokalu mieszkalnego, stanowiącego odrębną nieruchomość wraz z prawami z nim związanymi oraz prawo własności nieruchomości stanowiącej działkę gruntu nr 9/11, swojej żonie YX, a ona oświadczyła, że darowiznę przyjmuję.

Powyższe nieruchomości wchodziły w skład majątku objętego wspólnością majątkową małżeńską. Lokal mieszkalny X i Y X nabyli w dniu 17 listopada 2003 r. XX zmarł 25 listopada 2014 r.

YX złożyła w dniu 22 stycznia 2015 r. pismo do Naczelnika Urzędu Skarbowego w sprawie wydania zezwolenia na zbycie nieruchomości opisanej w akcie notarialnym z dnia 19 listopada 2014 r. Naczelnik US poinformował, że stosownie do art. 306a Ordynacji podatkowej w związku z art. 19 ust. 6 ustawy o podatku od spadków i darowizn umowa darowizny z objętego wspólnością majątkową małżeńską - prawo własności lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość wraz z prawami z nim związanymi oraz prawo własności nieruchomości stanowiącej działkę gruntu nr 9/11 zabudowanej została rozliczona pod względem podatkowym, tj. podatek nie należy się stosownie do art. 4a ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn i nie ma przeszkód do zbycia nieruchomości.

Aktem notarialnym z dnia 27 stycznia 2015 r. YX udzieliła Wnioskodawczyni (jej córce) szerokiego pełnomocnictwa m.in. do zarządu, administrowania i rozporządzania całym jej majątkiem osobistym, w tym do dokonywania czynności przekraczających zakres zwykłego zarządu; do zbywania nieruchomości zabudowanych, niezabudowanych, udziałów w nieruchomościach, praw użytkowania wieczystego gruntów, budynków stanowiących odrębne nieruchomości, lokali stanowiących odrębne nieruchomości, etc. wchodzących w skład jej majątku osobistego, w drodze wszelkich umów, osobom, za ceny i na wszelkich pozostałych warunkach według uznania pełnomocnika, w tym do zawierania umów przedwstępnych i przyrzeczonych oraz ich zmian i rozwiązywania.

YX planowała za środki pochodzące ze zbycia posiadanej nieruchomości zakup lokalu mieszkalnego, zakup udziału w planowanym zakupie lokalu mieszkalnego przez Wnioskodawczynię lub remont zakupionego lokalu.

Aktem notarialnym z dnia 28 stycznia 2015 r. zawarto umowę sprzedaży. Wnioskodawczyni jako pełnomocnik YX sprzedała ww. lokal za kwotę 140.000,00 zł. Pełnomocnik w związku z obowiązkiem złożenia deklaracji o osiągniętych przychodach z tytułu zbycia nieruchomości, zaplanował podjęcie kolejnych czynności przed US. YX chciała skorzystać z możliwości wydatkowania przychodów ze sprzedaży własnego lokalu zwolnionego od podatku od darowizn na podstawie zaświadczenia naczelnika US i wydała Wnioskodawczyni dyspozycję poszukiwania odpowiedniego lokalu mieszkalnego, celem jego wspólnego zakupu.

YX zmarła nagle 2 lutego 2015 r.

Aktem poświadczenia dziedziczenia z dnia 9 lutego 2015 r. poświadczono że spadek po zmarłej YX nabyły na podstawie ustawy Wnioskodawczyni i WX - każda z nich po 1/2 części wprost.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy kwota 70.000,00 zł uzyskana przez zmarłą YX na okoliczność sprzedaży otrzymanej od zmarłego męża darowizny w postaci udziału wynoszącego 1/2 części wspólnego lokalu mieszkalnego jest opodatkowana podatkiem od osób fizycznych.

2. Czy na spadkobiercach spoczywa obowiązek podatkowy, który ciążyłby na YX w związku ze sprzedażą nieruchomości -1/2 części mieszkania uzyskanej z tytułu darowizny od XX. Jeżeli tak, to jak go obliczyć i czy podlega zwolnieniu od podatku w sytuacji jej przeznaczenia na cele mieszkaniowe przez spadkobierców.

3. Czy w świetle art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i art. 97 § 1 Ordynacji podatkowej Wnioskodawczyni posiada prawo do skorzystania z ulgi podatkowej i przeznaczenia wyżej wymienionych środków na zakup mieszkania lub wydatkowania na inne cele mieszkaniowe.

Zdaniem Wnioskodawczyni:

Ad. 1)

Sprzedaż otrzymanej od zmarłego męża darowizny w postaci 1/2 wspólnego lokalu mieszkalnego jest opodatkowana podatkiem od osób fizycznych, lecz istnieje tu możliwość zastosowania ulgi podatkowej w myśl art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych na korzyść YX i jej spadkobierców.

Ad. 2)

Na spadkobiercach ciążą prawa i obowiązki podatkowe w myśl art. 97 § 1 Ordynacji podatkowej. Zatem, jeżeli YX miała prawo w ciągu 2 lat przeznaczyć środki ze sprzedaży nieruchomości na zakup mieszkania lub inne cele mieszkaniowe, to również Wnioskodawczyni jako spadkobierca takie prawo posiada.

Ad. 3)

W świetle art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i art. 97 § 1 Ordynacji podatkowa, posiada prawo do skorzystania z ulgi podatkowej i przeznaczenia wyżej wymienionych środków na zakup mieszkania lub wydatkowania na inne cele mieszkaniowe.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

a.

nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,

b.

spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,

c.

prawa wieczystego użytkowania gruntów,

d.

innych rzeczy,

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c) - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

W świetle powyższego, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości lub ww. praw następuje przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie i zostaje dokonane w wykonaniu działalności gospodarczej, stanowi źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie zaś z art. 30e ust. 1, 4 i 5 powołanej ustawy - w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2009 r. - od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

Po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3 (PIT-39), wykazać:

1.

dochody uzyskane w roku podatkowym z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) i obliczyć należny podatek dochodowy od dochodu, do którego nie ma zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 131, lub

2.

dochody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131.

Natomiast zgodnie z art. 30e ust. 2 ww. ustawy, podstawą obliczenia podatku, o której mowa w ust. 1, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

Po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym (PIT-39), o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, wykazać:

1.

dochody uzyskane w roku podatkowym z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) i obliczyć należny podatek dochodowy od dochodu, do którego nie ma zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 131, lub

2.

dochody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131.

Dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) nie łączy się z dochodami (przychodami) z innych źródeł.

Należny podatek, wynikający z tego zeznania jest płatny w terminie do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym (art. 45 ust. 4 pkt 4 ww. ustawy).

Jednakże w myśl powołanego wyżej art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.

Stosownie do art. 21 ust. 25 ww. ustawy, za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się:

1.

wydatki poniesione na:

a.

nabycie budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, a także na nabycie gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem,

b.

nabycie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie, prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie,

c.

nabycie gruntu pod budowę budynku mieszkalnego lub udziału w takim gruncie, prawa użytkowania wieczystego takiego gruntu lub udziału w takim prawie, w tym również z rozpoczętą budową budynku mieszkalnego, oraz nabycie innego gruntu lub udziału w gruncie, prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, jeżeli w okresie, o którym mowa w ust. 1 pkt 131, grunt ten zmieni przeznaczenie na grunt pod budowę budynku mieszkalnego,

d.

budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub remont własnego budynku mieszkalnego, jego części lub własnego lokalu mieszkalnego,

e.

rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub adaptację na cele mieszkalne własnego budynku niemieszkalnego, jego części, własnego lokalu niemieszkalnego lub własnego pomieszczenia niemieszkalnego

- położonych w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej,

2.

wydatki poniesione na:

a.

spłatę kredytu (pożyczki) oraz odsetek od tego kredytu (pożyczki) zaciągniętego przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), na cele określone w pkt 1,

b.

spłatę kredytu (pożyczki) oraz odsetek od tego kredytu (pożyczki) zaciągniętego przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), na spłatę kredytu (pożyczki), o którym mowa w lit. a),

c.

spłatę każdego kolejnego kredytu (pożyczki) oraz odsetek od tego kredytu (pożyczki) zaciągniętego przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), na spłatę kredytu (pożyczki), o których mowa w lit. a) lub b)

- w banku lub w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, mających siedzibę w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej, z zastrzeżeniem ust. 29 i 30,

3.

wartość otrzymanego w ramach odpłatnego zbycia w drodze zamiany znajdującego się w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej:

a.

budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, lub

b.

spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego, prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej, lub udziału w tych prawach, lub

c.

gruntu lub udziału w gruncie, prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie przeznaczonych pod budowę budynku mieszkalnego, w tym również gruntu lub udziału w gruncie albo prawa wieczystego użytkowania gruntu lub udziału w takim prawie z rozpoczętą budową budynku mieszkalnego, lub

d.

gruntu, udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z budynkiem lub lokalem wymienionym w lit. a.

Na podstawie art. 21 ust. 26 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przez własny budynek, lokal lub pomieszczenie, o których mowa w ust. 25 pkt 1 lit. d i e), rozumie się budynek, lokal lub pomieszczenie stanowiące własność lub współwłasność podatnika lub do którego podatnikowi przysługuje spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udział w takich prawach.

Zgodnie z dyspozycją zawartą w art. 21 ust. 27 ww. ustawy, w przypadku ponoszenia wydatków na cele mieszkaniowe w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej, zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 131, stosuje się pod warunkiem istnienia podstawy prawnej wynikającej z umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania lub innych ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, do uzyskania przez organ podatkowy informacji podatkowych od organu podatkowego państwa, na którego terytorium podatnik ponosi wydatki na cele mieszkaniowe.

Natomiast stosownie do art. 21 ust. 28 za wydatki, o których mowa w ust. 25, nie uważa się wydatków poniesionych na:

1.

nabycie gruntu lub udziału w gruncie, prawa wieczystego użytkowania gruntu lub udziału w takim prawie, budynku, jego części lub udziału w budynku, lub

2.

budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę, adaptację lub remont budynku albo jego części

- przeznaczonych na cele rekreacyjne.

Dodatkowo ustawodawca w art. 21 ust. 29 ww. ustawy stanowi, iż w przypadku gdy kredyt (pożyczka), o którym mowa w ust. 25 pkt 2 lit. a)-c), stanowi część kredytu (pożyczki) przeznaczonego na spłatę również innych niż wymienione w tych przepisach zobowiązań kredytowych (pożyczkowych) podatnika, za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się wydatki przypadające na spłatę kredytu (pożyczki) określonego w ust. 25 pkt 2 lit. a)-c) oraz zapłacone odsetki od tej części kredytu (pożyczki), która proporcjonalnie przypada na spłatę kredytu (pożyczki), o których mowa w ust. 25 pkt 2 lit. a)-c).

Należy również wskazać, iż przepis ust. 1 pkt 131 nie ma zastosowania do tej części wydatków, o których mowa w ust. 25 pkt 2, które podatnik uwzględnił korzystając z ulg podatkowych, w rozumieniu Ordynacji podatkowej, przy opodatkowaniu podatkiem dochodowym oraz do tej części wydatków, o których mowa w ust. 25 pkt 2, którymi sfinansowane zostały wydatki określone w ust. 25 pkt 1, uwzględnione przez podatnika korzystającego z ulg podatkowych, w rozumieniu Ordynacji podatkowej, przy opodatkowaniu podatkiem dochodowym (art. 21 ust. 30).

Jak przedstawiono we wniosku, aktem notarialnym z dnia 19 listopada 2014 r. XX darował za zgodą żony YX prawo do 1/2 własności lokalu mieszkalnego, stanowiącego odrębną nieruchomość wraz z prawami z nim związanymi oraz prawo własności nieruchomości stanowiącej działkę gruntu nr 9/11, swojej żonie YX, a ona oświadczyła, że darowiznę przyjmuję.

Powyższe nieruchomości wchodziły w skład majątku objętego wspólnością majątkową małżeńską. Lokal mieszkalny X i Y X nabyli w dniu 17 listopada 2003 r. XX zmarł 25 listopada 2014 r.

YX złożyła w dniu 22 stycznia 2015 r. pismo do Naczelnika Urzędu Skarbowego w sprawie wydania zezwolenia na zbycie nieruchomości opisanej w akcie notarialnym z dnia 19 listopada 2014 r. Naczelnik US poinformował, że stosownie do art. 306a Ordynacji podatkowej w związku z art. 19 ust. 6 ustawy o podatku od spadków i darowizn umowa darowizny z objętego wspólnością majątkową małżeńską - prawo własności lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość wraz z prawami z nim związanymi oraz prawo własności nieruchomości stanowiącej działkę gruntu nr 9/11 zabudowanej została rozliczona pod względem podatkowym, tj. podatek nie należy się stosownie do art. 4a ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn i nie ma przeszkód do zbycia nieruchomości.

Aktem notarialnym z dnia 27 stycznia 2015 r. YX udzieliła Wnioskodawczyni (jej córce) szerokiego pełnomocnictwa m.in. do zarządu, administrowania i rozporządzania całym jej majątkiem osobistym, w tym do dokonywania czynności przekraczających zakres zwykłego zarządu; do zbywania nieruchomości zabudowanych, niezabudowanych, udziałów w nieruchomościach, praw użytkowania wieczystego gruntów, budynków stanowiących odrębne nieruchomości, lokali stanowiących odrębne nieruchomości, etc. wchodzących w skład jej majątku osobistego, w drodze wszelkich umów, osobom, za ceny i na wszelkich pozostałych warunkach według uznania pełnomocnika, w tym do zawierania umów przedwstępnych i przyrzeczonych oraz ich zmian i rozwiązywania.

YX planowała za środki pochodzące ze zbycia posiadanej nieruchomości zakup lokalu mieszkalnego, zakup udziału w planowanym zakupie lokalu mieszkalnego przez Wnioskodawczynię lub remont zakupionego lokalu.

Aktem notarialnym z dnia 28 stycznia 2015 r. zawarto umowę sprzedaży. Wnioskodawczyni jako pełnomocnik YX sprzedała ww. lokal za kwotę 140.000,00 zł. Pełnomocnik w związku z obowiązkiem złożenia deklaracji o osiągniętych przychodach z tytułu zbycia nieruchomości, zaplanował podjęcie kolejnych czynności przed US. YX chciała skorzystać z możliwości wydatkowania przychodów ze sprzedaży własnego lokalu zwolnionego od podatku od darowizn na podstawie zaświadczenia naczelnika US i wydała Wnioskodawczyni dyspozycję poszukiwania odpowiedniego lokalu mieszkalnego, celem jego wspólnego zakupu.

YX zmarła nagle 2 lutego 2015 r.

Aktem poświadczenia dziedziczenia z dnia 9 lutego 2015 r. poświadczono że spadek po zmarłej YX nabyły na podstawie ustawy Wnioskodawczyni i WX - każda z nich po 1/2 części wprost.

Dokonując zatem oceny skutków prawnych przedstawionego w sprawie stanu faktycznego należy wskazać, że skoro nabycie opisanego we wniosku udziału w nieruchomości nastąpiło w 2014 r. w drodze darowizny, to jej zbycie - co istotne dla niniejszego rozstrzygnięcia - za życia spadkodawcy Wnioskodawczyni przed upływem 5 lat od końca roku kalendarzowego, w którym go nabyto (tekst jedn.: przed 31 grudnia 2019 r.), stanowi źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W konsekwencji obowiązek zapłaty podatku z tytułu zbycia ww. udziału przechodzi na spadkobierców. Stosownie bowiem do przepisu art. 97 § 1 Ordynacja podatkowa, spadkobiercy podatnika, z zastrzeżeniem § 2, przejmują przewidziane w przepisach prawa podatkowego majątkowe prawa i obowiązki spadkodawcy.

Do praw majątkowych przewidzianych w przepisach prawa podatkowego zaliczyć można np. prawo do zwrotu nadpłaty, prawo do zwrotu podatku, niewykorzystane prawo do rozłożenia zapłaty podatku na raty. Do obowiązków majątkowych z kolei można zaliczyć: obowiązek zapłaty zaległości podatkowych, zapłaty odsetek za zwłokę itp.

Powyższe przepisy dotyczą tylko i wyłącznie majątkowych praw i obowiązków spadkodawcy, nie odnoszą się natomiast do praw i obowiązków zmarłego ściśle związanych z jego osobą, do których należy zaliczyć między innymi przysługujące spadkodawcy prawa do ulg, czy zwolnień podatkowych, w tym wynikającego z art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Prawa i obowiązki o charakterze osobistym nie podlegają dziedziczeniu w świetle przepisów Kodeksu cywilnego, ani przejęciu przez spadkobierców w świetle Ordynacji podatkowej.

Zgodnie z art. 98 § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa do odpowiedzialności spadkobierców za zobowiązania podatkowe spadkodawcy stosuje się przepisy Kodeksu cywilnego o przyjęciu i odrzuceniu spadku oraz o odpowiedzialności za długi spadkowe. Przepis § 1 stosuje się również do odpowiedzialności spadkobierców za zaległości podatkowe, w tym również za zaległości, o których mowa w art. 52 § 1 Ordynacji podatkowej.

Na podstawie zaś art. 100 § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa organy podatkowe właściwe ze względu na ostatnie miejsce zamieszkania spadkodawcy orzekają w odrębnych decyzjach o zakresie odpowiedzialności poszczególnych spadkobierców lub określają wysokość nadpłaty albo zwrotu podatku.

Stosownie do art. 100 § 2 cyt. ustawy w decyzji organ podatkowy określa wysokość znanych w dniu otwarcia spadku zobowiązań spadkodawcy, o których mowa w art. 98 § 1 i 2, z zastrzeżeniem § 2a. Wydając decyzję, organ podatkowy określa prawidłową wysokość zobowiązania podatkowego, wysokość poniesionej straty uprawniającej spadkobierców do skorzystania, zgodnie z przepisami prawa podatkowego, z ulg podatkowych, wysokość nadpłaty lub zwrotu podatku, jeżeli ich wysokość jest inna niż wykazana w deklaracji złożonej przez spadkodawcę albo spadkodawca deklaracji nie złożył.

Przepis art. 100 § 3 ww. ustawy stanowi, iż termin płatności przez spadkobiercę zobowiązań, o których mowa w § 2, wynosi 14 dni od dnia doręczenia decyzji. Stosownie do przepisów zawartych w art. 102 § 2 oraz art. 97 § 1 Ordynacji podatkowej w razie śmierci strony w toku postępowania w sprawach dotyczących praw lub obowiązków wymienionych w art. 97 w miejsce dotychczasowej strony wstępują jej spadkobiercy, którzy z zastrzeżeniem § 2, przejmują przewidziane w przepisach prawa podatkowego majątkowe prawa i obowiązki spadkodawcy.

Artykuł 104 § 1 Ordynacji podatkowej wskazuje, że jeżeli spadkodawca był podatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych, organ podatkowy informuje spadkobierców, na podstawie posiadanych danych, o wysokości dochodu lub przychodu spadkodawcy oraz o wysokości wpłaconych zaliczek na podatek lub podatku, podając równocześnie przypadającą do zapłacenia kwotę podatku lub kwotę nadpłaty. W myśl art. 104 § 2 Ordynacji jeżeli spadkodawca poniósł wydatki uprawniające do ulg podatkowych, spadkobierca w terminie 30 dni od dnia otrzymania informacji, o której mowa w § 1, zawiadamia organ podatkowy o wysokości poniesionych wydatków.

Stosownie do art. 104 § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa po upływie 30-dniowego terminu organ podatkowy doręcza spadkobiercom decyzję ustalająca wysokość zobowiązania podatkowego spadkodawcy. Adresatem tej decyzji jest spadkobierca (lub spadkobiercy) jako następca prawny spadkodawcy, termin zapłaty podatku wynosi 14 dni od dnia jej doręczenia (art. 100 § 3 Ordynacji podatkowej).

Przytoczony art. 104 Ordynacji podatkowej ma zastosowanie do sytuacji, kiedy podatnik podatku dochodowego od osób fizycznych zmarł przed złożeniem deklaracji (zeznania) czy też przed otrzymaniem decyzji o określeniu zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych, a więc ma również zastosowanie do przedstawionego we wniosku stanu faktycznego, gdzie wprawdzie matka Wnioskodawczyni uzyskała w 2015 r. przychód z tytułu zbycia darowanego jej w 2014 r. udziału w lokalu mieszkalnym, to z uwagi na nagłą śmierć w dniu 2 lutego 2015 r. nie może dopełnić ciążącego na niej obowiązku wykazania w zeznaniu podatkowym (PIT-39), w terminie do dnia 30 kwietnia 2016 r.:

* dochodu uzyskanego w roku podatkowym 2015 z ww. tytułu i obliczenia należnego podatku dochodowego od dochodu, do którego nie ma zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, lub

* dochodu, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 przytoczonej ustawy.

Uwzględniając powyższe, w niniejszej sprawie opodatkowaniu będzie podlegał dochód zmarłego podatnika (matki Wnioskodawczyni) z tytułu odpłatnego zbycia lokalu mieszkalnego w części odpowiadającej jej udziałowi nabytemu w drodze darowizny, natomiast do zapłaty podatku dochodowego będą obowiązani spadkobiercy zmarłej.

Ponadto Wnioskodawczyni nie może skorzystać ze zwolnienia przedmiotowego określonego w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, bowiem nie podlega ono przejęciu przez spadkobierców w świetle przepisów Ordynacji podatkowej.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl