ITPB2/4511-269/16/ENB

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 5 pkt 1) rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 1 marca 2016 r. (data wpływu 8 marca 2016 r.), uzupełnionym pismem z dnia 11 maja 2016 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zastosowania zwolnienia przedmiotowego - jest prawidłowe.

W dniu 8 marca 2016 r. został złożony ww. wniosek uzupełniony pismem z dnia 11 maja 2016 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zastosowania zwolnienia przedmiotowego.

We wniosku i uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny.

Funkcjonariusze i pracownicy Wnioskodawcy odbywają zagraniczne podróże służbowe. Otrzymują z tego tytułu należności na zasadach i warunkach określonych w przepisach wykonawczych do ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 1502 z późn. zm.), w tym rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 29 stycznia 2013 r. w sprawie należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej (Dz. U. z 2013 r. poz. 167).

Część z zagranicznych podróży służbowych funkcjonariuszy i pracowników Wnioskodawcy finansowana jest jednak ze środków pochodzących z Unii Europejskiej lub innych źródeł zagranicznych niepodlegających zwrotowi w ramach programów i projektów unijnych. W szczególności zagraniczne podróże funkcjonariuszy i pracowników Wnioskodawcy są finansowane przez Europejską Agencję Zarządzania Współpracą Operacyjną na Zewnętrznych Granicach Państw Członkowskich Unii Europejskiej ("Agencja Frontex"). W takich przypadkach celem określenia wysokości przysługujących należności z tytułu podróży zagranicznych zastosowanie mają stawki diet dziennych określonych w przepisach Unii Europejskiej, odpowiadających pełnej wysokości diet dziennych przewidzianych w przypadku podróży służbowych urzędników i innych pracowników Wspólnot Europejskich w państwach członkowskich.

Takie odrębne określenie wysokości diet ma co do zasady służyć zrównaniu kwot wypłacanych osobom z różnych państw wykonujących analogiczne obowiązki w państwie docelowym. Na skutek powyższego należności wypłacane funkcjonariuszom i pracownikom Wnioskodawcy mogą być istotnie wyższe od należności określonych na podstawie rozporządzenia.

W przesłanym uzupełnieniu wyjaśniono, iż art. 117a ust. 3 i 4 ustawy o Straży Granicznej (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 1402 z późn. zm.) wskazują, że do zagranicznych podróży służbowych odbywanych przez funkcjonariuszy (pracowników) w ramach działań przeprowadzanych przez Europejską Agencję Zarządzania Współpracą Operacyjną na Zewnętrznych Granicach Państw Członkowskich Unii Europejskiej, zwaną dalej "Agencją Frontex", zgodnie z rozporządzeniem Rady (WE) nr 2007/2004 z dnia 26 października 2004 r. ustanawiającym Europejską Agencję Zarządzania Współpracą Operacyjną na Zewnętrznych Granicach Państw Członkowskich Unii Europejskiej (Dz.Urz.UE.L 349 z 25.11.2004, str. 1, z późn. zm.), zwanym dalej "rozporządzeniem nr 2007/2004", stosuje się wysokość stawek diet dziennych określonych w przepisach Unii Europejskiej, odpowiadających pełnej wysokości diet dziennych przewidzianych w przypadku podróży służbowych urzędników i innych pracowników Wspólnot Europejskich w państwach członkowskich, w przypadku zapewnienia ich finansowania przez Agencję Frontex. Przepis art. 117a ust. 3 ustawy o SG nie określa wysokości diet wprost a odsyła do przepisów Unii Europejskiej. Wysokość diet dziennych przy podróżach służbowych urzędników Unii Europejskiej określona została w Rozporządzeniu Nr 31 (Europejskiej Wspólnoty Ekonomicznej - EEC), 11 (Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej - EAEC) określającym Regulamin Pracowniczy Urzędników Unii Europejskiej i warunki zatrudnienia Innych Pracowników EEC i EAEC (Regulation No 31 (EEC), 11 (EAEC), laying down the Staff Regulations of Officials and the Condistions of Employment of Other Servanst of the European Economic Community and the European Atomie Energy Community Dz. U. 45 z 14.6.1962, s. 1385).

Tabela z wysokością diet dziennych przy podróżach służbowych na terenie Państw Członkowskich UE zamieszczona została w załączniku 7 do Regulaminu Pracowniczego Urzędników Unii Europejskiej, w Sekcji 3 F w art. 13.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy na Wnioskodawcy - jako płatniku - ciąży obowiązek poboru i odprowadzenia podatku (zaliczki na podatek) w związku z wypłacaniem funkcjonariuszom i pracownikom diet w wysokości przewidzianej przez przepisy Unii Europejskiej w przypadkach finansowania diet przez Europejską Agencję Zarządzania Współpracą Operacyjną na Zewnętrznych Granicach Państw Członkowskich Unii Europejskiej ("Agencja Frontex")?

Zdaniem Wnioskodawcy, w myśl przepisu art. 31 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nie posiadające osobowości prawnej, zwane dalej "zakładami pracy", są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody za stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacana przez zakłady pracy, a w spółdzielniach pracy - wypłaty z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej.

Zgodnie z art. 9 ustawy, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku. Z kolei zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 16 ustawy, wolne od podatku są diety i inne należności za czas:

* do wysokości określonej w odrębnych ustawach lub w przepisach wydanych przez ministra właściwego do spraw pracy w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej, z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju oraz poza granicami kraju, z zastrzeżeniem ust. 13.

Artykuł 21 ust. 13 ustawy stanowi, iż przepis ust. 1 pkt 16 lit. b stosuje się, jeżeli otrzymane świadczenia nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów i zostały poniesione;

Z przywołanych powyżej przepisów wynika, iż wolne od podatku są zarówno diety i inne należności za czas podróży pracowników, jak i funkcjonariuszy Wnioskodawcy do wysokości określonej w odrębnych ustawach.

W ocenie Wnioskodawcy, wysokość diet przysługujących, jego pracownikom i funkcjonariuszom w przypadku podróży zagranicznych będących przedmiotem niniejszego zapytania została określona w ustawie z dnia 12 października 1990 r. o Straży Granicznej (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 1402 z późn. zm.). Mianowicie, w art. 117a ust. 1 ustawy o SG wskazane zostało, iż w zakresie odbywania przez funkcjonariuszy zagranicznych podroży służbowych stosuje się odpowiednio przepisy w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce budżetowej z tytułu podróży służbowej poza granicami kraju wydane na podstawie art. 775 § 2 Kodeksu pracy. Powyższa zasada podlega jednak dalszemu uszczegółowieniu w art. 117aust. 2 i 3 ustawy o SG.

Zgodnie z art. 117a ust. 2 ustawy o SG, w przypadku zagranicznych podróży służbowych odbywanych przez funkcjonariuszy w ramach programów i projektów realizowanych przez Straż Graniczną z wykorzystaniem środków finansowych pochodzących z budżetu Unii Europejskiej lub innych źródeł zagranicznych nie podlegających zwrotowi stosuje się odpowiednio rozwiązania obowiązujące dla tych programów i projektów. Art. 117a ust. 3 ustawy o SG stanowi zaś, iż do zagranicznych podróży służbowych odbywanych przez funkcjonariuszy w ramach działań przeprowadzanych przez Europejską Agencję Zarządzania Współpracą Operacyjną na Zewnętrznych Granicach Państw Członkowskich Unii Europejskiej, zwaną dalej "Agencją Frontex", zgodnie z rozporządzeniem Rady (WE) nr 2007/2004 z dnia 26 października 2004 r. ustanawiającym Europejską Agencję Zarządzania Współpracą Operacyjną na Zewnętrznych Granicach Państw Członkowskich Unii Europejskiej (Dz.Urz.UE.L 349 z 25 listopada 2004, str. 1, z późn. zm.), zwanym dalej "rozporządzeniem nr 2007/2004", stosuje się wysokość stawek diet dziennych określonych w przepisach Unii Europejskiej, odpowiadających pełnej wysokości diet dziennych przewidzianych w przypadku podróży służbowych urzędników i innych pracowników Wspólnot Europejskich w państwach członkowskich, w przypadku zapewnienia ich finansowania przez Agencję Frontex.

Zgodnie z art. 117a ust. 4 ustawy o SG przepisy ust. 2 i 3 stosuje się odpowiednio do pracowników Straży Granicznej, jeżeli odbywają zagraniczne podróże służbowe określone w tych przepisach.

W ocenie Wnioskodawcy uznać należy, iż art. 117a ust. 3 ustawy o SG określa wysokość diet przysługujących funkcjonariuszom oraz pracownikom Straży Granicznej, zatem spełniony jest warunek określenia wysokości diet w odrębnej ustawie. Na powyższe nie ma wpływu fakt, iż przywołany art. 1I7a ust. 3 ustawy o SG nie wskazuje konkretnych kwot, lecz odsyła w tym zakresie do stosownych przepisów Unii Europejskiej.

Reasumując, uwzględniając przepis art. 21 ust. 1 pkt 16 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w stanie faktycznym przedstawionym przez Wnioskodawcę, dieta w pełnej wysokości wypłacana funkcjonariuszowi lub pracownikowi jest w całości przychodem zwolnionym od podatku dochodowego od osób fizycznych. Tym samym, Wnioskodawca nie ma obowiązku jako płatnik, obliczać i pobierać zaliczki na podatek zgodnie z art. 31 ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 11 ust. 1 ww. ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 25b i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Na podstawie art. 12 ust. 1 ustawy, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Użyty powyżej zwrot "w szczególności" oznacza, że wymienione kategorie przychodów stanowią katalog otwarty. Przychodem ze stosunku pracy i stosunków pokrewnych są więc wszelkiego rodzaju wypłaty i świadczenia skutkujące u podatnika powstaniem przysporzenia majątkowego, mające swoje źródło w łączącym pracownika z pracodawcą stosunku pracy lub stosunku pokrewnym. Ponadto treść tego przepisu wskazuje, że do przychodów pracownika zaliczyć należy praktycznie wszystkie otrzymane przez niego wypłaty i świadczenia, które mógł on otrzymać od pracodawcy, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń.

Zgodnie z art. 31 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, zwane dalej "zakładami pracy", są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakłady pracy, a w spółdzielniach pracy - wypłaty z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej.

Stosownie do art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. a ww. ustawy wolne od podatku dochodowego są diety i inne należności za czas podróży służbowej pracownika - do wysokości określonej w odrębnych ustawach lub przepisach wydanych przez ministra właściwego do spraw pracy w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej, z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju oraz poza granicami kraju, z zastrzeżeniem ust. 13.

Omawiane zwolnienie jest limitowane do wysokości określonej w odrębnych ustawach lub w rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 29 stycznia 2013 r. w sprawie należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej (Dz. U. z 2013 r. poz. 167).

Definicja podróży służbowej została zawarta w art. 775 § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (Dz. U. z 2014 r. poz. 1502 z późn. zm.), który stanowi, iż pracownikowi wykonującemu na polecenie pracodawcy zadanie służbowe poza miejscowością, w której znajduje się siedziba pracodawcy lub poza stałym miejscem pracy przysługują należności na pokrycie kosztów związanych z podróżą służbową.

Podróżą służbową jest zatem taki wyjazd, który odbywa się na polecenie pracodawcy i jest związany ze świadczeniem pracy poza miejscowością, w której znajduje się siedziba pracodawcy lub poza stałym miejscem pracy.

Z treści wniosku wynika, że funkcjonariusze i pracownicy Wnioskodawcy odbywają zagraniczne podróże służbowe. Część z zagranicznych podróży służbowych funkcjonariuszy i pracowników Wnioskodawcy finansowana jest ze środków pochodzących z Unii Europejskiej lub innych źródeł zagranicznych niepodlegających zwrotowi w ramach programów i projektów unijnych. W szczególności zagraniczne podróże funkcjonariuszy i pracowników Wnioskodawcy są finansowane przez Europejską Agencję Zarządzania Współpracą Operacyjną na Zewnętrznych Granicach Państw Członkowskich Unii Europejskiej ("Agencja Frontex"). W takich przypadkach celem określenia wysokości przysługujących należności z tytułu podróży zagranicznych zastosowanie mają stawki diet dziennych określonych w przepisach Unii Europejskiej, odpowiadających pełnej wysokości diet dziennych przewidzianych w przypadku podróży służbowych urzędników i innych pracowników Wspólnot Europejskich w państwach członkowskich.

Takie odrębne określenie wysokości diet ma co do zasady służyć zrównaniu kwot wypłacanych osobom z różnych państw wykonujących analogiczne obowiązki w państwie docelowym. Na skutek powyższego należności wypłacane funkcjonariuszom i pracownikom Wnioskodawcy mogą być istotnie wyższe od należności określonych na podstawie rozporządzenia.

Artykuł 117a ust. 3 i 4 ustawy o Straży Granicznej (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 1402 z późn. zm.) wskazują, że do zagranicznych podróży służbowych odbywanych przez funkcjonariuszy (pracowników) w ramach działań przeprowadzanych przez Europejską Agencję Zarządzania Współpracą Operacyjną na Zewnętrznych Granicach Państw Członkowskich Unii Europejskiej, zwaną dalej "Agencją Frontex", zgodnie z rozporządzeniem Rady (WE) nr 2007/2004 z dnia 26 października 2004 r. ustanawiającym Europejską Agencję Zarządzania Współpracą Operacyjną na Zewnętrznych Granicach Państw Członkowskich Unii Europejskiej (Dz.Urz.UE.L 349 z 25.11.2004, str. 1, z późn. zm.), zwanym dalej "rozporządzeniem nr 2007/2004", stosuje się wysokość stawek diet dziennych określonych w przepisach Unii Europejskiej, odpowiadających pełnej wysokości diet dziennych przewidzianych w przypadku podróży służbowych urzędników i innych pracowników Wspólnot Europejskich w państwach członkowskich, w przypadku zapewnienia ich finansowania przez Agencję Frontex.

Wysokość diet dziennych przy podróżach służbowych urzędników Unii Europejskiej określona została w Rozporządzeniu Nr 31 (Europejskiej Wspólnoty Ekonomicznej - EEC), 11 (Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej - EAEC) określającym Regulamin Pracowniczy Urzędników Unii Europejskiej i warunki zatrudnienia Innych Pracowników EEC i EAEC (Regulation No 31 (EEC), 11 (EAEC), laying down the Staff Regulations of Officials and the Condistions of Employment of Other Servanst of the European Economic Community and the European Atomie Energy Community Dz. U. 45 z 14.6.1962, s. 1385).

Tabela z wysokością diet dziennych przy podróżach służbowych na terenie Państw Członkowskich UE zamieszczona została w załączniku 7 do Regulaminu Pracowniczego Urzędników Unii Europejskiej, w Sekcji 3 F w art. 13.

W myśl wskazanego przez Wnioskodawcę art. 117a ust. 2 ustawy z dnia 12 października 1990 r. o Straży Granicznej (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 1402 z późn. zm.), w przypadku zagranicznych podróży służbowych odbywanych przez funkcjonariuszy w ramach programów i projektów realizowanych przez Straż Graniczną z wykorzystaniem środków finansowych pochodzących z budżetu Unii Europejskiej lub innych źródeł zagranicznych niepodlegających zwrotowi stosuje się odpowiednio rozwiązania obowiązujące dla tych programów i projektów.

Do zagranicznych podróży służbowych odbywanych przez funkcjonariuszy w ramach działań przeprowadzanych przez Europejską Agencję Zarządzania Współpracą Operacyjną na Zewnętrznych Granicach Państw Członkowskich Unii Europejskiej, zwaną dalej "Agencją Frontex", zgodnie z rozporządzeniem Rady (WE) nr 2007/2004 z dnia 26 października 2004 r. ustanawiającym Europejską Agencję Zarządzania Współpracą Operacyjną na Zewnętrznych Granicach Państw Członkowskich Unii Europejskiej (Dz.Urz.UE.L 349 z 25.11.2004, str. 1, z późn. zm.), zwanym dalej "rozporządzeniem nr 2007/2004", stosuje się wysokość stawek diet dziennych określonych w przepisach Unii Europejskiej, odpowiadających pełnej wysokości diet dziennych przewidzianych w przypadku podróży służbowych urzędników i innych pracowników Wspólnot Europejskich w państwach członkowskich, w przypadku zapewnienia ich finansowania przez Agencję Frontex (art. 117a ust. 3 ustawy o Straży Granicznej)

Na podstawie art. 117a ust. 4 ustawy, przepisy ust. 2 i 3 stosuje się odpowiednio do pracowników Straży Granicznej, jeżeli odbywają zagraniczne podróże służbowe określone w tych przepisach.

Analiza cytowanego powyżej art. 117a ust. 3 i 4, z którego wynika, iż w odniesieniu do funkcjonariuszy i pracowników odbywających zagraniczne podróże służbowe w ramach działań przeprowadzanych przez Europejską Agencję Zarządzania Współpracą Operacyjną na Zewnętrznych Granicach Państw Członkowskich Unii Europejskiej stosuje się stawki diet dziennych określonych w przepisach Unii Europejskiej, tj. osoby te otrzymują diety w wysokości odpowiadającej pełnej diecie dziennej przewidzianej w przypadku podróży służbowych urzędników i innych pracowników Wspólnot Europejskich w państwach członkowskich, w przypadku zapewnienia ich finansowania przez Agencję Frontex, pozwala na uznanie, iż przepisy ten określają wysokość diet przysługujących funkcjonariuszom i pracownikom.

W konsekwencji, ponieważ wysokość diet otrzymywana przez funkcjonariuszy i pracowników odbywających zagraniczne podróże służbowe w ramach działań przeprowadzanych przez Europejską Agencję Zarządzania Współpracą Operacyjną na Zewnętrznych Granicach Państw Członkowskich Unii Europejskiej została określona w ustawie o Straży Granicznej to diety te do wysokości odpowiadającej pełnej diecie dziennej przewidzianej w przypadku podróży służbowych urzędników i innych pracowników Wspólnot Europejskich w państwach członkowskich, w przypadku zapewnienia ich finansowania przez Agencję Frontex korzystają ze zwolnienia przedmiotowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wobec powyższego na Wnioskodawcy, jako płatniku - w odniesieniu do diet wypłacanych w wysokości wynikającej z art. 117a ust. 3 ustawy o Straży Granicznej - nie ciąży obowiązek obliczenia, pobrania i odprowadzenia zaliczki na podatek dochodowy, zgodnie z przepisami art. 31, 32 i 38 ww. ustawy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.