ITPB2/4511-127/16/RS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 5 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 25 stycznia 2016 r. (data wpływu 29 stycznia 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia przedmiotowego - jest prawidłowe.

W dniu 29 stycznia 2016 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia przedmiotowego.

We wniosku tym przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawczyni była współwłaścicielką nieruchomości w udziale wynoszącym 1/3 części, przy czym udział wynoszący 3/24 w ww. nieruchomości nabyła w drodze spadkobrania po zmarłym w dniu 21 maja 2004 r. ojcu oraz udział wynoszący 5/24 w spadku po zmarłej w dniu 7 lipca 2013 r. matce.

Na podstawie umowy sprzedaży z dnia 22 października 2014 r. doszło do zbycia ww. nieruchomości. Pismem z dnia 10 lutego 2015 r. skierowanym do Naczelnika Urzędu Skarbowego Wnioskodawczyni zobowiązała się do przeznaczenia całej kwoty uzyskanej ze sprzedaży nieruchomości na cele mieszkaniowe do dnia 21 października 2016 r.

Wnioskodawczyni wraz z mężem są właścicielami nieruchomości położonej w G. Nieruchomość ta stanowi własność małżonków na mocy wspólności ustawowej majątkowej, została nabyta w trakcie trwania małżeństwa.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy Wnioskodawczyni wykupując od męża udział w nieruchomości położonej w G., która to nieruchomość stanowi majątek wspólny małżonków na zasadzie ustroju małżeńskiej wspólności ustawowej, przeznaczając na ten cel kwotę uzyskaną ze sprzedaży nieruchomości pochodzącej ze spadku po zmarłych rodzicach, spełni tym samym wymóg przeznaczenia kwoty pochodzącej ze zbycia nieruchomości nabytej w wyniku spadkobrania na cele mieszkaniowe.

2. Czy Wnioskodawczyni wykupując od męża udział w nieruchomości położonej w G., która to nieruchomość stanowi współwłasność w częściach ułamkowych ustanowioną poprzez rozdzielność majątkową w ramach umownego ustroju majątkowego, przeznaczając na ten cel kwotę uzyskaną ze sprzedaży nieruchomości pochodzącej ze spadku po zmarłych rodzicach, spełni tym samym wymóg przeznaczenia kwoty pochodzącej ze zbycia nieruchomości nabytej w wyniku spadkobrania na cele mieszkaniowe.

Ad. 1. Zdaniem Wnioskodawczyni, zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wolne od podatku są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie 2 lat od końca roku podatkowego w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe. Udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych. Cele mieszkaniowe zostały szeroko zdefiniowane w ww. ustawie. Za wydatki poniesione na cele mieszkaniowe ustawa rozumie również wydatki poniesione na nabycie części lub udziału w budynku stanowiącym odrębną nieruchomość lub w gruncie.

Wnioskodawczyni jest współwłaścicielką nieruchomości położonej w G. na zasadzie ustroju wspólności ustawowej małżeńskiej.

W rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nabycie od drugiego ze współwłaścicieli, którym jest mąż Wnioskodawczyni, doprowadzi do wejścia w posiadanie całości lub większej części ww. nieruchomości. Wnioskodawczyni uważa, że przeznaczając dochód uzyskany ze sprzedaży nieruchomości spełni wymóg przeznaczenia kwoty stanowiącej dochód ze sprzedaży na własne cele mieszkaniowe.

Ad. 2. Wnioskodawczyni uważa, że zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie 2 lat od końca roku podatkowego w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe. Udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych. Cele mieszkaniowe zostały szeroko zdefiniowane w ww. ustawie. Za wydatki poniesione na cele mieszkaniowe ustawa rozumie również wydatki poniesione na nabycie części lub udziału w budynku stanowiącym odrębną nieruchomość lub w gruncie.

Wnioskodawczyni jest współwłaścicielką nieruchomości położnej w G., stanowiącej współwłasność w częściach ułamkowych ustanowioną poprzez rozdzielność majątkową w ramach umownego ustroju majątkowego.

W rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nabycie od drugiego ze współwłaścicieli, którym jest w tym przypadku mąż Wnioskodawczyni, doprowadzi do wejścia w posiadanie całości lub większej części ww. nieruchomości. Wnioskodawczyni uważa, że przeznaczając dochód uzyskany ze sprzedaży nieruchomości spełni wymóg przeznaczenia kwoty stanowiącej dochód ze sprzedaży na własne cele mieszkaniowe.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a, 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z treścią art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, jednym ze źródeł przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

* jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c) - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

W myśl art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku. Zgodnie z treścią art. 30e ust. 2 ww. ustawy, podstawą obliczenia podatku, o której mowa w ust. 1, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

W myśl art. 19 ust. 1 ustawy, przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej. Przepis art. 14 ust. 1 stosuje się odpowiednio.

Zgodnie z art. 19 ust. 3 ww. ustawy wartość rynkową, o której mowa w ust. 1, rzeczy lub praw majątkowych określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca odpłatnego zbycia. Natomiast jeżeli wartość wyrażona w cenie określonej w umowie odpłatnego zbycia znacznie odbiega od wartości rynkowej nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej wezwie strony umowy do zmiany tej wartości lub wskazania przyczyn uzasadniających podanie ceny znacznie odbiegającej od wartości rynkowej. W razie nieudzielenia odpowiedzi, niedokonania zmiany wartości lub niewskazania przyczyn, które uzasadniają podanie ceny znacznie odbiegającej od wartości rynkowej, organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej określi wartość z uwzględnieniem opinii biegłego lub biegłych. Jeżeli wartość ustalona w ten sposób odbiega co najmniej o 33% od wartości wyrażonej w cenie, koszty opinii biegłego lub biegłych ponosi zbywający (art. 19 ust. 4 ustawy).

Kosztów odpłatnego zbycia nie należy jednak utożsamiać z kosztami uzyskania przychodu, zasady ustalania których uregulowane zostały w sposób szczególny w art. 22 ust. 6c i 6d.

Stosownie do art. 22 ust. 6c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c), z zastrzeżeniem ust. 6d, stanowią udokumentowane koszty nabycia lub udokumentowane koszty wytworzenia, powiększone o udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania.

Natomiast za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c, nabytych w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób, uważa się udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania oraz kwotę zapłaconego podatku od spadków i darowizn w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub prawa przyjęta do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych przyjętej do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn (art. 22 ust. 6d ustawy).

Wysokość nakładów, o których mowa w ust. 6c i 6d, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych (art. 22 ust. 6e ww. ustawy).

Stosownie do art. 30e ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, wykazać:

Na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.

W myśl art. 21 ust. 25 pkt 1 ww. ustawy za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się wydatki poniesione na:

* położonych w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej.

Przez własny budynek, lokal lub pomieszczenie, o których mowa w ust. 25 pkt 1 lit. d i e), rozumie się budynek, lokal lub pomieszczenie stanowiące własność lub współwłasność podatnika lub do którego podatnikowi przysługuje spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udział w takich prawach (art. 21 ust. 26 cytowanej ustawy).

W przypadku ponoszenia wydatków na cele mieszkaniowe w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej, zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 131, stosuje się pod warunkiem istnienia podstawy prawnej wynikającej z umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania lub innych ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, do uzyskania przez organ podatkowy informacji podatkowych od organu podatkowego państwa, na którego terytorium podatnik ponosi wydatki na cele mieszkaniowe (art. 21 ust. 27 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 21 ust. 28 ww. ustawy za wydatki, o których mowa w ust. 25, nie uważa się wydatków poniesionych na:

* przeznaczonych na cele rekreacyjne.

Jak wynika ze zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku, Wnioskodawczyni była współwłaścicielką nieruchomości w udziale wynoszącym 1/3 części, przy czym udział wynoszący 3/24 w ww. nieruchomości nabyła w drodze spadkobrania po zmarłym w dniu 21 maja 2004 r. ojcu oraz udział wynoszący 5/24 w spadku po zmarłej w dniu 7 lipca 2013 r. matce.

Na podstawie umowy sprzedaży z dnia 22 października 2014 r. doszło do zbycia ww. nieruchomości. Pismem z dnia 10 lutego 2015 r. skierowanym do Naczelnika Urzędu Skarbowego Wnioskodawczyni zobowiązała się do przeznaczenia całej kwoty uzyskanej ze sprzedaży nieruchomości na cele mieszkaniowe do dnia 21 października 2016 r.

Wnioskodawczyni wraz z mężem są właścicielami nieruchomości położonej w G. Nieruchomość ta stanowi własność małżonków na mocy wspólności ustawowej majątkowej, została nabyta w trakcie trwania małżeństwa.

Stosunki majątkowe między małżonkami zostały uregulowane w ustawie z dnia 25 lutego 1964 r. - Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 2015 r. poz. 583). Zgodnie z art. 31 § 1 ustawy - Kodeks rodzinny i opiekuńczy, z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków.

Ustrój wspólności ustawowej, obejmujący dorobek obojga małżonków ukształtowany został przez ustawodawcę jako wspólność łączna, bezudziałowa. Wspólność ta charakteryzuje się tym, że w czasie jej trwania małżonkowie nie mają określonych udziałów w majątku wspólnym, nie mogą zatem rozporządzać udziałami, a także nie mogą żądać podziału majątku objętego wspólnością, co wynika z treści art. 35 ustawy - Kodeks rodzinny i opiekuńczy. Dopiero z chwilą ustania wspólnoty ustawowej wspólność ta ulega przekształceniu.

Można wyróżnić ustanie wspólności w trakcie trwania małżeństwa oraz ustanie wspólności wiążące się z ustaniem małżeństwa.

Zgodnie natomiast z art. 47 § 1 Kodeksu, małżonkowie mogą przez umowę zawartą w formie aktu notarialnego wspólność ustawową rozszerzyć lub ograniczyć albo ustanowić rozdzielność majątkową lub rozdzielność majątkową z wyrównaniem dorobków (umowa majątkowa).

Należy także zauważyć, że w czasie trwania ustawowej wspólności majątkowej dopuszczalne jest rozporządzenie przez małżonka przedmiotem wchodzącym w skład majątku wspólnego na rzecz majątku odrębnego (osobistego) drugiego małżonka, na co zwrócił uwagę WSA w Szczecinie w wyroku z dnia 16 września 2015 r. sygn. akt I SA/Sz 734/15: "Stosownie do stanowiska wynikającego z ww. uchwały 7 sędziów SN z dnia 10 kwietnia 1991 r., III CZP 76/90, należało stwierdzić zatem, że czynność rozporządzenia przedmiotem majątkowym wchodzącym w skład majątku wspólnego na rzecz majątku odrębnego (osobistego) - tutaj, nieruchomością w drodze umowy darowizny w formie aktu notarialnego - nie stanowi umowy majątkowej małżeńskiej w rozumieniu art. 47-51 Kodeks rodzinny i opiekuńczy, gdyż taka umowa (majątkowa małżeńska) nie może obejmować pojedynczych składników majątkowych, dotyczyć bowiem może jedynie całości ustroju (zasad) co do wzajemnych stosunków majątkowych małżonków. Małżonkowie mają jednak prawo dysponować składnikami majątku wspólnego na rzecz majątku odrębnego drugiego małżonka w formach dozwolonych prawem. (...) Wyjaśnić przy tym należy, że w skład majątku objętego wspólnością ustawową, należącego do każdego z małżonków wchodzi udział w majątku wspólnym małżonków oraz ich majątki osobiste. Ustrój wspólności ustawowej ma charakter wspólności łącznej, a więc udziały w niej nie są określone, a zatem poszczególne uprawnienia mają postać współuprawnień, przysługujących niepodzielnie obojgu małżonkom (wspólność bezudziałowa). Pomimo trwania wspólności każdy z małżonków ma zarówno prawo do udziału i rozporządzania tak całym majątkiem wspólnym jak i w odniesieniu do poszczególnych składników majątku wspólnego. Wspólność majątkowa małżeńska nie jest bowiem samodzielnym i niezależnym od małżonków bytem, który realizuje swoje własne uprawnienia do określonych lub wszystkich składników tego mienia. Podmiotami uprawnionymi do dysponowania i zarządzania całym mieniem są zawsze małżonkowie tworzący wspólność majątkową małżeńską."

Biorąc powyższe pod uwagę stwierdzić należy, że przeznaczając do dnia 31 grudnia 2016 r. przychód uzyskany w 2014 r. w części odpowiadającej udziałowi nabytemu w spadku po zmarłej matce (przychód ze sprzedaży udziału w lokalu nabytego w spadku po ojcu nie stanowi bowiem źródła przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych z uwagi na upływ pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie) na nabycie od męża udziału w nieruchomości, po ustanowieniu pomiędzy małżonkami ustroju rozdzielności majątkowej, uprawnia Wnioskodawczynię do skorzystania ze zwolnienia na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ponadto w sytuacji, gdy Wnioskodawczyni wraz z mężem zawrze umowę na podstawie której, w drodze czynności odpłatnej, nabędzie udział w nieruchomości położonej w G., wchodzącej do majątku wspólnego to również spełnione zostaną przesłanki określone w art. 21 ust. 1 pkt 131 w związku z art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Końcowo podkreślenia wymaga, iż tutejszy organ, wydając interpretację indywidualną jest związany wyłącznie opisem zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i w oparciu o przedstawione zdarzenie przyszłe dokonuje oceny stanowiska Wnioskodawczyni, uzasadniając prawnie tę ocenę. Przedmiotem niniejszej interpretacji nie jest zatem ocena prawidłowości i skuteczności opisanych we wniosku czynności z punktu widzenia Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego czy Kodeksu cywilnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.