ITPB2/436-55/09/PS - Opodatkowanie PCC pożyczki udzielonej przez wspólnika.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 9 lipca 2009 r. Izba Skarbowa w Bydgoszczy ITPB2/436-55/09/PS Opodatkowanie PCC pożyczki udzielonej przez wspólnika.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 7 kwietnia 2009 r. (data wpływu 16 kwietnia 2009 r.), uzupełnionym w dniu 29 maja 2009 r. (data wpływu), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie opodatkowania umowy pożyczki od udziałowca - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 kwietnia 2009 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony w dniu 29 maja 2009 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie opodatkowania umowy pożyczki od udziałowca.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest nowo powstałą spółką z kapitałem zagranicznym. Firma planuje podjęcie dużych inwestycji na budowę nowoczesnego zakładu produkcyjnego oraz zakup nowoczesnych maszyn i technologii. Budowa zakładu wymaga poniesienia dużych nakładów wstępnych, związanych z planowaną inwestycją. Główny i jedyny udziałowiec firmy, którym jest firma niemiecka, udzielił 1 października 2008 r. firmie pożyczki na pokrycie bieżących wydatków firmy. Spółka będąca właścicielem Wnioskodawcy nie ma na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zarówno siedziby jak i zarządu. Umowa pożyczki została podpisana na terenie Niemiec i tam została dokonana czynność cywilnoprawna. Kwota pożyczki została przekazana na rachunek Wnioskodawcy w banku niemieckim. Do chwili składania tego wniosku pieniądze nadal pozostają na tym rachunku - nie trafiły więc do tej pory do Polski. Od podpisanej umowy pożyczki zapłacony został w 2008 r. podatek od czynności cywilnoprawnych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy od tak udzielonej pożyczki należało uiścić podatek od czynności cywilnoprawnych.

Zdaniem Wnioskodawcy zgodnie z nowelizacją ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych obowiązującą od tego roku pożyczka od wspólnika jest wyłączona z tego podatku, Wnioskodawcę jednak obowiązuje jeszcze ustawa przed nowelizacją. Mimo to Wnioskodawca uważa, iż nie powinien podatku zapłacić.

Zgodnie z przepisem art. 1 ust. 4 pkt 2 czynności cywilnoprawne podlegają podatkowi, jeśli ich przedmiotem są rzeczy znajdujące się za granicą lub prawa majątkowe wykonywane za granicą,

* w przypadku gdy nabywca ma miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej

* i czynność cywilnoprawna została dokonana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Istotne jest, że obydwa warunki muszą być spełnione kumultatywnie. Jeśli jest spełniony tylko jeden z nich obowiązek podatkowy nie powstaje.

Skoro pieniądze będące przedmiotem umowy pożyczki, w dniu jej zawarcia nie znajdowały się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a więc czynność została dokonana poza terytorium Polski, to tak udzielona pożyczka podlega zwolnieniu od opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Zdaniem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach (wyrok I SA/GI 646/07) "o powstaniu obowiązku uiszczenia podatku od czynności cywilnoprawnych decyduje, w myśl art. 3 ust. 1 ustawy z 9 września 2000 r., moment dokonania czynności cywilnoprawnej. Wobec zobowiązującego charakteru umowy pożyczki chwila zgodnego oświadczenia woli stron stanowi, o jej zawarciu, tym samym o chwili powstania obowiązku uiszczenia podatku".

W niniejszej sprawie bezsporny jest fakt, iż pieniądze będące przedmiotem umowy pożyczki, w dniu jej zawarcia, znajdowały się poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

W niemal identycznej sprawie Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie uznał racje wnioskodawcy, iż tak zawarta umowa pożyczki jest zwolniona z podatku od czynności cywilnoprawnych (interpretacja indywidualna z dnia 23 stycznia 2009 r. Nr IPPB2/436-446/08-2/MZ).

Podsumowując Wnioskodawca uważa, że od tak zawartej pożyczki nie powinien podatku zapłacić.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Ustawą z dnia 7 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz. U. Nr 209, poz. 1319) dokonano nowelizacji ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. W przedmiotowej sprawie z uwagi na treść art. 2 ust. 1 wyżej powołanej ustawy zmieniającej mają jednak zastosowanie przepisy ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych w brzmieniu obowiązującym przed dniem wejścia w życie (1 stycznia 2009 r.) ustawy zmieniającej, gdyż przed tym dniem zawarta została umowa pożyczki.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b) ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2007 r. Nr 68, poz. 450 z późn. zm.) podatkowi temu podlegają wymienione w tym przepisie czynności cywilnoprawne, w tym między innymi umowy pożyczki.

Na podstawie art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. k) i pkt 2 ww. ustawy podatkowi temu podlegają także umowy spółki (akty założycielskie) oraz zmiany tych umów, jeżeli powodują one podwyższenie podstawy opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Jak stanowi art. 1 ust. 3 pkt 2 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych pożyczka udzielona spółce przez wspólnika stanowi zmianę umowy spółki.

Stosownie do art. 1 ust. 5 pkt 2 przedmiotowej ustawy umowa spółki kapitałowej oraz jej zmiana podlega podatkowi, jeżeli w chwili dokonania czynności na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej znajduje się:

a.

rzeczywisty ośrodek zarządzania albo

b.

siedziba tej spółki - jeżeli jej rzeczywisty ośrodek zarządzania nie znajduje się na terytorium żadnego z państw członkowskich, a jeżeli ośrodek ten znajduje się na terytorium takiego państwa, gdy umowa spółki nie podlega podatkowi kapitałowemu w tym państwie.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca mający siedzibę na terenie Polski zaciągnął pożyczkę od udziałowca. Oznacza to, że w rozumieniu ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych nastąpiła zmiana umowy spółki polskiej.

Jak wskazano powyżej zmiana umowy spółki podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych, jeśli w chwili dokonania czynności, w tym przypadku zawarcia umowy pożyczki, na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej znajduje się rzeczywisty ośrodek zarządzania Spółki - pożyczkobiorcy albo siedziba spółki - pożyczkobiorcy w przypadkach wskazanych w art. 1 ust. 5 pkt 2 lit. b) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

W przypadku więc, gdy rzeczywisty ośrodek zarządzania pożyczkobiorcy i jego siedziba znajdują się w Polsce, pożyczka udzielona Zainteresowanemu przez jej udziałowca - podmiot zagraniczny, podlega podatkowi od czynności cywilnoprawnych.

W myśl art. 4 pkt 9 ww. ustawy przy umowie spółki (jej zmianie) obowiązek podatkowy w podatku od czynności cywilnoprawnych ciąży na spółce.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy przy zmianach umowy spółki stosuje się stawkę podatku przewidzianą dla umowy spółki, czyli stawkę w wysokości 0,5%, a podstawę opodatkowania stanowi kwota udzielonej pożyczki.

Wnioskodawca w złożonym wniosku powołuje się na treść art. 1 ust. 4 pkt 2 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, który określa przesłanki konieczne do spełnienia, aby dana czynność została objęta zakresem tego podatku. Jednakże w przypadku pożyczki udzielonej spółce przez wspólnika przepis ten nie znajduje zastosowania. Bowiem mamy do czynienia ze zmianą umowy spółki, do której mają zastosowanie przepisy art. 1 ust. 5 przytoczonej wyżej ustawy.

Zatem w świetle obowiązującego stanu prawnego pożyczka udzielona Wnioskodawcy przez udziałowca zgodnie z art. 1 ust. 3 pkt 2 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych stanowi zmianę umowy spółki i podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Ponadto Wnioskodawca w złożonym wniosku powołuje się na interpretację przepisów prawa podatkowego z dnia 23 stycznia 2009 r. Nr IPPB2/436-446/08-2/MZ twierdząc, że potwierdza ona jego stanowisko. Odnosząc się do powyższego trzeba zauważyć, iż w powołanej interpretacji mają zastosowanie przepisy ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2009 r.

Reasumując stwierdzić należy, iż pożyczka udzielona Wnioskodawcy przez udziałowca zagranicznego podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej powoduje, że niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, ul. Emilii Plater 1, 10-562 Olsztyn po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl