ITPB2/436-258a/14/TJ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 16 października 2014 r. (data wpływu 20 października 2014 r.), uzupełnionym pismem z dnia 7 stycznia 2015 r. (data wpływu 9 stycznia 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie opodatkowania zniesienia współwłasności - jest nieprawidłowe.

W dniu 20 października 2014 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony pismem z dnia 7 stycznia 2015 r. (data wpływu 9 stycznia 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie opodatkowania zniesienia współwłasności.

We wniosku tym i jego uzupełnieniu przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

W 2011 r. Wnioskodawca wspólnie z partnerką zakupił mieszkanie. Nabycie to sfinansowane zostało kredytem zaciągniętym wspólnie przez Wnioskodawcę i Jego partnerkę. Wartość nabytego mieszkania wynosiła 196 000 zł, natomiast kredyt zaciągnięty został na kwotę 200 000 zł. Zarówno Wnioskodawcy, jak i Jego partnerce przysługuje po 50% własności tej nieruchomości. Wnioskodawca nie jest i nie był z partnerką w związku małżeńskim.

Obecnie partnerka Wnioskodawcy chce zrezygnować ze swojego udziału we współwłasności. W związku z tym dokonane zostanie przeniesienie własności jej udziału na Wnioskodawcę, bez żadnych spłat lub dopłat, albo poprzez zniesienie współwłasności albo w drodze darowizny. Obecnie mieszkanie to warte jest według cen rynkowych ok. 200 000 zł, a kredyt jaki pozostał do spłaty to kwota 190 000 zł. Natomiast hipoteka obciążająca mieszkanie opiewa na kwotę 200 000 zł.

Z lokalem mieszkalnym związany jest udział we współwłasności gruntu. Jest to bowiem lokal mieszkalny stanowiący odrębną nieruchomość, z którym nierozerwalnie związane są udziały w częściach wspólnych budynku oraz gruntu. Praw tych nie można rozdzielić i stanowią całość, co wynika z ustawy o własności lokali. Oznacza to, że wszelkie czynności prawne (np. sprzedaż darowizna, zniesienie współwłasności itp.) przedmiotem których jest taki lokal, wywołują skutki prawne zarówno w odniesieniu do samego lokalu, jak i udziałów z nim związanych. Jeżeli umowa zniesienia współwłasności polega na przyznaniu własności lokalu jednemu z dotychczasowych współwłaścicieli to automatycznie czynność ta taki sam skutek wywołuje w odniesieniu do udziałów w częściach wspólnych budynku oraz gruntu. Zniesienie współwłasności obejmuje wszystkie wymienione składniki, nie ma innej możliwości.

Wobec powyższego zadano m.in. następujące pytanie:

Czy w związku z nieodpłatnym zniesieniem współwłasności, wobec faktu, że strony tej czynności znajdują się w 3 grupie podatkowej i z uwagi na obciążenie lokalu hipoteką na rzecz banku, a zadłużenie z tytułu kredytu zabezpieczonego tą hipoteką jest aktualnie równe wartości nieruchomości, znajdzie zastosowanie ustawa o podatku od czynności cywilnoprawnych, a jeżeli tak to czy podatek w ogóle wystąpi i co stanowi podstawę jego wyliczenia oraz czy w konsekwencji konieczne jest wcześniejsze (tekst jedn.: przed zawarciem umowy darowizny) przejęcie długu wynikającego z kredytu poprzez stosowną zmianę umowy.

Zdaniem Wnioskodawcy, w opisanej sytuacji podatek od czynności cywilnoprawnych powinien wystąpić. Naliczony on być powinien od przejęcia połowy własności czyli od połowy wartości nieruchomości. W ocenie Wnioskodawcy, aby taki scenariusz mógł mieć miejsce niezbędne jest przejęcie przez Niego długu wynikającego z umowy kredytowej poprzez jej stosowną zmianę (aneks do umowy lub umowę o nowy kredyt na spłatę starego), które to przejęcie powinno nastąpić przed zawarciem umowy darowizny.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

W myśl art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. f ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz. U. z 2010 r. Nr 101, poz. 649 z późn. zm.) podatkowi temu podlegają umowy o dział spadku oraz umowy o zniesienie współwłasności - w części dotyczącej spłat lub dopłat.

Jak stanowi art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy obowiązek podatkowy, z zastrzeżeniem ust. 2, powstaje z chwilą dokonania czynności cywilnoprawnej, a stosownie do art. 4 pkt 5 przy umowie o dział spadku lub o zniesienie współwłasności ciąży on na podmiocie nabywającym rzeczy lub prawa majątkowe ponad udział w spadku lub we współwłasności.

Podstawa opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych określona została w art. 6 ust. 1 ustawy. Zgodnie z pkt 5 tego przepisu przy umowie o zniesienie współwłasności lub o dział spadku stanowi ją wartość rynkowa rzeczy lub prawa majątkowego nabytego ponad wartość udziału we współwłasności lub spadku.

Stosownie natomiast do art. 7 ust. 1 pkt 2 lit. a od umów zamiany, dożywocia, o dział spadku, o zniesienie współwłasności oraz darowizny przy przeniesieniu własności nieruchomości, rzeczy ruchomych, prawa użytkowania wieczystego, własnościowego spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego, spółdzielczego prawa do lokalu użytkowego oraz wynikających z przepisów prawa spółdzielczego: prawa do domu jednorodzinnego oraz prawa do lokalu w małym domu mieszkalnym stawka podatku wynosi 2%.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca planuje dokonać wraz ze swoja partnerką zniesienia współwłasności lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość. Do czynności tej dojdzie bez żadnych spłat i dopłat.

W świetle przedstawionych wyjaśnień oraz opisu zdarzenia przyszłego stwierdzić należy, że w niniejszej sprawie nie dojdzie do powstania obowiązku podatkowego w podatku od czynności cywilnoprawnych. Podatkowi temu podlegają bowiem tylko czynności wymienione wprost w art. 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, zawierającym zamknięty katalog czynności podlegających opodatkowaniu. W niniejszej sprawie do czynienia mieć będziemy natomiast z nieodpłatnym zniesieniem współwłasności (do którego dojdzie bez żadnych spłat i dopłat), a zatem z czynnością cywilnoprawną, która nie została wymieniona w art. 1 ustawy. W tej sytuacji bez znaczenia dla kwalifikacji opisanej czynności z punktu widzenia podatku od czynności cywilnoprawnych pozostaje forma i czas przejęcia przez Wnioskodawcę długu ciążącego na Jego partnerce.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.