ITPB2/436-25/14/DSZ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 24 stycznia 2014 r. (data wpływu 4 lutego 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie opodatkowania umowy pożyczki - jest prawidłowe.

W dniu 4 lutego 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie opodatkowania umowy pożyczki.

We wniosku tym przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest spółką z ograniczoną odpowiedzialnością, zarejestrowaną jako czynny podatnik VAT. podstawowym przedmiotem prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej jest wynajem maszyn i urządzeń oraz sprzedaż towarów. Zarówno towary jak i wynajmowane środki trwałe Wnioskodawca nabywa głównie od dostawcy z Niemiec, będącego podmiotem powiązanym pośrednio w ramach jednej grupy kapitałowej (dalej jako: "Dostawca"). Warunki handlowe ustalone z Dostawcą przewidują w wielu przypadkach możliwość prolongaty terminu płatności wskazanego na fakturze znacznie powyżej 90 dni od daty dostawy lub wystawienia faktury. W rezultacie Wnioskodawca posiada wobec Dostawcy istotne saldo nieuregulowanych zobowiązań handlowych z tytułu dostaw towarów i środków trwałych, których termin płatności wskazany na fakturze został przekroczony o ponad 30 dni.

W celu poprawy wskaźników płynności oraz uniknięcia obowiązku korekty kosztów wynikającego z art. 15b ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych, Wnioskodawca podjął z Dostawcą rozmowy mające na celu zamianę krótkoterminowych zobowiązań z tytułu dostaw towarów i środków trwałych na długoterminowe pożyczki.

Wnioskodawca planuje zawrzeć z Dostawcą umowę pożyczki, w ramach której Dostawca udzieli Wnioskodawcy odpłatnej pożyczki. Środki pieniężne otrzymane od Dostawcy tytułem pożyczki posłużą Wnioskodawcy do spłaty zaległych zobowiązań handlowych względem Dostawcy.

Dostawca (pożyczkodawca) nie jest udziałowcem (akcjonariuszem) Wnioskodawcy (pożyczkobiorcy). Umowa pożyczki, o której mowa powyżej, zawarta zostanie przez strony w Niemczech. Środki pieniężne objęte umową pożyczki będą w chwili zawarcia umowy znajdowały się na rachunku bankowym pożyczkodawcy w Niemczech, skąd po podpisaniu umowy zostaną przetransferowane na konto Wnioskodawcy w Polsce.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy wskazana w opisie zdarzenia przyszłego pożyczka udzielona w celu zamiany zobowiązań Wnioskodawcy z tytułu dostaw i usług na zobowiązania z tytułu pożyczki podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Zdaniem Wnioskodawcy wskazana w opisie zdarzenia przyszłego pożyczka udzielona w celu zamiany zobowiązań Wnioskodawcy z tytułu dostaw i usług na zobowiązania z tytułu pożyczki nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Wnioskodawca wskazuje, że zgodnie z enumeratywnym wyliczeniem zawartym w art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych, podatkowi temu podlegają między innymi umowy pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku. Podatkowi od czynności cywilnoprawnych podlegają też zmiany umów, jeżeli powodują one podwyższenie podstawy opodatkowania oraz orzeczenia sądów, w tym również polubownych, oraz ugody, jeżeli wywołują one takie same skutki prawne.

Zgodnie z art. 1 ust. 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, podatkowi temu podlegają czynności cywilnoprawne, jeżeli ich przedmiotem są:

Zdaniem Wnioskodawcy, pod pojęciem "rzeczy" ujętym w ww. przepisie należy również rozumieć pieniądze, będące przedmiotem umowy pożyczki.

W świetle powyższego, opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych podlega umowa pożyczki, której przedmiot w chwili zawarcia umowy znajduje się na terytorium Polski. W przypadku, gdy przedmiotem pożyczki są rzeczy, w tym pieniądze, znajdujące się za granicą, umowy te podlegają opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych, o ile pożyczkobiorca ma siedzibę na terytorium Polski i umowę zawarto na terytorium Polski.

Biorąc pod uwagę okoliczności przedstawione w opisie zdarzenia przyszłego stwierdzić należy, że z uwagi na fakt, iż:

a. środki pieniężne, będące przedmiotem pożyczki będą w chwili jej zawarcia znajdowały się poza terytorium Rzeczpospolitej Polskiej - na zagranicznym rachunku bankowym Dostawcy,

b. Wnioskodawca ma siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, ale umowa pożyczki zawarta zostanie poza granicami kraju,

Zdaniem Wnioskodawcy umowa pożyczki nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz. U. z 2010 r. Nr 101, poz. 649 z późn. zm.) podatkowi od czynności cywilnoprawnych podlegają umowy pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku.

Natomiast zgodnie z art. 1 ust. 4 ww. ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych podatkowi temu podlegają czynności cywilnoprawne, w tym umowy pożyczki, jeżeli ich przedmiotem są:

Z uwagi na powyższe należy stwierdzić, że umowa pożyczki podlega podatkowi od czynności cywilnoprawnych, jeżeli w chwili zawarcia umowy jej przedmiot, tj. pieniądze znajdują się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Wówczas nie ma znaczenia, gdzie umowa zostaje zawarta i gdzie mają miejsce zamieszkania (siedzibę) strony umowy.

Umowa pożyczki będzie również podlegała podatkowi od czynności cywilnoprawnych, jeśli pieniądze będące jej przedmiotem w chwili jej zawarcia znajdują się za granicą oraz

nabywca - pożyczkobiorca ma miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a czynność została dokonana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Z przedstawionego w powyższym wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca planuje zawrzeć z Dostawcą umowę pożyczki, w ramach której Dostawca udzieli Wnioskodawcy odpłatnej pożyczki. Środki pieniężne otrzymane od Dostawcy tytułem pożyczki posłużą Wnioskodawcy do spłaty zaległych zobowiązań handlowych względem Dostawcy. Dostawca (pożyczkodawca) nie jest udziałowcem (akcjonariuszem) Wnioskodawcy (pożyczkobiorcy). Umowa pożyczki, o której mowa powyżej, zawarta zostanie przez strony w Niemczech. Środki pieniężne objęte umową pożyczki będą w chwili zawarcia umowy znajdowały się na rachunku bankowym pożyczkodawcy w Niemczech, skąd po podpisaniu umowy zostaną przetransferowane na konto Wnioskodawcy w Polsce.

Skoro zatem w analizowanym zdarzeniu przyszłym nie zostaną spełnione kumulatywnie warunki wynikające z art. 1 ust. 4 pkt 2 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, to stwierdzić należy, że opisana umowa pożyczki nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.