ITPB2/436-227/13/DSZ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 7 listopada 2013 r. (data wpływu 25 listopada 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie ustalenia momentu powstania obowiązku podatkowego w związku z nabyciem spadku po zmarłym obywatelu Kanady - jest prawidłowe.

W dniu 25 listopada 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie ustalenia momentu powstania obowiązku podatkowego w związku z nabyciem spadku po zmarłym obywatelu Kanady.

We wniosku tym przedstawione zostało następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawczyni została poinformowana, że będzie dziedziczyć po zmarłej w Kanadzie w dniu 15 października 2011 r. obywatelce kanadyjskiej, która pozostawiła majątek wyłącznie w Kanadzie. Spadkodawczyni sporządziła testament, ustanawiając wykonawcą testamentu osobę fizyczną której, jako powiernikowi wszelkiego majątku spadkowego, nakazała rozdysponować w odpowiednich wielkościach składniki spadku pomiędzy kilka osób, do których należy m.in. Wnioskodawczyni.

Wnioskodawczyni nie otrzymała z Kanady żadnego dokumentu, który mógłby być dokumentem zbliżonym do sądowego postanowienia o stwierdzeniu nabycia spadku, czy też notarialnego aktu poświadczenia dziedziczenia. Ponadto, Wnioskodawczyni do dnia dzisiejszego nie składała oświadczeń o przyjęciu lub odrzuceniu spadku oraz nie składała i nie zamierza składać do sądu w Polsce wniosku o stwierdzenie nabycia spadku po zmarłej.

Do dnia dzisiejszego, na rachunek bankowy Wnioskodawczyni wpłynęły dwie raty tytułem dziedziczenia po zmarłej.

Testator nie wyznaczył wykonawcy testamentu terminu, w którym mają zostać wykonane powyższe rozrządzenia.

Wnioskodawczyni nie posiada wiedzy, jaka jest wielkość spadku przypadająca na Jej udział w spadku, ani w ilu ratach nastąpi całkowite przekazanie majątku.

Postępowanie spadkowe po zmarłej jest prowadzone według prawa kanadyjskiego. Z informacji, jakie widnieją na stronach internetowych Ambasady Polski w Kanadzie sądy nie wydają postanowień o stwierdzeniu nabycia spadku, a jeżeli w testamencie został wyznaczony wykonawca testamentu, to spadkiem administruje wykonawca, który następnie przekazuje majątek spadkowy osobom wymienionym w testamencie, zgodnie z wolą testatora. Prawo kanadyjskie nie zna instytucji postanowienia sądowego o stwierdzeniu nabycia spadku oraz oświadczeń o przyjęciu lub odrzuceniu spadku. Kanadyjskie prawo spadkowe przewiduje nabycie praw do spadku dopiero w momencie otrzymania całego należnego udziału w masie spadkowej, do tego czasu, formalnym właścicielem (dysponentem) całości majątku spadkowego jest powiernik spadku (wyznaczony wykonawca testamentu), do którego obowiązków należą: zarząd, spieniężenie oraz rozdysponowanie masy spadkowej pomiędzy osoby określone w testamencie. Tym samym tytuł prawny zarządcy spadku trwa do czasu pełnego rozdysponowania masy spadkowej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

W którym dniu, w przypadku opisanym powyżej, powstaje obowiązek podatkowy z tytułu nabycia przez Wnioskodawczynię majątku spadkowego po zmarłym w Kanadzie spadkodawcy.

Zdaniem Wnioskodawczyni, obowiązek podatkowy z tytułu nabycia majątku spadkowego po zmarłym w Kanadzie spadkodawcy powstanie dopiero z momentem faktycznego uzyskania przez podatnika całości udziału spadkowego przypadającego z tytułu spadkobrania testamentowego. W opinii Wnioskodawczyni, obowiązek podatkowy skonkretyzuje się co do całej masy spadkowej znajdującej się za granicą dopiero w chwili, gdy otrzyma ostatnią ratę oraz informację od wykonawcy testamentu, że wszystkie otrzymane raty wyczerpują w całości majątek przypadający Wnioskodawczyni z tytułu dziedziczenia.

W Kanadzie, według wiedzy zgromadzonej przez Wnioskodawczynię, nie ma konstrukcji odpowiadających formule przyjęcia spadku lub postanowienia o nabyciu spadku. Wobec powyższego, na chwilę obecną, Wnioskodawczyni nie jest formalnym spadkobiercą. W dalszej kolejności, należy wskazać, że przy takim systemie dystrybucji masy spadkowej, jaki obowiązuje w Kanadzie (i w innych krajach systemu common law), również obowiązki informacyjne, w tym składanie deklaracji podatkowych powiązane jest z otrzymaniem faktycznie całości środków przypadających osobie z masy spadkowej i dopiero po tym okresie zacznie biec ustawowy - miesięczny - okres do złożenia deklaracji podatkowej, której skutkiem powinno się stać wymierzenie i pobranie odpowiedniego podatku. Podsumowując, w sytuacji opisanej we wniosku, obowiązek podatkowy w podatku od spadków i darowizn, co do całego spadku, powstanie z chwilą otrzymania przez Wnioskodawczynię całości masy spadkowej wraz z tytułem prawnym do spadku, czyli otrzymaniem ostatniej raty na rachunek bankowy oraz informacji od powiernika spadku o przekazaniu na rzecz wnioskodawczyni całości przysługującego Jej udziału spadkowego.

Wnioskodawczyni podkreśla, że podobne stanowisko zostało wyrażone w dwóch interpretacjach indywidualnych wydanych w podobnych sprawach:

1. IBPBII/1/436-410/AŻ z dnia 8 grudnia 2011 r.,

2. ILPB2/436-86/09-2/MK z dnia 14 sierpnia 2009 r.

a także, w informacji o zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego Naczelnika Drugiego Urzędu Skarbowego w Radomiu z dnia 23 czerwca 2004 r. znak: US-25/024/404/117/04 oraz piśmie Ministra Finansów z dnia 14 października 2005 r. znak: LK-834-32/BG/05/579.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (tekst jedn.: Dz. U. z 2009 r. Nr 93, poz. 768 z późn. zm.) podatkowi od spadków i darowizn, zwanemu dalej "podatkiem", podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem: dziedziczenia, zapisu zwykłego, dalszego zapisu, zapisu windykacyjnego, polecenia testamentowego.

Stosownie do art. 2 ww. ustawy, nabycie własności rzeczy znajdujących się za granicą lub praw majątkowych wykonywanych za granicą podlega podatkowi, jeżeli w chwili otwarcia spadku lub zawarcia umowy darowizny nabywca był obywatelem polskim lub miał miejsce stałego pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Na podstawie art. 5 ustawy o podatku od spadków i darowizn obowiązek podatkowy ciąży na nabywcy własności rzeczy i praw majątkowych. Natomiast stosownie do art. 6 ust. 1 pkt 1 ustawy przy nabyciu w drodze dziedziczenia obowiązek podatkowy powstaje z chwilą przyjęcia spadku.

Z kolei w myśl art. 6 ust. 4 ustawy, jeżeli nabycie niezgłoszone do opodatkowania stwierdzono następnie pismem, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą sporządzenia pisma; jeżeli pismem takim jest orzeczenie sądu, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą uprawomocnienia się orzeczenia. W przypadku, gdy nabycie nie zostało zgłoszone do opodatkowania, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą powołania się przez podatnika przed organem podatkowym lub organem kontroli skarbowej na fakt nabycia.

Podstawę opodatkowania stanowi wartość nabytych rzeczy i praw majątkowych po potrąceniu długów i ciężarów (czysta wartość), ustalona według stanu rzeczy i praw majątkowych w dniu nabycia i cen rynkowych z dnia powstania obowiązku podatkowego. Jeżeli przed dokonaniem wymiaru podatku nastąpi ubytek rzeczy spowodowany siłą wyższą, do ustalenia wartości przyjmuje się stan rzeczy w dniu dokonania wymiaru, a odszkodowanie za ubytek należne z tytułu ubezpieczenia wlicza się do podstawy wymiaru (art. 7 ust. 1 ustawy).

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawczyni została poinformowana, że będzie dziedziczyć po zmarłej w Kanadzie w dniu 15 października 2011 r. obywatelce kanadyjskiej, która pozostawiła majątek wyłącznie w Kanadzie. Spadkodawczyni sporządziła testament, ustanawiając wykonawcą testamentu osobę fizyczną której, jako powiernikowi wszelkiego majątku spadkowego, nakazała rozdysponować w odpowiednich wielkościach składniki spadku pomiędzy kilka osób, do których należy m.in. Wnioskodawczyni. Wnioskodawczyni nie otrzymała z Kanady żadnego dokumentu, który mógłby być dokumentem zbliżonym do sądowego postanowienia o stwierdzeniu nabycia spadku, czy też notarialnego aktu poświadczenia dziedziczenia. Ponadto, Wnioskodawczyni do dnia dzisiejszego nie składała oświadczeń o przyjęciu lub odrzuceniu spadku oraz nie składała i nie zamierza składać do sądu w Polsce wniosku o stwierdzenie nabycia spadku po zmarłej. Do dnia dzisiejszego, na rachunek bankowy Wnioskodawczyni wpłynęły dwie raty tytułem dziedziczenia po zmarłej. Wnioskodawczyni nie posiada wiedzy, jaka jest wielkość spadku przypadająca na Jej udział w spadku, ani w ilu ratach nastąpi całkowite przekazanie majątku.

Postępowanie spadkowe po zmarłej jest prowadzone według prawa kanadyjskiego. Z informacji, jakie widnieją na stronach internetowych Ambasady Polski w Kanadzie sądy nie wydają postanowień o stwierdzeniu nabycia spadku, a jeżeli w testamencie został wyznaczony wykonawca testamentu, to spadkiem administruje wykonawca, który następnie przekazuje majątek spadkowy osobom wymienionym w testamencie, zgodnie z wolą testatora. Prawo kanadyjskie nie zna instytucji postanowienia sądowego o stwierdzeniu nabycia spadku oraz oświadczeń o przyjęciu lub odrzuceniu spadku. Kanadyjskie prawo spadkowe przewiduje nabycie praw do spadku dopiero w momencie otrzymania całego należnego udziału w masie spadkowej, do tego czasu, formalnym właścicielem (dysponentem) całości majątku spadkowego jest powiernik spadku (wyznaczony wykonawca testamentu), do którego obowiązków należą: zarząd, spieniężenie oraz rozdysponowanie masy spadkowej pomiędzy osoby określone w testamencie. Tym samym tytuł prawny zarządcy spadku trwa do czasu pełnego rozdysponowania masy spadkowej.

Mając na uwadze powyższe, stwierdzić należy, że w stanie faktycznym przedstawionym w niniejszym wniosku znajdą zastosowanie przepisy ustawy o podatku od spadków i darowizn. Przy czym z uwagi na fakt, że w Kanadzie w testamencie został wyznaczony wykonawca testamentu, zaś prawo kanadyjskie nie zna instytucji postanowienia sądowego o stwierdzeniu nabycia spadku oraz oświadczeń o przyjęciu lub odrzuceniu spadku, a dysponentem masy spadkowej po śmierci spadkodawcy nie staje się spadkobierca, lecz wykonawca lub administrator spadku, który rozporządza nim do momentu przekazania go spadkobiercom to należy uznać, że obowiązek podatkowy powstanie w przedmiotowym przypadku z chwilą otrzymania przez Wnioskodawczynię całości przypadającej Jej w udziale masy spadkowej wraz z tytułem prawnym do spadku. Innymi słowy, datą powstania obowiązku podatkowego w przypadku Wnioskodawczyni będzie moment wypłaty ostatniej raty spadku.

Końcowo, odnosząc się do powołanych interpretacji indywidualnych, wskazać należy, iż nie są one wiążące dla tutejszego organu. Interpretacja organu podatkowego dotyczy tylko konkretnej, indywidualnej sprawy, osadzonej w określonym stanie faktycznym i tylko w tej sprawie rozstrzygnięcie w niej zawarte jest wiążące. Natomiast organy podatkowe mimo, że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkują się wydanymi innych organów podatkowych, to nie mają możliwości zastosowania ich wprost, z tego powodu, iż nie stanowią one materialnego prawa podatkowego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późń zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.