ITPB2/436-223/14/DSZ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 18 września 2014 r. (data wpływu 19 września 2014 r.) uzupełnionym pismem z dnia 8 grudnia 2014 r. (data wpływu 9 grudnia 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w części dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie obowiązku podatkowego - jest prawidłowe.

W dniu 19 września 2014 r. został złożony ww. wniosek uzupełniony w dniu 9 grudnia 2014 r. o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej między innymi podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie obowiązku podatkowego.

We wniosku tym przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawczyni wraz z mężem są wspólnikami dwuosobowej spółki jawnej. W spółce tej posiadają udziały po 1/2 w zyskach i stratach. Spółka powstała w wyniku przekształcenia spółki cywilnej - na mocy ustawy - Kodeks spółek handlowych.

Jeszcze przed przekształceniem spółki cywilnej w jawną, spółka nabyła nieruchomości wniesione tytułem wkładów przez wspólników. Nieruchomości te zostały ujęte w ewidencji środków trwałych w 2001 r.

Obecnie Wnioskodawczyni wraz z mężem zamierzają na mocy uchwały spółki wycofać ww. nieruchomości ze spółki i przenieść na wspólność majątkową małżeńską. Uchwała wspólników zostanie podjęta w formie aktu notarialnego (z uwagi na przedmiot czynności i konieczność dokonania wpisu w księdze wieczystej). Wnioskodawczyni zaznacza, że podstawą przeniesienia własności będzie jednomyślna uchwała wspólników o wycofaniu nieruchomości na potrzeby własne małżonków, a w jej wykonaniu zostanie sporządzona umowa nieodpłatnego przekazania własności nieruchomości. Umowa ta, jak podkreśla Wnioskodawczyni, nie przyjmie formy umowy darowizny.

W związku z powyższym opisem zadano m.in. następujące pytanie dotyczące podatku od czynności cywilnoprawnych.

Czy wycofanie nieruchomości stanowiących majątek spółki jawnej na cele własne wspólników podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych i czy w związku z tym na Wnioskodawczyni ciąży obowiązek zapłaty tego podatku.

Zdaniem Wnioskodawczyni, wycofanie nieruchomości z majątku spółki jawnej i przekazanie ich na potrzeby własne Wnioskodawczyni i Jej męża na podstawie jednomyślnej uchwały oraz umowy nieodpłatnego przekazania własności nieruchomości nie będzie opodatkowane podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Wnioskodawczyni zauważa, że w ustawie o podatku od czynności cywilnoprawnych w art. 1 wymienia się czynności cywilnoprawne, które podlegają podatkowi. W art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. k ww. ustawy wskazuje się m.in. na umowy spółki. Z kolei jak zostało wyjaśnione w art. 1 ust. 2 tej ustawy, przepisy ustawy o umowie spółki i jej zmianie stosuje się do odpowiednich aktów założycielskich spółek, statutów spółek i ich zmiany. W art. 1 ust. 3 pkt 1 zostało wskazane, że w przypadku umowy spółki za zmianę umowy uważa się przy spółce osobowej wniesienie lub podwyższenie wkładu, którego wartość powoduje zwiększenie majątku spółki albo podwyższenie kapitału zakładowego, pożyczkę udzieloną spółce przez wspólnika. Tymczasem w opisanym zdarzeniu przyszłym uchwała wspólników mimo, iż zmienia umowę spółki jawnej, to nie powoduje wniesienia lub podwyższenia wkładu, którego wartość spowoduje zwiększenie majątku spółki albo podwyższenie kapitału zakładowego. Wnioskodawczyni podkreśla, że czynność ta nie jest też pożyczką udzieloną spółce przez wspólnika.

Wnioskodawczyni stoi na stanowisku, że opisana czynność cywilnoprawna nie wchodzi do katalogu czynności objętych podatkiem od czynności cywilnoprawnych, gdyż jest nieodpłatna, a zmiana umowy spółki jawnej powoduje zmniejszenie wkładów spółki i nie może być podstawą opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Zdaniem Wnioskodawczyni, opisana czynność nie podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawny i w związku z tym uważa, że nie będzie ciążył na Niej obowiązek zapłaty tego podatku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz. U. z 2010 r. Nr 101, poz. 649 z późn. zm.), podatkowi temu podlegają

Ustawodawca wprowadził zasadę enumeratywnego określenia czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Jednocześnie ustawowe wyliczenie zostało wzmocnione zasadą, zgodnie z którą o kwalifikacji określonej czynności prawnej, a w konsekwencji o jej podleganiu opodatkowaniu tym podatkiem decyduje jej treść (elementy przedmiotowo istotne), a nie nazwa. Tym samym, jeżeli strony zawierają umowę i układają stosunki w jej ramach w określony sposób, to dla oceny, czy powstanie obowiązek podatkowy w podatku od czynności cywilnoprawnych, w związku z dokonaniem wskazanej w ustawie czynności, miarodajne będą rzeczywiste prawa i obowiązki stron tej umowy pozwalające na ich kwalifikacje pod względem prawnym.

Szczegółowe ustalenie zakresu przedmiotowego ma określone konsekwencje. Ustawodawca, wprowadzając zamknięty katalog czynności podlegających opodatkowaniu, wyłączył z opodatkowania inne podobne, które nie zostały wyraźnie wskazane w przepisie. Oznacza to, że czynności niewymienione w ustawowym katalogu nie podlegają opodatkowaniu, nawet gdy wywołują skutki w sferze gospodarczej takie same, bądź podobne do tych, które zostały w nim wyliczone.

Z sytuacji przedstawionej we wniosku wynika, że Wnioskodawczyni wraz z mężem są wspólnikami dwuosobowej spółki jawnej. W spółce tej posiadają udziały po 1/2 w zyskach i stratach. Spółka powstała w wyniku przekształcenia spółki cywilnej - na mocy ustawy - Kodeks spółek handlowych. Jeszcze przed przekształceniem spółki cywilnej w jawną, spółka nabyła nieruchomości wniesione tytułem wkładów przez wspólników. Nieruchomości te zostały ujęte w ewidencji środków trwałych w 2001 r. Obecnie Wnioskodawczyni wraz z mężem zamierzają na mocy uchwały spółki wycofać ww. nieruchomości ze spółki i przenieść na wspólność majątkową małżeńską. Uchwała wspólników zostanie podjęta w formie aktu notarialnego (z uwagi na przedmiot czynności i konieczność dokonania wpisu w księdze wieczystej). Wnioskodawczyni zaznacza, że podstawą przeniesienia własności będzie jednomyślna uchwała wspólników o wycofaniu nieruchomości na potrzeby własne małżonków, a w jej wykonaniu zostanie sporządzona umowa nieodpłatnego przekazania własności nieruchomości. Umowa ta, jak podkreśla Wnioskodawczyni, nie przyjmie formy umowy darowizny.

Biorąc pod uwagę powyższe okoliczności faktyczne i prawne przedstawiona we wniosku czynność przeniesienia własności nieruchomości z majątku spółki jawnej na rzecz wspólników tej spółki, w wyniku wycofania nieruchomości z działalności gospodarczej, nie należy do katalogu czynności cywilnoprawnych wskazanych w art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych i tym samym nie podlega opodatkowaniu tym podatkiem.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, ul. H. Sienkiewicza 84, 15-950 Białystok, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.