ITPB2/436-202/13/TJ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 7 października 2013 r. (data wpływu 10 października 2013 r.), uzupełnionym w dniu 13 grudnia 2013 r. o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie opodatkowania darowizny nieruchomości - jest prawidłowe.

W dniu 10 października 2013 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony w dniu 13 grudnia 2013 r. o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie opodatkowania darowizny nieruchomości.

We wniosku tym przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawczyni (osoba fizyczna) jest założycielem Wyższej Szkoły. Powyższa uczelnia posiada odrębną osobowość prawną. Na przestrzeni lat funkcjonowania uczelni zostały dokonane na jej rzecz przez Wnioskodawczynię jako założyciela pożyczki na cele statutowe, w tym na zakup nieruchomości gruntowej oraz budowę siedziby uczelni. W chwili obecnej uczelnia będzie podlegała procesowi likwidacji (nie został ustalony termin rozpoczęcia procesu likwidacyjnego, istnieje natomiast zgoda Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego na przeprowadzenie takiej likwidacji). Jedynym wierzycielem uczelni w chwili obecnej pozostaje jej założyciel. Uczelnia dysponuje jedynym majątkiem w postaci nieruchomości gruntowej zabudowanej budynkiem. Szacowana wartość nieruchomości przewyższa wartość udzielonych pożyczek oraz należnych odsetek na rzecz założyciela. W otwartym procesie likwidacji uczelni (zgodnie ze statutem) planowane jest przekazanie budynku założycielowi w formie darowizny.

Wobec powyższego zadano następujące pytanie:

Czy założyciel (podatnik) nabywający opisaną nieruchomość w formie darowizny podlega opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn.

Zdaniem Wnioskodawczyni, zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn podatkowi podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej tytułem darowizny. Z uwagi więc na formę w jakiej podatnik nabędzie nieruchomość zabudowaną budynkiem - darowizna - uznać należy, że nabycie to będzie podlegało zasadom opodatkowania przewidzianym w ustawie o podatku od spadków i darowizn.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

W myśl art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (tekst jedn.: Dz. U. z 2009 r. Nr 93, poz. 768 z późn. zm.) podatkowi od spadków i darowizn podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem darowizny, polecenia darczyńcy.

Z zacytowanego przepisu wynika, że przedmiotem opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn jest co do zasady nieodpłatne nabycie własności rzeczy i praw majątkowych na podstawie umowy darowizny, przez którą, stosownie do art. 888 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku.

Istota ekonomiczna tego podatku tkwi więc w przyroście majątkowym podatnika, a konkretnie we wzbogaceniu podatnika na skutek przejęcia majątku pod tytułem darmym. Koncentruje się on nie tyle na prawnym akcie obrotu, co na będącym jego następstwem wzbogaceniu podatnika.

Stosownie do art. 5 ustawy obowiązek podatkowy ciąży na nabywcy własności rzeczy i praw majątkowych, a zgodnie z art. 6 ust. 1 pkt 4 przy nabyciu w drodze darowizny powstaje on z chwilą złożenia przez darczyńcę oświadczenia w formie aktu notarialnego, a w razie zawarcia umowy bez zachowania przewidzianej formy - z chwilą spełnienia przyrzeczonego świadczenia; jeżeli ze względu na przedmiot darowizny przepisy wymagają szczególnej formy dla oświadczeń obu stron, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą złożenia takich oświadczeń.

W przedstawionym we wniosku zdarzeniu przyszłym wskazano, że Wnioskodawczyni jest założycielem Szkoły Wyższej. Obecnie uczelnia podlegała będzie procesowi likwidacji. Jedynym majątkiem jakim dysponuje uczelnia jest nieruchomość gruntowa zabudowana budynkiem. W otwartym procesie likwidacji uczelni (zgodnie ze statutem) planowane jest przekazanie budynku założycielowi w formie darowizny.

Wobec tak przedstawionego zdarzenia stwierdzić należy, że w związku z nabyciem nieruchomości na podstawie umowy darowizny Wnioskodawczyni będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn. W niniejszej sprawie zaistnieje bowiem zdarzenie, z którym ustawa o podatku od spadków i darowizn wiąże powstanie obowiązku podatkowego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, ul. H. Sienkiewicza 84, 15-950 Białystok, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.