ITPB2/436-117/10/MK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 26 maja 2010 r. (data wpływu - 31 maja 2010 r.), uzupełnionym w dniu 26 lipca 2010 r. (data wpływu), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie opodatkowania zamiany lokali mieszkalnych - jest prawidłowe.

W dniu 31 maja 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie opodatkowania zamiany lokali mieszkalnych. Wniosek uzupełniono w dniu 26 lipca 2010 r. (data wpływu).

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni, jako spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: Spółka, Wnioskodawczyni), w wybudowanym w ramach prowadzonej działalności budynku mieszkalnym wielorodzinnym, posiadała w sprzedaży lokal mieszkalny nr 9 o powierzchni 127,33 m^2. Lokal ten postanowili nabyć małżonkowie K. w zamian za posiadane na prawach wspólności ustawowej lokale:

Powyższe lokale mieszkalne znajdują się na terenie budowanego przez Spółkę osiedla mieszkalnego i, w przypadku Państwa K., zostały zakupione od Spółki w okresie wcześniejszym.

W dniu 7 maja 2009 r. w Kancelarii Notarialnej została zawarta na podstawie aktu notarialnego umowa zamiany pomiędzy Spółką a Państwem K. W wyniku zawartej umowy zamiany Spółka przeniosła na rzecz Państwa K. własność lokalu nr 9, natomiast małżonkowie przenieśli na rzecz Spółki własność lokali mieszkalnych o nr 30 i 31. Wartość lokalu mieszkalnego nr 9 została określona na kwotę 849 000 zł, natomiast wartość lokali mieszkalnych nr 30 i 31 na łączną kwotę 542 000 zł Różnica w kwocie 307 000 zł brutto, w tym podatek VAT, została przez małżonków K. zapłacona.

Spółka oświadczyła, że z tytułu zawarcia niniejszej umowy jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług.

Notariusz nie pobrał podatku od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 2 pkt 4a ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

W trakcie badania sprawozdania finansowego za rok 2009, biegły rewident wniósł zastrzeżenie stwierdzając, że czynność ta powinna zostać opodatkowana podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w przypadku dokonania zamiany lokali mieszkalnych, gdy jedna ze stron jest podatnikiem podatku od towarów i usług a druga osobą fizyczną, powstaje obowiązek w podatku od czynności cywilnoprawnych.

Zdaniem Spółki, notariusz prawidłowo nie pobrał podatku od czynności cywilnoprawnych. Zgodnie z art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych nie podlegają podatkowi od czynności cywilnoprawnych czynności cywilnoprawne, jeżeli przynajmniej jedna ze stron z tytułu dokonywania tej czynności jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług. Z tytułu dokonania przedmiotowej zamiany Spółka jest podatnikiem podatku od towarów i usług, a zatem dokonana zamiana mieszkań nie podlega podatkowi od czynności cywilnoprawnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Ustawa z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2007 r. Nr 68, poz. 450 z późn. zm.) zawiera zamknięty katalog czynności objętych opodatkowaniem. Oznacza to, że opodatkowaniu podlegają wyłącznie czynności enumeratywnie wskazane w art. 1 ust. 1, w tym wymieniona w art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. a umowa zamiany rzeczy i praw majątkowych.

Ponieważ przepisy ww. ustawy nie definiują czynności prawnych objętych opodatkowaniem, to w tej materii należy odwołać się do znaczenia nadanego im w przepisach prawa cywilnego.

W myśl art. 603 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) przez umowę zamiany każda ze stron zobowiązuje się przenieść na drugą stronę własność rzeczy w zamian za zobowiązanie się do przeniesienia własności innej rzeczy. W myśl art. 604 Kodeksu cywilnego do zamiany stosuje się odpowiednio przepisy o sprzedaży. W przypadku zamiany obie strony przenoszą na siebie wzajemnie własność rzeczy - występują zatem jednocześnie w charakterze dostawcy i nabywcy.

Jak wynika z zaistniałego stanu faktycznego, w dniu 7 maja 2009 r. została zawarta na podstawie aktu notarialnego umowa zamiany pomiędzy Spółką a Państwem K., w wyniku której Spółka przeniosła na rzecz Państwa K. własność lokalu nr 9, natomiast małżonkowie - własność lokali mieszkalnych o nr 30 i 31. Wartość lokalu mieszkalnego nr 9 została określona na kwotę 849 000 zł, natomiast wartość lokali mieszkalnych nr 30 i 31 na łączną kwotę 542 000 zł Różnica w kwocie 307 000 zł brutto, w tym podatek VAT, została przez małżonków K. zapłacona.

Zatem biorąc pod uwagę art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. a cytowanej ustawy należy uznać, że umowa zamiany opisana we wniosku należy do czynności objętych opodatkowaniem podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Jednakże na podstawie art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2007 r. do dnia 21 kwietnia 2010 r., nie podlegają podatkowi czynności cywilnoprawne, jeżeli przynajmniej jedna ze stron z tytułu dokonania tej czynności jest:

Zgodnie z definicją zawartą w art. 1a pkt 7 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych użyte w tej ustawie określenie "podatek od towarów i usług" oznacza podatek od towarów i usług w rozumieniu ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) lub podatek od wartości dodanej pobierany na podstawie przepisów obowiązujących w państwach członkowskich.

Z opisu stanu faktycznego wynika, iż jedna ze stron umowy zamiany nieruchomości (lokali mieszkalnych) - Spółka była z tytułu zawarcia tej umowy opodatkowana podatkiem VAT.

W przypadku umów sprzedaży i zamiany, których przedmiot stanowi nieruchomość lub jej część, albo prawo użytkowania wieczystego, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub prawo do miejsca postojowego w garażu wielostanowiskowym lub udział w tych prawach, opodatkowanie czynności podatkiem VAT jest o tyle istotne, że w myśl art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych o wyłączeniu umowy sprzedaży bądź zamiany spod działania przepisów tej ustawy nie decyduje okoliczność posiadania przez strony tej umowy statusu podatnika podatku od towarów i usług, lecz wyłącznie fakt, że przynajmniej jedna z nich z tytułu dokonania tej konkretnej czynności jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług.

Tutejszy organ podatkowy - stosownie do zakresu złożonego wniosku - nie rozstrzyga jednak w niniejszej interpretacji, czy spółka, jako strona umowy zamiany, była rzeczywiście z tytułu tej konkretnej czynności prawnej opodatkowana podatkiem od towarów i usług, w związku z tym przyjmując zgodnie z przedstawionym stanem faktycznym, iż z tytułu zawartej transakcji podlegała - w świetle przepisów ustawy podatku od towarów i usług - opodatkowaniu tym podatkiem, uznać należy, że zamiana lokali mieszkalnych z dopłatą jest wyłączona z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Reasumując, opisana we wniosku o wydanie interpretacji umowa zamiany - w sytuacji, gdy czynność ta w przypadku Spółki była (jak wynika ze stanu faktycznego) opodatkowana podatkiem VAT - nie podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.