ITPB2/436-109/08/TJ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 22 września 2008 r. (data wpływu 25 września 2008 r.), uzupełnionym pismem z dnia 28 października 2008 r. (data wpływu 31 października 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie opodatkowania nabycia wierzytelności - jest prawidłowe, o ile czynność ta podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług lub jest z niego zwolniona.

W dniu 25 września 2008 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony pismem z dnia 28 października 2008 r. (data wpływu 31 października 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie opodatkowania nabycia wierzytelności.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, prowadząca działalność gospodarczą, wykonuje na zamówienie usługi budowlane. W zakresie podatku od towarów i usług spółka jest podatnikiem VAT czynnym, zobowiązanym do składania miesięcznych deklaracji dla podatku od towarów i usług. W czerwcu 2008 r. spółka nabyła od osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą jego własne wierzytelności, tj.:

Sprzedawca wierzytelności jest podatnikiem VAT czynnym. Nabyte przez spółkę wierzytelności zostały zaliczone przez stronę do kosztów uzyskania przychodu w roku podatkowego 2008 oraz zostały zaliczone (potrącone) na poczet zobowiązań spółki wobec innej spółki (zobowiązanie za nabyte materiały budowlane na kwotę 10.173 zł 75 gr. brutto) oraz przedsiębiorcy (zobowiązanie za wykonaną usługę budowlaną na kwotę 8.540,00 zł). Ponieważ sprzedający wierzytelności jest wspólnikiem i prezesem zarządu spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, która nabyła wierzytelności, spółka reprezentowana była przez pełnomocnika Walnego Zgromadzenia Wspólników. Przedmiotowa sprzedaż udokumentowana została fakturami VAT, które to faktury doręczone zostały spółce przez sprzedawcę wierzytelności w czerwcu 2008 r. W zakresie podatku od osób prawnych dla spółki rokiem podatkowym jest okres od dnia 1 kwietnia do dnia 31 marca roku następnego. W dniu 16 czerwca 2008 r., kiedy zostało dokonane zaliczenie wydatków z tytułu nabycia wierzytelności do kosztów uzyskania przychodu, rok podatkowy trwał od dnia 1 kwietnia 2008 r. do dnia 31 marca 2009 r.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytanie drugie. W zakresie pytania pierwszego wniosek zostanie rozpatrzony odrębną interpretacją indywidualną.

Zdaniem Wnioskodawcy, nabyte przez Spółkę wierzytelności należy zaliczyć do usług pośrednictwa finansowego, gdzie indziej nie sklasyfikowanych, z wyłączeniem ubezpieczeń i funduszów emerytalno - rentowych (PKWiU 65.23.10), które to usługi podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług według stawki podatkowej w wysokości 22%. Ponieważ przedmiotowe wierzytelności zostały zaliczone przez Spółkę do kosztów uzyskania przychodu roku podatkowego trwającego w okresie od dnia 1 kwietnia 2008 r. do dnia 31 marca 2009 r. w przedmiotowej sprawie nie znajduje ograniczenie, o którym mowa w art. 88 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług. Z uwagi na fakt, iż sprzedaż przedmiotowych wierzytelności jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług to stosownie do art. 2 pkt 4 lit. a) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, niniejsze transakcje sprzedaży wierzytelności nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe, o ile czynność ta podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług lub jest z niego zwolniona.

W myśl art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2007 r. Nr 68, poz. 450) podatkowi temu podlegają następujące czynności cywilnoprawne: umowy sprzedaży oraz zamiany rzeczy i praw majątkowych, umowy pożyczki, umowy darowizny - w części dotyczącej przejęcia przez obdarowanego długów i ciężarów albo zobowiązań darczyńcy, umowy dożywocia, umowy o dział spadku oraz umowy o zniesienie współwłasności - w części dotyczącej spłat lub dopłat, ustanowienie hipoteki, ustanowienie odpłatnego użytkowania, w tym nieprawidłowego, oraz odpłatnej służebności, umowy depozytu nieprawidłowego oraz umowy spółki (akty założycielskie).

Stosownie do art. 2 pkt 4 ww. ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, nie podlegają podatkowi czynności cywilnoprawne, jeżeli przynajmniej jedna ze stron z tytułu dokonania tej czynności jest:

* opodatkowana VAT,

* zwolniona z VAT, z wyjątkiem - umów sprzedaży i zamiany, których przedmiotem jest nieruchomość lub jej część, albo prawo użytkowania wieczystego, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub prawo do miejsca postojowego w garażu wielostanowiskowym lub udział w tych prawach, umowy spółki i jej zmiany oraz umowy sprzedaży udziałów i akcji w spółkach handlowych.

Przepis ten ustanawia zasadę, że podatkowi od czynności cywilnoprawnych podlegają wyłącznie czynności cywilnoprawne podejmowane w ramach obrotu nieprofesjonalnego, natomiast obrót zawodowy (profesjonalny) objęty został podatkiem od towarów i usług. Zatem, nie podlegają podatkowi od czynności cywilnoprawnych te czynności cywilnoprawne, których dokonanie rodzi obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług.

Zaznaczyć jednakże należy, że o wyłączeniu z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych nie decyduje okoliczność, że strony tej umowy posiadają status podatnika podatku od towarów i usług lecz wyłącznie fakt, że przynajmniej jedna ze stron z tytułu dokonania tej konkretnej czynności jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług lub jest z tego podatku zwolniona.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Spółka dokonała zakupu wierzytelności własnych od osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą, będącej podatnikiem VAT czynnym. Ponadto Spółka jest podatnikiem podatku od towarów i usług. Dlatego też jeżeli jedna ze stron zawartej umowy sprzedaży wierzytelności podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług lub jest od niego zwolniony, przedmiotowa transakcja nie podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

W związku z tym podkreślić należy, iż jakkolwiek zapytanie Wnioskodawcy dotyczy opodatkowania umowy nabycia wierzytelności własnych innego podmiotu podatkiem od czynności cywilnoprawnych, to jednak w pierwszej kolejności wymaga rozstrzygnięcia kwestia opodatkowania powyższej transakcji podatkiem od towarów i usług, bowiem ocena ta ma zasadnicze znaczenie dla ewentualnego objęcia jej podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej powoduje, że niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, ul. H. Sienkiewicza 84, 15-950 Białystok po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.