ITPB2/436-10/08/TJ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 23 stycznia 2008 r. (data wpływu 28 stycznia 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie opodatkowania umowy pożyczki - jest prawidłowe.

W dniu 28 stycznia 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie opodatkowania umowy pożyczki.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka, posiadająca w przedmiocie działalności m.in. usługi pośrednictwa finansowego pozostałe (PKWiU 65.2), od kilku lat udziela pożyczek osobom fizycznym i osobom prawnym. Pożyczki udzielane były między innymi w roku 2006 i 2007 i nadal będą udzielane. Od udzielanych w 2006 r. pożyczek uiszczany był podatek od czynności cywilnoprawnych. W skali roku udzielanych jest kilkanaście - kilkadziesiąt pożyczek.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy pożyczki udzielone w 2006 r. korzystały ze zwolnienia przewidzianego w art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych nie podlegają podatkowi czynności cywilnoprawne, a zatem i umowy pożyczki, jeżeli jedna ze stron z tytułu jej dokonania podlega podatkowi VAT albo jest z tego podatku zwolniona. W znanych spółce interpretacjach podkreśla się, że o zastosowaniu tego zwolnienia decyduje sytuacja prawna podmiotu, u którego zgodnie z ustawą o VAT może w ogóle dojść do powstania obowiązku podatkowego w podatku VAT, a więc w niniejszej sprawie decyduje sytuacja prawna spółki jako pożyczkodawcy (pożyczkobiorca nie podlega bowiem ustawie o VAT z tytułu zaciągnięcia pożyczki). Reasumując, zdaniem Wnioskodawcy, oceniając sytuację spółki w świetle przepisów VAT wskazać należy, że spółka udzielając pożyczek działa z zamiarem częstotliwego wykonywania tych czynności (o czym świadczy wpis tych czynności w KRS, jako przedmiotu działalności spółki oraz trwające przez lata i częste dokonywanie tych czynności). Spełnione są zatem przesłanki, określone w art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, uznania tej działalności za działalność gospodarczą spółki podlegającą ustawie VAT. W konsekwencji umowy pożyczki zawarte w 2006 r., a także dalsze umowy tego typu, zawierane już w roku 2007 nie podlegały podatkowi od czynności cywilnoprawnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

W myśl art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2007 r. Nr 68, poz. 450) w brzmieniu obowiązującym w 2006 r., podatkowi podlegają następujące czynności cywilnoprawne: umowy sprzedaży oraz zamiany rzeczy i praw majątkowych, umowy pożyczki, umowy darowizny - w części dotyczącej przejęcia przez obdarowanego długów i ciężarów albo zobowiązań darczyńcy, umowy dożywocia oraz ustanowienia odpłatnej renty, umowy o dział spadku oraz umowy o zniesienie współwłasności - w części dotyczącej spłat lub dopłat, umowy majątkowe małżeńskie, ustanowienie hipoteki, ustanowienie odpłatnego użytkowania, w tym nieprawidłowego, oraz odpłatnej służebności, umowy depozytu nieprawidłowego a także umowy spółki (akty założycielskie).

Artykuł 3 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy stanowił, że obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania czynności cywilnoprawnej, a stosownie do art. 4 pkt 1 ww. ustawy stronach czynności cywilnoprawnych.

Stosownie do art. 2 pkt 4 ww. ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, nie podlegają podatkowi czynności cywilnoprawne, jeżeli przynajmniej jedna ze stron z tytułu dokonania tej czynności jest:

* opodatkowana podatkiem od towarów i usług,

* zwolniona z podatku od towarów i usług, z wyjątkiem - umów sprzedaży i zamiany, których przedmiotem jest nieruchomość lub jej część, albo prawo użytkowania wieczystego, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub prawo do miejsca postojowego w garażu wielostanowiskowym lub udział w tych prawach, umowy spółki i jej zmiany oraz umowy sprzedaży udziałów i akcji w spółkach handlowych.

Zaznaczyć jednakże należy, że o wyłączeniu z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych nie decyduje okoliczność, że strony tej umowy posiadają status podatnika podatku od towarów i usług lecz wyłącznie fakt, że przynajmniej jedna ze stron (pożyczkodawca) z tytułu dokonania tej konkretnej czynności jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług lub jest z tego podatku zwolniona.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca jest podatnikiem podatku od towarów i usług oraz posiada w zakresie swej działalności udzielanie pożyczek w ramach usług pośrednictwa finansowego. Działalność ta ma i miała charakter częstotliwy. Dlatego też - przy założeniu, że udzielane pożyczki, jak to podał Wnioskodawca, podlegają ustawie o podatku od towarów i usług, mając na uwadze wyżej wskazane przepisy ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych uznać należy, że pożyczki udzielane przez Spółkę w 2006 r., stosownie do art. 2 ust. 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, w brzmieniu obowiązującym w 2006 r., nie podlegały opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Niniejsza interpretacja - stosownie do treści wniosku - nie przesądza bowiem, czy pożyczki udzielone przez Spółkę objęte są podatkiem od towarów i usług lub są zwolnione od tego podatku. Ma to jednak istotne znaczenie dla objęcia tych czynności podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Jak bowiem uprzednio podkreślono czynności cywilnoprawne, których jedna ze stron jest podatnikiem podatku od towarów i usług lub jest z tego podatku zwolniona, nie podlegają podatkowi od czynności cywilnoprawnych.

Jednocześnie organ podatkowy nadmienia, iż w myśl art. 4 pkt 7 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych obowiązek podatkowy ciąży, przy umowie pożyczki, na biorącym pożyczkę, nie zaś na pożyczkodawcy.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.