ITPB2/415-984/08/ENB - Czy ustawę o abolicji podatkowej stosuje się do podatnika, który uzyskiwał przychody z pracy w Libii?

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 8 października 2008 r. (data wpływu 14 października 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej przepisów ustawy z dnia 25 lipca 2008 r. o szczególnych rozwiązaniach dla podatników uzyskujących niektóre przychody poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w zakresie możliwości stosowania tej ustawy do przychodów uzyskanych z pracy w Libii - jest prawidłowe.

W dniu 14 października 2008 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej ustawy z dnia 25 lipca 2008 r. o szczególnych rozwiązaniach dla podatników uzyskujących niektóre przychody poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w zakresie możliwości stosowania tej ustawy do przychodów uzyskanych z pracy w Libii.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Podatnik w przynajmniej jednym roku podatkowym w okresie od 2002 do 2007 r. podlegał obowiązkowi podatkowemu określonemu w art. 3 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i uzyskiwał przychody z pracy, do których miał zastosowanie art. 27 ust. 9a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przychody te uzyskiwał na terytorium Libii od pracodawcy libijskiego.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy ustawę o szczególnych rozwiązaniach dla podatników uzyskujących niektóre przychody poza terytorium Rzeczpospolitej Polskiej stosuje się do podatnika, który uzyskiwał przychody z pracy w Libii...

Zdaniem Wnioskodawcy, wskazana ustawa znajduje zastosowanie do przychodów osiąganych w Libii. Ponieważ z Libią nie została podpisana umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania przychody te należało rozliczyć zgodnie z art. 27 ust. 9a ustawy o podatku dochodowym. Ponadto Libia nie została wymieniona w rozporządzeniu Ministra Finansów w sprawie określenia krajów i terytoriów stosujących szkodliwą konkurencję podatkową dla celów podatku dochodowego od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Stosownie do art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 25 lipca 2008 r. o szczególnych rozwiązaniach dla podatników uzyskujących niektóre przychody poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 143, poz. 894) przepisy tej ustawy mają zastosowanie do podatników, który przynajmniej w jednym roku podatkowym, w okresie od 2002 r. do 2007 r., podlegali obowiązkowi podatkowemu określonemu w art. 3 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym i uzyskiwali w tym roku przychody z pracy, do których miał zastosowanie art. 27 ust. 9 albo 9a ustawy o podatku dochodowym.

Artykuł 1 ust. 2 ww. ustawy wskazuje, że nie ma ona zastosowania do przychodów uzyskiwanych w krajach i na terytoriach wymienionych w rozporządzeniu wydanym na podstawie art. 25a ust. 6 ustawy o podatku dochodowym.

Z analizy powyższych przepisów wynika zatem, że ustawa ta ma zastosowanie do podatników, którzy we wskazanym okresie łącznie spełnili przesłanki w postaci jednoczesnego podlegania nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu określonemu w art. 3 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i osiągania przychodów z pracy poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej do których miał zastosowanie art. 27 ust. 9 albo 9a przy czym przychody te nie mogły być uzyskiwane w krajach i na terytoriach wymienionych w rozporządzeniu wydanym na podstawie art. 25a ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku wynika, iż Wnioskodawca w przynajmniej jednym roku podatkowym w okresie od 2002 r. do 2007 r. podlegał obowiązkowi podatkowemu określonemu w art. 3 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i jednocześnie uzyskiwał przychody z pracy do których miał zastosowanie art. 27 ust. 9a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przychody te uzyskiwał na terytorium Libii od pracodawcy libijskiego.

Należy wskazać, że Libia jest państwem, które nie ma zawartej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania z Rzeczpospolitą Polską. Libia nie została także wymieniona w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 16 maja 2005 r. w sprawie określenia krajów i terytoriów stosujących szkodliwą konkurencję podatkową dla celów podatku dochodowego od osób fizycznych (Dz. U. Nr 94, poz. 790) jako kraj stosujący szkodliwą konkurencję podatkową.

Ponieważ, z analizy przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca spełnił wszystkie przesłanki wynikające w cytowanej ustawy należy uznać, że ustawa ta będzie miała zastosowanie do uzyskiwanych przez niego przychodów.

Zaznaczyć należy, że stosownie do art. 7 ww. ustawy, wniosek sporządzony według ustalonego wzoru należy złożyć w terminie 2 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy - przypadku gdy wniosek dotyczy 2002 r., lub w terminie 6 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy w sytuacji gdy wniosek dotyczy lat następnych.

Końcowo należy wskazać że, zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 66 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym w 2002 i 2003 r., wolne od podatku dochodowego są dochody osób fizycznych określonych w art. 3, uzyskane ze źródeł przychodów położonych w państwie, z którym Rzeczpospolita Polska nie zawarła umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania dochodów, jeżeli podlegają one w tym państwie podatkowi tego samego rodzaju i państwo to postępuje według zasad wzajemności co do takich samych dochodów ze źródeł położonych na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej. Jeżeli zatem dochody uzyskane przez Wnioskodawcę w Libii w latach 2002-2003 korzystały ze zwolnienia przedmiotowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 66 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tym samym do dochodów z tych lat nie będą miały zastosowania przepisy ustawy o szczególnych rozwiązaniach dla podatników uzyskujących niektóre przychody poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej powoduje, że niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.