ITPB2/415-913/10/BK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 28 września 2010 r. (data wpływu 1 października 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zastosowania zwolnienia przedmiotowego - jest nieprawidłowe.

W dniu 1 października 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zastosowania zwolnienia przedmiotowego.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W myśl § 9 ust. 1 pkt 3 rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 30 kwietnia 2010 r. w sprawie świadczeń socjalno - bytowych dla żołnierzy zawodowych (Dz. U. Nr 87, poz. 565) żołnierz zawodowy, który spełnia wymogi może skorzystać z programu osłonowego "Tanie wczasy". Po zakończeniu wypoczynku Wnioskodawca - jako płatnik pokrywa koszt pobytu żołnierza i jego rodziny w 100% ze środków przeznaczonych na ten cel.

Ponadto Wnioskodawca wskazuje, że dzieci żołnierza będące w wieku 9, 16 i 20 lat korzystały wspólnie z rodzicami z wczasów rodzinnych. Wypoczynek dzieci miał charakter zorganizowany, a organizatorem był W., który prowadzi działalność w tym zakresie.

Na fakturze wyodrębniono poszczególnych członków rodziny.

Wobec powyższego zadano następujące pytanie

Czy żołnierz jako podatnik ma kwotę wolną od podatku 760 zł bez względu na ilość dzieci niepełnoletnich, czy na każde niepełnoletnie dziecko, czy całkowicie bez ograniczenia na dzieci niepełnoletnie.

Zdaniem Wnioskodawcy, omawiane świadczenie, o którym mowa powyżej stanowi zwolnienie dla żołnierza jako podatnika w kwocie 760 zł na wszystkie dzieci łącznie (czyli jedno 760 zł).

W świetle obowiązującego stanu prawnego, stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Na podstawie art. 11 ust. 1 cytowanej ustawy przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Stosownie do art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za nie wykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Mając na uwadze powyższe należy przyjąć, że sfinansowanie wypoczynku żołnierza zawodowego oraz członków jego rodziny w ramach programu osłonowego "Tanie wczasy" stanowi dla niego przychód ze stosunku służbowego. Przychód ten może być jednak w określonych sytuacjach zwolniony z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

W myśl bowiem art. 21 ust. 1 pkt 78 ww. ustawy, wolne od podatku dochodowego są dopłaty do: wypoczynku zorganizowanego przez podmioty prowadzące działalność w tym zakresie, w formie wczasów, kolonii, obozów i zimowisk, w tym również połączonego z nauką, pobytu na leczeniu sanatoryjnym, w placówkach leczniczo - sanatoryjnych, rehabilitacyjno - szkoleniowych i leczniczo - opiekuńczych, oraz przejazdów związanych z tym wypoczynkiem i pobytem na leczeniu - dzieci i młodzieży do lat 18:

Z brzmienia ww. przepisu wynika, że dopłaty do wypoczynku podlegają zwolnieniu od podatku dochodowego, jeżeli spełnione są łącznie następujące warunki:

* wypoczynek jest zorganizowany,

* organizatorem wypoczynku jest podmiot prowadzący działalność w tym zakresie,

* wypoczynek ma formę: wczasów, kolonii, obozu lub zimowiska w tym również połączonego z nauką, pobytu na leczeniu sanatoryjnym, w placówkach leczniczo - sanatoryjnych, rehabilitacyjno - szkoleniowych, leczniczo - opiekuńczych,

* dopłata dotyczy dzieci i młodzieży uczestniczących w wypoczynku, które nie ukończyły 18- tego roku życia.

Należy podkreślić, iż zgodnie ze stanowiskiem utrwalonym zarówno w orzecznictwie, jak i w doktrynie prawa, zwolnienia podatkowe stanowią wyłom od zasady powszechności opodatkowania oraz mają charakter przywileju, z którego podatnik ma prawo, a nie obowiązek korzystania; muszą one być zatem interpretowane bez dokonywania wykładni rozszerzającej, a także zawężającej danego przepisu prawa podatkowego.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca pokrył koszt wypoczynku żołnierza i jego rodziny (w tym dzieci w wieku 9,16 i 20 lat) w ramach programu "Tanie wczasy" w 100% ze środków przeznaczonych na ten cel. Wypoczynek dzieci miał charakter zorganizowany, a organizatorem był W., który prowadzi działalność w tym zakresie.

W myśl § 9 ust. 1 rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 30 kwietnia 2010 r. w sprawie świadczeń socjalno - bytowych dla żołnierzy zawodowych (Dz. U. Nr 87, poz. 565) żołnierzowi zawodowemu pozostającemu w związku małżeńskim lub posiadającemu dzieci pozostające na jego utrzymaniu przyznaje się następujące rodzaje świadczeń socjalno-bytowych:

Stosownie do § 12 ust. 1 ww. rozporządzenia, żołnierzowi zawodowemu przyznaje się dopłatę do jego wypoczynku oraz jego małżonka i dzieci pozostających na utrzymaniu tego żołnierza w ramach programu "Tanie wczasy", realizowanego w formie wypoczynku rodzinnego, na 14-dniowych turnusach poza sezonem w całorocznych wojskowych ośrodkach wypoczynkowych.

W myśl § 15 tego rozporządzenia, żołnierzowi zawodowemu przyznaje się w danym roku kalendarzowym dopłatę do wypoczynku dzieci pozostających na jego utrzymaniu w ramach programu "Tanie wczasy" albo pełne pokrycie kosztów wypoczynku tych dzieci.

A zatem, jeżeli dopłata pochodzi z funduszu socjalnego, zakładowego funduszu świadczeń socjalnych lub udzielana jest zgodnie z odrębnymi przepisami wydanymi przez właściwego ministra, korzysta ze zwolnienia niezależnie od jej wysokości. Odrębne przepisy, to w szczególności akty wykonawcze wydawane przez właściwych ministrów dotyczące funkcjonariuszy różnych służb mundurowych. W przypadku Wnioskodawcy jest to Minister Obrony Narodowej.

Mając na uwadze powyższe przepisy należy uznać, iż świadczenie polegające na sfinansowaniu wypoczynku małoletnich dzieci żołnierza zawodowego w ramach programu osłonowego "Tanie wczasy" korzysta ze zwolnienia określonego w art. 21 ust. 1 pkt 78 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, natomiast sfinansowanie wypoczynku żołnierza i dorosłych członków jego rodziny będzie podlegało opodatkowaniu, dlatego Wnioskodawca obowiązany jest zgodnie z art. 31 i art. 32 ww. ustawy od tej części świadczenia obliczyć i pobrać zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.