ITPB2/415-907/11/MM

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni, przedstawione we wniosku z dnia 28 września 2011 r. (data wpływu 6 października 2011 r.) uzupełnionym pismem z dnia 15 grudnia 2011 r. (wpływ do tut. organu 20 grudnia 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania z ulgi meldunkowej - jest nieprawidłowe.

W dniu 6 października 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania z ulgi meldunkowej.

We wniosku tym oraz w jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny.

W dniu 24 marca 2011 r. na podstawie aktu notarialnego Wnioskodawczyni dokonała zbycia (sprzedaży) domu mieszkalnego. Ww. budynek mieszkalny Wnioskodawczyni nabyła w dniu 9 stycznia 2008 r. w drodze darowizny od swojej siostry. W Urzędzie Miejskim brak zapisów dotyczących zameldowania Wnioskodawczyni w przedmiotowym budynku w latach 1946 - 1951, pomimo, iż tam zamieszkiwała wraz z bratem, będąc pod opieką starszej siostry. Rodzice Wnioskodawczyni i Jej rodzeństwa już nie żyli.

Z informacji uzyskanych z Urzędu Miasta wynika, że tylko siostra Wnioskodawczyni była zameldowana pod wskazanym adresem, zaś małoletnie dzieci, w tym Wnioskodawczyni została pominięta w zapisach meldunkowych, prawdopodobnie z powodu braku Jej prawnych opiekunów.

Pierwsze wpisy w rejestrach Urzędu Miasta o istnieniu Wnioskodawczyni odnaleziono z dnia 23 września 1950 r., gdy była już osobą pełnoletnią i chciała zawrzeć związek małżeński. Z uwagi na fakt, że nie posiadała jeszcze dowodu osobistego musiała napisać oświadczenie, w którym wskazała adres zamieszkania w budynku, którego dotyczy przedmiotowy wniosek.

Innym dowodem potwierdzającym Jej zamieszkanie w. ww. budynku mieszkalnym jest fakt, iż po wyjściu za mąż w 1950 r. urodziła córkę i w akcie urodzenia dziecka został wskazany adres zamieszkania rodziców.

Ponadto Wnioskodawczyni posiada oświadczenie świadka, że w latach 1946 - 1951 zamieszkiwała w przedmiotowym budynku.

Po otrzymaniu pierwszego dowodu osobistego w 1952 r. Wnioskodawczyni wraz z mężem i córką przeprowadziła się do mieszkania, które mąż otrzymał z zakładu pracy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawczyni może skorzystać z ulgi meldunkowej, w sytuacji zamieszkiwania w sprzedanym budynku niepotwierdzonego zameldowaniem na pobyt stały.

Zdaniem Wnioskodawczyni - w przedstawionym stanie faktycznym - może skorzystać z ulgi meldunkowej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

W świetle powyższego, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości lub ww. praw następuje przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie stanowi źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że w dniu 24 marca 2011 r. na podstawie aktu notarialnego Wnioskodawczyni dokonała zbycia (sprzedaży) domu mieszkalnego. Ww. budynek mieszkalny Wnioskodawczyni nabyła w dniu 9 stycznia 2008 r. w drodze darowizny od swojej siostry. W Urzędzie Miejskim brak zapisów dotyczących zameldowania Wnioskodawczyni w przedmiotowym budynku w latach 1946 - 1951, pomimo, iż tam zamieszkiwała wraz z bratem, będąc pod opieką starszej siostry. Rodzice Wnioskodawczyni i Jej rodzeństwa już nie żyli.

Z informacji uzyskanych z Urzędu Miasta wynika, że tylko siostra Wnioskodawczyni była zameldowana pod wskazanym adresem, zaś małoletnie dzieci, w tym Wnioskodawczyni została pominięta w zapisach meldunkowych, prawdopodobnie z powodu braku Jej prawnych opiekunów.

Pierwsze wpisy w rejestrach Urzędu Miasta o istnieniu Wnioskodawczyni odnaleziono z dnia 23 września 1950 r., gdy była już osobą pełnoletnią i chciała zawrzeć związek małżeński. Z uwagi na fakt, że nie posiadała jeszcze dowodu osobistego musiała napisać oświadczenie, w którym wskazała adres zamieszkania w budynku, którego dotyczy przedmiotowy wniosek.

Innym dowodem potwierdzającym Jej zamieszkanie w. ww. budynku mieszkalnym jest fakt, iż po wyjściu za mąż w 1950 r. urodziła córkę i w akcie urodzenia dziecka został wskazany adres zamieszkania rodziców.

Ponadto Wnioskodawczyni posiada oświadczenie świadka, że w latach 1946 - 1951 zamieszkiwała w przedmiotowym budynku.

Po otrzymaniu pierwszego dowodu osobistego w 1952 r. Wnioskodawczyni wraz z mężem i córką przeprowadziła się do mieszkania, które mąż otrzymał z zakładu pracy.

Na mocy art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 6 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1316) do przychodu (dochodu) z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy zmienionej w art. 1, nabytych lub wybudowanych (oddanych do użytkowania) w okresie od dnia 1 stycznia 2007 r. do dnia 31 grudnia 2008 r. stosuje się zasady określone w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r.

W myśl art. 30e ust. 1, 4 i 5 powołanej powyżej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r. - podatek od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) wynosi 19% podstawy obliczenia podatku. Podatek ten płatny jest w terminie złożenia zeznania, o którym mowa w art. 45, za rok podatkowy, w którym nastąpiło odpłatne zbycie. Dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) nie łączy się z dochodami (przychodami) z innych źródeł.

Stosownie do art. 30e ust. 2 ww. ustawy podstawą obliczenia podatku jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

Jednakże, zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 126 ww. ustawy, wolne od podatku dochodowego są przychody uzyskane z odpłatnego zbycia:

Podkreślić należy, iż ujęty w tym przepisie katalog rzeczy i praw, przychód z odpłatnego zbycia których objęty został zwolnieniem jest katalogiem zamkniętym.

Ponadto, zwolnienie to ma zastosowanie do przychodów podatnika, który w terminie 14 dni od dnia dokonania odpłatnego zbycia nieruchomości lub prawa majątkowego złoży oświadczenie, że spełnia warunki do zwolnienia (art. 21 ust. 21 ww. ustawy).

Na podstawie art. 8 ust. 3 powołanej ustawy z dnia 6 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw, podatnicy do których mają zastosowanie przepisy dotyczące tzw. ulgi meldunkowej, oświadczenie o którym mowa w art. 21 ust. 21 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r., składają w terminie złożenia zeznania, o którym mowa w art. 45 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za rok podatkowy, w którym nastąpiło odpłatne zbycie nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) ww. ustawy. W przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, 14 dniowy termin określony w art. 21 ust. 21 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r., nie ma zastosowania.

Ulga meldunkowa podobnie jak wszystkie ulgi i zwolnienia jest wyjątkiem od zasady powszechności opodatkowania, wynikającej z art. 84 Konstytucji RP stanowiącego, że każdy jest obowiązany do ponoszenia ciężarów i świadczeń publicznych, w tym podatków określonych w ustawie. Zatem oceniając, czy w danej sytuacji przysługuje do niej prawo, należy przepisy stosować w sposób ścisły tj. nie należy dokonywać ich wykładni rozszerzającej, ani też zawężającej.

Biorąc powyższe pod uwagę stwierdzić należy, że zwolnienie o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 126 ww. ustawy uzależnione jest od spełnienia łącznie dwóch warunków:

* zameldowania podatnika na pobyt stały przez okres nie krótszy niż dwanaście miesięcy przed datą zbycia,

* terminowego złożenia oświadczenia o spełnieniu warunków do zwolnienia.

Tak więc, podstawowym warunkiem od którego ustawodawca uzależnił prawo do przedmiotowego zwolnienia jest dwunastomiesięczny okres zameldowania na pobyt stały w sprzedanym budynku.

Z uwagi, iż ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie precyzuje, jak rozumieć zwrot "zameldowanie na pobyt stały" należy odnieść się do definicji tego pojęcia zawartej w przepisach innych ustaw.

Kwestię zameldowania na pobyt stały i czasowy regulują przepisy prawa administracyjnego, tj. ustawa z dnia 10 kwietnia 1974 r. o ewidencji ludności i dowodach osobistych (tekst jedn.: Dz. U. z 2006 r. Nr 139, poz. 993 z późn. zm.). W myśl art. 4 ust. 1 tej ustawy obowiązek meldunkowy polega na zameldowaniu się w miejscu pobytu stałego lub czasowego.

Z art. 6 ust. 1 ww. ustawy wynika zaś, że pobytem stałym jest zamieszkanie w określonej miejscowości pod oznaczonym adresem z zamiarem stałego przebywania.

Natomiast art. 7 ust. 1 tej ustawy stanowi, iż pobytem czasowym jest przebywanie bez zamiaru zmiany miejsca pobytu stałego w innej miejscowości pod oznaczonym adresem lub w tej samej miejscowości, lecz pod innym adresem.

Zameldowanie się zarówno na pobyt stały, jak i czasowy stanowi dopełnienie obowiązku o charakterze ewidencyjno - administracyjnym przed właściwym ze względu na miejsce pobytu stałego lub czasowego organem gminy.

Z powyższego wynika zatem, że pojęcia zameldowania nie można utożsamiać z pojęciem zamieszkiwania.

Wyjaśnić przy tym należy, że w okresie, kiedy zamieszkiwała Pani w przedmiotowym budynku mieszkalnym również istniał obowiązek meldunkowy wynikający z przepisów rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 16 marca 1928 r. o ewidencji i kontroli ruchu ludności (Dz. U. Nr 32, poz. 309 z późn. zm.).

Skoro zatem ustawodawca w przepisie art. 21 ust. 1 pkt 126 ustawy o podatku dochodowym uzależnił prawo do zwolnienia od zameldowania w budynku mieszkalnym na pobyt stały, to samo zamieszkiwanie w sprzedanym budynku mieszkalnym nie uprawnia do przedmiotowego zwolnienia.

Wobec powyższego przychód uzyskany przez Wnioskodawczynię ze sprzedaży budynku mieszkalnego w którym nie była zameldowana na pobyt stały przez okres nie krótszy niż 12 miesięcy przed datą zbycia, jak i gruntu z którym budynek ten jest związany podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym, na zasadach określonych w art. 30e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Końcowo należy dodać, iż dołączone do wniosku dokumenty nie podlegały analizie i weryfikacji w ramach wydanej interpretacji, gdyż tutejszy organ w toku wydawania interpretacji indywidualnej nie ma stosownego umocowania w przepisach prawa, umożliwiającego weryfikację przedstawionego we wniosku stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, ul. Emilii Plater 1, 10-562 Olsztyn, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.