ITPB2/415-902/12/MU - Określenie sposobu opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych świadczenia pomocy finansowej wypłaconego na rzecz funkcjonariusza Służby Więziennej, przeznaczonej na uzyskanie lokalu mieszkalnego.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 2 stycznia 2013 r. Izba Skarbowa w Bydgoszczy ITPB2/415-902/12/MU Określenie sposobu opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych świadczenia pomocy finansowej wypłaconego na rzecz funkcjonariusza Służby Więziennej, przeznaczonej na uzyskanie lokalu mieszkalnego.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 25 września 2012 r. (data wpływu 28 września 2012 r.), uzupełnionym pismem z dnia 20 grudnia 2012 r. (data wpływu 24 grudnia 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu opodatkowania wypłacanego świadczenia pomocy finansowej na uzyskanie lokalu mieszkalnego - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 września 2012 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu opodatkowania wypłacanego świadczenia pomocy finansowej na uzyskanie lokalu mieszkalnego. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 20 grudnia 2012 r. (data wpływu 24 grudnia 2012 r.).

W przedmiotowym wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Na podstawie art. 184, art. 185 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 9 kwietnia 2010 r. o Służbie Więziennej (Dz. U. z 2010 r. Nr 79, poz. 523) w związku z art. 192 ust. 4 ww. ustawy oraz § 2 i 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 29 lipca 2010 r. w sprawie przyznawania pomocy finansowej na uzyskanie lokalu mieszkalnego funkcjonariuszowi Służby Więziennej (Dz. U. Nr 147, poz. 986) decyzją Dyrektora jednostki, przyznano funkcjonariuszowi świadczenie pieniężne "pomoc finansowa na uzyskanie lokalu mieszkalnego".

W decyzji wskazano, że wypłata przyznanej pomocy finansowej nastąpi w dwóch ratach. Pierwszą ratę "pomocy finansowej na uzyskanie lokalu mieszkalnego" wypłacono, kiedy świadczeniobiorca był pracownikiem w rozumieniu art. 12 ust. 4 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.). Druga rata zostanie wypłacona po wygaśnięciu stosunku służbowego beneficjenta, który na mocy innych przepisów posiada status emeryta lub rencisty. Termin wypłaty drugiej raty to styczeń 2013 r.

Wobec powyższego zadano następujące pytania.

Czy w przedstawionej we wniosku sytuacji Wnioskodawca pełniąc funkcję płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie określonym w art. 31 w zw. z art. 10, art. 11, art. 12 oraz art. 41 ust. 4 w zw. z art. 30 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych powinien wypłatę drugiej raty pomocy finansowej na uzyskanie lokalu mieszkalnego przyznaną funkcjonariuszowi, a otrzymaną przez emeryta lub rencistę traktować jak:

1.

świadczenie, którego podstawą wypłaty jest stosunek służbowy i pobrać zaliczkę na podatek dochodowy (art. 12 ust. 1, art. 27 ust. 1, art. 31 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych),

2.

świadczenie dla emeryta czy rencisty, którego podstawą wypłaty jest fakt uprzedniego pozostawania w stosunku służbowym i pobrać zryczałtowany podatek dochodowy (art. 30 ust. 1 pkt 4, art. 41 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Zdaniem Wnioskodawcy, przyznanie prawa do świadczenia w postaci "pomocy finansowej na uzyskanie lokalu mieszkalnego" beneficjentowi w trakcie trwania stosunku służbowego przemawia za stosowaniem postanowień art. 12 ust. 1, art. 27 ust. 1, art. 31 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Przepis art. 11 ust. 1 ww. ustawy stanowi, iż przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

W świetle zapisu art. 10 ust. 1 pkt 1 ustawy, źródłem przychodów jest stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta.

W myśl art. 12 ust. 1 za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Z analizy wniosku wynika, że na podstawie art. 184, art. 185 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 9 kwietnia 2010 r. o Służbie Więziennej (Dz. U. z 2010 r. Nr 79, poz. 523) w związku z art. 192 ust. 4 ww. ustawy oraz § 2 i 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 29 lipca 2010 r. w sprawie przyznawania pomocy mieszkaniowej na uzyskanie lokalu mieszkalnego funkcjonariuszowi Służby Więziennej (Dz. U. Nr 147, poz. 986) decyzją Dyrektora jednostki, przyznano funkcjonariuszowi świadczenie pieniężne "pomoc finansowa na uzyskanie lokalu mieszkalnego".

W decyzji wskazano, że wypłata przyznanej pomocy finansowej nastąpi w dwóch ratach. Pierwszą ratę "pomocy finansowej na uzyskanie lokalu mieszkalnego" wypłacono, kiedy świadczeniobiorca był pracownikiem w rozumieniu art. 12 ust. 4 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.). Druga rata zostanie wypłacona po wygaśnięciu stosunku służbowego beneficjenta, który na mocy innych przepisów posiada status emeryta lub rencisty. Termin wypłaty drugiej raty to styczeń 2013 r.

Mając zatem na względzie przedstawione zdarzenie przyszłe oraz obowiązujące przepisy prawa stwierdzić należy, iż w myśl ww. art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, osiągnięty przez byłego funkcjonariusza przychód podlega opodatkowaniu w roku jego otrzymania lub postawienia do dyspozycji.

Jednakże w sytuacji gdy podmiotem uprawnionym do otrzymania świadczenia w postaci pomocy finansowej na uzyskanie lokalu mieszkalnego był funkcjonariusz, bowiem to Jemu przyznano pomoc finansową, świadczenie to, jako mające swe źródło w stosunku służbowym łączącym strony mimo, że wypłacone emerytowi lub renciście, stanowić będzie dla Niego przychód ze stosunku służbowego, od którego Wnioskodawca będzie miał obowiązek pobrania zaliczki na podatek dochodowy. Jak stanowi bowiem art. 31 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nie posiadające osobowości prawnej, zwane dalej "zakładami pracy", są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakłady pracy, a w spółdzielniach pracy - wypłaty z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl