ITPB2/415-892/08/BK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 10 września 2008 r. (data wpływu 16 września 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia od podatku dochodowego dofinansowania zorganizowanego wypoczynku dzieci z funduszu socjalnego - jest prawidłowe.

W dniu 16 września 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia od podatku dochodowego dofinansowania zorganizowanego wypoczynku dzieci z funduszu socjalnego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Niepełnoletnie dziecko przebywało na zorganizowanym wypoczynku wraz z rodzicami. Rodzice opłacili pobyt (posiadają dokument zapłaty) oraz otrzymali rachunek za usługę pobytu w ośrodku wczasowym instytucji zajmującej się profesjonalnie organizacją wypoczynku. Oferta wypoczynku wraz z opisem, programem, fotografiami i cennikiem została przedstawiona w formie folderu i ulotek reklamujących usługi z zakresu turystyki i wypoczynku. Po powrocie z wypoczynku jeden z rodziców (pracownik) złożył wniosek o dofinansowanie z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych. Dofinansowanie przysługuje według zasad określonych w regulaminie ZFŚS, zatwierdzonego przez Prezesa Sądu w uzgodnieniu ze związkami zawodowymi, w wysokości wynikających z tabeli.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w przedstawionym stanie faktycznym Wnioskodawca może zastosować zwolnienie z podatku na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 78 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w części dotyczącej dopłaty na dziecko.

Zdaniem Wnioskodawcy, zastosowanie art. 21 ust. 1 pkt 78 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest w tym przypadku uzasadnione, gdyż spełnione zostały wymagane warunki tj.:

* dziecko miało poniżej 18 lat,

* wypoczynek został zorganizowany przez uprawniony podmiot,

* wydatek został udokumentowany.

Fakt, że dziecko przebywało w tym czasie w towarzystwie (pod opieką rodziców) nie narusza tych przesłanek. Rodzice zorganizowali wypoczynek tylko w zakresie wyboru miejsca i czasu, przyjęcia oferty i opłacenia pobytu. Nawet gdyby wypoczynek odbył się np. w gospodarstwie agroturystycznym lub miał charakter obozu wędrownego, ale organizowany byłby przez podmiot zajmujący się statutowo organizacją wypoczynku - zastosowanie przedmiotowego zwolnienia również byłoby możliwe.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Natomiast w myśl art. 21 ust. 1 pkt 78 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku dochodowego są dopłaty do: wypoczynku zorganizowanego przez podmioty prowadzące działalność w tym zakresie, w formie wczasów, kolonii, obozów i zimowisk, w tym również połączonego z nauką, pobytu na leczeniu sanatoryjnym, w placówkach leczniczo - sanatoryjnych, rehabilitacyjno - szkoleniowych i leczniczo - opiekuńczych, oraz przejazdów związanych z tym wypoczynkiem i pobytem na leczeniu - dzieci i młodzieży do lat 18:

Z brzmienia ww. przepisu wynika, że dopłaty do wypoczynku podlegają zwolnieniu od podatku dochodowego, jeżeli spełnione są łącznie następujące warunki:

Wskazanie przez ustawodawcę w ww. przepisie czterech form wypoczynku, oznacza że nie każda dopłata do wypoczynku morze korzystać ze zwolnienia, a tylko ta, która związana była z wypoczynkiem zorganizowanym przybierającym postać wczasów, kolonii, obozu lub zimowiska. Ustawodawca jednoznacznie określił katalog form wypoczynku objętych zwolnieniem, a także wymóg dla jego organizatorów, co powoduje, że tylko dopłaty do wypoczynku zorganizowanego przez podmioty prowadzące działalność w tym zakresie korzystają ze zwolnienia, o którym mowa wyżej.

Wprowadzając obowiązek zorganizowania wypoczynku przez podmioty prowadzące działalność w tym zakresie, ustawodawca nie sprecyzował bliżej tego pojęcia. Powołany przepis nie wskazuje czy ma być to podmiot, który świadczy usługi wypoczynkowe w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, czy podmiot zajmujący się statutowo tego typu działalnością. Istotne jest to, czy tego typu wypoczynek organizowany jest zgodnie ze specjalnymi regulacjami dotyczącymi organizowania wypoczynku dla dzieci i młodzieży. Tak więc, zasadnicze znaczenie ma formalno - prawne umocowanie danego podmiotu do wykonywania czynności związanych z organizowaniem wypoczynku, określone w dokumentach stanowiących podstawę funkcjonowania danego podmiotu.

Stosownie do § 2 rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z dnia 21 stycznia 1997 r. w sprawie warunków, jakie muszą spełniać organizatorzy wypoczynku dla dzieci i młodzieży szkolnej, a także zasad jego organizowania i nadzorowania (Dz. U. Nr 12, poz. 67 z późn. zm.) organizatorami wypoczynku mogą być szkoły i placówki, osoby prawne i fizyczne, a także jednostki organizacyjne nie posiadające osobowości prawnej.

Zgodnie z § 3 ust. 1 tego rozporządzenia, wypoczynek może być zorganizowany w formach wypoczynku wyjazdowego (np. kolonie, obozy, zimowiska) i w formach wypoczynku w miejscu zamieszkania (np. półkolonie, wczasy w mieście), zwanych dalej "placówkami wypoczynku". Aby zatem zastosować omawiane zwolnienie wypoczynek dziecka powinien przybrać jedną z czterech form, tj. wczasów, obozu, kolonii lub zimowiska i winien być zorganizowany przez uprawnione do tego podmioty.

Natomiast wszelkie dopłaty do innych form wypoczynku, w tym wypoczynku organizowanego "na własną rękę" przez rodziców (pracowników) i związanego z tym pobytu dzieci w hotelach, pensjonatach, domach wczasowych, gospodarstwach agroturystycznych, wynajmowanych pokojach, wypłacane z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych nie korzystają ze zwolnienia od podatku dochodowego od osób fizycznych.

Należy podkreślić, iż zgodnie ze stanowiskiem utrwalonym zarówno w orzecznictwie, jak i w doktrynie prawa, zwolnienia podatkowe stanowią wyłom od zasady powszechności opodatkowania oraz mają charakter przywileju, z którego podatnik ma prawo, a nie obowiązek korzystania; muszą one być zatem interpretowane bez dokonywania wykładni rozszerzającej, a także zawężającej danego przepisu prawa podatkowego.

Niezbędnym do zastosowania zwolnienia z art. 21 ust. 1 pkt 78 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest posiadanie dokumentu (faktury VAT, rachunku, dowodu wpłaty k.p., przelewu bankowego), z którego będzie wynikało co najmniej: nazwa i adres podmiotu prowadzącego działalność w zakresie organizacji wypoczynku, na rzecz którego wpłata została dokonana (w razie wątpliwości należy zwrócić się do z zapytaniem do usługodawcy, czy świadczy usługi wypoczynkowe w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, lub czy zajmuje się statutowo tego typu działalnością), tytuł zapłaty (tj. zapłata za wczasy, kolonie, obóz lub zimowisko), imię i nazwisko dziecka korzystającego z zorganizowanej formy wypoczynku, imię i nazwisko osoby dokonującej zapłaty, kwotę i datę dokonania zapłaty.

Na pracowniku ciąży obowiązek przedłożenia stosownych dowodów i udowodnienia prawa do zwolnienia. Bez wątpienia warunek taki będzie spełniony, jeśli organizacja określonych form wypoczynku dzieci i młodzieży zapisana jest wśród statutowych zadań stowarzyszenia, fundacji czy danej instytucji.

Ponadto, wskazać należy, że omawiane zwolnienie ma zastosowanie również w przypadku, gdy wypoczynek jest organizowany równocześnie dla dzieci i rodziców.

Jednakże zwolnieniu od opodatkowania, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 78 podlega tylko ta część wydatku, która dotyczy dzieci i młodzieży do lat 18.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny podkreślenia wymaga również, że z uwagi na to, iż przedmiotowym zwolnieniem objęte są dopłaty do wypoczynku w formie wczasów trzeba mieć na względzie, że nie każda opłata za usługę wypoczynkową będzie opłatą za wczasy. Wczasy, zgodnie ze Słownikiem Języka Polskiego (Wydawnictwo Naukowe PWN) to wypoczynek, którego organizatorzy za pewną opłatą zapewniają noclegi, wyżywienie, a niekiedy także rozrywki. Dlatego też w celu zastosowania zwolnienia należy - w oparciu o wyżej przedstawione kryteria - oceniać każdorazowo indywidualną sytuację pracownika.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej powoduje, że niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.