ITPB2/415-885/13/KK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 24 września 2013 r. (data wpływu 27 września 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zbycia nieruchomości w drodze darowizny - jest prawidłowe.

W dniu 27 września 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zbycia nieruchomości w drodze darowizny.

We wniosku tym przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

W dniu 17 marca 2008 r. Wnioskodawca wraz z żoną nabyli mieszkanie od spółdzielni mieszkaniowej na podstawie umowy ustanowienia odrębnej własności lokalu mieszkalnego i przeniesienia jego własności (po #189; udziału każdy z małżonków). W dniu 15 listopada 2009 r. zmarła żona Wnioskodawcy. Na mocy aktu notarialnego poświadczenia dziedziczenia z dnia 17 maja 2009 r. Wnioskodawca otrzymał potwierdzenie nabycia w całości spadku po zmarłej żonie. Tak więc 15 listopada 2009 r. nabył w wyniku dziedziczenia #189; przedmiotowego lokalu mieszkalnego po żonie. W obecnym stanie prawnym Wnioskodawca jest jedynym właścicielem tego lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość.

W 2014 r. Wnioskodawca zamierza dokonać darowizny (w formie aktu notarialnego) opisanego lokalu na rzecz swoich dzieci. Obdarowanymi ma zostać dwoje dzieci Wnioskodawcy w częściach równych po #189; części we własności lokalu mieszkalnego.

Wobec powyższego zadano następujące pytania:

1. Czy planowana przez Wnioskodawcę czynność, tj. darowizna na rzecz dzieci, której przedmiotem ma być lokal mieszkalny stanowiący odrębną nieruchomość, będzie skutkowała objęciem Go obowiązkiem podatkowym w podatku dochodowym od osób fizycznych z tytułu zbycia nieruchomości.

2. Czy dokonanie przez Wnioskodawcę bezwarunkowej darowizny nieruchomości na rzecz własnych dzieci może być traktowane jako nieodpłatne zbycie tej nieruchomości, czy też będzie to zbycie odpłatne.

3. Czy dokonanie bezwarunkowej darowizny nieruchomości, bądź udziału w nieruchomości przez upływem pięciu lat (ustalonych ustawą) od chwili jej nabycia w wyniku dziedziczenia jest obarczone zobowiązaniem podatkowym od przychodu osób fizycznych.

Zdaniem Wnioskodawcy, nie obejmie go obowiązek podatkowy wynikający z ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Bezwarunkowa darowizna rodzica na rzecz dzieci, przedmiotem której jest nieruchomość, nie może być traktowana jako odpłatne zbycie tej nieruchomości w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Samo pojęcie darowizna w ujęciu językowym nie dopuszcza możliwości jakiegokolwiek poboru świadczenia wzajemnego. Brak związanych z darowizną określonych warunków jej realizacji stanowi wystarczającą przesłankę by uznać darowiznę jako zbycie nieodpłatne. Zbycie nieodpłatne nieruchomości nie ma odniesienia w przepisach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W opinii Wnioskodawcy w przypadku nieodpłatnego zbycia nieruchomości w formie darowizny na rzecz dzieci nie ma znaczenia okres pomiędzy datą nabycia nieruchomości, bądź jej poszczególnych udziałów, a datą dokonania darowizny. Uznanie bezwarunkowej darowizny Wnioskodawcy na rzecz dzieci jako odpłatne zbycie nieruchomości skutkowałoby konsekwencjami wynikającymi z treści przepisu art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. obciążeniem darczyńcy podatkiem w wysokości 19% od wartości #189; udziału w nieruchomości.

Według Wnioskodawcy brak jest jakichkolwiek podstaw prawnych do uznania takiej darowizny za odpłatne zbycie nieruchomości i obciążania podatkiem od dochodu osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego, stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowego od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, źródłami przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

* jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Z treści wniosku wynika, W dniu 17 marca 2008 r. Wnioskodawca wraz z żoną nabyli mieszkanie od spółdzielni mieszkaniowej na podstawie umowy ustanowienia odrębnej własności lokalu mieszkalnego i przeniesienia jego własności (po #189; udziału każdy z małżonków). W dniu 15 listopada 2009 r. zmarła żona Wnioskodawcy. Na mocy aktu notarialnego poświadczenia dziedziczenia z dnia 17 maja 2009 r. Wnioskodawca otrzymał potwierdzenie nabycia w całości spadku po zmarłej żonie. Tak więc 15 listopada 2009 r. nabył w wyniku dziedziczenia #189; przedmiotowego lokalu mieszkalnego po żonie. W obecnym stanie prawnym Wnioskodawca jest jedynym właścicielem tego lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość.

W 2014 r. Wnioskodawca zamierza dokonać darowizny (w formie aktu notarialnego) opisanego lokalu na rzecz swoich dzieci. Obdarowanymi ma zostać dwoje dzieci Wnioskodawcy w częściach równych po #189; części we własności lokalu mieszkalnego.

Z powołanych powyżej uregulowań prawnych wynika, że do powstania przychodu ze źródła określonego w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dochodzi jedynie wskutek zbycia w określonym czasie nieruchomości o charakterze odpłatnym.

W przypadku zaś dokonania darowizny mamy do czynienia ze zbyciem pod tytułem darmym.

Zgodnie bowiem z art. 888 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swojego majątku.

Z powyżej zacytowanego przepisu wynika, że podstawową cechą umowy darowizny jest jej nieodpłatność. Świadczenie darowizny jest bezpłatne tylko wtedy, gdy druga strony umowy nie zobowiązuje się do jakiegokolwiek świadczenia w zamian za uczynioną darowiznę. Nieodpłatność ta oznacza, że darczyńca, dokonując na rzecz drugiej strony przysporzenia, nie może uzyskać jakiegokolwiek ekwiwalentu w postaci świadczenia wzajemnego ani w chwili dokonania umowy darowizny, ani też w przyszłości.

Darowizna może polegać zarówno na przesunięciach do majątku obdarowanego określonych przedmiotów majątkowych, jak i na innych postaciach dyspozycji majątkowych darczyńcy prowadzących do zmniejszenia jego majątku, a po stronie majątku obdarowanego do zwiększenia aktywów lub zmniejszenia pasywów.

Zatem w świetle powyższych uregulowań po stronie Wnioskodawcy jako darczyńcy, w związku z planowanym zbyciem lokalu mieszkalnego w drodze darowizny na rzecz własnych dzieci, nie wystąpi obowiązek zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.