ITPB2/415-847/09/MM - Opodatkowanie dofinansowania z ZFŚS zorganizowanej wycieczki dla emerytów i rencistów.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Aresztu, przedstawione we wniosku z dnia 14 października 2009 r. (data wpływu 19 października 2009 r.) uzupełniony pismem z dnia 11 stycznia 2010 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dofinansowania wycieczki dla emerytów i rencistów - jest prawidłowe.

W dniu 19 października 2009 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony pismem z dnia 11 stycznia 2010 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu opodatkowania dofinansowania wycieczki dla emerytów i rencistów.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W okresie od 27 września 2009 r. do 2 października 2009 r. zorganizowana została wycieczka dla emerytów i rencistów. Wycieczka ta została dofinansowana z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych. Powyższe dofinansowanie nastąpiło poprzez dokonanie przelewu bezpośrednio instytucjom organizującym tą wycieczkę.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy dofinansowanie z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych zorganizowanej wycieczki dla emerytów i rencistów podlega opodatkowaniu 10 % zryczałtowanym podatkiem dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z art. 30 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, czy może jest zwolnione z opodatkowania na mocy art. 21 ust. 1 pkt 38 ww. ustawy.

Zdaniem Wnioskodawcy zgodnie z art. 30 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dofinansowanie do zorganizowanej wycieczki winno być opodatkowane 10 % zryczałtowanym podatkiem dochodowym. Z art. 21 ust. 1 pkt 38 ww. ustawy wynika, iż wolne od podatku dochodowego są świadczenia rzeczowe lub ekwiwalenty pieniężne w zamian tych świadczeń otrzymane przez emerytów i rencistów w związku z łączącym ich poprzednio z zakładem pracy stosunkiem służbowym, stosunkiem pracy lub spółdzielczym stosunkiem pracy do wysokości nie przekraczającej w roku podatkowym kwoty 2.280 zł. Natomiast - w ocenie Wnioskodawcy - dofinansowanie do zorganizowanej wycieczki nie jest ani świadczeniem rzeczowym, ani jego ekwiwalentem.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 11 ww. ustawy przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Natomiast na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wolne od podatku dochodowego są świadczenia rzeczowe lub ekwiwalenty pieniężne w zamian tych świadczeń otrzymywane przez emerytów i rencistów w związku z łączącym ich poprzednio z zakładem pracy stosunkiem służbowym, stosunkiem pracy lub spółdzielczym stosunkiem pracy oraz od związków zawodowych - do wysokości nie przekraczającej w roku podatkowym kwoty 2.280 zł.

Biorąc pod uwagę, iż ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie określa definicji rzeczy ani świadczenia rzeczowego, należy w tym wypadku odwołać się do znaczenia tych pojęć w języku potocznym lub definicji stosowanych w innych dziedzinach prawa. Zgodnie z art. 45 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) rzeczami są tylko przedmioty materialne. Natomiast w znaczeniu słownikowym ekwiwalent to rzecz równa innej wartości, odpowiednik, równoważnik. Świadczeniami rzeczowymi są zatem świadczenia w naturze /nie w pieniądzu/, np. paczki żywieniowe, bilety do kina, teatru, na basen, imprezy sportowe, itp. Ekwiwalent pieniężny wypłacony w zamian tych świadczeń będzie zatem korzystał ze zwolnienia od podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 38 wyżej cytowanej ustawy do wysokości 2.280 zł.

Z przedmiotowego zwolnienia nie korzysta natomiast dofinansowanie kosztów wycieczki zorganizowanej dla emerytów i rencistów albowiem wycieczka jest usługą udostępnioną emerytom i rencistom częściowo odpłatnie, a zatem nie stanowi dla nich świadczenia rzeczowego ani ekwiwalentu czy równoważnika takiego świadczenia.

Reasumując w opisanym stanie faktycznym dofinansowanie do wycieczki dla emerytów i rencistów z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych nie mieści się w dyspozycji art. 21 ust. 1 pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w związku z tym podlega opodatkowaniu 10 % zryczałtowanym podatkiem na podstawie art. 30 ust. 1 pkt 4 tej ustawy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.