ITPB2/415-845/10/BK

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 7 grudnia 2010 r. Izba Skarbowa w Bydgoszczy ITPB2/415-845/10/BK

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 27 sierpnia 2010 r. (data wpływu 7 września 2010 r.) uzupełnionym pismem z dnia 3 listopada 2010 r. (data wpływu 4 listopada 2010 r.) oraz pismem z dnia 9 listopada 2010 r. (data wpływu 15 listopada 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodu uzyskanego ze sprzedaży nieruchomości-jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 września 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodu uzyskanego ze sprzedaży nieruchomości.

Pismem z dnia 28 października 2010 r. Nr ITPB2/415-845/10-2/BK wezwano Pana do usunięcia braków formalnych złożonego wniosku. Braki wykazane w wezwaniu uzupełniono pismami z dnia 3 i 9 listopada 2010 r.

W przedmiotowym wniosku oraz jego uzupełnieniach przedstawiono następujący stan faktyczny.

W dniu 8 lipca 2005 r. aktem notarialnym nabył Pan działkę o pow. 1003 m2. Działka stanowiła Pana majątek odrębny i została nabyta ze środków pochodzących ze spadku, a jej wartość zawarta w cenie sprzedaży wynosiła 100.000 zł. Na działce tej wspólnie z małżonką wybudował Pan budynek mieszkalny. Jednocześnie nadmienia Pan, iż pozostaje w związku małżeńskim i posiada wspólność majątkową. W dniu 5 lipca 2010 r. na podstawie umowy zawartej w formie aktu notarialnego dokonał Pan odpłatnego zbycia przedmiotowej nieruchomości. W związku z dokonaną sprzedażą złożył Pan wraz z żoną oświadczenie, iż środki uzyskane z tej sprzedaży w ciągu dwóch lat przeznaczy na cele mieszkaniowe. Pieniądze uzyskane z tej sprzedaży zamierzają przeznaczyć na zakup dwóch odrębnych mieszkań. W dniu 20 lipca 2007 r. małżonkowie sporządzili pisemne oświadczenie w formie aktu notarialnego, iż budynek mieszkalny powstał nakładem pokrytym w połowie z ich majątków osobistych uzyskanych tytułem spadku.

Wobec powyższego zadano następujące pytanie.

Jaka kwota stanowi podstawę do rozliczenia się po dwóch latach w urzędzie skarbowym. Czy kwota całej transakcji sprzedaży, tj. 500.000 zł czy też kwota, którą to Wnioskodawca uzyskał zgodnie z notarialnym oświadczeniem - 250.000 zł.

Zdaniem Wnioskodawcy, kwotę 500.000 zł uzyskaną ze sprzedaży domu małżonkowie mogą przeznaczyć na odrębne cele mieszkaniowe po połowie, tj. kwoty po 250.000 zł.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z brzmieniem art. 9 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do treści art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, źródłem przychodu jest - z zastrzeżeniem ust. 2 - odpłatne zbycie:

a.

nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,

b.

spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,

c.

prawa wieczystego użytkowania gruntów,

d.

innych rzeczy,

* jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c) - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 217, poz. 1588 z późn. zm.) do przychodu (dochodu) z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), nabytych lub wybudowanych (oddanych do użytkowania) do dnia 31 grudnia 2006 r., stosuje się zasady określone w ww. ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 stycznia 2007 r.

Na podstawie art. 19 ust. 1 ww. ustawy, przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej, którą zgodnie z ust. 3 tegoż artykułu określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca odpłatnego zbycia.

Stosownie do art. 28 ust. 2 ww. ustawy - w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2006 r. - podatek od przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych ustala się w formie ryczałtu w wysokości 10% uzyskanego przychodu. Podatek ten jest płatny bez wezwania w terminie 14 dni od dnia dokonania odpłatnego zbycia na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika. Zgodnie z ust. 2a ww. artykułu zasada ta nie ma zastosowania do podatników dokonujących sprzedaży nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c), którzy w terminie 14 dni od dnia dokonania tej sprzedaży złożą oświadczenie, że przychód uzyskany ze sprzedaży przeznaczą na cele określone w art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a) lub lit. e).

Z treści przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż w 2005 r. Wnioskodawca nabył na własność do majątku odrębnego działkę ze środków pochodzących ze spadku, na której wspólnie z żoną wybudował budynek mieszkalny. Wnioskodawca pozostaje w związku małżeńskim od 31 lat, w którym panuje ustrój wspólności majątkowej małżeńskiej. W dniu 5 lipca 2010 r. dokonał sprzedaży przedmiotowej nieruchomości. W związku z dokonaną sprzedażą złożył Pan wraz z żoną oświadczenie, iż środki uzyskane z tej sprzedaży w ciągu dwóch lat przeznaczy na cele mieszkaniowe. Pieniądze uzyskane z tej sprzedaży zamierzają przeznaczyć na zakup dwóch odrębnych mieszkań. W dniu 20 lipca 2007 r. małżonkowie sporządzili pisemne oświadczenie w formie aktu notarialnego, iż budynek mieszkalny powstał nakładem pokrytym w połowie z ich majątków osobistych uzyskanych tytułem spadku.

Zgodnie z art. 31 § 1 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. - Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. Nr 9, poz. 59 z późn. zm.) z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków.

Do majątku osobistego każdego z małżonków należą m.in. przedmioty majątkowe nabyte przez dziedziczenie, zapis, chyba że spadkodawca inaczej postanowił (art. 33 ww. ustawy), ale też przedmioty majątkowe nabyte w zamian za składniki majątku osobistego, chyba że przepisy szczególne stanowią inaczej.

Zgodnie natomiast z art. 46 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks Cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności.

Grunty stanowiące odrębny przedmiot własności są więc z natury swej nieruchomościami, budynki natomiast trwale z gruntem związane są częścią składową nieruchomości (art. 47 k.c.).

Budynek trwale związany z gruntem, jako część składowa gruntu, nie może być przedmiotem odrębnej własności, a własność nieruchomości gruntowej rozciąga się co do zasady na budynki.

Tak więc biorąc pod uwagę konstrukcję ww. przepisu stwierdzić należy, iż budynek trwale związany z nieruchomością gruntową stanowi jej część składową, co oznacza, że właścicielem zarówno gruntu jak i budynku wzniesionego na tym gruncie jest zawsze właściciel nieruchomości, na której budynek ten został wybudowany.

Przenosząc powyższe uregulowania na grunt rozpoznawanej sprawy, stwierdzić należy że budynek mieszkalny wzniesiony na gruncie stanowiącym odrębną własność Wnioskodawcy, niezależnie od źródła pochodzenia środków wydatkowanych na jego budowę stanowi odrębną własność Wnioskodawcy co oznacza, że małżonka nie nabyła prawa własności budynku wybudowanego na tym gruncie, a jedynie poniosła nakłady na nieruchomość stanowiącą odrębny majątek męża, a nie budowę własnego budynku mieszkalnego.

W świetle rozwiązań przyjętych w art. 28 ust. 1-2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie może budzić wątpliwości, że zarówno obowiązek zapłaty zryczałtowanego 10% podatku w terminie 14 dni od dnia dokonania odpłatnego zbycia, jak i złożenia oświadczenia odraczającego w czasie obowiązek zapłaty tego podatku, przysługuje wyłącznie podatnikowi dokonującemu odpłatnego zbycia. To czynność odpłatnego zbycia stanowi bowiem zdarzenie, z którym ustawa podatkowa wiąże powstanie po jego stronie obowiązku podatkowego.

W związku z powyższym, skoro małżonce nie przysługiwało prawo własności zbywanej nieruchomości mimo istnienia wspólności majątkowej małżeńskiej, to przychód z tytułu umowy sprzedaży nieruchomości powstał wyłącznie po stronie Wnioskodawcy.

Reasumując należy stwierdzić, że obowiązek zapłaty podatku wystąpi od całej ceny określonej w umowie sprzedaży, tj. od kwoty 500.000 zł, chyba że ww. kwota zostanie wydatkowana na cele określone w art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a i e) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Natomiast w przypadku nie wydatkowania przychodu uzyskanego ze sprzedaży nieruchomości, stosownie do treści art. 28 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2006 r., podatek jest płatny najpóźniej następnego dnia po upływie terminów określonych w tym przepisie wraz z odsetkami naliczanymi:

1.

od terminu płatności określonego w ust. 2 do dnia, w którym upłynęły dwa lata, licząc od dnia sprzedaży - w wysokości połowy odsetek za zwłokę pobieranych od zaległości podatkowych,

2.

począwszy od następnego dnia po upływie dwóch lat, licząc od dnia sprzedaży, aż do dnia zapłaty - w pełnej wysokości odsetek za zwłokę pobieranych od zaległości podatkowych.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl