ITPB2/415-836/14/MU

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 8 września 2014 r. (data wpływu 11 września 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania otrzymanych zaległych alimentów - jest prawidłowe.

W dniu 11 września 2014 r. został złożony wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania otrzymanych zaległych alimentów.

We wniosku tym przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wyrokiem Sądu Rejonowego z dnia 5 września 2003 r. zasądzono na rzecz Wnioskodawczyni alimenty w kwocie 300 zł miesięcznie. Ojciec Wnioskodawczyni od wielu lat uchylał się od płacenia alimentów. Na dzień 7 marca 2011 r. zaległe alimenty na Wnioskodawczynię i Jej brata wzrosły do kwoty 34.311,85 zł, w tym na Wnioskodawczynię wyniosły 20.000,85 zł. Ostatnie zaległe alimenty na Wnioskodawczynię i Jej brata wypłacone były przez NAV (National Office For Social Insurance Abroad) organ działający w Norwegii, gdzie zatrudniony był ojciec Wnioskodawczyni. NAV pośredniczył w egzekucji alimentów, które były wypłacone od stycznia do lipca 2012 r. W roku 2012 r. wypłaty nastąpiły w styczniu - 1.143,64 zł, lutym - 1.104,06 zł, kwietniu - 1.085,60 zł i 1.105,58 zł, maju - 2.261,80 zł, lipcu - 2.247,44 zł i 2.230,65 zł. W roku 2012 Wnioskodawczyni nie pobierała żadnego zasiłku ani renty.

Wobec powyższego zadano następujące pytanie:

Czy zaległe alimenty Wnioskodawczyni powinna ująć w rozliczeniu podatkowym za 2012 r.

Zdaniem Wnioskodawczyni zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 127 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zaległe alimenty nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

W myśl art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.) osoby fizyczne jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Zgodnie z art. 3 ust. 1a ww. ustawy za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

* posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub

* przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.

Powołane przepisy stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska (art. 4a ustawy).

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że wyrokiem Sądu Rejonowego z dnia 5 września 2003 r. zasądzono na rzecz Wnioskodawczyni alimenty w kwocie 300 zł miesięcznie. Ojciec Wnioskodawczyni od wielu lat uchylał się od płacenia alimentów. Na dzień 7 marca 2011 r. zaległe alimenty na Wnioskodawczynię i Jej brata wzrosły do kwoty 34.311,85 zł, w tym na Wnioskodawczynię wyniosły 20.000,85 zł. Ostatnie zaległe alimenty na Wnioskodawczynię i Jej brata wypłacone były przez NAV (National Office For Social Insurance Abroad) organ działający w Norwegii, gdzie zatrudniony był ojciec Wnioskodawczyni. NAV pośredniczył w egzekucji alimentów, które były wypłacone od stycznia do lipca 2012 r. W roku 2012 r. wypłaty nastąpiły w styczniu - 1.143,64 zł, lutym - 1.104,06 zł, kwietniu - 1.085,60 zł i 1.105,58 zł, maju - 2.261,80 zł, lipcu - 2.247,44 zł i 2.230,65 zł. W roku 2012 Wnioskodawczyni nie pobierała żadnego zasiłku ani renty.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W świetle art. 11 ust. 1 ww. ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Przepis art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zawiera katalog źródeł przychodów podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy źródłem przychodów są "inne źródła".

W myśl art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Jednakże w myśl art. 21 ust. 1 pkt 127 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wolne od podatku są alimenty:

Uwzględniając powyższe stwierdzić należy, że co do zasady alimenty podlegające opodatkowaniu w Polsce, stanowią przychód z innych źródeł, przy czym wolą ustawodawcy zwolnieniu z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 127 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podlegają świadczenia alimentacyjne wypłacane dzieciom, które nie ukończyły 25 roku życia, oraz dzieciom bez względu na wiek, które zgodnie z odrębnymi przepisami otrzymują zasiłek (dodatek) pielęgnacyjny lub rentę socjalną, a także innym osobom na podstawie wyroku sądu lub ugody sądowej, do wysokości nieprzekraczającej miesięcznie 700 zł. Przy czym zwolnienie wynikające z art. 21 ust. 1 pkt 127 lit. b ustawy obowiązuje także wówczas, gdy alimenty wypłacane są jednorazowo za kilka miesięcy bądź lat. Bez znaczenia dla celów podatkowych jest fakt skumulowania ich wypłaty, bowiem podstawę opodatkowania dochodu z tego tytułu stanowi nadwyżka należnych za każdy miesiąc alimentów ponad kwotę 700 zł.

Mając zatem na uwadze przedstawiony we wniosku stan faktyczny oraz przedstawiony powyżej stan prawny stwierdzić należy, że otrzymane przez Wnioskodawczynię z Norwegii zaległe alimenty, zasądzonych od Jej ojca wyrokiem sądowym w wysokości 300 zł miesięcznie nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, w związku z tym Wnioskodawczyni nie powinna ujmować ich w zeznaniu rocznym składanym za 2012 r.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.