ITPB2/415-82/08/MK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 17 stycznia 2008 r. (data wpływu 21 stycznia 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie rozliczenia rocznego jako osoby samotnie wychowującej dziecko - jest nieprawidłowe.

W dniu 21 stycznia 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie rozliczenia rocznego jako osoby samotnie wychowującej dziecko.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Dotychczas rozliczała się Pani na druku PIT-36 jako matka samotnie wychowująca dziecko. W dniu 14 lipca 2007 r. wstąpiła Pani w związek małżeński, w którym ustanowiono rozdzielność majątkową. Osiąga Pani dochody z tytułu umowy o pracę, najmu okazjonalnego i z działalności gospodarczej.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Pani zdaniem, rozliczenie powinno odbyć się na dwóch zeznaniach, które zawierałyby dane za okres od stycznia do czerwca 2007 r., jako osoba samotnie wychowująca dziecko oraz za okres od lipca do grudnia 2007 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 6 ust. 4 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) - od osób samotnie wychowujących w roku podatkowym:

Artykuł 6 ust. 5 ww. ustawy wyraźnie określa osoby uważane przez ustawodawcę za samotnie wychowujące dzieci, tj. jeden z rodziców albo opiekun prawny, jeżeli osoba ta jest panną, kawalerem, wdową, wdowcem, rozwódką, rozwodnikiem albo osobą w stosunku do której orzeczono separację, jak również osobę pozostającą w związku małżeńskim, jeżeli jej małżonek został pozbawiony praw rodzicielskich lub odbywa karę pozbawienia wolności.

Jak wynika z powyższego ustawodawca uzależnił prawo do skorzystania z preferencyjnych zasad rozliczenia podatku dochodowego od osób fizycznych od spełnienia łącznie następujących warunków:

* samotnego wychowywania w roku podatkowym dzieci (dziecka), których mowa w ww. przepisie,

* nie uzyskiwania przez dzieci (dziecko) żadnych dochodów,

* wyrażenia przez podatnika w rocznym zeznaniu podatkowym wniosku o rozliczenie na preferencyjnych warunkach.

Natomiast w przepisie art. 6 ust. 8 cytowanej ustawy zostały uszczegółowione wyjątki uniemożliwiające preferencyjne opodatkowanie osoby samotnie wychowującej dziecko (dzieci), w myśl którego tenże sposób opodatkowania nie ma zastosowania w sytuacji, gdy do osoby samotnie wychowującej dzieci lub do jej dziecka mają zastosowanie przepisy art. 30c, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym lub ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym. Stosownie do ust. 9 tegoż artykułu ww. zasada nie dotyczy osób, o których mowa w art. 1 pkt 2 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, tj. uzyskujących przychody z tytułu umów najmu itp., które nie korzystają jednocześnie z opodatkowania przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej lub z działów specjalnych produkcji rolnej na zasadach określonych w art. 30c albo w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym, albo w ustawie z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym.

Należy przy tym stwierdzić, że preferencyjne opodatkowanie jest uprawnieniem, a nie obowiązkiem osoby samotnie wychowującej dziecko (dzieci). Nadto, zgodnie z art. 45 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ww. osoba składa wniosek o rozliczenie na preferencyjnych warunkach w rocznym zeznaniu o wysokości osiągniętego dochodu (straty), według ustalonego wzoru w terminie do dnia 30 kwietnia następnego roku, przy czym ustawa nie przewiduje możliwości złożenia wniosku o łączne opodatkowanie w innym czasie i formie (co znalazło również potwierdzenie w orzecznictwie sądowym).

Jak wynika z przytoczonego stanu faktycznego w dniu 14 lipca 2007 r. zawarła Pani związek małżeński, a do tego czasu rozliczała się Pani jako osoba samotnie wychowująca dziecko. Zatem, mając na uwadze zapis art. 6 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdzie ustawodawca posługuje się zwrotem "osoby samotnie wychowującej w roku podatkowym", a nie "wychowującej przez cały rok podatkowy", co oznacza, że nie ma wymogu samotnego wychowywania przez cały rok podatkowy, należy stwierdzić, iż w 2007 r. nie utraciła Pani - pomimo zawarcia związku małżeńskiego - statusu osoby samotnie wychowującej dziecko.

Reasumując, w 2007 r. nie utraciła Pani statusu osoby samotnie wychowującej dziecko i za ten rok podatkowy może być opodatkowana na zasadach przewidzianych dla osób samotnie wychowujących dzieci, o ile rozliczała się Pani z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej na zasadach ogólnych, według skali podatkowej oraz pod warunkiem, że w terminie do dnia 30 kwietnia 2008 r. złoży Pani wniosek o rozliczenie na preferencyjnych warunkach w rocznym zeznaniu o wysokości osiągniętego dochodu (straty) według ustalonego wzoru, przy czym ww. rozliczenie winno być dokonane na jednym zeznaniu rocznym.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Informuje się, że w razie złożenia przez Wnioskodawczynię fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz, że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej - niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.