ITPB2/415-761/13/BK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 6 sierpnia 2013 r. (data wpływu 8 sierpnia 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zachowania ulgi związanej z budową mieszkań na wynajem - jest nieprawidłowe.

W dniu 8 sierpnia 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zachowania ulgi związanej z budową mieszkań na wynajem.

We wniosku tym przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

W dniu 30 marca 1999 r. na podstawie aktu notarialnego w Kancelarii Notarialnej Wnioskodawca nabył z małżonką udział wynoszący 522/119196 w prawie własności nieruchomości, który przypada na lokale mieszkalne przeznaczone na wynajem. Wnioskodawca wraz żoną stał się współposiadaczem przedmiotowej nieruchomości. Ponadto, jak podaje Wnioskodawca została zawarta umowa o prowadzenie wspólnej inwestycji mającej na celu wybudowanie na ww. nieruchomości wielorodzinnego budynku mieszkalnego z przeznaczeniem znajdujących się w nim lokali mieszkalnych na wynajem (w trybie art. 26 ust. 1 pkt 8 ustawy) z Inwestorem Zastępczym, który posiadał decyzję Urzędu Miejskiego o warunkach zabudowy na budowę budynku mieszkalnego zawierającego 210 lokali mieszkalnych, który to w akcie notarialnym określił termin zakończenia budowy budynku mieszkalnego do dnia 30 kwietnia 2001 r. Budynek, po różnych perturbacjach został zakończony w dużo późniejszym terminie. Decyzją z dnia 19 sierpnia 2005 r. zostało udzielne pozwolenie na użytkowanie budynku mieszkalnego. Od tego momentu możliwe było wynajmowanie lokali mieszkalnych.

Wobec powyższego zadano następujące pytanie.

Jaka jest właściwa data do rozpoczęcia naliczania 10-letniego obowiązkowego okresu wynajmu, warunkującego zachowanie uprawnień z tytułu ulgi podatkowej związanej z budową mieszkań przeznaczonych na wynajem.

Zdaniem Wnioskodawcy, datą właściwą do rozpoczęcia naliczania 10-letniego okresu wynajmu warunkującego zachowanie uprawnień z tytułu ulgi podatkowej związanej z budową mieszkań na wynajem jest data 1 stycznia 2000 r. Wnioskodawca wskazuje, że akt notarialny na nabycie udziału wynoszącego 522/11196 w prawie własności nabytej nieruchomości został sporządzony w dniu 30 marca 1999 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 26 ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 stycznia 2001 r. podstawę obliczenia podatku, z zastrzeżeniem art. 24 ust. 3 i art. 28-30, stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 9, art. 24 ust. 1 i 2 oraz ust. 4-7 lub art. 25, po odliczeniu kwot wydatków poniesionych w roku podatkowym na budowę własnego lub stanowiącego współwłasność budynku mieszkalnego wielorodzinnego, z przeznaczeniem znajdujących się w nim co najmniej pięciu lokali mieszkalnych na wynajem, oraz wydatków na zakup działki pod budowę tego budynku.

Za lokale przeznaczone na wynajem nie uważa się lokali mieszkalnych wynajętych osobom, które w stosunku do właściciela lub chociażby do jednego ze współwłaścicieli zaliczone są do I grupy podatkowej w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od spadków i darowizn.

Na podstawie art. 7 ust. 13 ustawy z dnia 9 listopada 2000 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 104, poz. 1104 z późn. zm.) podatnikom, którzy przed dniem 1 stycznia 2001 r. ponieśli wydatki, o których mowa w ust. 12 i nabyli prawo do odliczeń na podstawie art. 26 ust. 1 pkt 6 ustawy wymienionej w art. 1 w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 stycznia 1997 r. oraz art. 26 ust. 1 pkt 8 ustawy wymienionej w art. 1 w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 stycznia 2001 r. i po tym dniu dokonali dalszych wydatków na zakup tej działki lub udziału we współwłasności tej działki oraz na budowę tego budynku, przysługuje prawo do odliczania, na zasadach określonych w tej ustawie, wydatków poniesionych od dnia 1 stycznia 2001 r. do dnia 31 grudnia 2003 r.

Przesłanki utraty nabytego prawa do ulgi określał przepis zawarty w art. 26 ust. 10 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 stycznia 2001 r. Obecnie kwestię tę reguluje art. 7 ust. 14 i 14a ustawy z dnia 9 listopada 2000 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 104, poz. 1104 z późn. zm.), zgodnie z którym podatnicy, którzy korzystali z odliczeń, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym w latach 1997-2000 i przed upływem dziesięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym:

* są obowiązani doliczyć do dochodów roku podatkowego, w którym nastąpiły te okoliczności, uprzednio odliczone kwoty.

Na mocy art. 7 ust. 14a ww. ustawy o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz o zmianie niektórych innych ustaw, dziesięcioletni okres, o którym mowa w ust. 14:

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że w dniu 30 marca 1999 r. na podstawie aktu notarialnego Wnioskodawca wraz małżonką nabył udział wynoszący 522/119196 w prawie własności nieruchomości, który przypada na lokale mieszkalne przeznaczone na wynajem. Wnioskodawca wraz żoną stał się współposiadaczem przedmiotowej nieruchomości. Wnioskodawca podał, że została zawarta umowa o prowadzenie wspólnej inwestycji mającej na celu wybudowanie na ww. nieruchomości wielorodzinnego budynku mieszkalnego z przeznaczeniem znajdujących się w nim lokali mieszkalnych na wynajem (w trybie art. 26 ust. 1 pkt 8 ustawy) z Inwestorem Zastępczym, który posiadał decyzję Urzędu Miejskiego o warunkach zabudowy na budowę budynku mieszkalnego zawierającego 210 lokali mieszkalnych, który to w akcie notarialnym określił termin zakończenia budowy budynku mieszkalnego do dnia 30 kwietnia 2001 r. Budynek, po różnych perturbacjach został zakończony w dużo późniejszym terminie. Decyzją z dnia 19 sierpnia 2005 r. zostało udzielone pozwolenie na użytkowanie budynku mieszkalnego. Od tego momentu możliwe było wynajmowanie lokali mieszkalnych.

Mając na uwadze przedstawiony powyżej stan prawny stwierdzić należy, iż 10-letni termin, o którym mowa w art. 7 ust. 14a pkt 1 rozpoczyna bieg z końcem roku podatkowego, w którym otrzymano decyzję właściwego organu o pozwoleniu na użytkowanie budynku mieszkalnego.

Skoro w niniejszej sprawie pozwolenie na użytkowanie budynku, przez właściwy organ udzielone zostało decyzją z dnia 19 sierpnia 2005 r., to 10-letni termin należy liczyć od końca 2005 r.

Nie można tym samym zgodzić się ze stanowiskiem Wnioskodawcy, że datą właściwą do rozpoczęcia naliczania powyższego okresu warunkującego zachowanie uprawnień z tytułu ulgi podatkowej związanej z budową mieszkań na wynajem jest data 1 stycznia 2000 r.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu datowania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.