ITPB2/415-755/13/MN

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 15 listopada 2013 r. Izba Skarbowa w Bydgoszczy ITPB2/415-755/13/MN

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku złożonym w dniu 5 sierpnia 2013 r. uzupełnionym w dniu 28 października 2013 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania świadczenia otrzymywanego ze Stanów Zjednoczonych - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 sierpnia 2013 r. został złożony ww. wniosek uzupełniony w dniu 28 października 2013 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania świadczenia otrzymywanego ze Stanów Zjednoczonych.

We wniosku tym przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni w 1991 r. wyjechała do Stanów Zjednoczonych. W 1997 r. wyszła tam za mąż. Od 1997 r. otrzymuje świadczenie z Social Security, a w Polsce jest jej wypłacana emerytura z ZUS w wysokości 1249,41 zł. Do sierpnia 2011 r. Wnioskodawczyni przebywała w Stanach Zjednoczonych-posiada amerykańskie obywatelstwo. Od 20 sierpnia 2011 r. na stałe mieszka w Polsce. Do grudnia 2011 r. świadczenie Social Security wpływało na konto banku w Stanach Zjednoczonych. W grudniu 2011 r. kwota została przesłana do Polski i jest wypłacana na konto bankowe. Wnioskodawczyni przebywając w Stanach Zjednoczonych i w Polsce nie posiadała ani nie posiada żadnych składników majątkowych.

W związku z rozliczeniem za rok 2012 od dochodów (świadczenia Social Security) uzyskiwanych ze Stanów Zjednoczonych został naliczony podatek. Wnioskodawczyni była przekonana, że skoro świadczenie jest wolne od podatku w Stanach Zjednoczonych, to również w Polsce nie będzie podlegało opodatkowaniu. W urzędzie skarbowym nie uzyskała pełnego wyjaśnienia co do sposobu rozliczenia świadczenia i jego opodatkowania. W banku natomiast uzyskała informację, że ze względu na obowiązujące przepisy, zaliczki nie będą odprowadzane i świadczenie nie podlega opodatkowaniu. Niestety Wnioskodawczyni musiała zapłacić kilka tysięcy podatku.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy mając oświadczenie Social Security o zwolnieniu wypłacanego świadczenia z podatku, Wnioskodawczyni powinna opodatkować je w Polsce.

Zdaniem Wnioskodawczyni świadczenie Social Security zostało przyznane jako dodatkowe świadczenie socjalne małżeńskie, z racji tego, że mąż Wnioskodawczyni był na emeryturze. Wnioskodawczyni uważa, że kwota ta powinna być wolna od podatku, a jego naliczanie jest niezasadne.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowego od osób fizycznych (tekst jedn.: 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

W myśl art. 3 ust. 1a ww. ustawy za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

1.

posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub

2.

przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.

Przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska (art. 4a cytowanej ustawy).

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawczyni od 1997 r. otrzymuje świadczenie z Social Security, które zostało jej przyznane jako dodatkowe świadczenie socjalne małżeńskie w związku z przejściem męża na emeryturę. Wnioskodawczyni od sierpnia 2011 r. przebywa na stałe w Polsce, gdzie od grudnia 2011 r. ww. świadczenie jest przesyłane.

W myśl art. 5 ust. 1 umowy między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Stanów Zjednoczonych Ameryki o uniknięciu podwójnego opodatkowania i zapobieżeniu uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu, podpisanej w Waszyngtonie w dniu 8 października 1974 r. (Dz. U. z 1976 r. Nr 31, poz. 178), osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie może być opodatkowana przez drugie Umawiające się Państwo z tytułu dochodu pochodzącego ze źródeł drugiego Umawiającego się Państwa i tylko z tytułu takiego dochodu, zgodnie ze wszystkimi ograniczeniami zawartymi w niniejszej Umowie.

Stosownie do art. 5 ust. 2 ww. umowy postanowienia niniejszej Umowy nie będą w żaden sposób stwarzały ograniczenia wobec wyłączeń, zwolnień, zmniejszeń, zaliczeń lub innych przywilejów, przyznanych obecnie lub w przyszłości przez:

a.

prawo jednego z Umawiających się Państw przy określeniu podatków pobieranych przez to Umawiające się Państwo lub

b.

przez każdą inną umowę zawartą pomiędzy Umawiającymi się Państwami.

Zgodnie z art. 5 ust. 3 umowy bez względu na postanowienia niniejszej Umowy, z wyłączeniem ustępu 4, Umawiające się Państwo może opodatkować obywatela tego Umawiającego się Państwa lub osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w tym Umawiającym się Państwie (zgodnie z zasadami artykułu 4), tak jakby niniejsza Umowa nie weszła w życie.

Z uwagi na to, że dochód w postaci świadczenia małżeńskiego wypłacanego z Social Security, o którym mowa we wniosku, nie jest odrębnie uregulowany w innych postanowieniach polsko-amerykańskiej umowy, to mając na uwadze zacytowane wyżej przepisy uznać należy, że Polska ma prawo opodatkować dochód z tytułu tego świadczenia otrzymywanego ze Stanów Zjednoczonych osobie mającej miejsce zamieszkania na terytorium Polski.

Stosownie do art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 11 ww. ustawy przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach (art. 20 ust. 1 cytowanej ustawy).

Sformułowanie "w szczególności" dowodzi, że definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 ustawy. O przychodzie podatkowym z innych źródeł należy mówić w każdym przypadku, kiedy u podatnika wystąpią realne korzyści majątkowe.

Zatem do przychodów z innych źródeł zalicza się te wszystkie przychody, które nie mieszczą się w kategorii przychodów zaliczonych do enumeratywnie wymienionych w art. 10 ust. 1-8 powołanej ustawy źródeł przychodów. W rezultacie, wypłacane dodatkowe świadczenie socjalne przyznane Wnioskodawczyni w związku z przejściem na emeryturę jej męża, należy zakwalifikować jako przychód z innych źródeł podlegający opodatkowaniu zgodnie z art. 20 ust. 1 w związku z art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Reasumując, mając na uwadze powołane wyżej przepisy prawa stwierdzić należy, iż w sytuacji gdy Wnioskodawczyni posiada miejsce zamieszkania w Polsce, świadczenie wypłacane Jej przez amerykańską instytucję stanowi przychód z innych źródeł podlegający opodatkowaniu w Polsce. W rezultacie podlega wykazaniu w zeznaniu podatkowym składanym za rok podatkowy, w którym został otrzymany, łącznie z innymi dochodami osiągniętymi w tym samym roku podatkowym, podlegającymi opodatkowaniu według skali podatkowej określonej w art. 27 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, t.j. na zasadach ogólnych.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl