ITPB2/415-733/11/MM

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 28 lipca 2011 r. (data wpływu 3 sierpnia 2011 r.), uzupełnionym pismem z dnia 28 lipca 2011 r. oraz z dnia 2 listopada 2011 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zastosowania zwolnienia przedmiotowego do świadczeń w postaci szczepionek ochronnych jest prawidłowe w części dotyczącej funkcjonariuszy oraz jest nieprawidłowe w części dotyczącej pracowników.

W dniu 3 sierpnia 2011 r. został złożony ww. wniosek, uzupełnionym pismem z dnia 28 lipca 2011 r. oraz z dnia 2 listopada 2011 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia z opodatkowania świadczeń w postaci szczepionek ochronnych zakupionych na rzecz pracowników i funkcjonariuszy służby więziennej.

W przedmiotowym wniosku oraz w jego uzupełnieniu przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca zamierza zakupić szczepionki przeciwko wirusowemu zapaleniu wątroby typu "B" na rzecz funkcjonariuszy i pracowników cywilnych przez Niego zatrudnianych. Ww. szczepienia od wielu lat są ujęte w kalendarzu szczepień, jako szczepienia zalecane w grupach wysokiego ryzyka zakażeniem wirusem HBV, a wszyscy funkcjonariusze i pracownicy cywilni Służby Więziennej należą do tej grupy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w stosunku do zakupionych szczepionek będzie miało zastosowanie zwolnienie z art. 21 ust. 1 pkt 11a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawcy wartość świadczeń w postaci szczepień ochronnych WZW typu "B" dla funkcjonariuszy i pracowników cywilnych przez Niego zatrudnianych będzie wolna od podatku - zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 11a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ponieważ:

* świadczenia te wynikają z zasad bezpieczeństwa i higieny pracy (ze względu na warunki i charakter pełnionej służby),

* beneficjentami tych świadczeń będą osoby pozostające w stosunku służbowy oraz zatrudnione na umowę o pracę,

* świadczenie to przyznawane jest na podstawie odrębnych ustaw i przepisów wykonawczych wydanych na podstawie ustaw, do których należy zakwalifikować:

* Dyrektywę 2000/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z 18 września 2000 r. w sprawie ochrony pracowników przed ryzykiem związanym z narażeniem na działanie czynników biologicznych w miejscu pracy, w której zalecany jest kodeks postępowania odnośnie szczepień, zgodnie z którym pracownikowi należy zaoferować możliwość szczepienia oraz poinformować o korzyściach oraz wadach zarówno szczepienia jak i braku szczepienia,

* Ustawę z dnia 9 kwietnia 2010 r. o Służbie Więziennej, art. 117 pkt 1 tej ustawy stanowi, iż przełożeni są obowiązani zapewnić funkcjonariuszom bezpieczne i higieniczne warunki służby,

* Ustawę z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks Pracy, zgodnie z art. 207 § 1 tej ustawy pracodawca ponosi odpowiedzialność za stan bezpieczeństwa i higieny pracy w zakładzie pracy. Na zakres odpowiedzialności pracodawcy nie wpływają obowiązki pracowników w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy oraz powierzenia wykonywania zadań służby bezpieczeństwa i higieny pracy specjalistom spoza zakładu pracy, o których mowa w art. 237 § 2. Zgodnie z art. 207 § 2 tej ustawy, pracodawca jest obowiązany chronić zdrowie i życie pracowników przez zapewnienie bezpiecznych i higienicznych warunków pracy przy odpowiednim wykorzystaniu nauki i techniki. W szczególności pracodawca jest obowiązany:

Z art. 207 § 2 tej ustawy wynika, że koszty działań podejmowanych przez pracodawcę w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy w żaden sposób nie mogą obciążać pracowników.

* Ustawę z dnia 5 grudnia 2008 r. o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi. Z art. 20 ust. 1 tej ustawy wynika, że w celu zapobieganiu szerzeniu się zakażeń i chorób zakaźnych wśród pracowników narażonych na działalnie biologicznych czynników chorobotwórczych przeprowadza się zalecone szczepienia ochronne wymagane przy wykonywaniu czynności zawodowych, określonych na podstawie ust. 4. Stosownie zaś do art. 20 ust. 2 ww. ustawy, pracodawca lub zlecający wykonanie prac informuje pracownika lub osobę mającą wykonywać pracę, narażonych na działanie biologicznych czynników chorobotwórczych, przed podjęciem czynności zawodowych o rodzaju zalecanego szczepienia ochronnego wymaganego przy wykonywaniu czynności zawodowych, określonych na podstawie ust. 4. Z art. 20 ust. 3 ww. ustawy wynika natomiast, iż koszty przeprowadzenia szczepień, o których mowa w ust. 1, oraz zakupu szczepionek ponosi pracodawca. Art. 20 ust. 4 tej ustawy stanowi: Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, wykaz rodzajów czynności zawodowych oraz zaleconych szczepień ochronnych wymaganych u pracowników, funkcjonariuszy, żołnierzy lub podwładnych podejmujących pracę, zatrudnionych lub wyznaczonych do wykonywania tych czynności, mając na względzie ochronę zdrowia pracowników, funkcjonariuszy i żołnierzy narażonych na działanie biologicznych czynników chorobotwórczych w trakcie wykonywania czynności zawodowych.

* Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 28 listopada 2005 r. w sprawie wykazu stanowisk pracy oraz szczepień ochronnych do wykonania pracownikom podejmującym pracę lub zatrudnionym na tych stanowiskach. Na mocy ww. rozporządzenia, na podstawie art. 17 ust. 2 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o chorobach zakaźnych i zakażeniach zarządza się co następuje: w § 1 ustala się wykaz stanowisk pracy oraz szczepień ochronnych wskazanych do wykonania pracownikom podejmującym pracę lub zatrudnionym na tych stanowiskach, który jest określony w załączniku do rozporządzenia.

W ww. załączniku, w poz. Nr 1 wskazane zostały stanowiska pracy, na których występuje narażenie na kontakt z materiałem biologicznym pochodzenia ludzkiego (krew i inne płyny ustrojowe oraz wydaliny i wydzieliny chorych) i dla tego typu stanowisk przewidziane zostały szczepienia ochronne przeciw wirusowemu zapaleniu wątroby typu B.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe w części dotyczącej funkcjonariuszy oraz nieprawidłowe w części dotyczącej pracowników.

Zgodnie z treścią art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy źródłem przychodów jest stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta.

Z treści art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, iż przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

W myśl art. 11 ust. 2 tej ustawy, wartość pieniężną świadczeń w naturze, z zastrzeżeniem art. 12 ust. 2, określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca ich uzyskania.

Natomiast z treści art. 11 ust. 2a ww. ustawy wynika, że wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń ustala się:

Jeżeli świadczenia są częściowo odpłatne, to zgodnie z art. 11 ust. 2b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychodem podatnika jest różnica pomiędzy wartością tych świadczeń, ustaloną według zasad określonych w ust. 2 lub 2a, a odpłatnością ponoszoną przez podatnika.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 ww. ustawy, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za nie wykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Artykuł 12 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi natomiast, że wartość pieniężną świadczeń w naturze przysługujących pracownikom na podstawie odrębnych przepisów ustala się według przeciętnych cen stosowanych wobec innych odbiorców - jeżeli przedmiotem świadczenia są rzeczy lub usługi wchodzące w zakres działalności pracodawcy.

Stosownie do art. 12 ust. 3 ww. ustawy, wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych ustala się według zasad określonych w art. 11 ust. 2-2b.

Pojęcie "świadczenia" dla celów podatkowych ma szerszy zakres niż w prawie cywilnym. W sytuacji bowiem, gdy w ujęciu cywilistycznym interpretuje się je najczęściej na tle stosunku zobowiązaniowego, w ten sposób, iż rozumie się je jako zachowanie dłużnika zgodne z treścią zobowiązania, polegające na zadośćuczynieniu interesowi wierzyciela, będące działaniem czy też zaniechaniem, to na gruncie prawa podatkowego pod pojęciem "świadczenia nieodpłatnego" rozumieć należy te wszystkie zdarzenia prawne i gospodarcze, których skutkiem jest nieodpłatne, t.j. nie związane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu, przysporzenie majątku innej osobie, mające konkretny wymiar finansowy. Zaprezentowana definicja, mająca swoje źródło w orzecznictwie sądów administracyjnych, znajduje odzwierciedlenie w definicji słownikowej omawianego pojęcia, zgodnie z którą "nieodpłatne świadczenie" oznacza wszelkie świadczenia nie wymagające opłaty; takie za które się nie płaci, bezpłatne.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca zamierza zakupić szczepionki przeciwko wirusowemu zapaleniu wątroby typu "B' na rzecz funkcjonariuszy i pracowników cywilnych przez Niego zatrudnianych. Ww. szczepienia od wielu lat są ujęte w kalendarzu szczepień, jako szczepienia zalecane w grupach wysokiego ryzyka zakażeniem wirusem HBV, a wszyscy funkcjonariusze i pracownicy cywilni Służby Więziennej należą do tej grupy.

Analiza zacytowanych przepisów prowadzi do wniosku, że do przychodów pracownika (funkcjonariusza) zaliczyć należy wszystkie otrzymane przez niego świadczenia, w tym świadczenia nieodpłatne, wynikające z zawartej umowy bądź mające związek z faktem wykonywania przez niego pracy (służby).

Jednakże na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku dochodowego są świadczenia rzeczowe i ekwiwalenty za te świadczenia, przysługujące na podstawie przepisów o bezpieczeństwie i higienie pracy, jeżeli zasady ich przyznawania wynikają z odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw.

Natomiast art. 21 ust. 1 pkt 11a ww. ustawy stanowi, że wolne od podatku dochodowego są świadczenia rzeczowe i ekwiwalenty za te świadczenia, wynikające z zasad bezpieczeństwa i higieny pracy, w tym ze względu na szczególne warunki i charakter pełnionej służby, przysługujące osobom pozostającym w stosunku służbowym, przyznane na podstawie odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw.

Wynikające z art. 21 ust. 1 pkt 11a ww. ustawy zwolnienie - na co wskazuje wprost treść przepisu - dotyczy wyłącznie osób pozostających w stosunku służbowym, więc również funkcjonariusza służby więziennej, stosunek służbowy którego powstaje na podstawie ustawy z dnia 9 kwietnia 2010 r. o Służbie Więziennej (Dz. U. Nr 79, poz. 523 z późn. zm.),

Zgodnie z art. 222¹ § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. (Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94 z późn. zm.) Kodeks pracy, w razie zatrudniania pracownika w warunkach narażenia na działanie szkodliwych czynników biologicznych pracodawca stosuje wszelkie dostępne środki eliminujące narażenie, a jeżeli jest to niemożliwe - ograniczające stopień tego narażenia, przy odpowiednim wykorzystaniu osiągnięć nauki i techniki, przy czym w myśl § 2 tegoż artykułu pracodawca prowadzi rejestr prac narażających pracowników na działanie szkodliwych czynników biologicznych oraz rejestr pracowników zatrudnionych przy takich pracach.

Z kolei Minister Zdrowia, stosownie do postanowień art. 222¹ § 3 Kodeksu pracy, uwzględniając zróżnicowane działanie czynników biologicznych na organizm człowieka oraz konieczność podjęcia niezbędnych środków zabezpieczających przed zagrożeniami wynikającymi z wykonywania pracy w warunkach narażenia na działanie czynników biologicznych, w dniu 22 kwietnia 2005 r. wydał rozporządzenie w sprawie szkodliwych czynników biologicznych dla zdrowia w środowisku pracy oraz ochrony zdrowia pracowników zawodowo narażonych na te czynniki (Dz. U. Nr 81, poz. 716 z późn. zm.).

Zgodnie z § 4 ust. 1 ww. rozporządzenia, w celu ochrony pracowników przed zagrożeniami spowodowanymi przez szkodliwy czynnik biologiczny, pracodawca jest obowiązany do stosowania, na warunkach określonych w rozporządzeniu, wszelkich dostępnych środków eliminujących narażenie lub ograniczających stopień tego narażenia, zwanych dalej "środkami zapobiegawczymi".

Natomiast stosownie do treści § 3 rozporządzenia, wykaz prac narażających pracowników na działanie czynników biologicznych jest określony w załączniku nr 2 do rozporządzenia. W ww. załączniku została wykazana:

* w poz. nr 1 - praca w zakładach produkujących żywność,

* w poz. nr 2 - praca w rolnictwie,

* w poz. nr 3 - praca, podczas której dochodzi do kontaktu ze zwierzętami lub produktami pochodzenia zwierzęcego,

* w poz. nr 4 - praca w jednostkach ochrony zdrowia,

* w poz. nr 5 - praca w laboratoriach klinicznych, weterynaryjnych lub diagnostycznych,

* w poz. nr 6 - praca w zakładach gospodarki odpadami,

* w poz. nr 7 - praca przy oczyszczaniu ścieków,

* w poz. nr 8 - praca w innych okolicznościach niż wymienione w lp. 1-7, podczas której jest potwierdzone narażenie na działanie czynników biologicznych.

Ponadto w załączniku nr 1 rozporządzenia została zamieszczona klasyfikacja szkodliwych czynników biologicznych, która przedstawia się następująco:

* Grupa 1 zagrożenia - czynniki, przez które wywołanie chorób u ludzi jest mało prawdopodobne,

* Grupa 2 zagrożenia - czynniki, które mogą wywoływać choroby u ludzi, mogą być niebezpieczne dla pracowników, ale rozprzestrzenienie ich w populacji ludzkiej jest mało prawdopodobne. Zazwyczaj istnieją w stosunku do nich skuteczne metody profilaktyki lub leczenia,

* Grupa 3 zagrożenia - czynniki, które mogą wywoływać u ludzi ciężkie choroby, są niebezpieczne dla pracowników, a rozprzestrzenienie ich w populacji ludzkiej jest bardzo prawdopodobne. Zazwyczaj istnieją w stosunku do nich skuteczne metody profilaktyki lub leczenia,

* Grupa 4 zagrożenia - czynniki, które wywołują u ludzi ciężkie choroby, są niebezpieczne dla pracowników, a rozprzestrzenienie czynników w populacji ludzkiej jest bardzo prawdopodobne. Zazwyczaj nie istnieją w stosunku do nich skuteczne metody profilaktyki lub leczenia.

Jednocześnie na podstawie § 16 ust. 1 rozporządzenia, w przypadku wystąpienia lub możliwości wystąpienia w środowisku pracy szkodliwego czynnika biologicznego, przeciw któremu jest dostępna szczepionka, stosuje się odpowiednio przepisy ustawy z dnia 6 września 2001 r. o chorobach zakaźnych i zakażeniach (Dz. U. Nr 126, poz. 1384, z późn. zm.), przy czym zgodnie z ustępem 2 pracodawca zleca wykonywanie prac związanych z narażeniem na kontakt ze szkodliwym czynnikiem biologicznym zakwalifikowanym do grupy 3 lub 4 zagrożenia pracownikom właściwie zabezpieczonym, w tym uodpornionym przy użyciu dostępnych szczepionek.

Wskazać przy tym należy, że ustawa do której odsyła ww. przepis utraciła moc na podstawie art. 69 ustawy z dnia 5 grudnia 2008 r. o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi (Dz. U. Nr 234, poz. 1570 z późn. zm.). Jednakże zgodnie z art. 68 tej ustawy, dotychczasowe przepisy wykonawcze wydane na podstawie art. 4, art. 6 ust. 2, art. 6 ust. 3, art. 6 ust. 3a, art. 6 ust. 4, art. 6 ust. 9, art. 9 ust. 1, art. 11 ust. 2, art. 13 ust. 2, art. 14 ust. 8, art. 16 ust. 5, art. 17 ust. 2, art. 19 ust. 6, art. 20 ust. 10, art. 21 ust. 7, art. 29 ust. 3, art. 31 ust. 5, art. 34 ust. 12 i ustawy, o której mowa w art. 69, zachowują moc do dnia wejścia w życie przepisów wykonawczych wydanych na podstawie art. 4 ust. 1, art. 10 ust. 2, art. 14 ust. 7, art. 17 ust. 10, art. 20 ust. 4, art. 21 ust. 9, art. 22 ust. 2, art. 23 ust. 2, art. 24 ust. 3, art. 24 ust. 6, art. 27 ust. 9 i art. 29 ust. 7 niniejszej ustawy, nie dłużej jednak niż przez okres 3 lat od dnia jej wejścia w życie.

W załączniku do wydanego na podstawie art. 17 ust. 2 ustawy o chorobach zakaźnych i zakażeniach rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 28 listopada 2005 r. w sprawie wykazu stanowisk pracy oraz szczepień ochronnych wskazanych do wykonania pracownikom podejmującym pracę lub zatrudnionym na tych stanowiskach (Dz. U. Nr 250, poz. 2113) zamieszczono wykaz stanowisk pracy oraz szczepień ochronnych wskazanych do wykonania pracownikom podejmującym pracę lub zatrudnionym na tych stanowiskach. Z poz. nr 1 ww. załącznika wynika, iż dla pracowników wykonujących pracę na stanowiskach, na których występuje narażenie na kontakt z materiałem biologicznym pochodzenia ludzkiego (krew i inne płyny ustrojowe oraz wydaliny i wydzieliny chorych) wskazane są szczepienia ochronne przeciw wirusowemu zapaleniu wątroby typu "B".

Natomiast w myśl art. 20 ust. 1 ustawy o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi, w celu zapobiegania szerzeniu się zakażeń i chorób zakaźnych wśród pracowników narażonych na działanie biologicznych czynników chorobotwórczych przeprowadza się zalecane szczepienia ochronne wymagane przy wykonywaniu czynności zawodowych, określonych na podstawie ust. 4. Zgodnie z art. 20 ust. 2 tej ustawy, pracodawca lub zlecający wykonanie prac informuje pracownika lub osobę mającą wykonywać pracę, narażonych na działanie biologicznych czynników chorobotwórczych, przed podjęciem czynności zawodowych o rodzaju zalecanego szczepienia ochronnego wymaganego przy wykonywaniu czynności zawodowych, określonych na podstawie ust. 4.

Koszty przeprowadzania szczepień, o których mowa w ust. 1, oraz zakupu szczepionek ponosi pracodawca (art. 20 ust. 4).

Stosownie do art. 117 ust. 1 ustawy z dnia 9 kwietnia 2010 r. o Służbie Więziennej (Dz. U. Nr 79, poz. 523 z późn. zm.), przełożeni są obowiązani zapewnić funkcjonariuszom bezpieczne i higieniczne warunki służby. Natomiast w myśl art. 117 ust. 3 pkt 1 i 2) ww. ustawy, Minister Sprawiedliwości określi, w drodze rozporządzenia, tryb i zakres stosowania do funkcjonariuszy przepisów ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94 z późn. zm.) w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy oraz właściwość przełożonych w tych sprawach, uwzględniając: odpowiednio przepisy działu dziesiątego ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy, z wyjątkiem art. 9, art. 209², art. 209³, art. 210, art. 229 § 1 i 8, art. 230, art. 231, art. 234 § 2, art. 235, art. 235¹, art. 235², art. 237, art. 237¹, art. 237², art. 237⁷ § 1 pkt 1 i § 2-4, art. 237⁸, art. 237⁹ § 3, art. 237¹¹ § 4, art. 237^11a, art. 237¹², art. 237¹³ i art. 237^13aoraz charakter i warunki służby w Służbie Więziennej.

Wskazać należy, że zgodnie z § 1 rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 5 sierpnia 2010 r. w sprawie stosowania do funkcjonariuszy Służby Więziennej przepisów Kodeksu pracy w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy (Dz. U. Nr 145, poz. 979) rozporządzenie określa tryb i zakres stosowania do funkcjonariuszy Służby Więziennej, zwanych dalej "funkcjonariuszami", przepisów ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94 z późn. zm.) w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy oraz właściwość przełożonych w tych sprawach.

W myśl § 2 ww. rozporządzenia, kierownik jednostki organizacyjnej Służby Więziennej, zwany dalej "kierownikiem", wykonuje w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny służby zadania i czynności pracodawcy określone w art. 207 § 2 i 2¹, art. 207¹, art. 208, art. 209¹, art. 213-216, art. 223-227, art. 232-234 § 1, § 3-4, art. 236, art. 237⁴, art. 237⁶, art. 237⁷ § 1 pkt 2, art. 237⁹ § 1 i 2, art. 23710 i art. 23715 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy, zwanej dalej "Kodeksem pracy".

Ponadto z § 3 tego rozporządzenia wynika, że kierownik w celu realizacji zadań w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny służby przestrzega przepisów i zasad bezpieczeństwa i higieny pracy określonych w art. 217-222¹, art. 228 § 3, art. 229 § 2-7, art. 237³ i art. 237⁵ Kodeksu pracy.

Z zacytowanych przepisów wynika zatem jednoznacznie, że Wnioskodawca nie ma obowiązku zapewnienia szczepień ochronnych wszystkim funkcjonariuszom i pracownikom, lecz jedynie tym, który są zatrudnieni przy pracach narażających na działanie szkodliwych czynników, w tym biologicznych.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że wartość świadczeń w postaci szczepionek otrzymywanych przez funkcjonariuszy, którzy są szczególnie narażeni na kontakt ze szkodliwymi czynnikami biologicznymi i którym Wnioskodawca jest zobowiązany zapewnić szczepienia ochronne przeciw wirusowemu zapaleniu wątroby typu B będzie zwolniona z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 11a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Natomiast świadczenia otrzymywane przez spełniających ww. warunki pracowników korzystać będzie ze zwolnienia w oparciu o art. 21 ust. 1 pkt 11 ww. ustawy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.