ITPB2/415-720/13/MU

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 29 lipca 2013 r. (data wpływu 1 sierpnia 2013 r.), uzupełnionym pismami z dnia 14 października 2013 r. (data wpływu 15 października 2013 r.) oraz z dnia 23 października 2013 r. (data wpływu 28 października 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych dokonywanej przez Wnioskodawcę refundacji części kosztów założenia płytek podłogowych na balkonach - jest nieprawidłowe.

W dniu 1 sierpnia 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych dokonywanej przez Wnioskodawcę refundacji części kosztów założenia płytek podłogowych na balkonach. Wniosek został uzupełniony pismami z dnia 14 października 2013 r. (data wpływu 15 października 2013 r.) oraz z dnia 23 października 2013 r. (data wpływu 28 października 2013 r.).

We wniosku tym oraz jego uzupełnieniach przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca, na podstawie art. 6 ust. 3 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych, tworzy fundusz remontowy. Plan wydatków z funduszu remontowego zatwierdzany jest na każdy rok obrachunkowy przez Radę Nadzorczą. W przypadku, gdy w planie tym ujmowane są prace związane z remontem balkonów określana jest również pula środków na refundację za skucie płytek podłogowych na remontowanych balkonach. Jeżeli warunkiem koniecznym do przeprowadzenia remontu balkonu jest skucie płytek podłogowych Wnioskodawca dokonuje refundacji części kosztów ich założenia.

Refundację może otrzymać właściciel lokalu mieszkalnego, właściciel spółdzielczego własnościowego lub lokatorskiego prawa do lokalu pod warunkiem, że w trakcie remontu doszło do skucia płytek oraz zostanie złożony stosowny wniosek do Wnioskodawcy o refundację. Właściciel lokalu (właściciel spółdzielczego własnościowego lub lokatorskiego prawa do lokalu) nie musi załączać do wniosku faktur dotyczących zakupu i ponownego montażu płytek na balkonach. Kwotę refundacji określa regulamin gospodarki mieszkaniami - "W przypadku prowadzenia napraw balkonów i loggii, kiedy konieczne jest skucie zewnętrznych płytek podłogowych w całości, dokonywana jest refundacja w wysokości do 50 zł/m² balkonu lub loggii." W regulaminie tym zostało też określone, że "Spółdzielnia nie zwraca kosztów koniecznych uszkodzeń okładzin ściennych i podłogowych (np. glazury ścienne, terakoty, panele podłogowe, parkiety, itp.) w mieszkaniach dokonanych w celu prowadzenia robót naprawczych." Wnioskodawca, po wybudowaniu lokali, przekazywał je właścicielom lub właścicielom spółdzielczych praw bez zamontowanych płytek podłogowych na balkonach. Wnioskodawca nie wyrażał również zgody właścicielom lokali bądź właścicielom spółdzielczych praw do lokali na montaż płytek podłogowych na balkonach.

Należna kwota refundacji zaliczana jest na poczet należności czynszowych w ten sposób, że obciążane jest konto funduszu remontowego nieruchomości, w której znajduje się lokal otrzymujący refundację, a uznawane jest indywidualne konto opłat czynszowych właściciela lokalu (właściciela spółdzielczego prawa do lokalu) wnioskującego o refundację.

Dla wypłaty refundacji nie ma znaczenia status prawny lokalu.

Wnioskodawca do końca lutego roku następującego po roku, w którym została wypłacona refundacja sporządza informację PIT- 8C i przekazuje ją do właściwego urzędu skarbowego oraz osobom, które refundację otrzymały.

Wobec powyższego zadano następujące pytanie:

1. Czy prawidłowym jest uznanie kwoty refundacji części kosztów założenia płytek podłogowych na balkonach za przychód właścicieli lokali, właścicieli spółdzielczych własnościowych praw do lokali i spółdzielczych lokatorskich praw do lokali mieszczący się w pojęciu "inne źródła", o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 w zw. z art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

2. Jeżeli tak, to czy Wnioskodawca jest zobowiązany sporządzić i przekazać tym osobom oraz właściwym urzędom skarbowym informację PIT-8C.

Wnioskodawca tworzy fundusz remontowy na podstawie przepisów ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych. Środki finansowe wpłacone przez właścicieli lokali lub właścicieli spółdzielczych praw do lokali na rachunek bankowy Wnioskodawcy na poczet funduszu remontowego stają się Jego własnością i to Wnioskodawca decyduje (zachowując w tym zakresie wymogi określone w odpowiednich aktach prawnych) w jaki sposób są one wydatkowane. Dla rozstrzygnięcia, czy kwota refundacji stanowi przychód z innych źródeł nie ma znaczenia, że fundusz remontowy tworzą środki wpłacane przez właścicieli lokali i właścicieli spółdzielczych praw do lokali. Refundacja ta nie ma również charakteru odszkodowania za zniszczone mienie, gdyż płytki nie zostały zniszczone w wyniku umyślnego lub nieumyślnego bezzasadnego działania ze strony Wnioskodawcy. Płytki zostały usunięte z powodu konieczności przeprowadzenia naprawy balkonu. Wnioskodawca jako zarządzający nieruchomościami jest zobowiązany do podejmowania takich działań aby poszczególne nieruchomości były utrzymywane w stanie co najmniej niepogorszonym. Jeżeli dla wykonania tego obowiązku konieczne jest usunięcie jakiegokolwiek elementu to nie można tu mówić o szkodzie. Tym bardziej, że balkon pomimo, że jest oddany do wyłącznego korzystania dla właściciela lokalu (właściciela spółdzielczego prawa do lokalu) to jednak stanowi część wspólną nieruchomości.

Balkon związany jest funkcjonalnie z lokalem mieszkalnym, a w regulaminie gospodarki lokalami obowiązującym u Wnioskodawcy zostało określone, że nie podlegają zwrotowi koszty koniecznych uszkodzeń okładzin ściennych i podłogowych w mieszkaniach dokonanych w celu prowadzenia prac naprawczych. Z uwagi na to, że korzystanie z balkonu jest nierozerwalnie związane z korzystaniem z mieszkania należy uznać, że powinny obowiązywać takie same zasady co do pokrywania kosztów w tym zakresie. Jednak ze względu na bezwarunkową konieczność cyklicznej naprawy płyt balkonowych (w przypadku samych mieszkań taka pewność nie występuje) Wnioskodawca postanowił częściowo refundować koszty usuniętych w trakcie remontu płytek. Wnioskodawca nie jest również zobowiązany do zamontowania płytek podłogowych na balkonie w zamian za skute podczas remontu, ponieważ na moment przekazania lokalu do użytkowania właścicielowi, tych płytek nie było, nie podlegają więc one obowiązkowi naprawy jako część wspólna nieruchomości. W związku z tym wypłacona refundacja nie stanowi zwrotu części kosztów, które ponieść zobowiązany był Wnioskodawca. Zdaniem Wnioskodawcy wypłaconą kwotę refundacji części kosztów założenia płytek na balkonie należy uznać za przychód osoby, na rzecz której została ona wypłacona, ponieważ mieści się w pojęciu innych źródeł, o których mowa art. 10 ust. 1 pkt 9 ust. 1 w powiązaniu z art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W związku z tym Wnioskodawca sporządza informacje PIT-8C i przekazuje je w obowiązującym terminie osobom otrzymującym refundację oraz urzędom skarbowym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z generalną zasadą powszechności opodatkowania wyrażoną w art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 11 ust. 1 ww. ustawy przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Dla celów podatkowych przez nieodpłatne świadczenie należy rozumieć te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze, których skutkiem jest nieodpłatne - to jest niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu - przysporzenie majątku, mające konkretny wymiar finansowy. Innymi słowy, pod pojęciem tym należy rozumieć każde działanie lub zaniechanie na rzecz innej osoby oraz wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu.

Przepis art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zawiera katalog źródeł przychodów podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 9 tej ustawy źródłem przychodów są "inne źródła".

Z kolei zgodnie z postanowieniami art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Użyte w ww. przepisie sformułowanie "w szczególności", świadczy o tym, że definicja przychodów z innych źródeł ma charakter przykładowy i otwarty, zatem do tej kategorii należy zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 ww. ustawy.

O przychodzie podatkowym z innych źródeł należy mówić w każdym przypadku gdy u podatnika wystąpią realne korzyści majątkowe.

Stosownie do art. 42a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52, art. 52a i art. 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego przekazać podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca, na podstawie art. 6 ust. 3 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych, tworzy fundusz remontowy. Plan wydatków z funduszu remontowego zatwierdzany jest na każdy rok obrachunkowy przez Radę Nadzorczą. W przypadku, gdy w planie tym ujmowane są prace związane z remontem balkonów określana jest również pula środków na refundację za skucie płytek podłogowych na remontowanych balkonach. Jeżeli warunkiem koniecznym do przeprowadzenia remontu balkonu jest skucie płytek podłogowych Wnioskodawca dokonuje refundacji części kosztów ponownego ich założenia.

Refundację może otrzymać właściciel lokalu mieszkalnego, właściciel spółdzielczego własnościowego lub lokatorskiego prawa do lokalu pod warunkiem, że w trakcie remontu doszło do skucia płytek oraz zostanie złożony stosowny wniosek do Wnioskodawcy o refundację. Kwotę refundacji określa regulamin gospodarki mieszkaniami - "W przypadku prowadzenia napraw balkonów i loggii, kiedy konieczne jest skucie zewnętrznych płytek podłogowych w całości, dokonywana jest refundacja w wysokości do 50 zł/m² balkonu lub loggii."

W myśl postanowień ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych (tekst jedn.: Dz. U. z 2013 r. poz. 1222) osoby dysponujące spółdzielczymi (lokatorskimi i własnościowymi) prawami do lokali są obowiązane uczestniczyć w pokrywaniu kosztów związanych z eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości w częściach przypadających na ich lokale, eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości stanowiących mienie spółdzielni przez uiszczanie opłat zgodnie z postanowieniami statutu (art. 4 ust. 1, ust. 11 oraz ust. 3 ustawy).

Przepisy powołanej ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych stanowią również, iż osoby będące właścicielami lokali są obowiązane uczestniczyć w pokrywaniu kosztów związanych z eksploatacją i utrzymaniem ich lokali, eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości wspólnych, eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości stanowiących mienie spółdzielni przez uiszczanie opłat zgodnie z postanowieniami statutu (art. 4 ust. 2 i ust. 4ww. ustawy).

Zgodnie z art. 6 ust. 3 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych spółdzielnia tworzy fundusz na remonty zasobów mieszkaniowych. Odpisy na ten fundusz obciążają koszty gospodarki zasobami mieszkaniowymi. Obowiązek świadczenia na fundusz dotyczy członków spółdzielni, właścicieli lokali niebędących członkami spółdzielni oraz osób niebędących członkami spółdzielni, którym przysługują spółdzielcze własnościowe prawa do lokali.

Ustawa o spółdzielniach mieszkaniowych nie zawiera regulacji określających szczegółowe zasady gospodarowania środkami funduszy utworzonych przez spółdzielnie. Zasady wydatkowania tych funduszy, sposób ponoszenia opłat, katalog zdarzeń remontowych, sposób ich finansowania lub współfinansowania określają statuty lub uchwalone na ich podstawie przez właściwy organ spółdzielni mieszkaniowej regulaminy. Uwzględniając powyższe stwierdzić należy, że skutkiem dokonywania przez Wnioskodawcę refundacji części kosztów założenia płytek podłogowych osobom, zobowiązanym do uiszczania opłat na fundusz remontowy, dysponującym spółdzielczym własnościowym lub lokatorskim prawem do lokalu mieszkalnego jak również odrębną własnością lokalu, na podstawie i zgodnie obowiązującym regulaminem, nie jest powstanie, po stronie tych osób, przysporzenia majątkowego podlegającego opodatkowaniu.

W związku z tym nie można kwoty tej uznać za przychód z innych źródeł, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 w zw. z art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Tym samym na Wnioskodawcy nie ciąży obowiązek wystawienia dla tych osób informacji PIT-8C.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.