ITPB2/415-71/14/BK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 17 stycznia 2014 r. (data wpływu 20 stycznia 2014 r.) uzupełnionym pismem z dnia 17 kwietnia 2014 r. (data wpływu 23 kwietnia 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania z ulgi meldunkowej - jest nieprawidłowe.

W dniu 20 stycznia 2014 r. został złożony ww. wniosek uzupełniony w dniu 23 kwietnia 2014 r. o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania z ulgi meldunkowej.

We wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

W dniu 23 października 2008 r. Wnioskodawca nabył działkę budowlaną, na której wybudował dom mieszkalny. Zakończenie budowy i oddanie do zamieszkania nastąpiło w dniu 10 stycznia 2011 r. Zameldowany na pobyt stały w tym budynku Wnioskodawca jest od 29 kwietnia 2011 r. do chwili obecnej. Wnioskodawca z żoną ma wspólność majątkową małżeńską. Wskazał również, że ich udziały w majątku wspólnym są równe.

W dniu 15 listopada 2012 r. został orzeczony rozwód.

Natomiast 28 czerwca 2013 r. w Sądzie Rejonowym została zawarta ugoda o podział majątku wspólnego, na mocy której Wnioskodawca przejął prawo własności nieruchomości zabudowanej domem mieszkalnym o wartości 440 000 zł, obciążonej hipoteką w kwocie 166 217,56 franków szwajcarskich na rzecz... SA oraz ruchomości o wartości 18 700 zł. Z tytułu wyrównania wartości udziałów Wnioskodawca dopłacił kwotę 21 360 zł na rzecz byłej żony.

Obecnie Wnioskodawca nosi się z zamiarem zbycia 50% udziałów w posiadanym domu. Sprzedaż udziałów w przedmiotowej nieruchomości nie nastąpi w wykonywaniu działalności gospodarczej. Końcowo Wnioskodawca podaje, że środki uzyskane z tej sprzedaży nie zostaną przeznaczone na własne cele mieszkaniowe.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy od zbycia 50% udziałów posiadanego domu Wnioskodawca będzie mógł skorzystać ze zwolnienia przedmiotowego - tzw. ulgi meldunkowej, czy też będzie zobowiązany do zapłaty podatku dochodowego, jeśli tak to w jakiej wysokości.

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedając 50% udziałów w przedmiotowej nieruchomości będzie mógł skorzystać z ulgi meldunkowej, ponieważ działkę zakupił w 2008 r. i jest zameldowany od 29 kwietnia 2011 r. do chwili obecnej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c) - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Zatem odpłatne zbycie nieruchomości lub ww. praw majątkowych przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie jeżeli nie zostało dokonane w wykonaniu działalności gospodarczej stanowi źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jednocześnie dla określenia zasad opodatkowania uzyskanego przychodu istotne znaczenie ma określenie daty ich nabycia.

Z analizy wniosku wynika, że w dniu 23 października 2008 r. Wnioskodawca nabył działkę budowlaną, na której wybudował dom mieszkalny. Zakończenie budowy i oddanie do zamieszkania nastąpiło w dniu 10 stycznia 2011 r. Zameldowany na pobyt stały w tym budynku Wnioskodawca jest od 29 kwietnia 2011 r. do chwili obecnej. Wnioskodawca z żoną ma wspólność majątkową małżeńską. Wskazał również, że ich udziały w majątku wspólnym są równe.

W dniu 15 listopada 2012 r. został orzeczony rozwód.

Natomiast 28 czerwca 2013 r. w Sądzie Rejonowym została zawarta ugoda o podział majątku wspólnego, na mocy której Wnioskodawca przejął prawo własności nieruchomości zabudowanej domem mieszkalnym, obciążonej hipoteką w kwocie 166 217,56 franków szwajcarskich na rzecz... SA oraz ruchomość o wartości 18 700 zł. Z tytułu wyrównania wartości udziałów Wnioskodawca dopłacił kwotę 21 360 zł na rzecz byłej żony.

Obecnie Wnioskodawca nosi się z zamiarem zbycia 50% udziałów w posiadanym domu. Sprzedaż udziałów w przedmiotowej nieruchomości nie nastąpi w wykonywaniu działalności gospodarczej. Końcowo Wnioskodawca podaje, że środki uzyskane z tej sprzedaży nie zostaną przeznaczone na własne cele mieszkaniowe.

Stosunki majątkowe między małżonkami zostały uregulowane w ustawie z dnia 25 lutego 1964 r. - Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 2012 r. poz. 788 z późn. zm.).

Zgodnie z art. 31 § 1 powołanej ustawy, z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków. W myśl art. 43 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego oboje małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym. Ustrój wspólności ustawowej ukształtowany został jako współwłasność łączna bezudziałowa.

Opisany ustrój majątkowy trwa do ustania lub unieważnienia małżeństwa albo orzeczenia separacji, chyba że w czasie trwania związku małżeńskiego:

Ustanie wspólności ustawowej kreuje prawo małżonków do majątku wspólnego na zasadzie współwłasności w częściach ułamkowych, które z reguły jest stanem przejściowym i prowadzi do podziału tego majątku, choć, jak wynika z dyspozycji przepisu art. 211 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r. poz. 121) podział ten nie jest obowiązkowy.

Zgodnie z teorią prawa rzeczowego, przyznanie danej osobie na wyłączną własność rzeczy w wyniku podziału majątku wspólnego jest nabyciem tych rzeczy.

Mając na uwadze przyjętą linię orzecznictwa Naczelnego Sądu Administracyjnego nabyciem w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie jest przyznanie rzeczy na wyłączną własność jednemu z małżonków w wyniku podziału majątku wspólnego, ale tylko wówczas jeśli:

* podział taki jest ekwiwalentny w naturze i nie towarzyszą mu spłaty i dopłaty lub

* wartość otrzymanej przez daną osobę rzeczy w wyniku podziału tego majątku, mieści się w udziale, jaki byłemu małżonkowi przysługuje w majątku dorobkowym małżeńskim.

Zatem, za datę nabycia nieruchomości (prawa), która przypadła danej osobie w wyniku podziału majątku wspólnego, należy przyjąć datę jej nabycia w czasie trwania związku małżeńskiego (do majątku wspólnego) pod warunkiem, że wartość otrzymanej przez daną osobę nieruchomości (prawa) w wyniku podziału tego majątku mieści się w udziale, jaki tej osobie przysługuje w majątku dorobkowym małżeńskim. Jeżeli natomiast wartość otrzymanej przez małżonka nieruchomości (prawa) przekracza jego udział w majątku dorobkowym małżeńskim, to wówczas za datę nabycia tej części nieruchomości (praw), która przekracza udział małżonka w majątku dorobkowym małżeńskim, należy przyjąć dzień, w którym dokonano podziału majątku dorobkowego małżeńskiego.

Przenosząc powyższe uregulowania prawne na grunt rozpatrywanej sprawy, mając na względzie ujęte we wniosku zdarzenie przyszłe stwierdzić należy, że podział majątku dorobkowego małżonków w 2013 r. nie był ekwiwalentny. O ekwiwalentnym bowiem podziale w naturze mówić można jedynie wówczas, gdy w wyniku podziału majątku wspólnego, każdy ze współwłaścicieli otrzymuje na wyłączną własność majątek tej samej wartości.

Tymczasem - jak wynika z treści wniosku - Wnioskodawca nabył większą część majątku, w tym na wyłączną własność nieruchomość o wartości 440 000 zł obciążoną hipoteką w kwocie 166 217,56 CHF oraz ruchomości o wartości 18 700 zł. Jednocześnie - tytułem wyrównania wartości udziałów - Wnioskodawca dokonał na rzecz byłej małżonki dopłaty w wysokości 21 360 zł.

Oznacza to, że Wnioskodawca ww. nieruchomość, mającą być przedmiotem planowanej sprzedaży, nabył odpowiednio w 2008 r. w części odpowiadającej jego udziałowi w majątku wspólnym oraz w 2013 r. w związku z podziałem majątku dorobkowego małżeńskiego, w części przekraczającej udział w tym majątku dorobkowym.

Biorąc zatem powyższe pod uwagę stwierdzić należy, iż w związku z faktem, iż planowana sprzedaż udziału w nieruchomości zabudowanej budynkiem mieszkalnym, w części odpowiadającej udziałowi nabytemu w 2008 r. w ramach wspólności małżeńskiej nastąpi po upływie okresu pięciu lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie gruntu, sprzedaż ta nie będzie stanowiła źródła przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i tym samym nie będzie rodziła obowiązku zapłaty podatku dochodowego.

W kontekście powyższego, odnosząc się do możliwości skorzystania ze zwolnienia określonego w art. 21 ust. 1 pkt 126 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zauważyć należy, iż przepis ten może mieć wprawdzie zastosowanie do uzyskanego przychodu z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości nabytej do końca 2008 r., jednakże z uwagi na fakt, iż planowana przez Wnioskodawcę sprzedaż udziału w nieruchomości w części, która została nabyta w trakcie trwania małżeństwa - jak wskazano powyżej - nie stanowi źródła przychodu, to tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe ponieważ ww. zwolnienie w opisanym we wniosku zdarzeniu przyszłym nie znajduje zastosowania.

Natomiast w przypadku sprzedaży nieruchomości w części, która odpowiada udziałowi nabytemu w 2013 r. w wyniku podziału majątku wspólnego, przed upływem 5 lat licząc odpowiednio od końca roku, w którym nastąpiło nabycie tego udziału, będzie stanowić ona źródło przychodu, o którym mowa w powołanym wyżej art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych wg zasad obowiązujących od dnia 1 stycznia 2009 r.

Zgodnie z art. 30 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku. Podstawą obliczenia podatku, o której mowa w ust. 1, stosownie do art. 30e ust. 2, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

W myśl art. 19 ust. 1 ustawy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej. Przepis art. 14 ust. 1 zdanie drugie stosuje się odpowiednio.

Stosownie do ust. 3 tegoż artykułu wartość rynkową, o której mowa w ust. 1, rzeczy lub praw majątkowych określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca odpłatnego zbycia. Natomiast jeżeli wartość wyrażona w cenie określonej w umowie odpłatnego zbycia znacznie odbiega od wartości rynkowej nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej wezwie strony umowy do zmiany tej wartości lub wskazania przyczyn uzasadniających podanie ceny znacznie odbiegającej od wartości rynkowej. W razie nieudzielenia odpowiedzi, niedokonania zmiany wartości lub niewskazania przyczyn, które uzasadniają podanie ceny znacznie odbiegającej od wartości rynkowej, organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej określi wartość z uwzględnieniem opinii biegłego lub biegłych. Jeżeli wartość ustalona w ten sposób odbiega co najmniej o 33% od wartości wyrażonej w cenie, koszty opinii biegłego lub biegłych ponosi zbywający (art. 19 ust. 4 ustawy).

Zgodnie z art. 22 ust. 6c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c, z zastrzeżeniem ust. 6d, stanowią udokumentowane koszty nabycia lub udokumentowane koszty wytworzenia, powiększone o udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania.

Za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c, nabytych w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób, uważa się udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania oraz kwotę zapłaconego podatku od spadków i darowizn w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub prawa przyjęta do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych przyjętej do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn art. 22 ust. 6d ww. ustawy).

W myśl art. 22 ust. 6e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wysokość nakładów, o których mowa w ust. 6c i 6d, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych.

Koszty nabycia lub koszty wytworzenia, o których mowa w ust. 6c, są corocznie podwyższane, począwszy od roku następującego po roku, w którym nastąpiło nabycie lub wytworzenie zbywanych rzeczy lub praw majątkowych, do roku poprzedzającego rok podatkowy, w którym nastąpiło ich zbycie, w stopniu odpowiadającym wskaźnikowi wzrostu cen towarów i usług konsumpcyjnych w okresie pierwszych trzech kwartałów roku podatkowego w stosunku do tego samego okresu roku ubiegłego, ogłaszanemu przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej "Monitor Polski" (art. 22 ust. 6f ustawy).

Dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) nie łączy się z dochodami (przychodami) z innych źródeł (art. 30e ust. 5 cytowanej ustawy).

Zgodnie z art. 30e ust. 4 ww. ustawy, po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, wykazać:

Reasumując, sprzedaż przed upływem 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie udziału w nieruchomości w części nabytej w 2013 r. w wyniku podziału majątku dorobkowego ponad udział przysługujący Wnioskodawcy w tym majątku podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych w wysokości 19% podstawy obliczenia podatku, o czym stanowi art. 30e ust. 1 tej ustawy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w B. Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w T.