ITPB2/415-634/12/IB - Określenie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 3 lipca 2012 r. (data wpływu) uzupełnionym pismem z dnia 7 września 2012 r. (data wpływu 13 września 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości - jest nieprawidłowe.

W dniu 3 lipca 2012 r. został złożony ww. wniosek uzupełniony w dniu 13 września 2012 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości.

We wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny.

W dniu 27 stycznia 2012 r. dokonał Pan sprzedaży nieruchomości - działki zabudowanej domem mieszkalnym w stanie surowym za łączną kwotę 295.000 zł. Przedmiotową działkę nabył Pan na prawach wspólności ustawowej w dniu 16 sierpnia 1989 r. W dniu 18 czerwca 2007 r. został orzeczony rozwód.

W dniu 9 lipca 2008 r., sporządzono w formie aktu notarialnego umowę o częściowy podział majątku małżeńskiego. Przedmiotem tego podziału była wyłącznie ww. nieruchomość. Wartość nieruchomości otrzymanej w 2008 r. mieściła się w udziale jaki przysługiwał Wnioskodawcy przed podziałem majątku wspólnego. Sprzedaż ww. nieruchomości nie nastąpiła w wykonywaniu działalności gospodarczej.

Wobec powyższego zadano następujące pytanie.

Czy dla ustalenia obowiązku w podatku dochodowym od osób fizycznych za datę nabycia ww. nieruchomości należy przyjąć datę jej nabycia w ramach współwłasności ustawowej z małżonką, tj. 16 sierpnia 1989 r., czy też dzień, w którym dokonano podziału majątku wspólnego, tj. 9 lipca 2008 r. kiedy ww. działkę Wnioskodawca otrzymał na wyłączną własność.

Zdaniem Wnioskodawcy, za datę nabycia nieruchomości należy uznać 16 sierpnia 1989 r., tj. datę nabycia jej do majątku wspólnego. Stanowisko takie - Jego zdaniem - potwierdza wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 3 listopada 2011 r. sygn. akt I SA/Wr 1215/11, w którym wskazano, że skoro współwłasność ustawowa jest współwłasnością bezudziałową, to prawo własności nieruchomości nie przysługuje małżonkowi jedynie w połowie lecz jest on współuprawniony do całości nieruchomości. Sąd uznał, że czym innym jest nabycie nieruchomości do majątku wspólnego, a czym innym jego podział na dwie równe części. W związku z tym, w ocenie Wnioskodawcy, za moment nabycia nieruchomości należy uznać więc moment jej nabycia do majątku wspólnego, nie zaś dzień, w którym dokonano podziału majątku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

W świetle powyższego, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości lub ww. praw majątkowych następuje przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie i nie zostaje dokonane w wykonaniu działalności gospodarczej stanowi źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Dla określenia skutków podatkowych tego typu transakcji istotne jest zatem ustalenie daty nabycia, od jakiej należy liczyć bieg pięcioletniego terminu, o którym mowa w powołanym wyżej przepisie.

Z treści wniosku oraz jego uzupełnienia wynika, iż w dniu 27 stycznia 2012 r. Wnioskodawca dokonał sprzedaży nieruchomości - działki zabudowanej domem mieszkalnym w stanie surowym za łączną kwotę 295.000 zł. Przedmiotową działkę nabył na prawach małżeńskiej wspólności ustawowej w dniu 16 sierpnia 1989 r. W dniu 9 lipca 2008 r. została natomiast zawarta w formie aktu notarialnego umowa o częściowy podział majątku małżeńskiego, przedmiotem którego była wyłącznie ww. nieruchomość.

Zgodnie z teorią prawa rzeczowego przyznanie danej osobie na wyłączną własność rzeczy w wyniku podziału majątku wspólnego jest nabyciem tej rzeczy. Mając na uwadze przyjętą linię orzecznictwa Naczelnego Sądu Administracyjnego nabyciem w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie jest przyznanie rzeczy na wyłączną własność jednemu z małżonków w wyniku podziału majątku wspólnego, ale tylko wówczas jeśli:

* podział taki jest ekwiwalentny w naturze i nie towarzyszą mu spłaty i dopłaty lub

* jeżeli wartość otrzymanej przez daną osobę rzeczy w wyniku podziału tego majątku, mieści się w udziale, jaki byłemu małżonkowi przysługuje w majątku dorobkowym małżeńskim.

Stosunki majątkowe między małżonkami zostały uregulowane w ustawie z dnia 25 lutego 1964 r. - Kodeks rodzinny i opiekuńczy (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 788). Zgodnie z art. 31 § 1 ww. ustawy, z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Dopiero ustanie współwłasności małżeńskiej powoduje przekształcenie współwłasności bezudziałowej we współwłasność w częściach ułamkowych. W świetle art. 43 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego oboje małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym. Jednakże, z ważnych powodów każdy z małżonków może żądać, ażeby ustalenie udziałów w majątku wspólnym nastąpiło z uwzględnieniem stopnia, w którym każdy z nich przyczynił się do powstania tego majątku. (...). Przy ocenie, w jakim stopniu każdy z małżonków przyczynił się do powstania majątku wspólnego, uwzględnia się także nakład osobistej pracy przy wychowaniu dzieci i we wspólnym gospodarstwie domowym.

Z przedstawionego przez Wnioskodawcę stanu faktycznego wynika, iż podział majątku dorobkowego małżeńskiego nie był ekwiwalentny. W związku z tym za datę nabycia tej części nieruchomości, która przekracza udział Wnioskodawcy w majątku dorobkowym małżeńskim, należy przyjąć dzień dokonania podziału majątku wspólnego, tj. 9 lipca 2008 r.

W konsekwencji, w sytuacji opisanej we wniosku odpłatne zbycie przez Wnioskodawcę w 2012 r. przedmiotowej nieruchomości:

* w części nabytej w 1989 r. do majątku wspólnego małżonków zostało dokonane po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie, a zatem nie stanowi źródła przychodu określonego w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych;

* w części nabytej w 2008 r. w wyniku podziału majątku wspólnego zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie, a zatem stanowi źródło przychodu określone w art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 6 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1316 z późn. zm.) do przychodu (dochodu) z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) -c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nabytych lub wybudowanych (oddanych do użytkowania) w okresie od dnia 1 stycznia 2007 r. do dnia 31 grudnia 2008 r., stosuje się zasady określone w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r.

Końcowo, odnosząc się do stanowiska prezentowanego w wyroku sądowym - na który wskazuje Wnioskodawca - należy podkreślić, iż jakkolwiek orzeczenia podatkowe kształtują pewną linię wykładni obowiązującego prawa, jednak dotyczą wyłącznie konkretnych spraw, w danym stanie prawnym. Należy więc stwierdzić, iż orzeczenia te zapadły w indywidualnych sprawach i w świetle art. 87 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej nie są źródłem powszechnie obowiązującego prawa i tym samym nie mogą być wiążące dla organu wydającego przedmiotową interpretację.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, ul. Emilii Plater 1, 10-562 Olsztyn po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi-tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.