ITPB2/415-611/10/RS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 19 czerwca 2010 r. (data wpływu 23 czerwca 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodu ze sprzedaży nieruchomości - jest prawidłowe.

W dniu 23 czerwca 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodu ze sprzedaży nieruchomości.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Na podstawie postanowienia Sądu Rejonowego z dnia 4 stycznia 1994 r. o stwierdzeniu nabycia spadku po ojcu (zmarłym 18 września 1993 r.), córka zmarłego - Wnioskodawczyni - nabyła udział wynoszący 3/16 w gospodarstwie rolnym o powierzchni 10,82 ha. Pozostałe udziały nabyli inni spadkobiercy. Na mocy ugody sądowej z dnia 13 czerwca 2007 r. z powyższego gospodarstwa rolnego na wyłączną własność Wnioskodawczyni przeszła działka nr 413/1 o powierzchni 1,48 ha oraz działka nr 74/1 o powierzchni 0,53 ha. Zatem powierzchnia nieruchomości nabytych na wyłączność nie przekroczyła udziału we współwłasności (3/16 z 10,82 ha to 2,02875 ha, podczas gdy na wyłączną własność Wnioskodawczyni nabyła łącznie 2,01 ha). Aktem notarialnym z dnia 6 maja 2010 r. Wnioskodawczyni sprzedała wskazaną wyżej działkę nr 74/1 obszaru 0,53 ha za kwotę 75.000 zł. Na dzień sprzedaży dla działki nr 74/1 ustalone były warunki zabudowy i zagospodarowania terenu dla inwestycji polegającej na budowie budynku mieszkalnego i budynku gospodarczego w zabudowie zagrodowej wraz z niezbędną infrastrukturą techniczną.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy sprzedaż opisanej nieruchomości (działki nr 74/1 obszaru 0,53 ha) stanowi źródło przychodu w podatku dochodowym od osób fizycznych i podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Zdaniem Wnioskodawczyni, w opisanej sytuacji za datę nabycia działki gruntu nr 74/1 bierze się datę śmierci spadkodawcy (18 września 1993 r.) a nie datę zawarcia opisanej ugody sądowej z dnia 13 czerwca 2007 r., a zatem Wnioskodawczyni korzysta z regulacji art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i w związku z upływem 5 lat od końca roku, w którym nastąpiło nabycie nieruchomości, sprzedaż działki nr 74/1 w 2010 r. nie stanowi źródła przychodu w podatku dochodowym od osób fizycznych i nie podlega opodatkowaniu tym podatkiem.

Zgodnie z art. 924 i 925 Kodeksu cywilnego spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku, natomiast otwarcie spadku następuje z chwilą śmierci spadkodawcy. Oznacza to, iż dniem nabycia spadku jest data śmierci spadkodawcy. Zgodnie z art. 1035 Kodeksu cywilnego, jeżeli spadek przypada kilku spadkobiercom, do wspólności majątku spadkowego stosuje się przepisy o współwłasności w częściach ułamkowych. Do momentu zniesienia tej współwłasności, spadkobiercy są współwłaścicielami rzeczy i praw wchodzących w skład spadku. Wskutek zniesienia współwłasności spadkobiercy stają się podmiotami wyłącznie uprawnionymi względem przyznanych im praw majątkowych. W rezultacie dochodzi do nowego ukształtowania prawa własności poprzez odebranie temu prawu cechy wspólności. Zatem skoro powierzchnia nieruchomości nabytych przez Wnioskodawczynię na wyłączność nie przekroczyła udziału we współwłasności, nie doszło do nabycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W sytuacji, gdy nie uległ powiększeniu zakres dotychczasowego władztwa Wnioskodawczyni, jak też stan Jej majątku, zniesienie współwłasności nie może być traktowane w kategorii nabycia.

Wnioskodawczyni wskazuje, że stanowisko powyższe znajduje potwierdzenie w interpretacjach organów podatkowych: Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 12 października 2009 r. nr IBPBII/2/415-778/09/MM i Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 31 lipca 2008 r. nr IPPB1/415-600/08-4/IF.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.) źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

Zgodnie z art. 922 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) spadek to prawa i obowiązki zmarłego wynikające ze stosunków cywilnoprawnych, które z chwilą jego śmierci przechodzą na następców prawnych.

W myśl art. 924 Kodeksu cywilnego spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, natomiast spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku (art. 925 Kodeksu cywilnego).

Oznacza to, iż dniem nabycia przez Wnioskodawczynię spadku jest data śmierci spadkodawcy. Natomiast postanowienie Sądu o nabyciu spadku potwierdza jedynie prawo spadkobiercy do tego spadku od momentu jego otwarcia.

Zgodnie z teorią prawa rzeczowego przyznanie danej osobie na wyłączną własność rzeczy w drodze zniesienia współwłasności, podziału majątku wspólnego czy działu spadku jest nabyciem tych rzeczy. Natomiast, biorąc pod uwagę przyjętą linię orzecznictwa Naczelnego Sądu Administracyjnego, nabyciem rzeczy w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie jest przyznanie jej na wyłączną własność jednemu ze współwłaścicieli w wyniku dokonanego podziału, jeśli:

* podział taki jest ekwiwalentny w naturze i nie towarzyszą mu spłaty i dopłaty lub

* wartość rzeczy mieści się w udziale, jaki przysługiwał tej osobie w majątku wspólnym.

Jeżeli więc spełnione są wymienione wyżej warunki, za datę nabycia nieruchomości będącej przedmiotem działu spadku uznać należy datę nabycia udziału w nieruchomości, tj. otwarcia spadku.

Zgodnie z przedstawionym we wniosku stanem faktycznym, Wnioskodawczyni w wyniku spadkobrania nabyła udział wynoszący 3/16 w gospodarstwie rolnym o powierzchni 10,82 ha. Fakt ten został potwierdzony postanowieniem sądu z dnia 4 stycznia 1994 r. Na mocy ugody sądowej z dnia 13 czerwca 2007 r. stała się jedyną właścicielką działki nr 413/1 o powierzchni 1,48 ha oraz działki nr 74/1 o powierzchni 0,53 ha. Zatem powierzchnia nabytych nieruchomości nie przekroczyła udziału we współwłasności.

W dniu 6 maja 2010 r. działka nr 74/1 obszaru 0,53 ha została sprzedana.

Powyższe oznacza, że nie można traktować podziału dokonanego w dacie zawarcia ugody sądowej z dnia 13 czerwca 2007 r. w kategoriach nabycia, a zatem za datę nabycia sprzedanej w 2010 r. nieruchomości uznać należy datę śmierci spadkodawcy, czyli dzień 18 września 1993 r. W konsekwencji więc uzyskany przez Wnioskodawczynię przychód z odpłatnego zbycia nieruchomości nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Zbycie to dokonane zostało bowiem po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie. W konsekwencji nie stanowiło źródła przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.