ITPB2/415-60/14/IB

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 20 stycznia 2014 r. (data wpływu 23 stycznia 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych:

* w zakresie sposobu zastosowania zwolnienia z opodatkowania do stypendium otrzymywanego w Hiszpanii - jest nieprawidłowe,

* w pozostałym zakresie - jest prawidłowe.

W dniu 23 stycznia 2014 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zastosowania zwolnienia z opodatkowania do otrzymywanych stypendiów oraz zastosowania kursu walut.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Przez cały rok 2013 Wnioskodawca posiadał status doktoranta Uniwersytetu w Polsce. Do końca maja 2013 r. przebywał na urlopie naukowym, na stypendium doktoranckim w Hiszpanii. W tym czasie (od stycznia do końca maja 2013 r.) otrzymywał comiesięczne stypendium (w walucie EURO), płacone przez Uniwersytet w M. w Hiszpanii będący uczelnią prywatną. Było to stypendium przyznawane na podstawie wielostronnej, międzynarodowej umowy zawartej m.in. pomiędzy Uniwersytetem w Polsce a Uniwersytetem w Hiszpanii. Było to stypendium wypłacane przez Uniwersytet w Hiszpanii na pokrycie kosztów utrzymania i bieżących wydatków związanych z pobytem za granicą. Pobyt Wnioskodawcy za granicą związany był z odbywaniem studiów doktoranckich na Uniwersytecie w Polsce. Został wysłany do M. w Hiszpanii w celu dokształcania i doskonalenia zawodowego i naukowego, poznawania nowych technik stosowanych w nauce i w celu prowadzenia działalności naukowo-badawczej, jednak bez uzyskania stopnia naukowego doktora. Stopień ten uzyska dopiero po ukończeniu studiów doktoranckich w Polsce. Po przyjeździe do M. w Hiszpanii przedstawił na Uniwersytecie w Hiszpanii certyfikat CFR-1. Od czerwca 2013 r. otrzymywał comiesięczne stypendium doktoranckie w Polsce. Stypendium doktoranckie (wypłacane przez Uniwersytet w Polsce) było otrzymywane przez Wnioskodawcę na podstawie przepisów - Prawo o szkolnictwie wyższym. W okresie, którego dotyczy wniosek (tekst jedn.: rok 2013) Wnioskodawca posiadał na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej ośrodek interesów życiowych (tekst jedn.: m.in. odbywał regularne przyjazdy do Polski, gromadził majątek w Polsce, łączył swoją przyszłość z Polską, posiadał większość znajomych w Polsce, itp.).

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy stypendium otrzymywane w Polsce jest opodatkowane.

2. Czy od podatku za stypendium otrzymywane w Hiszpanii Wnioskodawca może odjąć odpowiednią wysokość diet za dobę podróży zagranicznej. Jaka jest wysokość diety dla miesięcy styczeń - maj 2013 dla Hiszpanii.

3. Czy podatek Wnioskodawca płaci w całości w Polsce czy jakąś część w Hiszpanii.

4. Po jakim kursie należy przeliczać EURO na PLN przy płaceniu podatku, w przypadku Wnioskodawcy.

Zdaniem Wnioskodawcy zgodnie z art. 21 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, stypendium doktoranckie wypłacane w Polsce na podstawie przepisów - Prawo o szkolnictwie wyższym jest nieopodatkowane. Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 23a lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od podatku od stypendium otrzymywanego w Hiszpanii Wnioskodawca może odjąć odpowiednią wysokość diet za każdą dobę podróży zagranicznej. Zgodnie z odpowiednimi rozporządzeniami Ministra Pracy i Polityki Społecznej i załącznikami do tego rozporządzenia równowartość dziennej diety dla Hiszpanii wynosi odpowiednio 48 EURO dla miesięcy styczeń i luty 2013 oraz 50 EURO dla miesięcy marzec, kwiecień i maj 2013. Według Wnioskodawcy, jako że w 2013 r. posiadał na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych, całość podatku powinna być zapłacona w Polsce zgodnie z art. 21 ust. 1 umowy z dnia 15 listopada 1979 r. między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Hiszpanii o unikaniu podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku.

Zgodnie z art. 11a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, każda wypłata stypendium zagranicznego powinna zostać przeliczona indywidualnie, według kursu średniego walut obcych ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień uzyskania stypendium.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe w zakresie sposobu zastosowania zwolnienia z opodatkowania do stypendium otrzymywanego w Hiszpanii oraz za prawidłowe w pozostałym zakresie.

W myśl art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.) osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Zgodnie z art. 3 ust. 1a ww. ustawy za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

Stosownie do art. 3 ust. 2a ww. ustawy osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

Przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska (art. 4a ww. ustawy).

W myśl art. 21 ust. 1 umowy z dnia 15 listopada 1979 r. między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Hiszpanii o unikaniu podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku (Dz. U. z 1982 r. Nr 17, poz. 127) części dochodu osoby mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie, bez względu na to, skąd one pochodzą, a o których nie było mowy w poprzednich artykułach niniejszej umowy, będą opodatkowane tylko w tym Państwie.

W świetle powyższego, świadczenia otrzymywane przez Wnioskodawcę w Hiszpanii podlegają opodatkowaniu wyłącznie w Polsce.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 23a ww. ustawy wolna od podatku dochodowego jest część dochodów osób, o których mowa w art. 3 ust. 1, przebywających czasowo za granicą i uzyskujących dochody z tytułu:

Stosownie do art. 21 ust. 1 pkt 39 ww. ustawy wolne od podatku dochodowego są stypendia otrzymywane na podstawie przepisów o stopniach naukowych i tytule naukowym oraz o stopniach i tytule w zakresie sztuki, stypendia doktoranckie otrzymywane na podstawie przepisów - Prawo o szkolnictwie wyższym oraz inne stypendia naukowe i za wyniki w nauce, których zasady przyznawania zostały zatwierdzone przez ministra właściwego do spraw szkolnictwa wyższego po zasięgnięciu opinii Rady Głównej Nauki i Szkolnictwa Wyższego albo przez ministra właściwego do spraw oświaty i wychowania.

W sytuacji przedstawionej we wniosku Wnioskodawca w 2013 r. otrzymywał w Polsce stypendium doktoranckie na podstawie przepisów ustawy - Prawo o szkolnictwie wyższym.

Mając na uwadze ww. okoliczności faktyczne stwierdzić należy, że stypendium doktoranckie korzysta ze zwolnienia z opodatkowania stosownie do powołanego art. 21 ust. 1 pkt 39 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Natomiast w odniesieniu do stypendium otrzymywanego w Hiszpanii znajduje zastosowanie zwolnienie od podatku, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 23a lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w zakresie określonym w tym przepisie. Jednocześnie jednak - wbrew stanowisku Wnioskodawcy - pomniejszeniu w wysokości stanowiącej równowartość diety z tytułu podróży służbowych poza granicami kraju podlega przychód a nie podatek.

Zgodnie z załącznikiem do rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 19 grudnia 2002 r. w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej poza granicami kraju (Dz. U. Nr 236, poz. 1991) wysokość diety za dobę podróży dla państwa Hiszpania wynosi 48 Euro.

Zgodnie z załącznikiem do obowiązującego od dnia 1 marca 2013 r. rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 29 stycznia 2013 r. w sprawie należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej (Dz. U. z 2013 r. poz. 167) wysokość diety za dobę podróży zagranicznej dla państwa Hiszpania wynosi 50 Euro.

Stosownie do art. 11a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychody w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego walut obcych ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień uzyskania przychodu.

Obliczając zobowiązanie podatkowe z tytułu dochodów osiągniętych w Hiszpanii przychód w walucie obcej Wnioskodawca powinien zatem przeliczyć na złote według kursu średniego walut obcych ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień uzyskania tego przychodu.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, 80-219 Gdańsk, Al. Zwycięstwa 16/17 po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.