ITPB2/415-564/14/MM

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. Nr 8, poz. 749 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 21 maja 2014 r. (data wpływu 26 maja 2014 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży lokali mieszkalnych stanowiących odrębne nieruchomości - jest prawidłowe.

W dniu 26 maja 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży lokali mieszkalnych stanowiących odrębne nieruchomości.

We wniosku tym przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

W kamienicy o 4 kondygnacjach ze strychem ((parter, I, II, III piętro oraz strych) Wnioskodawczyni nabyła w drodze darowizny w sierpniu 2010 r. lokal mieszkalny stanowiący odrębną nieruchomość położony na ostatnim III piętrze wraz ze strychem nad tym mieszkaniem - jako pomieszczeniem przynależnym ze schodami wewnętrznymi o łącznej powierzchni 313 m. kw. Jednocześnie Wnioskodawczyni nabyła proporcjonalne udziały w częściach wspólnych budynku i użytkowaniu wieczystym gruntu, na którym posadowiony jest budynek. Dla wyżej opisanej odrębnej nieruchomości założona jest osobna księga wieczysta.

Obecnie Wnioskodawczyni zamierza powyższą nieruchomość (III piętro i strych) przebudować w ten sposób, aby z tej nieruchomości utworzyć 4 samodzielne lokale mieszkalne, które po przekształceniu w cztery odrębne nieruchomości przeznaczy na sprzedaż. Sprzedaż ww. 4 odrębnych nieruchomości (lokali mieszkalnych) nastąpi po 1 stycznia 2016 r., tj. po upływie 5 letniego okresu od nabycia nieruchomości, które miało miejsce w 2010 r. Wnioskodawczyni nie jest podatniczką VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy sprzedaż powstałych w wyniku przebudowy 4 samodzielnych lokali mieszkalnych (odrębnych nieruchomości) po 1 stycznia 2016 r., tj. po upływie 5 lat od nabycia w 2010 r. przez Wnioskodawczynię lokalu w darowiźnie będzie korzystać ze zwolnienia z podatku dochodowego na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zdaniem Wnioskodawczyni sprzedaż po 1 stycznia 2016 r. 4 odrębnych nieruchomości stanowiących lokale mieszkalne będzie "nadal korzystać ze zwolnienia od podatku dochodowego" na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż sprzedaż nastąpi po upływie 5 lat od nabycia nieruchomości w 2010 r. Lokale te będą "fizycznie wybudowane" w obrębie nieruchomości nabytej w 2010 r. (III piętro i strych) oraz będą korzystać łącznie w proporcji do ich powierzchni z udziałów we współwłasności części wspólnych budynku oraz udziału w użytkowaniu wieczystym gruntu nabytych przez Wnioskodawczynię w 2010 r. razem z nieruchomością.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z treścią art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c) - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

W świetle powyższego, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i jest dokonywane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie, stanowi źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, że w kamienicy o 4 kondygnacjach ze strychem ((parter, I, II, III piętro oraz strych) Wnioskodawczyni nabyła w drodze darowizny w sierpniu 2010 r. lokal mieszkalny stanowiący odrębną nieruchomość położony na ostatnim III piętrze wraz ze strychem nad tym mieszkaniem - jako pomieszczeniem przynależnym ze schodami wewnętrznymi o łącznej powierzchni 313 m. kw. Jednocześnie Wnioskodawczyni nabyła proporcjonalne udziały w częściach wspólnych budynku i użytkowaniu wieczystym gruntu, na którym posadowiony jest budynek. Dla wyżej opisanej odrębnej nieruchomości założona jest osobna księga wieczysta.

Obecnie Wnioskodawczyni zamierza powyższą nieruchomość (III piętro i strych) przebudować w ten sposób, aby z tej nieruchomości utworzyć 4 samodzielne lokale mieszkalne, które po przekształceniu w cztery odrębne nieruchomości przeznaczy na sprzedaż. Sprzedaż ww. 4 odrębnych nieruchomości (lokali mieszkalnych) nastąpi po 1 stycznia 2016 r., tj. po upływie 5 letniego okresu od nabycia nieruchomości, które miało miejsce w 2010 r. Wnioskodawczyni nie jest podatniczką VAT.

Artykuł 2 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (Dz. U. z 2000 r. Nr 80, poz. 903 z późn. zm.) stanowi, że samodzielny lokal mieszkalny, a także lokal o innym przeznaczeniu, zwane dalej "lokalami" mogą stanowić odrębne nieruchomości.

Samodzielnym lokalem mieszkalnym, w rozumieniu ustawy, jest wydzielona trwałymi ścianami w obrębie budynku izba lub zespół izb przeznaczonych na stały pobyt ludzi, które wraz z pomieszczeniami pomocniczymi służą zaspokojeniu ich potrzeb mieszkaniowych. Przepis ten stosuje się odpowiednio również do samodzielnych lokali wykorzystywanych zgodnie z przeznaczeniem na cele inne niż mieszkalne.

Z art. 3 ust. 1 ww. ustawy wynika, że w razie wyodrębnienia własności lokali właścicielowi lokalu przysługuje udział w nieruchomości wspólnej jako prawo związane z własnością lokali. Nie można żądać zniesienia współwłasności nieruchomości wspólnej, dopóki trwa odrębna własność lokali.

Nieruchomość wspólną stanowi grunt oraz części budynku i urządzenia, które nie służą wyłącznie do użytku właścicieli lokali (art. 3 ust. 2 tej ustawy).

Stosownie do art. 3 ust. 3 tej ustawy, udział właściciela lokalu wyodrębnionego w nieruchomości wspólnej odpowiada stosunkowi powierzchni użytkowej lokalu wraz z powierzchnią pomieszczeń przynależnych do łącznej powierzchni użytkowej wszystkich lokali wraz z pomieszczeniami do nich przynależnymi. Udział właściciela samodzielnych lokali niewyodrębnionych w nieruchomości wspólnej odpowiada stosunkowi powierzchni użytkowej tych lokali wraz z powierzchnią pomieszczeń przynależnych do łącznej powierzchni użytkowej wszystkich lokali wraz z pomieszczeniami do nich przynależnymi.

Do wyznaczenia stosunku, o którym mowa w ust. 3, niezbędne jest określenie, oddzielnie dla każdego samodzielnego lokalu, jego powierzchni użytkowej wraz z powierzchnią pomieszczeń do niego przynależnych (art. 3 ust. 4 ustawy o własności lokali).

Artykuł 3 ust. 6 tej ustawy stanowi natomiast, że w wypadku gdy na podstawie jednej czynności prawnej dokonanej przez właściciela lub przez wszystkich współwłaścicieli nieruchomości następuje wyodrębnienie wszystkich lokali, wysokość udziałów, o których mowa w ust. 1, określają odpowiednio w umowie właściciel lub współwłaściciele.

Stosownie natomiast do art. 4 ust. 3 ww. ustawy, jeżeli budynek został wzniesiony na gruncie oddanym w użytkowanie wieczyste, przedmiotem wspólności jest to prawo, a dalsze przepisy o własności lub współwłasności gruntu stosuje się odpowiednio do prawa użytkowania wieczystego.

Uwzględniając powyższe uregulowania prawne stwierdzić należy, że w opisanym zdarzeniu przyszłym ustanowienie odrębnej własności lokali mieszkalnych nie jest zdarzeniem prawnopodatkowym, które należy utożsamiać z nabyciem, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, albowiem - jak sama Wnioskodawczyni podaje - wszystkie 4 lokale mieszkalne zostaną wyodrębnione z lokalu mieszkalnego i pomieszczenia przynależnego do tego lokalu (strychu) stanowiącego jej własność.

Zatem uznać należy, że sprzedaż w 2016 r. lokali mieszkalnych wyodrębnionych z lokalu mieszkalnego i strychu, który Wnioskodawczyni nabyła w 2010 r. zostanie dokonana po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie przez nią lokalu mieszkalnego z którego wyodrębnione zostaną lokale mieszkalne będące przedmiotem sprzedaży, a w konsekwencji nie będzie stanowiła źródła przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nie można jednakże utożsamiać - jak to czyni Wnioskodawczyni - przewidzianego tym przepisem wyłączenia ze źródła przychodów ze zwolnieniem podatkowym.

Należy przy tym zastrzec, iż przy wydawaniu niniejszej interpretacji tutejszy organ dokonał wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku.

Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.