ITPB2/415-508/10/ENB

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 12 maja 2010 r. (data wpływu 21 maja 2010 r.) uzupełnionym pismem z dnia 16 sierpnia 2010 r. (data wpływu 20 sierpnia 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodów uzyskiwanych przez sędziów sportowych i osoby obsługujące zawody sportowe - jest nieprawidłowe.

W dniu 21 maja 2010 r. został złożony ww. wniosek uzupełniony pismem z dnia 16 sierpnia 2010 r. (data wpływu 20 sierpnia 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodów uzyskiwanych przez sędziów sportowych i osoby obsługujące zawody sportowe.

We wniosku i jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca zajmuje się między innymi organizacją zawodów sportowych dla dzieci i młodzieży szkolnej. Jako gospodarz zawodów sportowych wypłaca ekwiwalenty sędziowskie oraz należności wynikające z umów - zleceń dla osób obsługujących zawody. Ekwiwalenty sędziowskie są wypłacane wyłącznie na podstawie "List wypłat ekwiwalentów sędziowskich na zawodach". Za każdy dzień sporządzana jest odrębna lista wypłat. Ekwiwalenty sędziowskie wypłacane są za odbyte zawody bezpośrednio po ich zakończeniu. Zgodnie z Kalendarzem Imprez Sportowych zawody w różnych dyscyplinach są organizowane średnio 5 razy w miesiącu. Z osobami, które świadczą usługę sędziowską nie są podpisywane inne umowy. Natomiast z osobami obsługującymi zawody, tj. sprawującymi opiekę medyczną i zajmującymi się obsługą techniczną zawodów zawierane są umowy, przeważnie jednodniowe. Z tymi osobami nie ma możliwości zawarcia umowy - zlecenia na cały miesiąc, gdyż są to osoby pracujące i nie zawsze dysponują wolnym czasem. Niektóre osoby zatrudniane są kilka razy w miesiącu. Wynagrodzenia sędziów i pozostałych osób obsługujących zawody nie przekraczają niekiedy kwoty 200 zł brutto miesięcznie (po zsumowaniu wszystkich przychodów z całego miesiąca), wówczas naliczany i pobierany jest podatek zryczałtowany w wysokości 18%. W sytuacji, gdy wynagrodzenie sędziego lub osoby obsługującej zawody przekracza w miesiącu 200 zł brutto po zsumowaniu wszystkich przychodów z miesiąca (co ustalane jest z każdą osobą na początku miesiąca) naliczany i pobierany jest podatek dochodowy, po odliczeniu kosztów uzyskania przychodu określonych w art. 22 ust. 9 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Osoby obsługujące zawody nie są pracownikami Wnioskodawcy oraz wykonują usługi z tego samego tytułu.

Wobec powyższego zadano następujące pytanie.

Czy od ekwiwalentów sędziowskich oraz umów zleceń do 200 zł należy naliczać i pobierać podatek zryczałtowany.

Zdaniem Wnioskodawcy, postępowanie opisane we wniosku jest prawidłowe i zgodne z art. 30 ust. 1 pkt 5a, ust. 3 oraz art. 41 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z ogólną zasadą sformułowaną w art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W art. 10 ust. 1 pkt 2 powołanej ustawy została określona jako odrębne źródło przychodów działalność wykonywana osobiście.

Do tej kategorii przychodów, stosownie do treści art. 13 pkt 2 ww. ustawy, należą przychody z osobiście wykonywanej działalności artystycznej, literackiej, naukowej, trenerskiej, oświatowej i publicystycznej, w tym z tytułu udziału w konkursach z dziedziny nauki, kultury i sztuki oraz dziennikarstwa, jak również przychody z uprawiania sportu, stypendia sportowe przyznawane na podstawie odrębnych przepisów oraz przychody sędziów z tytułu prowadzenia zawodów sportowych.

W myśl natomiast art. 13 pkt 8 powołanej ustawy za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się m.in. przychody osób z tytułu wykonywania usług, na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło, uzyskiwane wyłącznie od:

* z wyjątkiem przychodów uzyskanych na podstawie umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej oraz przychodów, o których mowa w pkt 9.

Zakwalifikowanie przychodów do działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 13 pkt 2 i pkt 8 ww. ustawy powoduje, iż na płatnikach dokonujących wypłat z powyższego tytułu ciąży obowiązek określony w art. 41 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W myśl tego przepisu, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, osobom określonym w art. 3 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b, najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. Zaliczkę od dochodów, o których mowa w ust. 1, obliczoną w sposób określony w tym przepisie zmniejsza się o kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne, o której mowa w art. 27b, pobranej ze środków podatnika przez płatnika, o którym mowa w ust. 1 (art. 41 ust. 1a ww. ustawy).

Zgodnie z art. 22 ust. 9 pkt 4 ww. ustawy koszty uzyskania niektórych przychodów z tytułów określonych w art. 13 pkt 2, 4, 6 i 8 określa się w wysokości 20% uzyskanego przychodu, z tym że koszty te oblicza się od przychodu pomniejszonego o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe oraz na ubezpieczenie chorobowe, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b, których podstawę wymiaru stanowi ten przychód.

Jednakże, w stanie prawnym obowiązującym od 1 stycznia 2009 r., ustawodawca ukonstytuował w art. 30 ust. 1 pkt 5a ww. ustawy odmienne zasady opodatkowania dla przychodów z działalności wykonywanej osobiście spełniających określone warunki. Zgodnie z tym przepisem od dochodów (przychodów) z tytułu, o którym mowa w art. 13 pkt 2 lub 5-9, jeżeli suma należności określonych w umowie lub w umowach zawartych z osobą niebędącą pracownikiem płatnika z tego samego tytułu nie przekracza miesięcznie od tego samego płatnika kwoty 200 zł pobiera się zryczałtowany podatek dochodowy w wysokości 18% przychodu. Zryczałtowany podatek od przychodów wymienionych wyżej pobierany jest bez pomniejszania tych przychodów o koszty ich uzyskania (art. 30 ust. 3 ustawy). Dodatkowo, przychody te nie łączą się z dochodami podlegającymi opodatkowaniu według skali podatkowej, co wynika z art. 30 ust. 8 ustawy. Z kolei, przepis art. 41 ust. 4 ustawy obliguje płatnika do poboru zryczałtowanego podatku dochodowego od dokonywanych wypłat (świadczeń) lub stawianych do dyspozycji podatnika pieniędzy lub wartości pieniężnych z ww. tytułu. Płatnik przekazuje kwoty zryczałtowanego podatku dochodowego w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano podatek na rachunek urzędu skarbowego właściwego ze względu na siedzibę, miejsce prowadzenia działalności lub miejsce zamieszkania płatnika (art. 42 ust. 1 ustawy). Dodatkowo, płatnik do końca stycznia roku następującego po roku podatkowym przesyła deklarację roczną o zryczałtowanym podatku dochodowym do urzędu skarbowego właściwego ze względu na siedzibę, miejsce prowadzenia działalności lub miejsce zamieszkania płatnika, co bezpośrednio wynika z art. 42 ust. 1a ustawy.

W opisie stanu faktycznego wskazano, iż ekwiwalenty sędziowskie są wypłacane wyłącznie na podstawie "List wypłat ekwiwalentów sędziowskich na zawodach", natomiast z osobami obsługującymi zawody zawierane są umowy cywilnoprawne, przeważnie jednodniowe. Ekwiwalenty sędziowskie są wypłacane za przeprowadzone ("odbyte") zawody (organizowane średnio pięć razy w miesiącu) bezpośrednio po ich zakończeniu.

Analiza normy wyrażonej w art. 30 ust. 1 pkt 5a ustawy wykazuje, że opodatkowanie zryczałtowanym podatkiem dochodowym ma miejsce gdy:

* suma należności określona w umowie lub umowach z tego samego tytułu nie przekracza miesięcznie od tego samego płatnika kwoty 200 zł oraz,

* umowa lub umowy zawarte są z osobą niebędącą pracownikiem płatnika.

Mając na uwadze powołane wyżej przepisy, stwierdzić należy, iż uregulowania zawarte w art. 30 ust. 1 pkt 5a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych będą mieć zastosowanie wyłącznie w sytuacji, gdy zostaną spełnione łącznie wszystkie przesłanki przewidziane tym przepisem.

Zatem uznać należy, że przepis dotyczący opodatkowania zryczałtowanego mógłby mieć zastosowanie do należności otrzymywanych przez sędziów jak i wynagrodzeń otrzymywanych przez osoby obsługujące zawody z tytułu umowy zlecenia, w sytuacji gdy zostałaby określona kwota należności przysługujących miesięcznie z tych tytułów.

W kontekście przedstawionego we wniosku stanu faktycznego oraz dokonanej powyżej analizy przepisów prawa podatkowego stwierdzić należy, że w przedmiotowej sprawie nie zostały określone kwoty miesięcznych należności, tj. kwoty należności jakie przysługują za dany miesiąc, ale występuje należność, jako zapłata za zlecenie bądź wykonanie określonego zadania, świadczenia w określonym terminie, i w związku z tym przepis art. 30 ust. 1 pkt 5a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie ma w tym przypadku zastosowania. Przy tym nie ma znaczenia, że kwota brutto należna osobom wskazanym we wniosku z tego samego tytułu faktycznie nie przekroczy kwoty 200 zł miesięcznie.

Zatem Wnioskodawca, jako płatnik podatku dochodowego winien od tych należności odprowadzić podatek dochodowy od osób fizycznych na zasadach ogólnych, tj. według 18% stawki podatku dochodowego z uwzględnieniem 20% kosztów uzyskania przychodu, nawet w sytuacji, gdy ostatecznie wypłacona kwota z tytułów wskazanych we wniosku nie przekroczy bądź wyniesie 200 zł.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.