ITPB2/415-49/14/MN

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 17 stycznia 2014 r. (data wpływu 20 stycznia 2014 r.) uzupełnionym w dniu 3 kwietnia 2014 r. o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zastosowania zwolnienia przedmiotowego - jest prawidłowe.

W dniu 20 stycznia 2014 r. został złożony ww. wniosek uzupełniony w dniu 3 kwietnia 2014 r. o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zastosowania zwolnienia przedmiotowego.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W dniu 16 marca 2011 r. Wnioskodawca sprzedał nieruchomość, mieszkanie w T., za kwotę 310 000 zł. Mieszkanie to zostało nabyte w lutym 2008 r. przez żonę, matkę i ojca Wnioskodawcy. W dniu 7 marca 2011 r. Wnioskodawca otrzymał je od nich w darowiźnie.

W dniu 13 kwietnia 2011 r. u notariusza został podpisany akt notarialny pomiędzy Wnioskodawcą a firmą, która zobowiązana była do wybudowania i sprzedaży mieszkania. W tym akcie notarialnym Wnioskodawca zobowiązał się do zakupu wyżej wymienionego mieszkania oraz zapłaty do dnia 20 kwietnia 2011 r. kwoty 200 000 zł. Ostateczny akt notarialny potwierdzający zakup i nabycie własności tego mieszkania został podpisany w dniu 13 sierpnia 2012 r. Wnioskodawca wpłacił resztę pieniędzy za mieszkania tzn. łączna kwota za mieszkanie wyniosła 246 175 zł i koszt aktów notarialnych 3 228 zł 12 gr.

Na remont mieszkania Wnioskodawca wydał 12 453 zł 05 gr. Wydatki poniesione na remont mieszkania tzn. zakup materiałów remontowo-budowalnych zostały poczynione po podpisaniu umowy przedwstępnej udokumentowanej aktem notarialnym z dnia 13 kwietnia 2011 r. a ostatecznym aktem notarialnym potwierdzającym nabycie ww. mieszkania z dnia 13 sierpnia 2012 r. Wnioskodawca posiada faktury i może udowodnić, że materiały były zakupione na konkretny cel mieszkaniowy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy wydatkowanie środków uzyskanych ze sprzedaży lokalu mieszkalnego na zakup materiałów remontowo-budowlanych można uznać za wydatki na własne cele mieszkaniowe, w myśl art. 21 ust. 1 pkt 13I.

Wnioskodawca uważa, że wydatki te tzn. zakup materiałów remontowo-budowlanych może zaliczyć do wydatków na cele mieszkaniowe. Posiada faktury, którymi może udowodnić, że materiały remontowo-budowlane były zakupione na konkretny cel mieszkaniowy, tzn. na remont zakupionego mieszkania.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1992 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

* jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

W świetle powyższego, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości lub ww. praw majątkowych następuje przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie i nie zostaje dokonane w wykonaniu działalności gospodarczej stanowi źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że w dniu 16 marca 2011 r. Wnioskodawca sprzedał nieruchomość, mieszkanie w T., za kwotę 310 000 zł. Mieszkanie to zostało nabyte w lutym 2008 r. przez żonę, matkę i ojca Wnioskodawcy. W dniu 7 marca 2011 r. Wnioskodawca otrzymał je od nich w darowiźnie.

W dniu 13 kwietnia 2011 r. u notariusza został podpisany akt notarialny pomiędzy Wnioskodawcą a firmą, która zobowiązana była do wybudowania i sprzedaży mieszkania. W tym akcie notarialnym Wnioskodawca zobowiązał się do zakupy wyżej wymienionego mieszkania oraz zapłaty do dnia 20 kwietnia 2011 r. kwoty 200 000 zł. Ostateczny akt notarialny potwierdzający zakup i nabycie własności tego mieszkania został podpisany w dniu 13 sierpnia 2012 r. Wnioskodawca wpłacił resztę pieniędzy za mieszkania tzn. łączna kwota za mieszkanie wyniosła 246 175 zł i koszt aktów notarialnych 3 228 zł 12 gr.

Na remont mieszkania Wnioskodawca wydał 12 453 zł 05 gr. Wydatki poniesione na remont mieszkania tzn. zakup materiałów remontowo-budowalnych zostały poczynione po podpisaniu umowy przedwstępnej udokumentowanej aktem notarialnym z dnia 13 kwietnia 2011 r. a ostatecznym aktem notarialnym potwierdzającym nabycie ww. mieszkania z dnia 13 sierpnia 2012 r. Wnioskodawca posiada faktury i może udowodnić, że materiały były zakupione na konkretny cel mieszkaniowy.

Przenosząc zatem powyższe uregulowania prawne na grunt niniejszej sprawy stwierdzić należy, że odpłatne zbycie nieruchomości nabytej przez Wnioskodawcę w 2011 r. nastąpiło przed upływem pięcioletniego okresu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, więc stanowi źródło przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

W myśl art. 30e ust. 1 ww. ustawy od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

Stosownie do art. 30e ust. 2 cytowanej ustawy podstawą obliczenia podatku, o której mowa w ust. 1, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

Zgodnie z art. 19 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej. Przepis art. 14 ust. 1 zdanie drugie stosuje się odpowiednio.

Artykuł 19 ust. 3 ww. ustawy stanowi, że wartość rynkową, o której mowa w ust. 1, rzeczy lub praw majątkowych określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca odpłatnego zbycia. Jeżeli wartość wyrażona w cenie określonej w umowie odpłatnego zbycia znacznie odbiega od wartości rynkowej nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej wezwie strony umowy do zmiany tej wartości lub wskazania przyczyn uzasadniających podanie ceny znacznie odbiegającej od wartości rynkowej. W razie nieudzielenia odpowiedzi, niedokonania zmiany wartości lub niewskazania przyczyn, które uzasadniają podanie ceny znacznie odbiegającej od wartości rynkowej, organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej określi wartość z uwzględnieniem opinii biegłego lub biegłych. Jeżeli wartość ustalona w ten sposób odbiega co najmniej o 33% od wartości wyrażonej w cenie, koszty opinii biegłego lub biegłych ponosi zbywający (art. 19 ust. 4 analizowanej ustawy).

Stosownie do przepisu art. 22 ust. 6d ww. ustawy za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c, nabytych w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób, uważa się udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania oraz kwotę zapłaconego podatku od spadków i darowizn w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub prawa przyjęta do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych przyjętej do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn.

Wysokość nakładów, o których mowa w ust. 6c i 6d, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych (art. 22 ust. 6e ww. ustawy).

Stosownie do art. 30e ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, wykazać:

Dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c nie łączy się z dochodami (przychodami) z innych źródeł (art. 30e ust. 5 ww. ustawy).

Natomiast zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 131 cytowanej ustawy wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.

Cele mieszkaniowe, których sfinansowanie przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych uprawnia do skorzystania ze zwolnienia z opodatkowania, wymienione zostały w art. 21 ust. 25 cytowanej ustawy.

Stosownie do art. 21 ust. 25 pkt 1 ww. ustawy, za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się wydatki poniesione na:

* położonych w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej;

Przez własny budynek, lokal lub pomieszczenie, o których mowa w ust. 25 pkt 1 lit. d i e, rozumie się budynek, lokal lub pomieszczenie stanowiące własność lub współwłasność podatnika lub do którego podatnikowi przysługuje spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udział w takich prawach (art. 21 ust. 26 ww. ustawy).

W przypadku ponoszenia wydatków na cele mieszkaniowe w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej, zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 131, stosuje się pod warunkiem istnienia podstawy prawnej wynikającej z umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania lub innych ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, do uzyskania przez organ podatkowy informacji podatkowych od organu podatkowego państwa, na którego terytorium podatnik ponosi wydatki na cele mieszkaniowe (art. 21 ust. 27 ww. ustawy)

Stosownie do art. 21 ust. 28 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za wydatki, o których mowa w ust. 25, nie uważa się wydatków poniesionych na:

* przeznaczonych na cele rekreacyjne.

Analiza zacytowanych przepisów prawa prowadzi do wniosku, że okolicznością uprawniającą do skorzystania ze zwolnienia uregulowanego w art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy jest fakt wydatkowania przez podatnika przychodu uzyskanego ze sprzedaży nieruchomości na określone cele mieszkaniowe, które obejmują m.in. wymienione w art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wydatki na budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub remont własnego budynku mieszkalnego, jego części lub własnego lokalu mieszkalnego.

Należy zatem przyjąć, że o ile podatnik posiada tytuł prawny do dysponowania lokalem (np. na podstawie umowy przedwstępnej), to wydatki na zakup materiałów remontowo-budowlanych na wykonanie prac remontowych poczynione przez niego w czasie, kiedy jeszcze nie był właścicielem przedmiotowej nieruchomości, będą służyły realizacji jego własnych celów mieszkaniowych. Warunkiem koniecznym dla uznania prawa do ulgi, o której mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy będzie jednak późniejsze, we wskazanym ustawowo terminie, przeniesienie własności lokalu mieszkalnego, w którym przeprowadzono remont z wykorzystaniem zakupionych materiałów remontowo-budowlanych.

Mając na względzie przedstawiony we wniosku stan faktyczny stwierdzić należy, że wydatkowanie środków uzyskanych ze sprzedaży lokalu mieszkalnego nabytego w drodze darowizny w 2011 r. na zakup materiałów remontowo-budowlanych w celu wykonania remontu w zakupionym lokalu mieszkalnym przed zawarciem umowy przenoszącej własność tego lokalu, stanowi realizację własnego celu mieszkaniowego, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż własność tego lokalu została przeniesiona przed upływem wymaganego przepisami prawa terminu

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.