ITPB2/415-47/09/MK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 21 stycznia 2009 r. (data wpływu 22 stycznia 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodu ze sprzedaży nieruchomości - jest prawidłowe.

W dniu 22 stycznia 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodu ze sprzedaży nieruchomości.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W dniu 24 listopada 2008 r. sprzedała Pani na rzecz osób trzecich działkę gruntu o powierzchni 0.29.00 ha. Uprzednio decyzją z dnia 16 kwietnia 2007 r. starosta powiatowy przyznał Pani nieodpłatnie własność tej działki. Wcześniej działka ta wchodziła w skład gospodarstwa rolnego o powierzchni całkowitej 7.40.00 ha, które przekazała Pani na własność Skarbu Państwa na podstawie decyzji Naczelnika Gminy z dnia 10 kwietnia 1981 r. Wówczas pozostawiła Pani sobie własność budynków i działki siedliskowej oraz prawo do bezpłatnego dożywotniego użytkowania części swojego dotychczasowego gospodarstwa rolnego, tj. ww. działki.

W dniu 20 grudnia 1990 r. weszła w życie ustawa o ubezpieczeniu społecznym rolników indywidualnych, która w art. 118 przyznała prawa do własności dotychczas użytkowanych działek tym rolnikom, którzy przekazali swoje gospodarstwa rolne na własność Skarbu Państwa. Wystąpiła Pani o potwierdzenie swoich praw do starosty powiatowego, czego rezultatem było wydanie wyżej wspomnianej decyzji o nieodpłatnym przekazaniu na jej własność działki.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Pani zdaniem, otrzymanie przez nią (jako poprzedniego właściciela gospodarstwa rolnego) na podstawie art. 118 ustawy o ubezpieczeniu rolników indywidualnych, potwierdzenia nabycia własności działki gruntu (oddanej jej wcześniej w dożywotnie użytkowanie) nie jest tożsame z nabyciem nieruchomości, o którym mowa w treści przepisu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Decyzja starosty powiatowego wydana w dniu 16 kwietnia 2007 r. o nieodpłatnym przyznaniu Pani działki o powierzchni 0.29.00 ha jest decyzją o ewidentnym charakterze deklaratoryjnym. W 1981 r. przekazała Pani gospodarstwo rolne o powierzchni 7.40.00 ha na rzecz Skarbu Państwa, pozostawiając sobie działkę siedliskową wraz budynkami oraz działkę do bezpłatnego dożywotniego użytkowania.

Zmienione w 1990 r. przepisy ustawy z dnia 20 grudnia 1990 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników indywidualnych w art. 118 ust. 1, 3 i 4, zagwarantowały byłym właścicielom gospodarstw rolnych, którzy przekazali gospodarstwa na własność Skarbu Państwa, prawo do nieodpłatnego przyznania własności działki pozostawionej sobie wcześniej do dożywotniego użytkowania. Decyzję w tej kwestii pozostawiono rolnikom - dotychczasowym właścicielom gospodarstw rolnych. A zatem przynajmniej od 20 grudnia 1990 r., tj. od daty wejścia w życie art. 118 ustawy o ubezpieczeniu społecznym rolników, nabyła Pani prawa do własności przedmiotowej działki z mocy samej ustawy. Decyzja starosty jest jedynie decyzją potwierdzającą Pani prawo własności przysługujące z mocy przepisu prawnego. Z tych też powodów, sprzedając przedmiotową działkę w 2008 r., nie powinna Pani podlegać rygorowi określonemu w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż nabycie własności działki mogło zostać potwierdzone decyzją starosty w każdym czasie, poczynając od 20 grudnia 1990 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego Pani stanowisko w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Analizując stan prawny wspomnianej we wniosku nieruchomości gruntowej należy odwołać się do zapisów ustawy z dnia 20 grudnia 1990 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników (tekst jedn.: Dz. U. z 2008 r. Nr 50, poz. 291 z późn. zm.), gdzie w art. 118 ust. 1 ustawodawca przyjął, iż osobie, której przysługuje prawo użytkowania działki gruntu z tytułu przekazania gospodarstwa rolnego Państwu, w myśl dotychczasowych przepisów, na jej wniosek przyznaje się nieodpłatnie własność tej działki. Owo przyznanie prawa własności odbywa się w drodze decyzji wydanej przez właściwego starostę (art. 118 ust. 4 ustawy).

W orzecznictwie zwraca się uwagę, że decyzje wydane na podstawie art. 118 ust. 1 w związku z ust. 4 ustawy mają charakter deklaratoryjny, natomiast uprawnienie do nabycia nieruchomości wynika wprost ze wskazanych przepisów ustawy - por. wyrok NSA w Warszawie z dnia 26 marca 1992 r. (LEX nr 26077), wyrok WSA w Gorzowie Wielkopolskim z dnia 6 listopada 2008 r. sygn. akt II SA/Go 492/08 (publik. Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych - http://orzeczenia.nsa.gov.pl/doc/989BDC4046)

Zatem przyznanie prawa własności działki następuje z mocy samego prawa, a warunkiem jest złożenie wniosku przez osobę uprawnioną, które pociąga za sobą skutek w postaci wydania decyzji o przyznaniu prawa do nieruchomości, przy czym ustawa nie zakreśla żadnej granicy czasowej realizacji omawianego uprawnienia, z wnioskiem takim uprawniony wystąpić może w każdym czasie. Jednocześnie nie złożenie wniosku przez osobę uprawnioną nie oznacza, iż zrzekła się ona prawa do danej nieruchomości.

Reasumując, przyznanie prawa własności działki w trybie art. 118 ust. 1 cytowanej ustawy stanowi de iure przekształcenie dotychczasowego prawa użytkowania w prawo własności, czyli zmianę formy prawnej władania nieruchomością.

Na gruncie przepisów podatkowych w myśl art. 9 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku. Zgodnie z dyspozycją art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) ustawy, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie:

* jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

W przedstawionym opisie stanu faktycznego przekazała Pani na własność Skarbu Państwa gospodarstwo rolne o powierzchni całkowitej 7.40.00 ha, co zostało stwierdzone w decyzji Naczelnika Gminy z dnia 10 kwietnia 1981 r. Jednocześnie korzystając z przysługującego jej uprawnienia, pozostawiła Pani sobie własność budynków i działki siedliskowej oraz prawo do bezpłatnego dożywotniego użytkowania części swojego dotychczasowego gospodarstwa rolnego, tj. działki.

Następnie - na skutek Pani wniosku - starosta powiatowy decyzją z dnia 16 kwietnia 2007 r. przyznał jej nieodpłatnie własność wspomnianej działki, do czego uprawniał przepis art. 118 ust. 1 ustawy o ubezpieczeniu społecznym rolników. W dniu 24 listopada 2008 r. sprzedała Pani wspomnianą działkę gruntu na rzecz osób trzecich.

Konkludując, przyznanie prawa własności działki w drodze decyzji z dnia 16 kwietnia 2007 r., wydanej na podstawie art. 118 ust. 1 ustawy o ubezpieczeniu społecznym rolników, nie stanowi nabycia w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wobec tego zbycie opisanego we wniosku gruntu nie stanowi również źródła przychodu określonego w przepisie art. 10 ust. 1 pkt 8 cytowanej ustawy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.