ITPB2/415-458/09/IB

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 7 maja 2009 r. (data wpływu 11 maja 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości - jest prawidłowe.

W dniu 11 maja 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości.

Wezwaniem z dnia 10 czerwca 2009 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy zwrócił się do Pana o uzupełnienie wniosku w zakresie wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego.

Pismem z dnia 19 czerwca 2009 r. (data wpływu 22 czerwca 2009 r.) uzupełniono wniosek w ww. zakresie.

W przedmiotowym wniosku oraz uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny.

W latach 1993-1996 podatnik prowadzący działalność gospodarczą nie związaną z obrotem nieruchomościami uzyskał drogą zamiany oraz zakupił do majątku osobistego wraz z żoną około 53 ha gruntów rolnych i leśnych w celu budowy węzła hydrotechnicznego na rzece Wierzycy w Nowej Wsi Rzecznej oraz zwiększenia produkcji energii elektrycznej w drugiej - nowej elektrowni wodnej. W 1997 r. Urząd Wojewódzki wydał decyzję o pozwoleniu na budowę węzła hydrotechnicznego na ww. gruntach w oparciu o warunki zabudowy i zagospodarowania terenu wydane przez Urząd Gminy i Miasta, w których stwierdzono, iż projektowana inwestycja jest zgodna z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego. Jednocześnie, Regionalna Dyrekcja Lasów Państwowych oraz Urząd Gminy wydał decyzje zezwalające na wyłączenie z produkcji ok. 20 ha gruntów rolnych i leśnych przeznaczonych do budowy węzła hydrotechnicznego. Wyłączenie z produkcji gruntów rolnych i leśnych nastąpi po zakończeniu budowy, napełnieniu zbiornika wodą oraz geodezyjnym określeniu zajętej powierzchni.

Do 2008 r. zgodnie z projektami i uzyskanymi pozwoleniami wykonano część robót w zakresie węzła hydrotechnicznego oraz stacji transformatorowej. Grunty rolne i leśne, budowla hydrotechniczna oraz stacja transformatorowa nie zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych. Podatnik wraz z żoną sprzedał grunty rolne i leśne oraz stację transformatorową na podstawie aktu notarialnego. W celu naliczenia podatku od towarów i usług zgodnie z interpretacją indywidualną nr ITPP1/443-103/09/AT z dnia 8 kwietnia 2009 r. podatnik wystawił fakturę VAT za grunty rolne i leśne oraz stację transformatorową. Sprzedaż gruntów rolnych i leśnych nie nastąpiła w ramach prowadzonej działalności, gdyż nie zostały one nabyte w celu wprowadzenia ich do dalszego obrotu (zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Od momentu zakupu grunty te były wykorzystywane jedynie do budowy stacji transformatorowej i węzła hydrotechnicznego. Na ww. gruntach nie była prowadzona pozarolnicza działalność gospodarcza, gdyż nie ukończono budowy węzła hydrotechnicznego i stacji transformatorowej, nie uruchomiono produkcji i sprzedaży energii elektrycznej.

Przedmiotem działalności w okresie od 1975 r. do 2000 r. było ślusarstwo, stolarstwo, tapicerstwo, roboty ziemne, produkcja wyrobów metalowych, elementów drewnianych, handel wyrobami metalowymi. Od 2001 r. przedmiotem prowadzonej działalności są roboty ziemne, handel wyrobami metalowymi. Ponadto, od 1994 r. przedmiotem działalności była i jest do dnia dzisiejszego produkcja energii elektrycznej w małej elektrowni wodnej na rzece w N. Przedmiotem działalności nie był i nie jest obrót nieruchomościami. Budowa stacji transformatorowej i węzła hydrotechnicznego miała służyć celom prowadzonej działalności gospodarczej, byłaby związana z obecnie prowadzoną działalnością. Inwestycja ta miała umożliwić uruchomienie drugiej elektrowni wodnej w celu zwiększenia ilości produkowanej od 1994 r. energii elektrycznej. W celu sprzedaży energii elektrycznej wybudował Pan linię energetyczną łączącą stację transformatorową z siecią zakładu energetycznego. Z firmą tą zawarta została przedwstępna umowa sprzedaży energii elektrycznej.

Sprzedaż przedmiotowych gruntów nastąpiła na podstawie aktu notarialnego i faktury VAT w dniu 14 kwietnia 2009 r.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy sprzedaż gruntów rolnych i leśnych podlega zwolnieniu z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Zdaniem Wnioskodawcy przychód uzyskany ze sprzedaży gruntów będzie podlegał zwolnieniu z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych, gdyż upłynął pięcioletni termin warunkujący zwolnienie przedmiotowe, grunty nie zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych, odpłatne zbycie nieruchomości nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej, gdyż nie zostały one nabyte w celu wprowadzenia ich do dalszego obrotu. Sprzedaż ww. gruntów nie spowoduje zmiany ich przeznaczenia, gdyż nowy właściciel nabył je również w celu budowy węzła hydrotechnicznego na rzece Wierzycy w Nowej Wsi Rzecznej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

W myśl art. 10 ust. 2 pkt 3 powołanej ustawy przepisów ust. 1 pkt 8 nie stosuje się do odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, z zastrzeżeniem ust. 3, nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat.

Stosownie do 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy źródłem przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

W świetle art. 14 ust. 1 ww. ustawy za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

Przepis art. 14 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy stanowi, iż przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej składników majątku będących:

Na podstawie art. 14 ust. 2c ww. ustawy do przychodów, o których mowa w ust. 2 pkt 1, nie zalicza się przychodów z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej: budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie.

W świetle powyższego, przepis art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy wskazuje na niektóre rodzaje przychodów zaliczanych również do przychodów z działalności gospodarczej. W ten sposób przychód z działalności gospodarczej, o którym mowa w art. 14 ust. 1 ustawy, stanowią m.in. przychody z odpłatnego zbycia składników majątku wykorzystywanych w działalności gospodarczej, nie wprowadzonych do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych (z wyjątkiem nieruchomości mieszkalnych). W przypadku natomiast wycofania takiego składnika majątku z działalności gospodarczej, przychód z tytułu jego zbycia będzie powstawał także w sześcioletnim okresie po wycofaniu tego składnika - stosownie do art. 10 ust. 2 pkt 3 ustawy.

Wbrew twierdzeniu Wnioskodawcy - sprzedaż nieruchomości powoduje zatem powstanie przychodu z pozarolniczej działalności gospodarczej nie tylko w sytuacji, gdy przedmiotem działalności gospodarczej jest obrót nieruchomościami i podatnik nabył te nieruchomości w celu dalszej ich odsprzedaży.

W stanie faktycznym przedstawionym we wniosku oraz jego uzupełnieniu grunty o powierzchni 53 ha zostały zakupione przez Wnioskodawcę wraz z żoną do majątku wspólnego w latach 1993-1996 z zamiarem prowadzenia na nich działalności gospodarczej.

Od momentu zakupu grunty te były wykorzystywane jedynie do budowy stacji transformatorowej i węzła hydrotechnicznego. Na ww. gruntach nie była prowadzona pozarolnicza działalność gospodarcza, gdyż nie ukończono budowy węzła hydrotechnicznego i stacji transformatorowej, nie uruchomiono produkcji i sprzedaży energii elektrycznej. Grunty te nie zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych.

Uwzględniając powyższe należy stwierdzić, iż w sytuacji gdy przedmiotowe grunty nie były wykorzystywane na potrzeby działalności gospodarczej oraz wydatki związane z ich nabyciem, a następnie budową węzła hydrotechnicznego i stacji transformatorowej nie były zaliczane do kosztów uzyskania przychodów z tej działalności, ich sprzedaż nie stanowi przychodu z działalności gospodarczej.

Zważywszy natomiast, iż sprzedaż tych gruntów została dokonana w 2009 r. tj. po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło ich nabycie, nie stanowi ona źródła przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Podkreślić jednak przy tym należy, że w kontekście zadanego przez Wnioskodawcę pytania oceniono jedynie elementy stanu faktycznego przedstawione we wniosku. Natomiast w toku postępowania podatkowego organy podatkowe kierując się zasadą dochodzenia do prawdy materialnej, podejmują wszelkie niezbędne działania w celu dokładnego wyjaśnienia stanu faktycznego oraz załatwienia sprawy. Podstawowym narzędziem realizacji tej zasady jest bowiem postępowanie dowodowe, które nie jest prowadzone w ramach postępowania w sprawie wydania interpretacji indywidualnej. Stąd ustalenie prawdy obiektywnej (materialnej) nie jest tu możliwe w sposób ścisły, jak można tego wymagać na gruncie postępowania podatkowego.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej - powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.