ITPB2/415-40/14/BK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 8 grudnia 2013 r. (data wpływu 13 stycznia 2014 r.) uzupełnionym pismem z dnia 29 marca 2014 r. (data wpływu 1 kwietnia 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości doliczenia dochodu pełnoletniego, niepełnosprawnego dziecka do dochodów rodzica - jest nieprawidłowe.

W dniu 13 stycznia 2014 r. został złożony ww. wniosek uzupełniony pismem z dnia 29 marca 2014 r. o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości doliczenia dochodu pełnoletniego, niepełnosprawnego dziecka do dochodów rodzica.

We wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawczyni jest wdową samotnie wychowującą syna urodzonego 4 lipca 1981 r. Wnioskodawczyni pobiera niewielką emeryturę, natomiast syn otrzymuje rentę rodzinną po zmarłym ojcu oraz rentę socjalną. Syn jest osobą niepełnosprawną (zespół Downa) od urodzenia. Ze względu na niedorozwój umysłowy jest ubezwłasnowolniony. W roku 2007 syn ukończył 25 lat. W związku z powyższym Wnioskodawczyni zwróciła się z zapytaniem do Biura Krajowej Informacji Podatkowej - w jaki sposób ma rozliczać się z podatku dochodowego. Uzyskała informację, że nadal jest osobą samotnie wychowującą syna, a jego dochody powinna traktować na równi z dochodami małoletnich dzieci. Po konsultacji z KIP do swoich dochodów doliczała dochody syna, obliczała podwójny podatek i dokonywała odliczenia ulgi z tytułu wychowywania dziecka. Tak było każdego roku. Dopiero teraz - jak podaje Wnioskodawczyni - Urząd Skarbowy, kontrolując rozliczenia podatkowe zakwestionował dokonany sposób rozliczenia dochodów, z uwagi na to, że syn jest pełnoletni.

Wnioskodawczyni nadmienia, że renta syna otrzymywana z Zakładu Ubezpieczeń Społecznych jest adresowana na "Jej imię i nazwisko - opiekun - kurator - upoważniony" z dopiskiem, że uprawniony do renty jest syn.

Ponieważ - jak wskazuje - z Jej emerytury zaliczki na podatek dochodowy za lata 2007-2012 wyniosły łącznie 2 287 zł nie było z czego odliczyć ulgi na wychowanie dziecka, dopiero po dodaniu podatku syna mogła odliczać ww. ulgę. Po kontroli okazało się, że ma zwrócić do Urzędu Skarbowego kwotę 5 363 zł.

Końcowo Wnioskodawczyni podała, że rocznego obliczenia Jej podatku, jak i podatku Jej syna dokonuje organ rentowy w PIT-40A.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy dokonując rozliczenia za 2013 rok i za lata następne powinna Wnioskodawczyni - jako "opiekun - kurator - upoważniony" doliczać dochody pełnoletniego, ubezwłasnowolnionego syna do swoich dochodów.

Zdaniem Wnioskodawczyni, dokonując rozliczenia za 2013 rok i lata następne jako osoba samotnie wychowująca dziecko powinna doliczać dochody syna do swoich dochodów. Uważa, że syn jako osoba ubezwłasnowolniona, nie posiadająca zdolności do czynności prawnej winien być traktowany na równi z małoletnim dzieckiem.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

W myśl art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Zgodnie z treścią art. 6 ust. 4 ww. ustawy od dochodów rodzica lub opiekuna prawnego, podlegającego obowiązkowi podatkowemu, o którym mowa w art. 3 ust. 1, będącego panną, kawalerem, wdową, wdowcem, rozwódką, rozwodnikiem albo osobą, w stosunku do której orzeczono separację w rozumieniu odrębnych przepisów, lub osobą pozostającą w związku małżeńskim, jeżeli jej małżonek został pozbawiony praw rodzicielskich lub odbywa karę pozbawienia wolności, jeżeli ten rodzic lub opiekun w roku podatkowym samotnie wychowuje dzieci:

* podatek może być określony, z zastrzeżeniem ust. 8, na wniosek wyrażony w rocznym zeznaniu podatkowym, w podwójnej wysokości podatku obliczonego od połowy dochodów osoby samotnie wychowującej dzieci, z uwzględnieniem art. 7, z tym że do sumy tych dochodów nie wlicza się dochodów (przychodów) opodatkowanych w sposób zryczałtowany na zasadach określonych w tej ustawie.

Stosownie do art. 6 ust. 8 powołanej ustawy, sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 2 i 4, nie ma zastosowania w sytuacji, gdy chociażby do jednego z małżonków, osoby samotnie wychowującej dzieci lub do jej dziecka mają zastosowanie przepisy art. 30c, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym lub ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym.

Zasada określona w ust. 8 nie dotyczy osób, o których mowa w art. 1 pkt 2 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym niekorzystających jednocześnie z opodatkowania przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej lub z działów specjalnych produkcji rolnej na zasadach określonych w art. 30c albo w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym, albo w ustawie z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym (art. 6 ust. 9 ustawy).

Z kolei w myśl art. 6 ust. 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 2 i 4, nie ma zastosowania do podatników, którzy wniosek, wyrażony w zeznaniu podatkowym, określony w ust. 2 i 4, złożą po terminie, o którym mowa w art. 45 ust. 1.

Natomiast zgodnie z art. 7 ustawy dochody małoletnich dzieci własnych i przysposobionych, z wyjątkiem dochodów z ich pracy, stypendiów oraz dochodów z przedmiotów oddanych im do swobodnego użytku, podlegające opodatkowaniu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, dolicza się do dochodów rodziców, chyba że rodzicom nie przysługuje prawo pobierania pożytków ze źródeł przychodów dzieci.

Powyższy przepis wprowadza obowiązek doliczania dochodów małoletnich dzieci (w wieku do 18 lat) własnych i przysposobionych, do dochodów rodziców. Wyjątek stanowi dochód uzyskany przez dziecko z własnej pracy, stypendium oraz dochód z przedmiotów oddanych mu do swobodnego użytku. Dochodów małoletnich dzieci nie dolicza się do dochodów rodziców także wówczas, gdy rodzicom nie przysługuje prawo pobierania pożytków ze źródeł przychodów dzieci.

Natomiast w sytuacji, gdy dziecko uzyska pełnoletność, to nawet wówczas, gdy jest osobą ubezwłasnowolnioną ma obowiązek rozliczyć samodzielnie wszystkie uzyskiwane przez siebie w danym roku podatkowym dochody, składając odrębne zeznanie podatkowe chyba, że rozliczenie dochodów dokonane zostanie przez płatnika.

Ubezwłasnowolnienie jest instytucją powołaną w interesie osoby chorej, która nie jest w stanie kierować swoim postępowaniem. Zgodnie z przepisami Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego opiekun prawny ma obowiązek reprezentować prawa majątkowe z korzyścią dla osoby ubezwłasnowolnionej.

W przypadku osoby ubezwłasnowolnionej zeznanie takie w jej imieniu składa opiekun prawny.

Z opisu we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawczyni jest wdową samotnie wychowującą syna urodzonego 4 lipca 1981 r. Wnioskodawczyni pobiera niewielką emeryturę, natomiast syn otrzymuje rentę rodzinną po zmarłym ojcu oraz rentę socjalną. Syn jest osobą niepełnosprawną (zespół Downa) od urodzenia. Ze względu na niedorozwój umysłowy jest ubezwłasnowolniony. W roku 2007 syn ukończył 25 lat. W związku z powyższym Wnioskodawczyni zwróciła się z zapytaniem do Biura Krajowej Informacji Podatkowej - w jaki sposób ma rozliczać się z podatku dochodowego. Uzyskała informację, że nadal jest osobą samotnie wychowującą syna, a jego dochody powinna traktować na równi z dochodami małoletnich dzieci. Po konsultacji z KIP do swoich dochodów doliczała dochody syna, obliczała podwójny podatek i dokonywała odliczenia ulgi z tytułu wychowywania dziecka. Tak było każdego roku. Dopiero teraz - jak podaje Wnioskodawczyni - Urząd Skarbowy, kontrolując rozliczenia podatkowe zakwestionował dokonany sposób rozliczenia dochodów, z uwagi na to, że syn jest pełnoletni.

Wnioskodawczyni nadmienia, że renta syna otrzymywana z Zakładu Ubezpieczeń Społecznych jest adresowana na "Jej imię i nazwisko - opiekun - kurator - upoważniony" z dopiskiem, że uprawniony do renty jest syn.

Ponieważ - jak wskazuje - z Jej emerytury zaliczki na podatek dochodowy za lata 2007-2012 wyniosły łącznie 2 287 zł nie było z czego odliczyć ulgi na wychowanie dziecka, dopiero po dodaniu podatku syna mogła odliczać ww. ulgę. Po kontroli okazało się, że ma zwrócić do Urzędu Skarbowego kwotę 5 363 zł.

Końcowo Wnioskodawczyni podała, że rocznego obliczenia Jej podatku, jak i podatku Jej syna dokonuje organ rentowy w PIT-40A.

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, że w zeznaniu podatkowym za 2013 r. i za lata następne Wnioskodawczyni rozliczając się w sposób przewidziany dla osoby samotnie wychowującej dziecko - zgodnie z art. 6 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych powinna wykazywać jedynie własne dochody osiągnięte w roku podatkowym. Nie powinna natomiast uwzględniać w nim dochodów pełnoletniego ubezwłasnowolnionego syna, doliczając je do swoich dochodów.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).