ITPB2/415-372/09/BK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 30 marca 2009 r. (data wpływu 6 kwietnia 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia od podatku dochodowego przychodu uzyskanego ze sprzedaży lokalu mieszkalnego - jest nieprawidłowe.

W dniu 6 kwietnia 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia od podatku dochodowego przychodu uzyskanego ze sprzedaży lokalu mieszkalnego.

W przedmiotowym wniosku oraz uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny.

W dniu 16 grudnia 2003 r. na podstawie umowy w formie aktu notarialnego nabyła Pani wraz z mężem do majątku objętego wspólnością majątkową małżeńską nieruchomość lokalową objętą księgą wieczystą KW (...), prowadzoną przez Sąd Rejonowy. W dniu 17 czerwca 2006 r. na podstawie umowy sprzedaży sporządzonej w formie aktu notarialnego sprzedała Pani wraz z mężem przedmiotowy lokal mieszkalny. Następnie w dniu 24 czerwca 2008 r. mąż Pani, na podstawie umowy sprzedaży nabył nieruchomość objętą księgą wieczystą. Zgodnie z treścią tego aktu, wyraziła Pani zgodę na dokonanie przez męża czynności dotyczącej majątku wspólnego polegającej na zakupie za środki pochodzące z Waszego majątku wspólnego, nieruchomości zabudowanej, który miała stanowić jego majątek osobisty.

Jednocześnie na podstawie umowy majątkowej małżeńskiej z dnia 3 października 2008 r., ustawowa wspólność majątkowa została rozszerzona na majątki nabyte odpłatnie przez każdego z małżonków, w konsekwencji czego, została Pani wpisana jako współwłaściciel nieruchomości objętej księgą wieczystą.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w przedstawionym stanie faktycznym znajdzie zastosowanie zwolnienie od podatku dochodowego przewidziane w art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze mianami) w związku z art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 217, poz. 1588 z późn. zm.) w zakresie części wydatkowanej na nabycie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej budynku mieszkalnego.

Zdaniem Wnioskodawczyni, uwzględniając treść art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2006 r., czynności przedstawione w opisanym stanie faktycznym zmierzały i bez wątpienia doprowadziły do faktycznego wydatkowania i nabycia przez oboje małżonków nieruchomości objętej księgą wieczystą ze środków uzyskanych z tytułu sprzedaży nieruchomości objętej księgą wieczystą KW (...). Przychód z tytułu zbycia nieruchomości stanowi majątek dorobkowy małżonków, jednak obowiązek podatkowy z tytułu tego przychodu obciąża każdego z małżonków z osobna i to niezależnie od tego, że sam ten przychód jako dochód z majątku wspólnego stanowi nadal majątek dorobkowy małżonków. Trzeba jednak podkreślić, że cała suma uzyskana ze sprzedaży lecz w bardzo krótkim odstępie czasowym weszła do majątku wspólnego małżonków. Skoro zatem małżonkowie ponieśli wydatki na zakup domu mieszkalnego, który należy do ich majątku wspólnego, to niewątpliwie uzyskane przychody ze sprzedaży nieruchomości zostały przeznaczone na zakup budynku mieszkalnego. Tym samym obydwoje z małżonków korzystają ze zwolnienia określonego w art. 21 ust. 1 pkt 32.

Jednocześnie należy wskazać, iż powyższy przepis nie wskazuje, kto i na kogo ma wydatkować przychody uzyskane ze sprzedaży wskazanych w tym przepisie nieruchomości, budynków mieszkalnych i praw do lokali spółdzielczych. Dla skorzystania ze zwolnienia wystarczający jest sam fakt wydatkowania uzyskanej kwoty. Podkreśla Pani, iż jej stanowisko zgodne jest ze stanowiskiem Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego, stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a, 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z treścią art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) ww. ustawy, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

* jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

W myśl art. 19 ust. 1 ww. ustawy, przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej. Natomiast ust. 3 tego artykułu określa sposób ustalenia wartości rynkowej, a ust. 4 - tryb postępowania organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej w przypadku, gdy wartość wyrażona w cenie określonej w umowie odpłatnego zbycia znacznie odbiega od wartości rynkowej nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy.

Ustawą z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 217, poz. 1588) zmieniono zasady opodatkowania przychodów z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) - c) ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nowe zasady opodatkowania, zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy zmieniającej mają zastosowanie do dochodów uzyskanych ze zbycia nieruchomości i praw nabytych po 1 stycznia 2007 r.

Z analizy wniosku wynika, iż w przedmiotowej sprawie należy odnieść się do przepisów określonych w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym przed 1 stycznia 2007 r.

W myśl art. 28 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2006 r., przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a - c) nie łączy się z przychodami (dochodami) z innych źródeł.

Stosownie do art. 28 ust. 2 tej ustawy, podatek od przychodu uzyskanego ze sprzedaży nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) ustala się w formie ryczałtu w wysokości 10% uzyskanego przychodu.

Podatek ten jest płatny bez wezwania w terminie 14 dni od dnia dokonania sprzedaży na rachunek urzędu skarbowego właściwego według miejsca zamieszkania podatnika, chyba że podatnik w tym samym terminie złoży oświadczenie, że przychód uzyskany ze sprzedaży wyda na cele określone w art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a lub lit. e ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym do końca 2006 r.

W myśl art. 28 ust. 3 ww. ustawy, jeżeli nie zostaną spełnione warunki, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a lub e), podatek płatny jest najpóźniej następnego dnia po upływie terminów określonych w tym przepisie wraz z odsetkami naliczanymi;

Warunkiem skorzystania ze zwolnienia od podatku dochodowego przychodu ze sprzedaży nieruchomości i praw majątkowych wymienionych w ustawie jest wydatkowanie otrzymanych środków pieniężnych wyłącznie na cele określone w art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a i lit. e ustawy, w brzmieniu obowiązującym do końca 2006 r. Wolne od podatku są więc uzyskane przychody:

Przez własny budynek, lokal lub pomieszczenie, o których mowa w ust. 1 pkt 32 lit. a, rozumie się budynek, lokal lub pomieszczenie stanowiące własność lub współwłasność podatnika lub do którego podatnikowi przysługuje spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udział w takim prawie (art. 21 ust. 16 ustawy).

Z przytoczonych powyżej przepisów wynika, iż dla uzyskania omawianego zwolnienia podstawowym i wyłącznym warunkiem jest wydatkowanie środków uzyskanych ze sprzedaży nieruchomości lub praw majątkowych na cele mieszkaniowe wskazane w art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i dokonanie tego w oznaczonym terminie, to jest przed upływem 2 lat od dnia sprzedaży. Złożenie oświadczenia, o jakim mowa w art. 28 ust. 2 tejże ustawy, nie jest dodatkową przesłanką zwolnienia, skutkuje tylko niepobraniem podatku z mocy prawa aż do upływu dwuletniego terminu.

Jak wynika z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego, w dniu 16 grudnia 2003 r. nabyła Pani - na prawach współwłasności małżeńskiej - wraz z mężem lokal mieszkalny. W dniu 17 czerwca 2006 r. sprzedali Państwo, jako współwłaściciele przedmiotowy lokal. Ze środków uzyskanych ze sprzedaży tegoż mieszkania - za zgodą Pani - 24 czerwca 2008 r. małżonek nabył do majątku odrębnego, zabudowaną nieruchomość, stanowiącą jego osobistą własność.

Rozpatrując kwestię zastosowania zwolnienia w przypadku odpłatnego zbycia np. lokalu mieszkalnego, stanowiącego współwłasność obojga małżonków, istotne znaczenie ma okoliczność, że podatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych z tego tytułu jest odrębnie każdy z małżonków, a nie małżonkowie łącznie. Obowiązek podatkowy obciąża zatem każdego z małżonków z osobna.

Skoro zatem samodzielnym podatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych jest każdy z małżonków, to również warunki zastosowania zwolnienia określonego w art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2006 r., należy rozpatrywać odrębnie dla każdego małżonka.

Przychód uzyskany ze sprzedaży lokalu mieszkalnego, wchodzącego w skład majątku wspólnego małżonków - stosownie do art. 6 ust. 1 powołanej ustawy - opodatkowuje się osobno u każdego z małżonków, przyjmując w braku dowodu przeciwnego, że ich udziały w tym dochodzie są równe.

W przypadku dochodów z odpłatnego zbycia nie znajduje zastosowania art. 6 ust. 2 ww. ustawy, ponieważ dochody z tego tytułu zostały wyłączone z możliwości łącznego opodatkowania.

Tym samym, każdy z małżonków może skorzystać ze zwolnienia od podatku dochodowego, jeżeli spełnia warunki do jego zastosowania.

Biorąc pod uwagę opisany we wniosku stan faktyczny oraz przytoczone powyżej uregulowania prawne stwierdzić należy, iż Wnioskodawczyni nie wydatkowała środków uzyskanych ze sprzedaży przedmiotowego lokalu mieszkalnego na cele określone w art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Bez znaczenia pozostaje przy tym okoliczność, że uzyskany przychód jako dochód z majątku wspólnego, za zgodą Wnioskodawczyni został wydatkowany przez małżonka na zakup nieruchomości do jego majątku odrębnego. Podobnie, umowę z dnia 3 października 2008 r., rozszerzającą wspólność majątkową małżeńską, na mocy której włączono do majątku wspólnego nieruchomość, stanowiąca odrębną własność małżonka, nie można traktować w kategorii wydatkowania środków uzyskanych ze sprzedaży, o którym stanowi w art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym przed 1 stycznia 2007 r.

W związku z powyższym stwierdzić należy, iż nie spełnia Pani warunków do skorzystania ze zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zatem sprzedaż przedmiotowego mieszkania, w Pani przypadku stanowi źródło przychodu, który podlega opodatkowaniu 10% zryczałtowanym podatkiem dochodowym od osób fizycznych na podstawie zasad określonych w art. 28 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Należy dodatkowo podkreślić, iż w prawie podatkowym wszelkie ulgi, zwolnienia czy wyjątki od przyjętych reguł stanowią pewien wyłom w ogólnej zasadzie powszechności opodatkowania, stąd winny być stosowane i rozumiane literalnie. Niedopuszczalna jest w omawianym zakresie wykładnia rozszerzająca.

Jednocześnie mając na uwadze, iż ww. lokal mieszkalny był wspólną własnością Pani oraz małżonka, zaznacza się, że zgodnie z art. 14k § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa zastosowanie się do interpretacji przed jej zmianą lub przed doręczeniem organowi podatkowemu odpisu prawomocnego orzeczenia sądu administracyjnego uchylającego tę interpretację nie może szkodzić - również w przypadku nieuwzględnienia jej w rozstrzygnięciu sprawy podatkowej - tylko Wnioskodawczyni.

Dlatego też małżonek chcąc uzyskać interpretację indywidualną powinien wystąpić z odrębnym wnioskiem o jej udzielenie.

Złożenie przez Wnioskodawczynię fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej powoduje, że niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.