ITPB2/415-336/12/MK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 28 marca 2012 r. (data wpływu - 2 kwietnia 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika z tytułu umów cywilnoprawnych - jest nieprawidłowe.

W dniu 2 kwietnia 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika z tytułu umów cywilnoprawnych.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Urząd Gminy posiada nadany Numer Identyfikacji Podatkowej (NIP) i jest zarejestrowany jako bierny podatnik podatku od towarów i usług, przez co wszystkie faktury zakupu wystawiane są na ww. Urząd. Rozliczenie podatku dochodowego od osób fizycznych jest dokonywane poprzez rachunek należący również do Urzędu.

W marcu 2012 r. Wójt Gminy wystąpił do właściwego naczelnika urzędu skarbowego o nadanie numeru NIP dla Gminy jako samorządowej osoby prawnej. Z uwagi na wykonywane przez Gminę czynności cywilnoprawne związane z realizacją nałożonych na Nią zadań (rozbudowa infrastruktury edukacyjnej i wodno-ściekowej) dokonana zostanie w najbliższych miesiącach Jej rejestracja jako czynnego podatnika podatku od towarów i usług.

Za pośrednictwem Gminy prowadzone będą wszystkie rozliczenia z wyjątkiem umów pracowniczych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Gmina w związku z przedstawionym stanem faktycznym może zawrzeć umowę cywilnoprawną (np. umowę o dzieło, zlecenie) z osobą fizyczną na np. nadzór inwestorski przy realizacji zadania inwestycyjnego, gdzie w treści umowy będzie NIP Gminy, a dokonać rozliczenia podatku dochodowego od osób fizycznych poprzez Urząd Gminy, używając nadany mu NIP.

Zdaniem Wnioskodawcy, gmina zgodnie z art. 2 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym wykonuje zadania publiczne we własnym imieniu i na własną odpowiedzialność. Jest ona jednostką samorządu terytorialnego posiadającą osobowość prawną, czyli zdolność do działania we własnym imieniu. Gminy nie mają własnych struktur organizacyjnych, a nałożone na nie zadania wykonują za pośrednictwem urzędu. Urzędy te realizując zadania spoczywające na samorządowych osobach prawnych, występują wyłącznie jako jednostki organizacyjne działające w imieniu i na rzecz ww. osób prawnych w oparciu o rozporządzenie MF w sprawie szczególnych zasad rachunkowości oraz planów kont dla budżetu państwa, budżetów j.s.t. Wnioskodawca stwierdza, że Urząd Gminy nie ma możliwości prowadzić odrębnej ewidencji księgowej dla Gminy oraz dla urzędów, obsługujących od strony techniczno-organizacyjnej te osoby prawne. Jednak Gmina jako wspólnota samorządowa nie może być traktowana jako pracodawca. Zakładem pracy dla pracowników jest Urząd Gminy i na nim spoczywa obowiązek poboru zaliczek na podatek dochodowy od dokonywanych wypłat ze stosunku pracy.

W opinii Wnioskodawcy, podobne zasady należy zastosować również w przypadku obowiązku płatnika z tytułu zawartych umów zlecenia i dzieło, czyli dokonać rozliczenia podatku i składek ZUS przez Urząd Gminy pomimo tego, że umowa o dzieło, czy zlecenie jest zawarta przez osobę prawną czyli Gminę.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Stosownie do przepisu art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów zwolnionych na podstawie art. 21, 52, 52a i 52c wymienionej ustawy oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Ustawodawca w art. 10 ust. 1 pkt 2 cytowanej ustawy identyfikuje, jako osobne źródło przychodu działalność wykonywaną osobiście, do której - w myśl art. 13 pkt 8 - kwalifikuje przychody z tytułu wykonywania usług, na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło, uzyskiwane wyłącznie od:

* z wyjątkiem przychodów uzyskanych na podstawie umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej oraz przychodów, o których mowa w pkt 9.

Zakwalifikowanie przychodów do działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 13 pkt 8 ww. ustawy powoduje, iż na dokonującym wypłat z powyższego tytułu ciąży obowiązek określony w art. 41 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W myśl tego przepisu, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, osobom określonym w art. 3 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b, najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.

Zaliczkę od dochodów, o których mowa w ust. 1, obliczoną w sposób określony w tym przepisie zmniejsza się o kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne, o której mowa w art. 27b, pobranej ze środków podatnika przez płatnika, o którym mowa w ust. 1. (art. 41 ust. 1a ww. ustawy).

Z kolei, przepis art. 41 ust. 4 ustawy obliguje płatnika do poboru zryczałtowanego podatku dochodowego od dokonywanych wypłat (świadczeń) lub stawianych do dyspozycji podatnika pieniędzy lub wartości pieniężnych z tytułów określonych w art. 29, art. 30 ust. 1 pkt 2, 4-5a i 13 oraz art. 30a ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 4d, 5 oraz 10.

Płatnicy, o których mowa w art. 41 ustawy, przekazują kwoty pobranych zaliczek na podatek oraz kwoty zryczałtowanego podatku w terminie do dnia 20 miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki (podatek) - na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby. Jednakże w przypadku, gdy podatek został pobrany zgodnie z art. 30a ust. 2a, płatnicy, o których mowa w art. 41 ust. 10, przekazują kwotę tego podatku na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych (art. 42 ust. 1).

Dodatkowo w terminie do końca stycznia roku następującego po roku podatkowym płatnicy, o których mowa w art. 41, są obowiązani przesłać do urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby, roczne deklaracje, według ustalonego wzoru. Jednakże roczne deklaracje dotyczące podatku pobranego zgodnie z art. 30a ust. 2a, płatnicy, o których mowa w art. 41 ust. 10, przesyłają do urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych. Przepis art. 38 ust. 1b stosuje się odpowiednio. (art. 42 ust. 1a ww. ustawy).

Jak wynika z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego, Urząd Gminy posiada nadany Numer Identyfikacji Podatkowej (NIP) i jest zarejestrowany jako bierny podatnik podatku od towarów i usług, przez co wszystkie faktury zakupu wystawiane są na ww. Urząd. Rozliczenie podatku dochodowego od osób fizycznych jest dokonywane poprzez rachunek należący również do Urzędu.

W marcu 2012 r. Wójt Gminy wystąpił do właściwego naczelnika urzędu skarbowego o nadanie numeru NIP dla Gminy jako samorządowej osoby prawnej. Z uwagi na wykonywane przez Gminę czynności cywilnoprawne związane z realizacją nałożonych na Nią zadań (rozbudowa infrastruktury edukacyjnej i wodno-ściekowej) dokonana zostanie w najbliższych miesiącach Jej rejestracja jako czynnego podatnika podatku od towarów i usług.

Za pośrednictwem Gminy prowadzone będą wszystkie rozliczenia z wyjątkiem umów pracowniczych.

Natomiast na podstawie art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tekst jedn.: Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 z późn. zm.), gmina wykonuje zadania publiczne we własnym imieniu i na własną odpowiedzialność, a ponadto - w myśl ust. 2 - posiada osobowość prawną, a zatem zdolność do działania we własnym imieniu.

Wskazać zatem należy, iż skoro umowy cywilnoprawne zawiera Gmina, to płatnikiem podatku dochodowego z tytułu świadczeń wypłacanych z ww. umów - stosownie do przywołanych uregulowań ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - winna być Gmina, która w myśl art. 2 ust. 2 ustawy o samorządzie gminnym posiada osobowość prawną. To Gmina jest stroną umowy (jako zamawiający lub zleceniodawca) i jako podmiot wyczerpujący znamiona płatnika jest zobowiązana do wykonywania obowiązków ciążących z tego tytułu na niej. Siedzibę płatnika należy w takiej sytuacji ustalić według siedziby władz Gminy ustalonej w myśl przepisów ustawy o samorządzie gminnym.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu datowania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.