ITPB2/415-327a/09/IL

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 19 marca 2009 r. (data wpływu 3 kwietnia 2009 r.), uzupełnionym pismem w dniu 5 czerwca 2009 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania pomocy finansowej udzielanej emerytowi z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych przez byłego pracodawcę - jest prawidłowe, jednak z innych względów niż wskazane we wniosku.

W dniu 3 kwietnia 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania pomocy finansowej udzielanej emerytowi z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych przez byłego pracodawcę.

Pismem z dnia 25 maja 2009 r. wezwano Panią do uiszczenia opłaty i usunięcia braków formalnych złożonego wniosku. Powyższe uzupełniono w dniu 5 czerwca 2009 r. (data wpływu) i w dniu 3 czerwca 2009 r. (data wpływu środków na konto tut. organu).

W przedmiotowym wniosku oraz w jego uzupełnieniu przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Dnia 1 lipca 2004 r. z przyczyn leżących po stronie zakładu pracy (Szkoła Podstawowa) przeszła Pani na świadczenie przedemerytalne. W ww. szkole pracowała Pani od 1 września 1989 r. Dyrektor szkoły w porozumieniu ze związkami objął Panią pomocą z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych. W dniu 9 grudnia 2002 r. Szkoła otrzymała odpowiedź z urzędu skarbowego, dotyczącą stosowania przepisów prawa podatkowego w zakresie naliczania i pobierania podatku od byłych pracowników tj. osób, które przeszły na zasiłek lub świadczenie przedemerytalne. Od każdej z form pomocy z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych, otrzymanej od byłego pracodawcy do dnia 31 grudnia 2008 r. odprowadzała Pani podatek. W dniu 17 kwietnia 2008 r. przeszła Pani na wcześniejszą emeryturę i nabyła Pani status emeryta. W grudniu 2008 r. otrzymała Pani pomoc materialną w kwocie 233 zł. Zakład pracy nie przyznał Pani ekwiwalentu za świadczenie rzeczowe, jak innym emerytom, którzy bezpośrednio przeszli na emerytury, ponieważ nie wie jak powinien traktować Pani przypadek. Obecnie zamierza Pani zwrócić się do zakładu pracy o pomoc zdrowotną, z uwagi na wysokie koszty leczenia trzech chorób przewlekłych.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Przedmiot niniejszej interpretacji stanowi odpowiedź na pytanie drugie, natomiast wniosek w zakresie dotyczącym pytania pierwszego zostanie rozpatrzony odrębnym rozstrzygnięciem.

Zdaniem Wnioskodawczyni, z uwagi, iż otrzymuje świadczenia od byłego pracodawcy i posiada status emeryta ma prawo do skorzystania ze zwolnienia od podatku do kwoty 2.280 zł.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe, jednak z innych względów niż wskazane we wniosku.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 21 ust. 1 pkt 26 wskazanej ustawy, wolne od podatku są zapomogi otrzymane w przypadku indywidualnych zdarzeń losowych, klęsk żywiołowych, długotrwałej choroby lub śmierci - do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 2.280 zł, z zastrzeżeniem pkt 40 i 79.

Biorąc powyższe pod uwagę zwolnieniu z art. 21 ust. 1 pkt 26 podlegają te zapomogi, które nie są świadczeniami pomocy materialnej dla uczniów, studentów, uczestników studiów doktoranckich i osób uczestniczących w innych formach kształcenia, pochodzące z budżetu państwa, budżetów jednostek samorządu terytorialnego oraz ze środków własnych szkół i uczelni - przyznane na podstawie przepisów o systemie oświaty, Prawo o szkolnictwie wyższym, a także przepisów o stopniach naukowych i tytule naukowym oraz o stopniach i tytule w zakresie sztuki (pkt 40), oraz świadczeniami z pomocy społecznej (pkt 79).

Z powyższego przepisu wynika, że ze zwolnienia z podatku dochodowego korzystają jedynie zapomogi wypłacone z tytułów wskazanych w tym przepisie, do wysokości wyznaczonej kwotą 2280 zł w danym roku podatkowym.

Ustawa o podatku dochodowym nie definiuje pojęcia zapomogi, indywidualnego zdarzenia losowego, klęski żywiołowej czy długotrwałej choroby. Uzasadnione jest zatem posługiwanie się w tym przypadku definicjami występującymi w słownikach języka polskiego. Powołując się na językowe znaczenie wyrazów, przez zapomogę należy rozumieć jednorazowe świadczenie pieniężne mające na celu wsparcie finansowe osoby, która z ważnych przyczyn znalazła się w trudnej sytuacji życiowej. Przez indywidualne zdarzenie losowe należy rozumieć wszelkie zdarzenia, które są nieprzewidziane, niemożliwe do uniknięcia nawet przy zachowaniu należytej staranności jak np. nieszczęśliwe wypadki powodujące uszczerbek na zdrowiu, kradzieże, włamania itp. Natomiast przez długotrwałą chorobę należy rozumieć chorobę wymagającą długotrwałego leczenia.

Zapomoga spełniająca kryteria przedmiotowo-kwotowe korzysta ze zwolnienia niezależnie od statusu osoby, która ją otrzymuje, jak również bez względu na źródło pochodzenia środków służących finansowaniu tego rodzaju świadczeń.

Jak wynika ze zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku, zamierza Pani zwrócić się do byłego pracodawcy o pomoc zdrowotną, dotyczącą dofinansowania do leków, aparatów słuchowych, pobytu w szpitalu sanatoryjnym, z uwagi na wysokie koszty leczenia trzech chorób przewlekłych.

W związku z tym, należy uznać, że pomoc finansowa wypłacona Pani przez byłego pracodawcę może być traktowana jako zapomoga, bowiem jest jednorazowym świadczeniem pieniężnym mającym na celu wsparcie finansowe osoby, która z ważnych przyczyn znalazła się w trudnej sytuacji życiowej.

Wskazać, należy, iż opodatkowaniu podatkiem dochodowym będzie podlegała jedynie nadwyżka przekazanej pomocy finansowej ponad kwotę zwolnioną z opodatkowania, zgodnie z art. 30 ust. 1 pkt 4 ustawy.

W myśl art. 30 ust. 1 pkt 4 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych płatnik jest obowiązany pobrać zryczałtowany podatek dochodowy z tytułu świadczeń otrzymanych przez emerytów lub rencistów, w związku z łączącym ich uprzednio z zakładem pracy stosunkiem służbowym, stosunkiem pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczym stosunkiem pracy, z zastrzeżeniem art. 21 ust. 1 pkt 26 i 38 - w wysokości 10% należności i odprowadzić go w sposób określony w przepisach art. 41 ust. 4 i art. 42 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Dodatkowo należy wskazać, że w przypadku wypłaty pomocy finansowej, która nie spełniałaby przesłanek określonych w art. 21 ust. 1 pkt 26 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. gdy wypłata nie byłaby powiązana z indywidualnym zdarzeniem losowym, klęską żywiołową, długotrwałą chorobą lub śmiercią, opodatkowaniu podlegałaby cała kwota wypłaconej pomocy finansowej.

Ponadto wskazuje Pani, iż w dniu 17 kwietnia 2008 r. przeszła Pani na wcześniejszą emeryturę i posiada status emeryta, a pomoc, o którą zamierza się Pani ubiegać jest finansowana z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych.

W myśl art. 21 ust. 1 pkt 38 ww. ustawy, wolne od podatku dochodowego są świadczenia rzeczowe lub ekwiwalenty pieniężne w zamian tych świadczeń otrzymywane przez emerytów i rencistów w związku z łączącym ich poprzednio z zakładami pracy stosunkiem służbowym, stosunkiem pracy lub spółdzielczym stosunkiem pracy oraz od związków zawodowych - do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 2.280,00 zł.

W związku z tym, aby świadczenie korzystało z powyższego zwolnienia, muszą być spełnione łącznie następujące warunki:

* świadczenie ma być świadczeniem rzeczowym lub ekwiwalentem pieniężnym w zamian tych świadczeń,

* świadczenie ma otrzymać emeryt lub rencista,

* świadczenie to musi być przyznane ww. osobom w związku z istniejącym uprzednio stosunkiem służbowym, stosunkiem pracy lub spółdzielczym stosunkiem pracy lub od związków zawodowych (nie ma znaczenia czy udzielającym świadczenie jest podmiot będący byłym zakładem pracy świadczeniobiorcy czy też inny podmiot),

* kwota świadczenia nie może przekroczyć w roku podatkowym wysokości 2.280 zł.

Z uwagi na to, iż ustawa o podatku dochodowym nie określa definicji rzeczy ani świadczenia rzeczowego, należy odwołać się do znaczenia tych pojęć w języku potocznym lub definicji stosowanych w innych dziedzinach prawa. Zgodnie z art. 45 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) rzeczami są tylko przedmioty materialne.

Oznacza to, że zwolnienie na mocy powołanego przepisu ustawy podatkowej dotyczy jedynie otrzymywanych przez emerytów i rencistów świadczeń rzeczowych lub ekwiwalentów pieniężnych w zamian tych świadczeń, którymi są np. bilety do kina, teatru, karnety na basen czy siłownię, paczki świąteczne, bony towarowe itp. Zwolnieniu z opodatkowania podlega również wartość świadczeń rzeczowych lub ekwiwalentów (w tym bonów towarowych) do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 2.280 zł. Nadwyżka ponad tę kwotę podlega natomiast opodatkowaniu zgodnie z cyt. wyżej art. 30 ust. 1 pkt 4 ustawy.

W związku z tym pomoc finansowa otrzymana od byłego pracodawcy, w przypadku długotrwałej choroby nie może korzystać ze zwolnienia od podatku dochodowego, określonego w art. 21 ust. 1 pkt 38 ww. ustawy.

Zatem, wskazana przez Panią pomoc finansowa, w związku z Pani długotrwałą chorobą, niezależnie od Pani statusu (tekst jedn.: emeryt, czy były pracownik), jak również bez względu na źródło pochodzenia środków służących finansowaniu tego rodzaju świadczeń będzie podlegała zwolnieniu przedmiotowemu na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 26 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 2280 zł.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu datowania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.