ITPB2/415-321/08/RS - Czy i która z części umorzonej kwoty dofinansowania do szkolenia jest przychodem pracownika skutkującym obowiązkiem podatkowym?

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 12 marca 2008 r. (data wpływu 17 marca 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych

W dniu 17 marca 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie powstania obowiązku podatkowego.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W latach 2004-2006 pracownik uczestniczył w szkoleniu podnoszącym kwalifikacje zawodowe, którego koszty zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 90 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, były zwolnione z opodatkowania. Pracownikowi udzielono płatnego urlopu szkoleniowego na udział w obowiązkowych zajęciach oraz na przygotowanie się i przystąpienie do egzaminów końcowych, a także dofinansowano opłaty za szkolenie. W umowie zawartej z pracodawcą pracownik zobowiązany został do przepracowania 3 lat, licząc od dnia zakończenia nauki. Po upływie 1 r., za porozumieniem stron, rozwiązał umowę o pracę. Kierownik zakładu zobowiązał go do zwrotu kosztów szkolenia, proporcjonalnie do przeprowadzonego okresu, a następnie na wniosek pracownika, część tych kosztów umorzył. W umorzonej części kosztów znajdują się koszty wynagrodzenia za płatny urlop szkoleniowy oraz dofinansowanie opłaty za szkolenie.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy, i która z ww. części umorzonej kwoty jest przychodem pracownika skutkującym obowiązkiem podatkowym?

Zdaniem Wnioskodawcy, pracownik powinien uiścić podatek dochodowy od umorzonej kwoty dofinansowania opłaty za szkolenia, natomiast umorzona kwota kosztów wynagrodzenia za płatny urlop szkoleniowy winna być zwolniona z obowiązku opodatkowania, gdyż faktycznie wypłacone wynagrodzenie w okresie odbywania szkolenia było już raz opodatkowane podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Wnioskodawca uważa, iż pracownik nie wzbogacił się z tytułu umorzenia kosztów wynagrodzenia za urlop szkoleniowy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się w części dotyczącej braku obowiązku podatkowego z tytułu umorzenia zwrotu kosztów wynagrodzenia za płatny urlop za prawidłowe, natomiast w części dotyczącej powstania przychodu z tytułu umorzenia zwrotu dofinansowania opłaty za szkolenia za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 21 ust. 1 pkt 90 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wolna od podatku dochodowego jest wartość świadczeń przyznanych zgodnie z odrębnymi przepisami przez pracodawcę na podnoszenie kwalifikacji zawodowych i wykształcenia ogólnego pracownika, z wyjątkiem wynagrodzeń otrzymywanych za czas urlopu szkoleniowego oraz za czas zwolnień z części dnia pracy, przysługujących pracownikom podejmującym naukę w szkołach lub podnoszącym kwalifikacje zawodowe w formach pozaszkolnych.

Jak wynika ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku, pracownik w latach 2004-2006 uczestniczył w szkoleniu podnoszącym kwalifikacje zawodowe, którego dofinansowanie otrzymane od pracodawcy zostało zwolnione z podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 90 ustawy. Pracodawca udzielił z tego tytułu także płatnego urlopu szkoleniowego, który podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym. W umowie zawartej z pracodawcą pracownik zobowiązany został do przepracowania 3 lat, licząc od dnia zakończenia nauki. W związku z wcześniejszym rozwiązaniem umowy o pracę kierownik zakładu zobowiązał pracownika do zwrotu kosztów szkolenia, proporcjonalnie do przepracowanego okresu, a następnie na wniosek pracownika, część tych kosztów umorzył. W umorzonej kwocie znajdują się koszty wynagrodzenia za płatny urlop szkoleniowy oraz dofinansowanie opłaty za szkolenie.

W świetle powyższego, na gruncie przepisów powołanej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dofinansowanie kosztów szkolenia w latach 2004-2006 stanowiło przychód zwolniony z opodatkowania, natomiast wynagrodzenie za płatny urlop szkoleniowy podlegało opodatkowaniu, od którego płatnik zobowiązany był pobrać miesięczne zaliczki na podatek dochodowy i odprowadzić je do właściwego urzędu skarbowego.

Należy zauważyć, że dofinansowanie kosztów szkolenia z zasady ma charakter bezzwrotny, a tylko w wyjątkowych sytuacjach istnieje obowiązek zwrotu otrzymanego świadczenia. Okoliczności zwrotu kosztów szkolenia, proporcjonalnie do przepracowanego okresu, jak i umorzenia części tych kosztów wynikają z umowy cywilnoprawnej zawartej pomiędzy pracownikiem a pracodawcą. Dlatego też przychód, w rozumieniu art. 12 ust. 1 ustawy, stanowiący wynagrodzenie otrzymane za czas urlopu szkoleniowego, powstawał w momencie otrzymania lub postawienia do dyspozycji pracownika środków pieniężnych.

Część świadczeń przyznanych przez pracodawcę na podnoszenie kwalifikacji pracownika, w związku z art. 21 ust. 1 pkt 90 powołanej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, została zwolniona z opodatkowania w chwili ich wypłaty, natomiast część była opodatkowana.

W sytuacji wystąpienia okoliczności skutkujących obowiązkiem zwrotu tych kwot, gdy dofinansowanie stało się nienależne z powodu niedopełnienia warunków umowy, a pracodawca wyraził zgodę na umorzenie części zwrotu kosztów wynagrodzenia za płatny urlop szkoleniowy oraz dofinansowania opłaty za szkolenie, nie powstanie po stronie pracownika przychód do opodatkowania, gdyż przychód z tytułu tych świadczeń powstał w dacie otrzymania świadczenia, niezależnie od tego, że mógł być wcześniej zwolniony z opodatkowania.

Zgodnie z zadanym we wniosku pytaniem, przedmiotowa interpretacja dotyczy powstania przychodu z tytułu umorzenia części kosztów wynagrodzenia za płatny urlop oraz kwoty dofinansowania opłaty za szkolenie pracownika. Należy podkreślić, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie odnosi się do zastosowania zwolnienia z opodatkowania wartości świadczeń, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 90 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej - powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.