ITPB2/415-277a/12/MM

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 1 marca 2012 r. (data wpływ 16 marca 2012 r.), uzupełnionym pismem z dnia 14 marca 2012 r. (wpływ do tutejszego organu dnia 2 kwietnia 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży wyodrębnionego lokalu mieszkalnego wraz z udziałem w prawie wieczystego użytkowania gruntu - jest nieprawidłowe.

W dniu 16 marca 2012 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony pismem z dnia 14 marca 2012 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży wyodrębnionego lokalu mieszkalnego wraz z udziałem w prawie użytkowania wieczystego gruntu.

W przedmiotowym wniosku oraz w piśmie uzupełniającym przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawczyni nie prowadzi działalności gospodarczej. W dniu 8 września 2009 r. nabyła od Gminy Miasta X. lokal mieszkalny z przynależną piwnicą, również udział w nieruchomości wspólnej i w prawie użytkowania wieczystego gruntu. W tym dniu przed notariuszem doszło w pierwszej kolejności do ustanowienia odrębnej własności nabywanego lokalu na podstawie ustawy o własności lokali oraz ustawy o gospodarce nieruchomościami. Po ustanowieniu odrębnej własności lokalu Gmina sprzedała go Wnioskodawczyni wraz z udziałem w częściach wspólnych budynku za umówioną cenę. Do ceny zastosowano bonifikatę w wysokości 90%. Wartość lokalu strony ustaliły na 176.820 zł, z czego Wnioskodawczyni zapłaciła na rzecz Gminy kwotę 18.109 zł (po bonifikacie na mocy przepisów ustawy o gospodarce nieruchomościami, w tym 4.140, 00 zł stanowiła odpłatność za udział w prawie wieczystego użytkowania gruntu).

Ww. lokal wraz z przynależną piwnicą oraz udziałem w prawie wieczystego użytkowania gruntu Wnioskodawczyni sprzedała w dniu 6 czerwca 2011 r. za cenę 150.000 zł. Umówioną kwotę otrzymała w dniu 13 czerwca 2011 r.

W dniu 17 czerwca 2011 r. Wnioskodawczyni nabyła za część uzyskanej ceny inną nieruchomość zabudowaną, na której znajduje się budynek mieszkalny murowany, kryty eternitem, przeznaczony do rozbiórki aż do fundamentów oraz budynek gospodarczy murowany kryty blachą.

W skład przedmiotowej nieruchomości wchodziły:

* dwie działki oznaczone w ewidencji gruntów o łącznym obszarze wynoszącym 0,2400 ha (nieruchomość rolna),

* trzy działki o łącznym obszarze 0,5200 ha (nieruchomość zabudowana).

Wszystkie działki znajdują się w obrębie jednej gminy.

Zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego dla gminy jedna z tych działek znajduje się na terenie przeznaczonym pod zabudowę mieszkaniową i zagrodową; dwie działki znajdują się na terenie zieleni urządzonej, a dwie pozostałe stanowią w części teren zabudowy mieszkaniowej i zagrodowej, a w części teren rolny.

Cena kupna ustalona została przez kupujących na kwotę 20.000 zł (nie uzgodniono cen jednostkowych za poszczególne działki) i została przez Wnioskodawczynię zapłacona sprzedającemu w dniu 20 czerwca 2011 r.

Po nabyciu prawa własności w dniu 17 czerwca 2011 r. Wnioskodawczyni przystąpiła do remontu budynku mieszkalnego posadowionego na nabytych działkach.

Do dnia dzisiejszego Wnioskodawczyni wydatkowała na remont tego budynku kwotę 110.000 zł Łącznie na nabycie i prace remontowo-budowlane Wnioskodawczyni wydatkowała ok. 130.000 zł.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Zdaniem Wnioskodawczyni, zbycie prawa własności do lokalu mieszkalnego z udziałem w nieruchomości wspólnej spowodowało powstanie obowiązku podatkowego. Na wysokość zobowiązania podatkowego na wpływ kwota wydatkowana w późniejszym czasie na nabycie nieruchomości oraz na remont "tej nieruchomości". W ocenie Wnioskodawczyni kwotę ze sprzedaży, tj. 150.000 zł należy pomniejszyć o kwoty wydatków objętych zwolnieniem przedmiotowym, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 i ust. 25 pkt 1 (w szczególności lit. a, d i e) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Obliczenie zobowiązania podatkowego będzie zatem obejmowało w pierwszej kolejności ustalenie podstawy opodatkowania poprzez pomniejszenie kwoty 150.000 zł o kwotę na nabycie budynku mieszkalnego (art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. a), a następnie również kwoty wydatków na remont tego budynku (art. 21 ust. 25 lit. d i e).

Ponieważ termin na wydatkowanie środków uzyskanych ze sprzedaży dokonanej w dniu 6 czerwca 2011 r. uprawniający do przedmiotowego zwolnienia wynosi 2 lata licząc od końca roku podatkowego, w którym doszło do zbycia nieruchomości (art. 21 ust. 1 pkt 131), to termin dokonania "rozliczenia podatkowego" kończy się z dniem 30 kwietnia 2014 r. (art. 45 ust. 1, w związku z art. 21 ust. 1 pkt 131).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej opisanego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Stosownie do art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a, 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

* jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c) przed upływem 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło ich nabycie lub wybudowanie a w przypadku innych rzeczy pół roku licząc od końca miesiąca w którym nastąpiło nabycie.

Stosownie do art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku. W myśl natomiast jego ust. 2 podstawą obliczenia podatku, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

Na mocy art. 30e ust. 4 ww. ustawy, po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, wykazać:

Stosownie do art. 30e ust. 5 tej ustawy, dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) nie łączy się z dochodami (przychodami) z innych źródeł.

Zgodnie z art. 30e ust. 7 ww. ustawy, w przypadku niewypełnienia warunków określonych w art. 21 ust. 1 pkt 131 podatnik jest obowiązany do złożenia korekty zeznania, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, i do zapłaty podatku wraz z odsetkami za zwłokę; odsetki nalicza się od następnego dnia po upływie terminu płatności, o którym mowa w art. 45 ust. 4 pkt 4, do dnia zapłaty podatku włącznie.

Artykuł 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, iż przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej.

Pojęcie kosztów odpłatnego zbycia (sprzedaży) nie zostało przez ustawodawcę zdefiniowane w ustawie, należy zatem stosować językowe (potoczne) rozumienie tego wyrażenia, zgodnie z którym za koszty sprzedaży nieruchomości lub praw majątkowych uważa się wszystkie wydatki poniesione przez sprzedającego, które są konieczne, aby transakcja mogła dojść do skutku (wszystkie niezbędne wydatki bezpośrednio związane z tą czynnością).

Można do takich kosztów zaliczyć:

* koszty wyceny nieruchomości przez rzeczoznawcę majątkowego,

* prowizje pośredników w sprzedaży nieruchomości,

* koszty ogłoszeń w prasie związanych z zamiarem sprzedaży nieruchomości,

* wydatki związane ze sporządzeniem przez notariusza umowy cywilnoprawnej,

* koszty i opłaty sądowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 6c ww. ustawy koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a - c), z zastrzeżeniem ust. 6d, stanowią udokumentowane koszty nabycia lub udokumentowane koszty wytworzenia, powiększone o udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania.

Artykuł 22 ust. 6e tej ustawy stanowi, iż wysokość nakładów, o których mowa w ust. 6c i 6d, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że podstawą obliczenia podatku, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

W przedstawionym stanie faktycznym, przychodem z odpłatnego zbycia lokalu mieszkalnego, udziału w częściach wspólnych budynku i w prawie wieczystego użytkowania gruntu jest cena określona w umowie sprzedaży lokalu (150.000 zł) pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. W celu ustalenia dochodu (podstawy opodatkowania) uzyskanego z ww. tytułu przychód ten należy pomniejszyć o koszty uzyskania przychodu, tj. wydatki na nabycie ww. lokalu mieszkalnego oraz udziału w częściach wspólnych nieruchomości i w prawie użytkowania wieczystego gruntu. Jeżeli jednak cena ze sprzedaży tego lokalu wraz z udziałem w prawie wieczystego użytkowania gruntu, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określi organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej.

Zgodnie natomiast z art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy, wolne od podatku są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.

W myśl natomiast art. 21 ust. 25 pkt 1 za wydatki poniesione na cele, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 uważa się wydatki poniesione na:

* położonych w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej.

Zgodnie natomiast z ust. 28 ww. przepisu, za wydatki, o których mowa w ust. 25, nie uważa się wydatków poniesionych na:

* przeznaczonych na cele rekreacyjne.

Ww. zwolnienia są wyjątkiem od zasady powszechności opodatkowania, co oznacza, że wszelkie odstępstwa od tej zasady, muszą bezwzględnie wynikać z przepisów prawa i być interpretowane ściśle z jego literą.

W związku z tym, tylko wydatkowanie środków uzyskanych ze sprzedaży lokalu - na cele wskazane w art. 21 ust. 1 pkt 131, a szczegółowo opisane w art. 21 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych pozwala na zastosowanie przedmiotowego zwolnienia.

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawczyni nie prowadzi działalności gospodarczej. W dniu 8 września 2009 r. nabyła od Gminy Miasta X. lokal mieszkalny z przynależną piwnicą, również udział w nieruchomości wspólnej i w prawie użytkowania wieczystego gruntu. W tym dniu przed notariuszem doszło w pierwszej kolejności do ustanowienia odrębnej własności nabywanego lokalu na podstawie ustawy o własności lokali oraz ustawy o gospodarce nieruchomościami. Po ustanowieniu odrębnej własności lokalu Gmina sprzedała go Wnioskodawczyni wraz z udziałem w częściach wspólnych budynku za umówioną cenę. Do ceny zastosowano bonifikatę w wysokości 90%. Wartość lokalu strony ustaliły na 176.820 zł, z czego Wnioskodawczyni zapłaciła na rzecz Gminy kwotę 18.109 zł (po bonifikacie na mocy przepisów ustawy o gospodarce nieruchomościami, w tym 4.140, 00 zł stanowiła odpłatność za udział w prawie wieczystego użytkowania gruntu).

Ww. lokal wraz z przynależną piwnicą oraz udziałem w prawie wieczystego użytkowania gruntu Wnioskodawczyni sprzedała w dniu 6 czerwca 2011 r. za cenę 150.000 zł. Umówioną kwotę otrzymała w dniu 13 czerwca 2011 r.

W dniu 17 czerwca 2011 r. Wnioskodawczyni nabyła za część uzyskanej ceny inną nieruchomość zabudowaną, na której znajduje się budynek mieszkalny murowany, kryty eternitem, przeznaczony do rozbiórki aż do fundamentów oraz budynek gospodarczy murowany kryty blachą.

W skład przedmiotowej nieruchomości wchodziły:

* dwie działki oznaczone w ewidencji gruntów o łącznym obszarze wynoszącym 0,2400 ha (nieruchomość rolna),

* trzy działki o łącznym obszarze 0,5200 ha (nieruchomość zabudowana).

Wszystkie działki znajdują się w obrębie jednej gminy.

Zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego dla gminy jedna z tych działek znajduje się na terenie przeznaczonym pod zabudowę mieszkaniową i zagrodową; dwie działki znajdują się na terenie zieleni urządzonej, a dwie pozostałe stanowią w części teren zabudowy mieszkaniowej i zagrodowej, a w części teren rolny.

Cena kupna ustalona została przez kupujących na kwotę 20.000 zł (nie uzgodniono cen jednostkowych za poszczególne działki) i została przez Wnioskodawczynię zapłacona sprzedającemu w dniu 20 czerwca 2011 r.

Po nabyciu prawa własności w dniu 17 czerwca 2011 r. Wnioskodawczyni przystąpiła do remontu budynku mieszkalnego posadowionego na nabytych działkach.

Do dnia dzisiejszego Wnioskodawczyni wydatkowała na remont tego budynku kwotę 110.000 zł Łącznie na nabycie i prace remontowo-budowlane Wnioskodawczyni wydatkowała ok. 130.000 zł.

Z istoty rozwiązania zawartego w zacytowanym art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że podstawową okolicznością decydującą o możliwości skorzystania z przedmiotowego zwolnienia jest przeznaczenie środków uzyskanych ze sprzedaży nieruchomości i określonych praw majątkowych w terminie nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym została ona dokonana, na wskazane w art. 21 ust. 25 ww. ustawy cele mieszkaniowe. Powyższe oznacza, że Wnioskodawczyni chcąc skorzystać z przedmiotowego zwolnienia środki uzyskane ze sprzedaży - w dniu 6 czerwca 2011 r. - lokalu mieszkalnego wraz z udziałem w prawie użytkowania wieczystego gruntu winna wydatkować do końca 2013 r.

Zawarte w ww. przepisie wyliczenie tzw. wydatków mieszkaniowych, których realizacja uprawnia do zastosowania ww. zwolnienia ma charakter wyczerpujący (enumeratywny). Niewątpliwie bowiem intencją ustawodawcy wprowadzającego to zwolnienie było preferowanie ponoszenia przez podatników wydatków na cele mieszkaniowe, nie zaś na jakiekolwiek inne cele.

Skoro zatem ze zwolnienia określonego w art. 21 ust. 1 pkt 131 w związku z art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. a mają prawo korzystać m.in. podatnicy, którzy przeznaczyli przychód uzyskany z odpłatnego zbycia lokalu mieszkalnego m.in. na nabycie budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku a także na nabycie gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem, to uznać należy, że wydatki poniesione przez Wnioskodawczynię w części przeznaczonej na nabycie budynku mieszkalnego wraz z gruntem związanym z tym budynkiem objęte zostaną przedmiotowym zwolnieniem.

Do wydatków, o których mowa w art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie można natomiast zaliczyć wydatków na zakup gruntów nie związanych z ww. budynkiem mieszkalnym oraz zakup budynku gospodarczego. W sytuacji, gdy w akcie notarialnym zakupu budynku mieszkalnego wraz z przynależnym gruntem i budynku gospodarczego oraz innych gruntów nie zostały wyszczególnione ceny za poszczególne działki i budynki, wówczas Wnioskodawczyni zobowiązana jest ustalić jaką rzeczywiście kwotę wydatkowała na zakup budynku mieszkalnego i gruntu związanego z tym budynkiem, gdyż tylko ta kwota objęta będzie zwolnieniem przedmiotowym.

Odnosząc się natomiast do wydatków poniesionych przez Wnioskodawczynię na remont zakupionego budynku mieszkalnego stwierdzić należy, że wydatki te objęte są zwolnieniem, o którym mowa w art. 21 ust. 25 lit. e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że wydatki na zakup budynku mieszkalnego i gruntu związanego z tym budynkiem oraz wydatki na remont ww. budynku stanowią wydatki na cele mieszkaniowe określone w art. 21 ust. 25 lit. a i e ustawy uprawniające do zastosowania przedmiotowego zwolnienia. Natomiast wydatki w części przypadającej na zakup działek o innym przeznaczeniu oraz na zakup budynku gospodarczego nie uprawniają do zastosowania zwolnienia przedmiotowego.

Wskazać przy tym należy, że powyższe zwolnienie obejmować będzie taką część dochodu uzyskanego z tytułu sprzedaży jaka odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na ww. własne cele mieszkaniowe w osiągniętym z odpłatnego zbycia przychodzie (art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy).

W zeznaniu podatkowym, za rok w którym nastąpiło odpłatne zbycie lokalu mieszkalnego wraz z udziałem w prawie wieczystego użytkowania gruntu, tj. za 2011 r. Wnioskodawczyni była zatem zobowiązana wykazać dochód uzyskany ze sprzedaży stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia, czyli wartością wyrażoną w cenie określonej w umowie (150.000 zł), pomniejszoną o poniesione koszty odpłatnego zbycia, a kosztami o których mowa w art. 22 ust. 6c ww. ustawy, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw i obliczyć podatek dochodowy w wysokości 19% dochodu, do którego nie ma zastosowanie zwolnienie wynikające z art. 21 ust. 1 pkt 131 oraz powinna wykazać w tym zeznaniu dochody podlegające ww. zwolnieniu z opodatkowania. Podatek od dochodu z tej sprzedaży - zgodnie z art. 45 ust. 4 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - należało wpłacić w terminie do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym (w przedstawionym stanie faktycznym do dnia 30 kwietnia 2012 r.)

W niniejszej sprawie wskazać jednakże należy, że w sytuacji gdy sprzedaż ww. lokalu mieszkalnego wraz z udziałem w prawie wieczystego użytkowania gruntu nastąpiła w czerwcu 2011 r., wówczas wydatki na cele mieszkaniowe uprawniające do przedmiotowego zwolnienia można ponieść do końca 2013 r.

Jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie przychód ze sprzedaży lokalu mieszkalnego nie zostanie wydatkowany na cele wskazane w art. 21 ust. 1 pkt 131 podatnik jest zobowiązany do złożenia korekty zeznania, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i do zapłaty podatku wraz z odsetkami za zwłokę, które nalicza się od następnego dnia po upływie terminu płatności, o którym mowa w art. 45 ust. 4 pkt 4, do dnia zapłaty podatku włącznie. Powyższe oznacza, że rozliczenie podatku z tytułu sprzedaży nieruchomości i praw majątkowych, w tym ewentualne złożenie korekty zeznania podatkowego powinno zostać dokonane zaraz po upływie okresu przewidzianego na wydatkowanie środków ze sprzedaży lokalu mieszkalnego. W przedmiotowej sprawie Wnioskodawczyni powinna zatem dokonać rozliczenia wydatków mieszkaniowych najpóźniej po dniu 31 grudnia 2013 r.

Reasumując z tytułu sprzedaży lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość wraz z udziałem w prawie wieczystego użytkowania gruntu Wnioskodawczyni uzyskała przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym, w związku z czym powstał obowiązek podatkowy. W celu ustalenia dochodu (podstawy opodatkowania) uzyskanego z ww. tytułu przychód - w rozumieniu art. 19 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - należy pomniejszyć o koszty uzyskania przychodu, o których mowa w art. 22 ust. 6c tej ustawy tj. np. wydatki na nabycie ww. lokalu mieszkalnego wraz z udziałem w prawie wieczystego użytkowania gruntu. Wydatki na zakup budynku mieszkalnego i gruntu związanego z tym budynkiem oraz wydatki na remont ww. budynku uprawniają do zastosowania przedmiotowego zwolnienia określonego w art. 21 ust. w pkt 131 ustawy. Powyższe zwolnienie obejmować będzie taką część dochodu uzyskanego z tytułu sprzedaży jaka odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału ww. wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w osiągniętym z odpłatnego zbycia przychodzie (art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy).

W sytuacji, gdy sprzedaż ww. lokalu mieszkalnego nastąpiła w czerwcu 2011 r., wówczas termin w którym należy ponieść wydatki na cele mieszkaniowe uprawniające do przedmiotowego zwolnienia upływa z dniem 31 grudnia 2013 r. Natomiast rozliczenie podatku z tytułu sprzedaży lokalu mieszkalnego wraz z udziałem w prawie wieczystego użytkowania gruntu, w tym ewentualne złożenie korekty zeznania podatkowego powinno zostać dokonane niezwłocznie po upływie tego terminu przewidzianego na wydatkowanie środków ze sprzedaży.

Końcowo wskazać należy, iż przedmiot niniejszej interpretacji stanowiła jedynie ocena stanowiska Wnioskodawczyni w zakresie zastosowania przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a nie weryfikacja prawidłowości dokonanych przez Nią wyliczeń. Zauważyć bowiem należy, mając na uwadze treść przepisu art. 14b Ordynacji podatkowej, iż w przedmiotowej sprawie tut. organ wydając interpretację prawa podatkowego nie jest uprawniony do przeprowadzenia postępowania dowodowego, które pozwoliłoby na ich ocenę. Do postępowania w sprawie wydania pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu stosowania prawa podatkowego nie mają bowiem zastosowania przepisy o postępowaniu podatkowym, a postępowanie dowodowe jest częścią postępowania podatkowego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 20-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.